Statut TS UE, Sąd I Instancji.pdf

(120 KB) Pobierz
Microsoft Word - XVIII.Traktat_z_Nicei.PL.doc
B. PROTOKÓŁ DOŁĄCZONY DO TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ, DO TRAKTATU
USTANAWIAJĄCEGO WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ I DO TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO
EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ
Protokół w sprawie
Statutu Trybunału Sprawiedliwości
WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY
PRAGNĄC uchwalić Statut Trybunału Sprawiedliwości, przewidziany w artykule 245 Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Europejską oraz w artykule 160 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu
ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:
Artykuł 1
Trybunał Sprawiedliwości jest powołany i funkcjonuje zgodnie z postanowieniami Traktatu o Unii Europejskiej
(Traktatu UE), Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Traktatu WE), Traktatu ustawiającego
Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Traktatu EWEA) oraz niniejszego Statutu.
TYTUŁ I
SĘDZIOWIE I RZECZNICY GENERALNI
Artykuł 2
Przed podjęciem obowiązków każdy z sędziów na posiedzeniu jawnym ślubuje wykonywać swe obowiązki
bezstronnie i sumiennie oraz utrzymać w tajemnicy treść obrad Trybunału.
Artykuł 3
Sędziów chroni immunitet jurysdykcyjny. Po zakończeniu funkcji, są nadal objęci immunitetem w odniesieniu
do działań podejmowanych przez nich w ramach czynności służbowych, obejmującym również słowa
wypowiedziane lub napisane.
Trybunał obradujący w pełnym składzie może uchylić immunitet.
W przypadku uchylenia immunitetu i wszczęcia postępowania karnego przeciwko sędziemu, jest on sądzony w
Państwie Członkowskim jedynie przez sąd uprawniony do sądzenia członków najwyższych krajowych organów
sądowniczych.
Artykuły 12-15 i artykuł 18 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich stosuje się
wobec sędziów, rzeczników generalnych, sekretarza i sprawozdawców pomocniczych Trybunału, bez
uszczerbku dla postanowień zawartych w poprzednich ustępach, dotyczących immunitetu jurysdykcyjnego
sędziów.
Artykuł 4
Sędziowie nie mogą sprawować żadnych funkcji politycznych ani administracyjnych.
Nie mogą oni wykonywać żadnej innej zarobkowej lub niezarobkowej działalności zawodowej, o ile Rada w
drodze wyjątku nie zwolni ich od tego zakazu.
Podejmując swoje obowiązki, uroczyście zobowiązują się szanować, w trakcie pełnienia funkcji i po ich
zakończeniu, zobowiązania z nich wynikające, zwłaszcza obowiązki uczciwości i roztropności przy
obejmowaniu pewnych stanowisk lub przyjmowaniu pewnych korzyści po zakończeniu funkcji.
Wszelkie związane z tą sprawą wątpliwości rozstrzyga Trybunał.
Artykuł 5
Poza przypadkami normalnej wymiany lub śmierci, funkcje sędziego kończą się z chwilą jego rezygnacji.
Sędzia składa rezygnację przesyłając ją w formie pisemnej do prezesa Trybunału, który przekazuje ją do
przewodniczącego Rady. W momencie tego zawiadomienia, w składzie sędziowskim powstaje wakat.
Z wyjątkiem okoliczności, których dotyczy artykuł 6, sędzia nadal pełni funkcję do momentu podjęcia
obowiązków przez następcę.
Artykuł 6
Sędzia może być zwolniony z funkcji lub pozbawiony prawa do emerytury bądź innych podobnych korzyści
tylko wówczas, gdy w jednomyślnej opinii sędziów i rzeczników generalnych Trybunału, nie spełnia on już
wymaganych warunków lub nie czyni zadość zobowiązaniom wynikającym z jego urzędu. Dany sędzia nie
bierze udziału w tych obradach.
Sekretarz Trybunału przekazuje decyzję Trybunału przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego i
przewodniczącemu Komisji oraz zawiadamia o niej przewodniczącego Rady.
W przypadku decyzji o zwolnieniu sędziego z funkcji, w momencie zawiadomienia przewodniczącego Rady w
składzie sędziowskim powstaje wakat.
Artykuł 7
Sędzia, który ma zastąpić członka Trybunału przed upływem jego kadencji, jest mianowany na okres
pozostający do zakończenia kadencji jego poprzednika.
Artykuł 8
Postanowienia artykułów 2-7 mają zastosowanie do rzeczników generalnych.
TYTUŁ II
ORGANIZACJA
Artykuł 9
Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu sędziowskiego, dotyczy ono przemiennie ośmiu i
siedmiu sędziów.
Gdy co trzy lata następuje częściowe odnowienie składu rzeczników generalnych, dotyczy ono za każdym razem
czterech rzeczników generalnych.
Artykuł 10
Przed podjęciem obowiązków sekretarz ślubuje wykonywać swe obowiązki bezstronnie i sumiennie oraz
utrzymać w tajemnicy treść obrad Trybunału.
Artykuł 11
Trybunał uzgadnia zastępstwo dla sekretarza, gdy ten nie może uczestniczyć w posiedzeniach Trybunału.
Artykuł 12
Trybunałowi przydziela się urzędników i innych pracowników, aby umożliwić mu funkcjonowanie. Są oni
odpowiedzialni przed sekretarzem, który podlega prezesowi.
Artykuł 13
Na wniosek Trybunału Rada, stanowiąc jednomyślnie, może postanowić o mianowaniu sprawozdawców
pomocniczych i określić zasady, jakim będzie podporządkowana ich praca. Od sprawozdawców pomocniczych
można wymagać, zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie proceduralnym, aby uczestniczyli we
wstępnych postępowaniach wyjaśniających dotyczących spraw, które będą rozpatrywane przez Trybunał oraz
współpracować z sędzią pełniącym rolę sprawozdawcy.
Sprawozdawców pomocniczych wybiera się spośród osób o niekwestionowanej niezależności i które posiadają
niezbędne kwalifikacje prawnicze; mianuje ich Rada. Przed podjęciem obowiązków ślubują oni wykonywać swe
obowiązki bezstronnie i sumiennie oraz utrzymać w tajemnicy treść obrad Trybunału.
Artykuł 14
Od sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza wymaga się, aby zamieszkiwali w miejscu, w którym znajduje
się siedziba Trybunału.
Artykuł 15
Obrady Trybunału odbywają się w trybie ciągłym. Czas trwania urlopów sędziowskich ustala Trybunał, mając
na względzie potrzeby wynikające z własnej pracy.
Artykuł 16
Trybunał powołuje izby składające się z trzech lub pięciu sędziów. Sędziowie wybierają spośród siebie
prezesów izb. Prezesi izb złożonych z pięciu sędziów wybierani są na trzy lata. Ich mandat może być
jednokrotnie odnowiony.
Wielka izba składa się z jedenastu sędziów. Przewodniczy jej prezes Trybunału. Prezesi izb złożonych z pięciu
sędziów oraz sędziowie mianowani zgodnie z regulaminem proceduralnym stanowią również część wielkiej
izby.
Wielka izba obraduje na żądanie Państwa Członkowskiego lub instytucji Wspólnot, które są stroną w
postępowaniu.
Trybunał Sprawiedliwości obraduje w pełnym składzie w sprawach wniesionych na mocy artykułu 195 ustęp 2,
artykułu 213 ustęp 2, artykułu 216 lub 247 ustęp 7 Traktatu WE, artykułu 107d ustęp 2, 126 ustęp 2, 129 lub
160b ustęp 7 Traktatu EWEA.
Ponadto, jeśli Trybunał uzna, że wniesiona sprawa ma wyjątkowe znaczenie, po wysłuchaniu rzecznika
generalnego może skierować tę sprawę do pełnego składu Trybunału.
Artykuł 17
Obrady Trybunału są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada nieparzysta liczba jego członków.
Obrady izb złożonych z trzech lub pięciu sędziów są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada trzech sędziów.
Obrady wielkiej izby są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada dziewięciu sędziów.
Obrady pełnego składu Trybunału są ważne jedynie wtedy, gdy zasiada jedenastu sędziów.
W sytuacji, gdy jeden z sędziów izby nie może uczestniczyć w obradach, można, zgodnie z warunkami
określonymi w regulaminie proceduralnym, wezwać do uczestnictwa w obradach sędziego z innej izby.
Artykuł 18
Żaden sędzia ani rzecznik generalny nie może współdecydować o sprawie, w której uczestniczył jako
pełnomocnik lub doradca lub działał na rzecz jednej ze stron lub jeśli został powołany do orzekania w niej jako
członek sądu, komisji śledczej lub w jeszcze innej roli.
Jeśli z jakiegoś szczególnego powodu sędzia lub rzecznik generalny uzna, że nie powinien brać udziału w
orzekaniu w jakiejś konkretnej sprawie lub badaniu jej, informuje o tym prezesa. Jeśli z jakiegoś szczególnego
powodu prezes uzna, że sędzia lub rzecznik generalny nie powinien uczestniczyć w jakiejś konkretnej sprawie
lub przedkładać w niej wniosków, zawiadamia o tym zainteresowanego.
Wszelkie trudności powstające w związku ze stosowaniem niniejszego artykułu rozstrzyga Trybunał.
Strona nie może wnosić o zmianę składu Trybunału lub jednej z jego izb, podając za powód bądź obywatelstwo
sędziego, bądź brak w składzie Trybunału lub izby sędziego mającego obywatelstwo to samo co ta strona.
TYTUŁ III
PROCEDURA
Artykuł 19
Państwa Członkowskie i instytucje Wspólnot reprezentuje przed Trybunałem pełnomocnik, ustanawiany dla
każdej sprawy; pełnomocnika może wspomagać doradca albo adwokat lub radca prawny.
Państwa będące stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, nie będące Państwami
Członkowskimi oraz Urząd Nadzoru EFTA, określony w tym Porozumieniu, są reprezentowane w taki sam
sposób.
Inne strony muszą być reprezentowane przez adwokatów lub radców prawnych.
Jedynie adwokat lub radca prawny uprawniony do występowania przed sądem Państwa Członkowskiego lub
innego państwa, które jest stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, może reprezentować
lub wspomagać stronę przed Trybunałem.
Gdy pełnomocnicy, doradcy i adwokaci lub radcy prawni występują przed Trybunałem, korzystają, zgodnie z
warunkami określonymi w regulaminie proceduralnym, z praw i immunitetów niezbędnych do wykonywania
obowiązków w sposób niezależny.
W stosunku do doradców i adwokatów lub radców prawnych występujących przed Trybunałem, Trybunał ma
uprawnienia właściwe dla sądów powszechnych, zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie
proceduralnym.
Nauczyciele akademiccy będący obywatelami Państwa Członkowskiego, którego prawo przyznaje im prawo
reprezentowania stron przed sądem, mają takie same prawa przed Trybunałem jak te, które niniejszy artykuł
przyznaje adwokatom lub radcom prawnym.
Artykuł 20
Stosowana przed Trybunałem procedura składa się z dwóch części: pisemnej i ustnej.
Na procedurę pisemną składa się przekazywanie stronom oraz instytucjom Wspólnot, których decyzje są
przedmiotem sporu, wniosków, memoriałów, argumentów obrony i uwag oraz odpowiedzi na nie, jeśli takowe
są, jak też wszelkich akt i dokumentów stanowiących dowody w sprawie lub ich uwierzytelnionych odpisów.
Materiały przekazuje sekretarz w trybie i w terminie określonych w regulaminie proceduralnym.
Na procedurę ustną składa się odczytywanie sprawozdania przedłożonego przez sędziego pełniącego rolę
sprawozdawcy, wysłuchiwanie przez Trybunał pełnomocników, doradców i adwokatów lub radców prawnych
oraz wniosków rzecznika generalnego jak również, w miarę możliwości, przesłuchiwanie świadków i
wysłuchiwanie opinii biegłych.
Jeśli Trybunał uzna, że w sprawie nie występuje nowe zagadnienie prawne, po wysłuchaniu rzecznika
generalnego może zadecydować o rozstrzygnięciu sprawy bez wniosku rzecznika generalnego.
Artykuł 21
Wniesienie skargi do Trybunału następuje poprzez skierowanie jej w formie pisemnej do sekretarza Trybunału.
Skarga musi zawierać nazwisko i adres zamieszkania skarżącego oraz charakter osoby podpisującej, wskazanie
strony lub stron, przeciw którym wnosi się skargę, przedmiot sporu, wnioski oraz zwięzłe przedstawienie
zarzutów prawnych stanowiących podstawę skargi.
Skardze towarzyszy, w stosownych przypadkach, akt, którego unieważnienia się żąda lub, w okolicznościach
przewidzianych w artykule 232 Traktatu WE i artykule 148 Traktatu EWEA, dokumenty dowodowe wskazujące
datę wezwania instytucji do działania zgodnie z tymi artykułami. Gdy dokumenty nie zostają przedłożone razem
ze skargą, sekretarz zwraca się do zainteresowanej strony o przedstawienie ich w rozsądnym terminie, lecz w
takim przypadku prawa strony nie wygasają nawet wtedy, gdy takie dokumenty są przedstawione po terminie
wyznaczonym do wszczęcia postępowania.
Artykuł 22
W przypadkach objętych artykułem 18 Traktatu EWEA, wniesienie sprawy do Trybunału następuje poprzez
odwołanie skierowane do sekretarza Trybunału. Odwołanie musi zawierać nazwisko i adres zamieszkania
skarżącego oraz charakter osoby podpisującej, wskazanie decyzji, od której wnosi się odwołanie, wskazanie
stron przeciwnych, przedmiot sporu, wnioski i zwięzłe przedstawienie podstaw odwołania.
Do odwołania dołącza się uwierzytelniony odpis zaskarżanej decyzji Komitetu Arbitrażowego.
W wypadku odrzucenia odwołania przez Trybunał, decyzja Komitetu Arbitrażowego jest ostateczna.
W wypadku orzeczenia o nieważności decyzji Komitetu Arbitrażowego przez Trybunał, sprawa może zostać
wznowiona, w stosownych przypadkach, z inicjatywy jednej ze stron postępowania, przed Komitetem
Arbitrażowym. Podlega on wszelkim decyzjom w kwestiach prawnych wydanym przez Trybunał.
Artykuł 23
W sprawach objętych artykułem 35 ustęp 1 Traktatu UE, artykułem 234 Traktatu WE i artykułem 150 Traktatu
EWEA, sąd Państwa Członkowskiego podejmujący decyzję o zawieszeniu postępowania i przekazaniu sprawy
do Trybunału zawiadamia o niej Trybunał. Następnie sekretarz Trybunału zawiadamia o tej decyzji strony,
Państwa Członkowskie i Komisję, jak również Radę lub Europejski Bank Centralny, jeśli spór dotyczy ważności
lub wykładni aktu wydanego przez Radę lub Europejski Bank Centralny, oraz Parlament Europejski i Radę, jeśli
spór dotyczy ważności lub wykładni aktu, przyjętego wspólnie przez te dwie instytucje.
W terminie dwóch miesięcy od tego zawiadomienia strony, Państwa Członkowskie, Komisja oraz, w
stosownych przypadkach, Parlament Europejski, Rada i Europejski Bank Centralny, są uprawnione do
przedłożenia Trybunałowi memoriałów lub uwag na piśmie.
Ponadto, w sprawach objętych artykułem 234 Traktatu WE, o decyzjach sądu krajowego sekretarz Trybunału
zawiadamia państwa będące stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a nie będące
Państwami Członkowskimi, oraz określony w Porozumieniu o Europejskim Obszarze Gospodarczym Urząd
Nadzoru EFTA, które mogą, w sprawach dotyczących jednej z dziedzin stosowania tego Porozumienia, w
terminie dwóch miesięcy od zawiadomienia, przedłożyć Trybunałowi memoriały lub uwagi na piśmie.
Artykuł 24
Trybunał może nakazać stronom, aby przedstawiły wszelkie dokumenty i dostarczyły wszelkich informacji,
które Trybunał uzna za pożądane. Odmowa zostanie formalnie zaprotokołowana.
Trybunał może również nakazać Państwom Członkowskim i instytucjom nie będącym stronami w sprawie, aby
dostarczyły wszelkich informacji, które Trybunał uzna za niezbędne w postępowaniu.
Artykuł 25
Trybunał może również w dowolnym momencie powierzyć każdej osobie, organowi, władzy, komitetowi lub
innej wybranej przez siebie organizacji zadanie sporządzenia ekspertyzy.
Artykuł 26
Świadkowie mogą być przesłuchiwani na warunkach określonych w regulaminie proceduralnym.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin