Kurs_jezyka_C++.pdf

(240 KB) Pobierz
Kurs języka C++
Kurs języka C++ www.kurs-cpp.prv.pl
Paweł Boiński
Paweł Boiński
PDF by tommy@tommy.ltd.pl
Kurs języka C++
1
Kurs języka C++ www.kurs-cpp.prv.pl
Paweł Boiński
Język C++ jest jednym z najbardziej popularnych języków używanych przez
programistów na całym świecie. O jego uniwersalności świadczy przede wszystkim
zróżnicowanie pisanych w nim programów. Mimo dość zaawansowanego już wieku
języka C jego nowa wersja czyli C++ nadal się rozwija. Niepodważalną zaletą tego
języka jest jego prostota oraz obiektowość rozumiana w szerokim sensie. Nie przez
przypadek to języki obiektowo zorientowane zawojowały i podbiły rynek
programistyczny. Wszystkich zapraszam do przeczytania tego kursu i zapewniam, że
pomoże on wam w pisaniu efektownych i efektywnych programów.
Kurs podzielony jest na rozdziały. Każdy z nich dotyczy nowego zagadnienia. Uwaga!!!
Nie rezygnuj z kontynuowania nauki po przeczytaniu pierwszych kilku rozdziałów!!! Być
może wydadzą Ci się one trochę nudne, są jednak koniecznym wprowadzeniem do
pisania programów. Dotyczą one przede wszystkim podstaw języka C i C++. Jeżeli
pisałeś już programy w C (lub C++) to możesz je pominąć. Zachęcam jednak do
przejrzenia ich - być może znajdziesz coś o czym zapomniałeś, a z pewnością
odświeżysz sobie pamięć.
Moja przygoda z programowaniem zaczęła się od języka BASIC, którego możecie nie
pamiętać. Były to czasy gdy światem komputerowym "rządziły" takie maszyny jak
Commodore 64, Atari XT, ZX Spectrum. Moim kolejnym krokiem było zapoznanie się z
językiem Pascal, potem Turbo Pascal, a następnie z Object Pascalem. Stąd już prosta
droga prowadzi do języka C++.
2
Kurs języka C++ www.kurs-cpp.prv.pl
Paweł Boiński
10
3
Kurs języka C++ www.kurs-cpp.prv.pl
Paweł Boiński
ozdział 1 Pierwszy program
W tym rozdziale opisane są elementarne podstawy języka C:
-konstrukcja programu
-konstrukcja funkcji
-importowane bibliotek
Najprostszym programem, który robi cokolwiek jest aplikacja typu "hello world". Jej
zadaniem jest wyświetlenie napisu na ekranie monitora.
#include <stdio.h>
void main(void)
{
printf("hello world");
}
Zacznijmy od ogólnej konstrukcji.
W każdym programie w C++ musimy wyróżnić główną funkcję o nazwie main. To
właśnie ona jest uruchamiana gdy chcemy wykonać program. Część void main(void)
nazywamy nagłówkiem funkcji.
Składa się on z nazwy typu zwracanego przez funkcję, nazwy funkcji i listy argumentów
jakie przyjmuje funkcja. Typ void tak naprawdę oznacza brak typu - nasza funkcja ma
wypisywać na ekranie tylko napis "hello world", nie musi więc zwracać żadnej wartości i
nie potrzebuje żadnych argumentów. Po nagłówku następuje definicja funkcji którą ma
postać
{
//..
//instrukcje
//..
}
Dla ścisłości dodam, że dwa ukośniki (//) oznaczają komentarz - wszystko to co znajduje
się po nich aż do końca linii jest ignorowane przez kompilator.
W naszym programie jest tylko jedna instrukcja printf() służąca do wypisywania różnych
rzeczy na ekranie - opis tej funkcji można znaleźć w pomocy do kompilatora, a
użytkownicy linuksa mogą przeczytać opis każdej instrukcji w manualu (polecenie man
4
Kurs języka C++ www.kurs-cpp.prv.pl
Paweł Boiński
np. man printf ).
W najprostszej postaci wywołanie funkcji printf wymaga podania jednego parametru -
łańcuha znaków (string) albo zmiennej niekoniecznie typu łańcuchowego.
Zauważmy, że po każdej instrukci stawiamy znak ; (średnik). Taka konwencja zapisu
przyjęła się w bardzo wielu językach np. pascal, java. Po kompilacji i wykonaniu
programu na ekranie wyświetlony zostanie napis hello world (bez cudzysłowów).
Co by się stało gdybyśmy dodali jeszcze jedna linijkę printf("hello world") ?
Otrzymalibyśmy na ekranie napis hello worldhello world. Dlaczego?
Wynika to ze specyfikacji funkcji printf. Po wykonaniu tej funkcji znak kursora nie jest
przenoszony automatycznie do następnej linii. Aby uzyskać pożądany efekt stosujemy
tzw. znaki specjalne. Jednym z nich jest znak łamania linii \n. Otrzymujemy zatem
instrukcję o postaci printf("hello world\n"); która spełni nasze oczekiwania.
Ważnym elementem, o którym do tej pory nie wspomniałem są biblioteki języka C++.
Są to jakby gotowe zestawy funkcji, które możemy wykorzystać w naszych programach.
Jedną z takich bibliotek jest stdio.h, która zawiera funkcję printf. Importowanie biblioteki
polega na zasygnalizowaniu kompilatorowi, że chcemy z niej skorzystać. Istnieją dwa
sposoby zapisy dodania biblioteki do programu:
#include<nazwa_biblioteki>
lub
#include"nazwa_biblioteki"
Na razie wystarczy, że zapamiętasz jeden ze sposobów (o różnicy napiszę przy innej
okazji) i będziesz go używał.
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin