38 Powstanie styczniowe.doc

(24 KB) Pobierz
38 Powstanie styczniowe

38 Powstanie styczniowe

 

podręcznik, str. 245-250

 

1.       Wybuch powstania:

 

a.        w nocy z 22/ 23 stycznia 1863 r. Komitet Centralny Narodowy „czerwonych” ogłasza wybuch powstania

b.       przekształcenie Komitetu Centralnego Narodowego w Tymczasowy Rząd Narodowy

c.        manifest Tymczasowego Rządu Narodowego:

- wezwanie narodów: polskiego, litewskiego i białoruskiego do walki z zaborcą,

- zniesienie różnic stanowych,

-          uwłaszczenie chłopów i przekazanie na własność chłopom ziemi, którą uprawiali,

-          za udział w powstaniu bezrolnym chłopom obiecano ziemię,

d.       skromne siły powstańcze:

-          brak amunicji i broni ( 6 tys. powstańców z 600 strzelbami), siły rosyjskie w Królestwie Polskim- 100 tys. żołnierzy

-          w decydującym momencie powstania po stronie powstańców było 30 tys. słabo uzbrojonych przeciwko 340 tys. armii rosyjskiej

-          w ciągu powstania udział wzięło w nim około 200 tys. powstańców

2.       Władze powstania:

 

a.        Tymczasowy Rząd Narodowy- „czerwoni”- dyktatorzy powstania: Stefan Bobrowski, Ludwik Mierosławski, Jarosław Dąbrowski

b.       Rząd Narodowy- „biali”- od marca 1863 – Marian Langiewicz, Romuald Traugutt ( X 1863-IV 1864, stracony przez Rosjan na Cytadeli 5 VII 1864)

-          stworzył państwo podziemne, pełnił władzę wykonawczą i ustawodawczą, zbudował administrację, wprowadził podatki, obligacje, sądy, policję)

 

3.       Oddziały partyzanckie:

 

a.        partie powstańcze to nieregularne oddziały, złożone z ochotników, posiadające różnorodne uzbrojenie i skład ilościowy

- w decydującym momencie powstania po stronie powstańców było 30 tys. słabo uzbrojonych przeciwko 340 tys. armii rosyjskiej; w ciągu powstania udział wzięło w nim około 200 tys. powstańców)

b.       dowódcy partii partyzanckich: ks. Stanisław Brzóska ( jego oddział walczył najdłużej), Józef Hauke- Bosak, Marian Langiewicz, Edmund Taczanowski ( z wielkopolskiej Choryni ), Zygmunt Sierakowski, Francisco Nullo, Konstanty Kalinowski ( Białostocczyzna)

 

                  c. żuawi śmierci-   doborowa jednostka założona przez Franciszka Rochenbruna, złożona w dużej części z zagranicznych ochotników. Nosili charakterystyczne czarne ubrania z białymi krzyżami na piersiach.

 

                 d. ważniejsze potyczki: odnotowano około 1200 starć: Staszów, Pieskowa Skała, Małogoszcz, Opatów, Żyrzyn, Grochowiska,       

      

4.       Skutki powstania:

 

a.        represje popowstaniowe:

 

-          egzekucje- stracono około 2 tys. powstańców,

-          konfiskata około 1500 majątków ziemian i zsyłka powstańców i ich rodzin na katorgę ( ciężką pracę) na głąb Rosji na Syberię – około 40 tys. osób,

-          zmiana nazwy Królestwa Polskiego na Kraj Przywiślański,

-          rusyfikacja szkolnictwa i administracji,

-          represje na Litwie- działalność generała- gubernatora Michała Murawiowa „Wieszatiela”

 

b.       upadek pozycji ziemiaństwa

c.        uwłaszczenie chłopów 2 marca 1864 r. przez władze carskie 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin