Filtry korekcyjne – niezbędne dla kliszy W artykule przybliżającym temat balansu bieli wspominałem o zabiegach, jakich muszą dokonywać użytkownicy tradycyjnych aparatów analogowych, jeżeli chcą precyzyjnie dopasować swój sprzęt do warunków oświetleniowych. Dokonuje tego za pomocą dwóch rodzajów filtrów konwersyjnych: ocieplających w kolorze łososiowym (często spotykane połączenie takiego korektora z filtrem UV nosi nazwę Skylight) oraz schładzających kolorystykę zdjęcia w kolorze niebieskim. Specyficznym rodzajem filtrów korekcyjnych są te służące do likwidacji dominant barwnych pochodzących z nieciągłych źródeł światła (takich jak lampy jarzeniowe) – np. ciemnofioletowy filtr redukujący zielony zafarb charakterystyczny dla starszych świetlówek.
Programy takie jak Adobe Photoshop CS2 nie tylko umożliwiają nam korektę balansu bieli, ale wręcz mają narzędzia imitujące działanie tradycyjnych filtrów korekcyjnych.
Filtry korekcyjne należą do tej grupy akcesoriów, które w fotografii cyfrowej stały się właściwie niepotrzebne. Możliwości korekty temperatury barwowej zdjęć zapisanych w formacie RAW są nieograniczone. Nawet w przypadku plików plikach JPEG, możliwości aplikacji do obróbki grafiki pozwolą nam łatwo skorygować błędny balans bieli
Aisha7