PUBLIC RELATIONS
25.10.2003 r.
§ Rola komunikacji stopniowo wzrasta, jest dzisiaj niezbędnym narzędziem w budowaniu prestiżu organizacji. Specjaliści odpowiedzialni za komunikację mają taki sam udział w osiąganiu celów organizacji jak zarządzający zasobami ludzkimi, produkcją czy finansami firmy.
Komunikacja to nadawca – odbiorca, czyli sprzężenie zwrotne
§ Komunikacja menedżerska (np.: komunikowanie się zarządzających z wewnętrznymi i zewnętrznymi grupami docelowymi)
§ Komunikacja marketingowa (np.: reklama, sprzedaż bezpośrednia, sponsoring)
§ Komunikacja organizacyjna (public relations, public aftairs (zarządzanie relacjami), inwestor relations (relacje relatorskie))
Pilarowiec – pilnuje, aby nie docierały sprzeczne informacje
§ To zintegrowany sposób komunikowania się organizacji z poszczególnymi podmiotami w otoczeniu, które przeciwdziała fragmentacji i rozproszeniu a buduje spójną płaszczyznę dla wszystkich form wewnętrznej i zewnętrznej komunikacji.
To płaszcz, który ma pod sobą 3 formy komunikacji organizacyjnej
§ Inicjowanie działań mających na celu minimalizowanie rozbieżności pomiędzy pożądaną tożsamością i pożądanym wizerunkiem
§ Kształtowanie profilu /prestiżu/ reputacji firmy w otoczeniu
§ Formułowanie i egzekwowanie zasad skutecznej komunikacji
§ Budowaniem obrazu firmy w mediach
§ Utrzymywanie kontaktów z dziennikarzami
§ Wpływaniem na opinię publiczną
§ Kreowaniem pozytywnego wizerunku firmy
§ Dodatkiem do reklamy
Public relations (PR)
§ Dobry PR to sztuka przewidywania i zapobiegania różnym rodzajom ryzyka, które przynosi przyszłość
John Dalton (dyrektor London School of Public relations)
Public Relations - definicja
§ Public relations to zarządzanie komunikacją organizacji z otoczeniem w celu kreowania wizerunku ułatwiającego organizacji realizację jej podstawowych celów
Marek Skała
Definicje:
§ Public relations to zarządzanie procesami komunikacyjnymi między organizacją lub osobą, a ich grupami odniesienie przez świadome, celowe i systematyczne kształtowanie tych procesów [grupa odniesienia oznacza taką grupę, której dana osoba chciałaby by być członkiem, z która się porównuje - w socjologii]
§ Publiczności w public relations to grupy społeczne, do których skierowana jest działalność organizacji lub w ramach, których działa konkretna organizacja [grupa celowa są to te grupy, do których chcemy dotrzeć z informacją, nic od nich nie chcemy; np. publicznością GWSP są szkoły średnie i studenci]
§ Otoczeniem organizacji w PR jest ta część publiczności, która ma z organizacją, co najmniej jeden wspólny z nazwy i istoty interes, przy czym w pojęciu interesu mieszczą się zarówno interesy natury materialnej, jak i fundamentalne wartości, wymaganie i oczekiwania grup zbiorowości i jednostek
§ Wizerunek to wyobrażenie, jakie jedna lub wiele publiczności ma o osobie, przedsiębiorstwie lub instytucji, nie jest to obraz rzeczywisty, ale raczej mozaika szczegółów, podchwyconych przypadkowo, fragmentarycznie o nieostrych różnicach
Schemat definiujący public relations
otoczenie
wizerunek
Tożsamość
PR
organizacja
„wizerunek”
Brak PR
Mapa publiczności
/teoretyczna, przykładowa/
Media konkurent
Organizacje Rodziny Dystrybutor agencje
społeczne pracowników reklamowe
klient inni
instytucja
producenci
liderzy Środowiska pracownik dostawca
opinii lokalne
/okoliczni potencjalni
mieszkańcy/ dostawcy
akcjonariusz
samorządy np. studenci AE
inwestorzy
Banki urząd
skarbowy
Public Relations to proces
§ R (research) – analiza sytuacji
§ A (action) – planowanie działań
§ C (communication) – proces komunikacji
§ E (evaluation) – ocena skuteczności
II Analiza i interpretacja stanu wyjściowego np. mam wizerunek tak jak nas widzą i tak jak chcemy żeby nas widzieli, porównanie
III Określenie celów stanu pożądanego
IV Planowanie
V Realizacja
VI Kontrola skuteczności
§ Budowanie zaufania w społeczeństwie
§ Udowadnianie odpowiedzialności za klientów
§ Pomoc klientom w rozwiązywaniu ich problemów
§ Budowanie marki
§ Budowanie pozycji firmy na rynku finansowym
§ Udowadnianie atrakcyjności firmy dla inwestorów
§ Budowanie relacji ze społecznością lokalną
§ Budowanie relacji z władzami administracyjnymi
§ Budowanie relacji z mediami
§ Przygotowanie na sytuacje kryzysowe
§ Przygotowanie na zmiany
§ Prowadzenie dialogu z różnymi grupami
§ Komunikowanie się różnymi celowymi kulturami
§ Budowanie reputacji firmy
§ Prezentowanie tego, co unikalne
§ Pokazanie jakości produktów i firmy
§ Prezentacja firmy jako instytucji wiarygodnej
§ Prezentacja firmy jako organizacji zajmującej określone miejsce na rynku
§ Demonstrowanie pozycji lidera na rynku
§ Pokazywanie „ludzkiej” twarzy
§ Prezentowanie społecznej odpowiedzialności firmy
Informacyjny wpływ społeczny – wpływ innych ludzi na nasze zachowania, ponieważ spostrzegamy tych ludzi jako źródło informacji dające nam wskazówki jak mamy w danej sytuacji się zachować (sytuacja kryzysowa, braku wiedzy, rola eksperta autorytetu)
kryzys
brak wiedzy powielamy zachowania, uczucia
pojawienie się eksperta
Zjawisko indukowania – zjawisko szybkiego rozprzestrzeniania się zachowań i emocji w tłumie
Normatywny wpływ społeczny – wpływ innych ludzi na nasze zachowania, ponieważ my chcemy być akceptowani przez tych ludzi
Norma – zasada, reguła obowiązująca w danej społeczności, decyduje o poziomie konformizmu
Dewianci pozytywni – osoba, która nie przestrzega norm grupy, bo uważa, że nie ma sensu taka norma
Dewiant negatywny – łamie normy dla samej zasady jej łamania (bunt)
Internalizacja norm – to bezrefleksyjne automatyczne respektowanie, czyli akceptowanie reguł i zasad
Wywieranie wpływu na ludzi:
- Reguła wzajemności (występuje we wszystkich społecznościach polega na „Jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie”)
- Reguła zaangażowania i konsekwencji (lubimy się postrzegać jako osoba dobra; podejmujemy decyzje i dążymy do tego – do końca, musi być zaangażowanie)
- Reguła społecznego dowodu słuszności na tej regule opiera się demokracja (większość ma racje) np. jeżeli my nie wiemy co mamy wybrać to wybierzemy to co wybierają wszyscy
- Zasada lubienia i sympatii (chętniej spełniamy prośby, rozkazy osoby, które są miłe, które lubimy)
- Reguła autorytetu (podejmujemy te same decyzje co osoby, które są dla nas autorytetem, kierujemy się według ich poglądów i zachowań, ale musi to być osoba wiarygodna
Osoba wiarygodna musi mieć wiedze, musi wiedzieć, co mówi, musi umieć to przekazać musi wykonywać intencje pozytywną
- Reguła niedostępności – jeżeli mamy ograniczony dostęp do kogoś, czegoś to chcemy z tego skorzystać
W PR nie można przekroczyć norm etycznych i prawnych
20.12.2003 ZARZĄDZANIE SYTUACJĄ KRYZYSOWĄ
§ Kryzys organizacyjny to mało prawdopodobna, o silnym oddziaływaniu sytuacja, która postrzegana jest przez udziałowców jako zagrażająca równowadze organizacji, jej wizerunkowi i reputacji
Typologia kryzysu
Źródła kryzysu
Gwałtowna utrata życia lub strata własności
Spokojne (nagły wstrząs, ale straty widoczne w późniejszym czasie
- przyroda
mapmapek