„Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny” wyd. 2010 - Andrzej Borodo
Spis treści:
„Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny” wyd. 2010 1
Andrzej Borodo 1
Skróty: 1
Rozdział I: Zagadnienie ogólne publicznej gospodarki finansowej i prawa finansowego 1
Rozdział II: Prawo budżetowe państwa……………………………………………………………………………………………………………………………………………….3
Rozdział III: Prawo budżetowe samorządu terytorialnego 9
Rozdział IV: Prawo o wydatkach państwa i samorządu terytorialnego 11
Rozdział V: Dochody publiczne i prawo podatkowe 13
Rozdział VI: Pozycja i ustrój finansowo-prawny przedsiębiorstw publicznych 16
Rozdział VII: Prawo o dochodach jednostek samorządu terytorialnego 17
Rozdział VIII: Dług publiczny państwa i samorządów terytorialnych 20
Rozdział IX: Publiczne prawo bankowe, prawo walutowe i dewizowe 22
Rozdział X: System finansowy ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych 25
Rozdział XI: Finanse Unii Europejskiej. Związki finansowe Polski z Unią Europejską 26
Skróty:
27
adm. – administracja, administracyjna itp.BGK – Bank Gospodarstwa Krajowegoeu – europejskie, europejska itp.
F - funduszGUS – Główny Urząd Statystycznyin. – inne, innych itp.
jst – jednostka samorządu terytorialnego
K – konstytucja
KF – Krajowy FunduszKKS – Kodeks Karny Skarbowy
m-d – międzynarodowy
NSA – Naczelny Sąd Administracyjny
Pl – Polskapubl. – publiczna, publiczne itp.RIO– regionalna izba obrachunkowa
SP – Skarb Państwa
st – samorząd terytorialny
ufp – ustawa o finansach publicznychus – ubezpieczenia społeczne
US – urząd skarbowywoj. – województwows. – w sprawiewyk. – wykonanie, wykonywanie itp.
Rozdział I: Zagadnienie ogólne publicznej gospodarki finansowej i prawa finansowego
- potrzeby zaspokajane indywidualnie lub zbiorowo przez działalność indywidualną lub działalność władz publ.
- gospodarka finansowa państwa – uzyskiwanie środków pieniężnych i ich podział – kierowanie na poszczególne cele i zadania; jej przedmiotem jest przymusowe z reguły przejmowanie dochodów i dokonywanie wydatków związanych ze świadczeniem usług i dóbr zaspokajających potrzeby o charakterze publ.; dochody jej płyną z przymusowego i jednostronnego okrajania dochodów gospodarstw prywatnych,
- właściwości publ. gospodarki finansowej:
- państwowa własność zasobów finansowych
- zaspokajanie publ. potrzeb
- przymus państwowy lub nadrzędność państwa
- adm., polityczny i parlamentarny proces podejmowania decyzji ws. finansowych
- charakterystyczna jest dla niej metoda budżetowa – usługa świadczona przez podmioty sektora publ. nie jest określona przez zysk lecz w trybie politycznej i adm. procedury; jej przesłanką jest polityczno-administracyjny proces a nie osiąganie zysków – przeciwieństwo zasady rynku
- finanse – stosunki społeczne powstające w związku z gromadzeniem i wydatkowaniem środków pieniężnych
- funkcje i zadania publ. gospodarki finansowej
- funkcja fiskalna – dostarczanie państwu lub jst środków pieniężnych potrzebnych na wykonanie zadania
- funkcja redystrybucyjna – przejmowanie środków od jednych podmiotów i przekazywanie ich innym
- funkcja oddziaływania na stosunki społeczne i gospodarcze
- funkcja kontrolna – badanie, porównywanie i ocena procesów gromadzenia dochodów i dokonywania wydatków pieniężnych przez sektor publ.; rozwiązania z zakresu rachunkowości i sporządzanie sprawozdań
- podmioty prowadzące publiczną gospodarkę finansową:
*państwo – jego organy, urzędy i instytucje;
*wspólnoty terytorialne;
*instytucje ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, samorządy zawodowe (tu: izby lekarskie), związki zawodowe, związki pracodawców, organizacje pożytku publ., fundacje, stowarzyszenia
- decentralizacja administracji publ. – przekazanie zadań i odpowiadających im kompetencji ze sfery adm. rządowej do danego szczebla samorządu terytorialnego;
jej formami są: wyodrębnione prawnie zakłady publ., publ. szkoły wyższe, fundacje, stowarzyszenia, organizacje pożytku publ.
- przysługujące danym podmiotom adm. publ. kompetencje do podejmowania decyzji i realizacji zadań są potencjałem działalności adm.
- koncentracja lub dekoncentracja kompetencji dotyczy pozycji i znaczenia organów funkcjonujących w ramach jednej adm.
- koncentracja w administracji rządowej – skupienie kompetencji w ręku centralnych organów tejże adm.
- dekoncentracja – umieszczenie kompetencji wśród organów rządowych średniego i najniższego stopnia
- majątek publiczny – dysponuje nim państwo; tu: środki pieniężne, akcje, udziały, wierzytelności, budynki, drogi publ., budowle, nieruchomości, ruchomości
- Skarb Państwa – państwo w płaszczyźnie majątkowej działa jako SP; złożona osoba prawna reprezentująca państwo w stosunkach majątkowych z osobami fizycznymi i prawnymi; jego organizację i sposób zarządzania określa ustawa; reprezentowany głównie przez ministra SP i ministra finansów; ma władcze i właścicielskie uprawnienia
- Prokuratoria Generalna SP – utworzona w celu zapewnienia ochrony prawnej praw i interesów SP; zadania:
*zastępstwo procesowe SP przed sądami – obowiązkowe gdy wartość przedmiotu sprawy przewyższa 1 mln zł, wykonują radcowie PG
*wydawanie opinii prawnych w sprawach dot. ważnych praw lub interesów SP, opiniuje projekty umów, których stroną jest lub ma być SP.
- zasada posiłkowości / subsydiarności – publ. zadania powierza się wspólnocie terytorialnej niższego szczebla, której jednostki i przedsiębiorstwa powinny wykonać zadania efektywnie pod względem ekonomicznym i politycznym
- prawo finansowe – regulacje prawne odnoszące się do działalności finansowej organów państwa i samorządu oraz publ. instytucji i jednostek organizacyjnych; należy do niego prawo budżetowe, podatkowe i finansowe st, a także niektóre elementy prawa bankowego, ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych; wyróżniamy płaszczyznę ustrojową (powołanie organów finansowych państwa i urzędów zajmujących się gospodarką finansową, określenie ich pozycji i zadań), materialnoprawną (szczegółowe konstrukcje prawne poszczególnych instytucji; ukształtowanie odpowiednich uprawnień, obowiązków, form działania) i proceduralną (możliwość funkcjonowania instytucji prawa materialnego)
- ogólne założenia prawa finansowego RP: wolność działalności gospodarczej, własność prywatna, solidarność, dialog i współpraca partnerów społecznych
- dwie administracje publ.: adm. rządowa i samorząd terytorialny
- dualizm w systemie finansowoprawnym RP: obok dochodów, wydatków, budżetu i majątku Państwa – dochody, wydatki, budżet i majątek jst
- formy prawne działalności finansowej administracji rządowej i st: stanowienie przepisów prawa, wydawanie aktów indywidualnych, wydawanie uchwał przez organy samorządowe, czynności materialno-techniczne
- polskie ustawodawstwo podatkowe: ogólne ustawy podatkowe i szczególne ustawy podatkowe
- odpowiedzialność prawna: ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publ. i ustawa – KKS
- w polityce finansowej właściwe są 3 główne rodzaje środków działania: stanowienie prawa, ustalanie planów i praktyczna realizacja prawa i planów
- z eko punktu widzenia polityka finansowa realizowana jest w 3 sferach: stabilizacji gospodarki, alokacji czynników produkcji i redystrybucji dochodów między grupami społecznymi
- nauki finansowe: nauki opisowe, nauki historyczne, teoretyczne nauki finansowe, nauka prawa finansowego, nauka o polityce finansowej
Rozdział II: Prawo budżetowe państwa
- budżet państwa – roczny plan dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów uchwalany w formie ustawy budżetowej, stanowi podstawę gospodarki finansowej państwa; jest on załącznikiem do ustawy budżetowej
- zasady budżetowe – trwałe właściwości budżetu, związane z jego istotą; postulaty nauki skierowane pod adresem budżetu
- zasada zupełności – ma on obejmować wszystkie dochody i wydatki państwa
- zasada równowagi – zachowanie odpowiedniego stosunku między dochodami a wydatkami budżetowymi; wydatki należy dostosować do możliwości dochodowych
- zasada jedności budżetu – ma występować 1 budżet stanowiący jedną całość organizacyjno-prawną, ujęty w jednym akcie prawnym; ma być podstawą gospodarki finansowej państwa
- zasada szczegółowości budżetu – ma być on szczegółowy, podzielony w uporządkowany sposób na szereg pozycji wydatkowych i dochodowych
- zasada specjalizacji budżetu – wydatki budżetowe powinny być przeznaczone na szczegółowo ustalone cele
- zasada jawności budżetu – jawność debaty budżetowej i debaty nad sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa, opublikowanie ustawy budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu, przedstawienie wykazu kwot dotacji udzielonych z budżetu, ogłaszanie danych dotyczących długu publ.
- zasada uprzedniości budżetu – powinien być uchwalony do końca roku poprzedzającego rok budżetowy
- zasada rocznego okresu budżetowego – uchwalany jest na 1 rok kalendarzowy
- art. 219 ust. 3 K: w wyjątkowych przypadkach dochody i wydatki państwa w okresie krótszym niż rok może określać ustawa o prowizorium budżetowym (z zasady są to 3 miesiące); ta ustawa ustanawia budżet prowizoryczny ograniczony do danego okresu i zawierający tylko niezbędne dla funkcjonowania państwa ustalenia dot. dochodów i wydatków; traci moc z chwilą wejścia w życie zwykłej ustawy budżetowej
- ustawa budżetowa nie wprowadza podatków
- wydatki budżetowe powinny mieć swoją podstawę prawną, tytuł prawny do wprowadzenia wydatku budżetowego w ramy ustawy budżetowej; podstawa prawna wydatku ustalonego w ustawie budżetowej powinna być wyznaczona w ustawie szczególnej (ustawa budżetowa sama w sobie nie stanowi podstawy prawnej do wprowadzenia wydatków)
- państwowe jednostki sektora finansów publicznych:
- jednostki budżetowe – jednostki organizacyjne sektora finansów publ., które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu państwowego, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek dochodów budżetu państwa; są one ujęte w ramach budżetu, wszystkimi swoimi dochodami i wydatkami, na zasadzie budżetowania brutto; one nie prowadzą działalności gospodarczej – nie sprzedają usług publ.; ich wydatki (osobowe, rzeczowe, inwestycyjne) są wydatkami budżetu państwa przekazanymi do ich dyspozycji; mogą one dokonywać wydatków tylko do wysokości zakreślonej dla nich w obowiązującym budżecie i planie finansowym – jak nie: to będzie to naruszenie dyscypliny finansów publ.; podstawą ich gospodarki finansowej jest plan dochodów i wydatków, który ma być zbieżny z ustawą budżetową; tworzą je, łączą, przekształcają i likwidują ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz in. organy; powinna mieć swój statut; wyposażona jest w mienie przekazywane jej przez zarząd; nie mają osobowości prawnej; np.: sądy, jednostki wojskowe, urzędy państwowe, jednostki organizacyjne prokuratury, policji, ośrodki pomocy społecznej;
- państwowe fundusze celowe – powołane tylko w drodze ustawy; jego przychody (osiągają przychody a nie dochody) pochodzą ze środków publ.; zastosowanie funduszowego mechanizmu finansowania: wyodrębnienie zadań, wydzielenie dochodów i wydatków z budżetu ogólnego; nie posiada osobowości prawnej; jest wyodrębnionym rachunkiem bankowym, którym dysponuje organ wskazany w ustawie tworzącej fundusz;
niektóre z nich mogą działać jako osoby prawne; są zależną od budżetu instytucją; jego niewykorzystane środki przechodzą jako pozostałości na następny rok i mogą być wydatkowane w kolejnym roku; tu: F Pracy, F Rozwoju Kultury Fizycznej, KF Drogowy, F Modernizacji Sił Zbrojnych, F Reprywatyzacji, F Restrukturyzacji Przedsiębiorców, F Pomocy Postpenitencjarnej, FSP, F Nauki i Technologii Polskiej, F Ochrony Gruntów Rolnych, KF Mieszkaniowy, Państwowy F Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, F Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, F Wsparcia Policji
- agencje wykonawcze – państwowe osoby prawne powołane na podstawie odrębnych ustaw w celu realizacji zadań państwowych; kontrola parlamentu nad ich działalnością jest ograniczona; ich działalność oparta jest na środkach publ.; tu: Agencja Rynku Rolnego, A Nieruchomości Rolnych, Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, A Mienia Wojskowego, Wojskowa A Mieszkaniowa, A Rezerw Materiałowych, Polska A Rozwoju Przedsiębiorczości, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju
- uczelnie publiczne – osoby prawne finansowane z dotacji z budżetu państwa, z opłat za usługi edukacyjne, badawcze i specjalistyczne, z działalności gospodarczej i in. źródeł
...
umkc