Telewizja absorbuje czas dorosłych ale przede wszystkim dzieci i młodzieży.Mozna powiedzieć,że tak wzrasta w życie codzienne rodzin,iż zacierają się wrecz granice między rzeczywistością a fikcyjnym światem w programach telewizyjnych.Telewizja towarzyszy codziennym czynnościom ludzi takim jak: Posiłki,Spotkania towarzyskie,Rozmowy,itp.
Próby jakiegokolwiek ograniczenia jej skazane są z góry na niepowodzenia.
Oglądanie telewizji wywołuje u widza oczekiwanie na pojawienie się coraz to nowych sytuacji,szybkiego tempa akcji filmu,utrzymanie wysokiego napięcia wewnętrznego,doznanie coraz silniejszych wrażeń.Odzwierciedleniem tego planu jest funkcjonowanie w szkole uczniów zbyt często korzystających z telewizji. Telewizja oddzialywuje na odbiorców także przez sposób korzystania z niej. Oglądnie programów nie wymaga żadnej aktywności fizycznej, choćby takiej jak pójście do kina, a nawet przewracanie kartek przy czytaniu. Jest bardzo łatwym sposobem spędzania czasu. Telewizja dostarcza wielu wartościowych treści, szczególnie z zakresu biologii, geografii, historii, fizyki, ale nie egzekwuje przyswajalnych wartości, ich utrwalanie i powiązanie z innymi treściami. Uczeń-widz ogląda to, co chce.
Telewizja pełni dwie funkcje istotne z punktu pedagogiki:
ü Informacyjno-dydaktyczną
ü Rozrywkową
Telewizja dostarcza dzieciom wiedzy i wzorców zachowania, głównie aspołecznych, prospołecznych oraz zachowań konsumenckich.
Programy telewizyjne nie tylko oswajają dzieci z przemocą, ale powodują, że traktują ją jako integralny składnik ludzkiej egzystencji. Niekontrolowany odbiór zachowań agresywnych może więc zachęcić do podejmowania takich zachowań, może też podsunąć różne sposoby wyrażania agresji, często ma miejsce w szkole. Zachowania uczniów agresywnych przynoszą szkodę i cierpienie innym. Przejawia się ono najczęściej w różnych formach słownego i fizycznego ataku na inne osoby lub przedmioty. Bicie kolegów i rodzeństwa, wszczynanie kłótni i bójek, wulgaryzm, brak szacunku dla dorosłych- to najczęściej obserwowane przez nauczycieli reakcje dzieci agresywnych.
Wzrastająca w ostatnim czasie przestępczość nieletnich, to w dużej mierze skutek patogennego wpływu mass mediów. Młodzi ludzie chętnie identyfikują się z filmowymi bohaterami ( Terminator, cobra, Rambo, naśladując ich zachowanie, styl ubierania.
Przyjmowaniu przez dzieci wzorców agresywnych zachowania szczególnie sprzyja sytuacja, gdy przekazywana na ekranie agresja:
ü Przynosi satysfakcję, nagrodę lub nie jest ukarana
ü Jest demonstrowana przez atrakcyjna osobę, z która łatwo jest się widzowi utożsamić
ü Jest dokonywana jednocześnie przez wiele osób
ü Jest usprawiedliwiona wyższymi racjami moralnymi lub społecznymi
ü Nie widać negatywnych skutków agresji, np. cierpienia, ofiary
ü Widać wiele bodźców skojarzonych z agresją, np. broń, nóż
Młodzi widzowie głęboko przeżywają obraz niosące ze sobą duży ładunek emocji. Na dzieci bardzo silne oddziaływanie maja sceny brutalne i filmy wojenne. Dziecko inaczej niż dorośli patrzy na film. W tok akcji filmowej włącza własne przeżycia, wspominania i pragnienia. Silne reakcje strachu grozy i okrucieństwa przezywa wówczas jeśli otoczenie, w którym dzieją się sceny przypomina mu własne środowisko i otoczenie. Reakcje lękowe wywołane przez sceny grozy i okrucieństw zależą od:
ü Stopnia zrozumienia przedstawionej sytuacji
ü Tego kogo okrucieństwo dotyczy
ü Atmosfery wychowanej, w której dziecko wzrasta
narien