OZNAKI LATA- CZERWIEC.odt

(24 KB) Pobierz

TEMAT KOMPLEKSOWY:  OZNAKI LATA

 

OBSZAR EDUKACJI PRZEDSZKOLA W KONTEKSCIE PODSTAWY PROGRAMOWEJ WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO

UMIEJETNOŚĆ

OPERACYJNA

DZIECKO...

SPOSÓB

REALIZACJI

UWAGI

                                                             UMIEJETNOŚCI

                                   FINALNE

I. Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci:porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych.

1) obdarzanie uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na podwórku

-Rozwijanie mowy, kontynuuje dialog

Oglądanie tablicy (VI/II)Słuchanie i kontynuacja dialogu.Podawanie nazw pór roku.Określanie atrybutów lata.Wymienianie letnich miesięcy

   −   Ile mamy pór roku?

   −  Jaka pora roku teraz nadeszła?

   −  Jaka była przed latem?

   −  Jaka pora roku będzie po lecie?

   −  A jaka po jesieni?

−   Po czym poznajemy, że zbliża się lato?

   −  Co dzieje się z długością dnia?

   −  A z temperaturą?

   −  Jakie owoce dojrzewają?

   −  Czy dzieci chodzą do szkoły w lecie?

   −  Jak nazywamy ten wolny czas?

 

 

 

2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej ( stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

 

 

 

 

3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań

 

 

 

 

4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także nie należy wyszydzać i szykanować innych

 

 

 

 

5) umie się przedstawić: podaje swoje imię nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu może podawać takie informacje

 

 

 

II. Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych,i kulturalnych. Wdrażanie do utrzymywania ładu i porządku.

1) umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby

 

 

 

 

2) właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie

 

 

 

 

3) samodzielnie korzysta z toalety

 

 

 

 

4) samodzielnie rozbiera się i ubiera, dba o swoje rzeczy i nie naraz ich na zgubienie oraz kradzież

 

 

 

 

5) utrzymuje porządek w swoim otoczAiu

 

 

 

III. Wspomaganie rozwoju mowy

1) zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym

-uwaznie słucha

- wymienia oznaki lats

Słuchanie wiersza M. Strzałkowskiej: Przepis na lato

Deszczu kropelka

   i płatek dzikiej róży,

   słodkie maliny,

   liść jarzębiny

   i błękit nieba z kałuży,

    piasku ziarenka,

   letnia sukienka,

   malwy pod chatą,

   zapach miodowy  –

   i już gotowy

    przepis na lato!

Rozmowa na temat wiersza.

   −   Jakie oznaki lata wymienione są w wierszu?

   −   Co to znaczy, że jest to przepis na lato?

 

 

2) mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji

-poetarza wyliczankę z różnym natężeniem głosu

   Słuchanie wyliczanki a. Frączek Ślimak, ślimak.

Ślimak, ślimak                                        Ślimak! Ślimak!

   pokaż rogi,    Bądź człowiekiem!

   dam ci sera na pierogi.                                Wielki sernik ci upiekę,

   Ślimak, ślimak,                                        tylko przestań się ukrywać.

   wyjdź z muszelki,                                      Nagle ślimak się odzywa:

   to kupimy ci mebelki –                                 − Zmyślasz – rzecze.

   fotel, kredens, a we wnękę                             Cóż… Nie przeczę.

   małą wstawi się kuchenkę.

 

 

3) uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach

 

-doskonali aparat mowy

 

Ćwiczenia wyrazistego i cichego wypowiadania się.  Dzieci wypowiadają słowa wyliczanki na przemian: jedno słowo cicho, jedno  głośno.

      Latał motyl, latał

      aż usiadł na kwiatach.

      Może tu, może tam?

      Powiedz nam!

 

                                          

Zabawa dydaktyczna Co zbieramy w lesie?

•Rozwiązywanie zagadek.

 

                 

   Czarne usta, czarne brody,

   gdy w dzbanuszku są … (jagody)

 

                    

   Podobne do truskawek,

   czerwone kuleczki,

   w lesie je spotkasz,

   to nie porzeczki! (poziomki)

 

                    

   Jesienią i latem

   w lesie je zbieramy.

   Suszymy, marynujemy,

   do barszczu wrzucamy. (grzyby)

 

 

 

4) w zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach

 

 

 

IV. Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.

1) przewiduje w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzonych i obserwowanych zmianach

 

 

 

 

2) grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje ) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne

- klasyfikuje

- przyporzdkowuje kolory do

Zabawa twórcza -Kolory.

      Dzieci dobierają do określonych   kolorów nazwy kojarzące się z latem. Np.:

      żółte – słońce, jaskry, kaczeńce… niebieskie – niebo, niezapominajki…

   białe – stokrotki, chmury…

   czerwone – poziomki, truskawki, czereśnie…

   zielone – trawa, liście, jabłka… 

 

 

Zzabawa dydaktyczna Należy do naszej rodziny.

   Nauczyciel      przygotowuje  obrazki   przedstawiające      zwierzęta    i  rośliny  leśne.

   Dzieci siedzą w kole, pośrodku którego leżą dwie obręcze: zielona i brązowa.

   Dzieci oglądają obrazki, nazywają przedstawione na nich zwierzęta lub rośliny

   i wkładają do zielonej obręczy, jeżeli na obrazku jest roślina lub do brązowej –

   jeżeli jest to zwierzę.

   Przykładowe obrazki: wiewiórka, jeż, sarna, sroka, lis, borsuk, żaba, sowa, dzięcioł,

   wrona, wilk, mysz, słowik, komar, motyl, biedronka, jagody, maliny, grzyby, poziom-

   ki, osa, sosna, klon, dąb, leszczyna (obrazków jest tyle, ile dzieci w grupie).

   Potem dzieci nadają obrazkom w obręczach nazwy ogólne: rośliny, zwierzęta.

   Następnie nauczyciel wymienia nazwy różnych przedmiotów, a dzieci podają

   odpowiednie nazwy nadrzędne. Np.:

              stół, szafa, kanapa… (meble),

              ananas, pomarańcza, jabłko… (owoce),

              czekolada, cukierki, lizaki… (słodycze),

              talerz, spodek, filiżanka… (naczynia),

              widelec, nóż, łyżka… (sztućce)…                                                                                         

 

 

3) stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidzieć to , co może się zdarzyć.

 

 

 

V. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci

1) dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia

 

 

 

 

2) dostrzega związek pomiędzy choroba a leczeniem, poddaje się leczeniu, np. wie, że przyjmowanie lekarstw i zastrzyki są konieczne

 

 

 

 

3) jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin