11) Listopad.doc

1 listopada

WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

Św. Bonifacy IV papież. Święcąc Panteon 13 maja 609 r., zarządził, aby ten dzień obchodzono ku czci NMP i świętych męczenników. Papież Grzegorz IV w 835 r. postanowił, że będzie to Uroczystość Wszystkich Świętych.

św. Austremoniusza bpa Clermont (+ 300),

św. Benigna kpł. m. (+ poł. II w.),

śwśw. Curenii i Juliany, mm. (+ pocz. II w.),

śwśw. Jana bpa, Jakuba kpł., mm. (+ 344),

św. Licyniusza bpa (+ ok. 606),

św. Marcelego bpa (+ IV w.),

św. Marii m. (+ pocz. II w.),

bł. Rajnera z Arezzo zk. (+ 1304),

bł. Rupera Mayera (+ 1937),

św. Seweryna mn. (+ VI w.),

św. Wigora bpa (+ VI w.).

2 listopada

MALACHIASZ

hebr. imię teoforyczne Mal’akijah - posłaniec Jahwe, zwiastujący Jahwe.

Św. Malachiasz, biskup, kardynał (1094 - 1148). Urodził się w Armagh (Irlandia). Ojciec był lektorem w szkole klasztornej. Malachiasz otrzymał święcenia kapłańskie w 1119 r. W cztery lata później został biskupem w Connor, a następnie w Down. Prowadził życie ascety Kiedy Malachiasz był w Rzymie, Innocenty II mianował go swoim legatem na Irlandię. Podczas podróży zatrzymał się w Clairvaux, gdzie zaprzyjaźnił się ze św. Bernardem. W Irlandii, ewangelizując swą ojczyznę, założył liczne klasztory W czasie następnej wyprawy na kontynent zmarł w Clairvaux. Św. Bernard nazywał Malachiasza “biskupem-prorokiem”. Być może powaga Świętego zaważyła na tym, że Malachiaszowi zaczęto przypisywać przepowiednię o papieżach i ich pontyfikatach, którą odnaleziono dopiero w 1595 r. Kanonizował go Klemens III (1190).

śwśw. Acyndyna, Pegazjusza, Aftoniusza, Elpidifora, Anempodista, mm. (+ ok. 350),

św. Ambrożego op. (+ 521),

św. Eustochii m. (+ poł. IV w.),

św. Jerzego bpa w Vienne (+ ok. 670),

śwśw. Karteriusza, Styriaka, Tobiasza, Eudoksjusza, Agapiusa, mm. (+ IV w.),

bł. Małgorzaty księżnej d’Alencon zk. (+ 1521),

św. Marcjana bpa Kyros (+ ok. 381),

św. Teodota bpa Laodycei (+ IV w.),

św. Wiktoryna bpa m. (+ III w.).

3 listopada

MARCIN (zob. 13 kwietnia)

Św. Marcin de Porres, zakonnik. Urodził się 9 grudnia 1569 r. w Limie. Był nieślubnym dzieckiem Mulatki Anny Valasquez i hiszpańskiego szlachcica Juana de Porres - późniejszego gubernatora Panamy Marcin przerwał studia medyczne i pracował jako felczer-balwierz. Mimo sprzeciwu ojca wstąpił do dominikanów, gdzie do końca życia jako brat zakonny prowadził infirmerię (szpitalik zakonny). Opiekował się tam nie tylko chorymi zakonnikami, ale wszystkimi, którzy przychodzili, niezależnie od ich pozycji społecznej i koloru skóry. Dobroć okazywana chorym, opuszczonym, nieszczęśliwym uczyniła z niego żywą legendę. Spędzał wiele czasu, zwłaszcza w nocy, na modlitwie i surowej pokucie. Miał szczególne nabożeństwo do Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Otrzymał od Boga wiele łask, między innymi dar czytania w ludzkich sercach i sumieniach. Mistyk. Zmarł 3 listopada 1639 r. Beatyfikował go Grzegorz XVI (1837), kanonizował Jan XXIII (1962). Patron fryzjerów, pielęgniarek, robotników, szkól i telewizji w Peru.

W ikonografii św. Marcin przedstawiany jest w habicie dominikańskim. Jego atrybuty to: anioł trzymający bicz i łańcuch, koszyk chleba, a obok mysz, krzyż, różaniec.

św. Domnusa bpa (+ ok. 538),

śwśw. Germana, Teofila, Cezarego, Witalisa, mm. (+ II/III w.),

św. Hermengaudiusa bpa (+ 1035),

św. Huberta bpa (+ 727),

św. Kwartusa (+ I w.),

św. Piotra Franciszka Néron kpł. m. (+ 1860),

św. Pirmina bpa w Meaux (+ ok. 755),

św. Sylwii (+ ok. 594) - matki św. Grzegorza Wielkiego,

bł. Szymona zk. (+ ok. 1329),

św. Wenefrydy dz. m. (+ VII w.).

4 listopada

KAROL (zob. 2 marca)

Św. Karol Boromeusz, biskup. Urodził się na zamku Arona w 1538 r. jako syn arystokratycznego rodu. Studia ukończył na uniwersytecie w Pawii, uzyskując doktorat obojga praw (1559). Znawca sztuki. Grał pięknie na wiolonczeli. W 23 roku życia mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Święcenia kapłańskie i biskupie przyjął dopiero dwa lata później. Po niespodziewanej śmierci brata, która była dla niego duchowym wstrząsem, podjął życie pełne pobożności i ascezy Współpracując ze swoim wujem, papieżem Piusem IV, doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru wprowadził w swej diecezji. Założył pierwsze seminarium duchowne. Hojny dla ubogich, żył ubogo. Podczas zarazy w Mediolanie (1576) niósł pomoc chorym, oddał wszystko, nawet własne łóżko. Zmarł 3 listopada 1584 r. Pozostawił po sobie dorobek pisarski. Beatyfikowany w 1602 r., kanonizowany w 1610. Patron boromeuszek, diecezj...