Ekonomia keynesowska.doc

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

EKONOMIA KEYNESOWSKA

John M. Keynes (1883-1946)              -              angielski ekonomista, autor pracy „Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza”, twórca teorii makroekonomicznej zwanej jego imieniem

1. Funkcja konsumpcji

Funkcja konsumpcji               -              wyraża zależność wielkości konsumpcji od poziomu dyspozycyjnych dochodów ludności

C =  a + c Y

C              -              planowane wydatki na konsumpcję

a              -              autonomiczny poziom konsumpcji, niezależny od poziomu dyspozycyjnych dochodów ludności

Y              -              dyspozycyjne dochody ludności

c              -              krańcowa skłonność do konsumpcji

Interpretacja współczynnika krańcowej skłonności do konsumpcji c:

o ile konsument jest skłonny zwiększyć konsumpcję w wyniku wzrostu swoich dochodów dyspozycyjnych o jednostkę

2. Funkcja oszczędności

Zgodnie z powyższym wzorem, konsument przeznacza część swoich dochodów na wydatki konsumpcyjne, natomiast pozostałą część dochodów - oszczędza.

Funkcja oszczędności jest sformułowana analogicznie jak funkcja konsumpcji i wyraża zależność wielkości oszczędności od poziomu dyspozycyjnych dochodów ludności.

S  =  Y - C =  Y - a  -  c Y = - a + ( 1 -  c ) Y =  - a + s Y

krańcowa skłonność do oszczędzania              s  =  1 -  c

Interpretacja współczynnika krańcowej skłonności do oszczędzania s:

o ile konsument jest skłonny zwiększyć oszczędności w wyniku wzrostu swoich dochodów dyspozycyjnych o jednostkę

Zależność konsumpcji i oszczędności

od dochodów dyspozycyjnych

C = Y

C

N

dezoszczędności

C

P

oszczędności

M

45o

Y1

Y*

Y

0

Dla dochodów Y = Y*              oszczędności S = 0,  konsumpcja C = Y

Dla dochodów Y > Y*              oszczędności S > 0,  konsumpcja C < Y

( np. dla dochodów Y = Y1              oszczędności S = NP,  konsumpcja C = P Y1 )

Dla dochodów Y < Y*              oszczędności S < 0,  konsumpcja C > Y

Poziom dochodu Y* można wiązać z pewnym utrwalonym wzorcem konsumpcji (przyzwyczajenia, styl życia, etc.) i częściowo z tzw. minimum socjalnym.

3. Równowaga:

-              między popytem globalnym i podażą globalną

-              między inwestycjami i oszczędnościami

Założenia upraszczające:

·                    gospodarka zamknięta

·                    nie uwzględniamy budżetu państwa

·                    inwestycje mają charakter autonomiczny (nie zależą od wytwarzanego dochodu narodowego)

·                    niepełne wykorzystanie zdolności produkcyjnych

Tak więc analizujemy tylko dwa podstawowe składniki popytu globalnego:

·                    konsumpcję

·                    inwestycje

Równowaga:  popyt globalny = podaż globalna ( Yd = Ys )

Yd = Ys

Yd

Yd = C + I

E

C

I

45o

Y*

Ymax

Ys

0

Poszukujemy takiego poziomu dochodu narodowego Y*, przy którym występuje równowaga między popytem globalnym ( Yd ) i podażą ( Ys ), bądź, co jest równoważne, gdy występuje równowaga między inwestycjami i oszczędnościami.

podaż globalna = popyt globalny                            oszczędności = inwestycje

Ys = Yd = Y*                                                        

º

Równowaga:  inwestycje = oszczędności  ( I = S )

I, S

S = - a + ( 1 - c ) Y

I1

E1

luka depresyjna

DI

E

I

luka ekspansywna

a

Y*

Y1

                                  Y

realny dochód narodowy

0

I = S               -              równowaga ( punkt E )

I > S              -              nadwyżka inwestycji ex ante nad oszczędnościami ex ante

(uruchamiana jest spirala ekspansji - mechanizm mnożnika inwestycyjnego)

I < S              -              nadwyżka oszczędności ex ante nad inwestycjami ex ante

(działa mechanizm depresyjny) - mechanizm mnożnika inwestycyjnego)

Uwaga:

zawsze              I ex post   =  S ex post

4. Mnożnik inwestycyjny

Jeśli inwestycje wzrosną o DI , gdzie znajdzie się nowy punkt równowagi (E1), jaki będzie nowy poziom dochodu narodowego (Y1) ?              ®              patrz rysunek wyżej

Uwaga: zakładamy niepełne wykorzystanie istniejących zdolności produkcyjnych

mnożnik inwestycyjny Keynesa:

Interpretacja:              o ile wzrośnie dochód narodowy w wyniku wzrostu inwestycji

o jednostkę

Jak działa mechanizm mnożnika inwestycyjnego?

Pierwotnym bodźcem jest przyrost wydatków inwestycyjnych. W wyniku reakcji gospodarki na wzrost inwestycji rozpoczyna się następujący proces kumulacyjny (patrz poniższa tabela):