Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
EDUKACJA KONSUMENTA
WYKŁAD I
W podejściu właściwym jako „konsument to osoba fizyczna, która nabywa od przedsiębiorcy towar lub usługę dla celów nie związanych z działalnością gospodarczą.
UE – konsument to ten który kupuje aby zaspokoić potrzeby własne lub gospodarstwa domowego dla celów profesjonalnych czy zarobkowych.
2. Suwerenność konsumenta – swoboda dokonywania wyboru i podejmowania decyzji zakupu dowolnego produktu i usługi od określonego dostawcy i sprzedawcy. W dogodnym miejscu i czasie, a jedynym ograniczeniem są środki finansowe.
3. Decyzje:
Wyróżniamy następujące rodzaje decyzji:
- decyzje rozważne – podejmowane przy zakupie produktu bardziej złożonego i mającego wysoką cenę; konsument spędza dużo czasu ja poszukiwaniu informacji na dany temat;
- decyzje racjonalne – uproszczone – dotyczy produktów już wcześniej nabywanych; konsument podejmując decyzje przy zakupie może oprzeć się na własnym doświadczeniu bądź może naśladować innych;
- decyzje nawykowe – wiążą się z dokonywaniem zakupów powtarzających się i relatywnie tanich towarów takich jak gazety czy usługi fryzjerskie, żywność. Konsument organizuje swoje spożycie w sposób tradycyjny i zgodny z własnymi przyzwyczajeniami;
- decyzje impulsywne – podejmowane pod wpływem chwili np. agresywna promocja;
4. Słabości konsumenta – na rynku wynikają między innymi z tego, że:
- konsument jest na rynku z powodu własnych potrzeb i konieczności ich realizacji;
- nie posiadamy odpowiedniej wiedzy ze względu na tempo zmian na rynku;
- brak wiedzy towaroznawczej;
- konsument występuje na rynku pojedyńczo, a producenci są najczęściej członkami różnych wspierających się organizacji;
5. Zagrożenia dla konsumenta – wynikają z:
- istnieją ograniczenia w konkurencji przez co podmioty mające pozycję monopolistyczną mogą dyktować warunki pozostałym podmiotom;
- z jednej strony występuje ograniczony dostęp do wiedzy a z drugiej strony zaś konsument jest atakowany systemem informacyjnym jaki podaje np. natarczywa reklama;
- w związku z dynamicznie rosnącą liczbą towarów i usług oraz zjawiska globalizacji, wprowadzanie na rynek produktów wadliwych zagrażających zdrowiu i życiu konsumenta;
- nadal występują ograniczenia w dostępie do wymiaru sprawiedliwości a także finansowe, psychologiczne i kulturowe bariery w tej dziedzinie;
WYKŁAD II
6. Pierwsze prawa konsumenta:
A. Prawo do ochrony przed produktami i usługami niebezpiecznymi dla naszego życia:
- szczególny nacisk powinien być położny na żywność;
- Inspekcja Handlowa – szybkie reagowanie na sygnały dotyczące towarów nieświeżych;
- INTERES KONSUMNETA – to wszystko co się przyczynia do poprawy naszych warunków szeroko rozumianych;
B. Prawo do ochrony interesów ekonomicznych - konsument ma prawo zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb a więc dostęp do różnych produktów; konsument ma możliwość dokonania racjonalnych wyborów; zapewniona powinna być rzetelna informacja; to również odpowiednia polityka rządu eliminująca monopolistów oraz ochrona przed niewłaściwą reklamą;
C. Prawo do rzetelnej informacji o towarach i usługach i edukacji konsumenta;
- konsument ma prawo domagać się odpowiedniej informacji i edukacji na wszystkich szczeblach;
- mamy prawo wiedzieć jakie są ceny, skład, metody użytkowania po to aby bronić własnego konsumenckiego interesu;
- od was zależy kontrola tego co kupujemy;
- znajomość katalogu praw konsumenckich;
- prawo do edukacji na szczeblu rządowym, organizacji dobrowolnej.
D. Prawo do pozytywnego załatwiania uzasadnionych reklamacji:
- prawo do pomocy;
- konsumenci powinni mieć takie prawo zapewnione poprzez łatwy dostęp do odpowiednich organizacji, instytucji;
- prawo do wystąpienia na drogę sądową po to aby chronić i domagać się swoich praw;
- muszą być powołane odpowiednie organizacje służące konsumentom;
E. Prawo do reprezentowania i zrzeszania się;
7. Organizacje konsumenckie:
- polityka konsumencka – jest to ogół świadomych działań państwa zmierzających do stworzenia takich warunków aby konsumenci mogli jak najlepiej zaspokoić odczuwalne potrzeby za pomocą posiadanych zasobów;
A. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów:
- powstał w 1996 roku i w wyniku przekształcenia Urzędu Antymonopolowego. Rozszerzono jednocześnie kompetencje Urzędu o zadania z zakresu ochrony konsumentów uzasadniając to zbieżnością polityki rozwoju konkurencji z polityką konsumencką. Jest centralnym organem administracji rządowej podległym Radzie Ministrów. Do zakresu jego działania należy m.in.:
- opracowywanie lub opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących praktyk monopolistycznych, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstania, a także ochrony interesów konsumentów;
- przygotowywanie rządowych projektów polityki rozwoju konkurencji i polityki konsumenckiej;
- wnioskowanie w sprawie zmian przepisów w zakresie ochrony praw konsumenta;
- zlecanie wyspecjalizowanym jednostkom i odpowiednim organom kontroli państwowej dokonywania badań przestrzegania praw konsumentów;
- współpraca z krajowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów;
- przeprowadzanie badań produktów i usług na zlecenie – współpraca z różnymi organizacjami krajowymi i międzynarodowymi;
B. Inspekcja Handlowa – to drugie ogniwo administracji rządowej uzupełniające działania i kompetencje UOKiK w zakresie polityki konsumenckiej.
- do zadań Inspekcji Handlowej należy:
- kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorstw, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji, handlu i usług;
- kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w szczególności zagrażających zdrowiu lub życiu konsumentów;
- podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań interwencyjnych w celu ochrony indywidualnej interesów i praw konsumentów;
- prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów kontrolno-analitycznych;
- organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa konsumenckiego;
- prowadzenie poradnictwa konsumenckiego;
C. Rzecznik Powiatowy:
- zapewnienie konsumentom bezpłatnego poradnictwa i informacji prawnej w zakresie ochrony ich interesów;
- wytaczanie powództwa na rzecz konsumentów oraz występowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumenta;
- możliwość udzielania obywatelom także w innych formatach pomocy prawnej w zakresie ochrony praw konsumentów;
- składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów;
- w Polsce 297 rzeczników;
D. Sądy konsumenckie:
- od 01.01.99 – istotne zmiany w obronie interesów konsumentów;
- za ich działanie odpowiada Inspekcja Handlowa;
- tu postępowanie toczy się szybciej niż przed sądami powszechnymi;
- jest to mniej kosztowne;
- postępowanie wszczynane na wniosek konsumenta;
- strony same decydują kto rozpatrzy ich sprawę i mogą wybierać arbitrów;
- sądy te dążą do ugody jeszcze przed rozprawą;
- wyrok tego sądu ma taką samą moc prawną jak wyrok sądu powszechnego;
8. Polityka rządowa dotycząca ochrony konsumentów:
- działania legislacyjne (najważniejszy: Urząd Ochrony Konsumentów);
- działania mające na celu ochronę zdrowia konsumentów;
- ochrona rynku;
- sądownictwo – środek dochodzenia praw konsumentów;
- tworzenie struktur sądowniczych;
- informowanie i edukowanie konsumentów;
9. Konsumeryzm – całokształt działań podejmowanych na rzecz konsumentów przez instytucje prywatne i społeczne. Ich celem jest ochrona praw i interesów konsumentów, wzmacnianie ich pozycji na rynku w stosunku do producentów i sprzedawców towarów i usług oraz przeciwdziałanie szkodliwym działaniom osób fizycznych i przedsiębiorstw naruszających etykę biznesu i marketingu.
10. ORGANIZACJE SPOŁECZNE DZIAŁAJĄCE W POLSCE:
A. Federacja Konsumentów:
- jest to stowarzyszenie społeczne, zrzeszające konsumentów polskich niezależnych od jednostek gospodarczych oraz organów administracji państwowej powstałych w 1981 roku;
- posiada ponad 50 klubów terenowych, które podobnie jak Federacja świadczą bezpłatną pomoc konsumentom (porady bezpośrednie i telefoniczne), występują pisemnie w imieniu konsumentów, wytaczają sprawy sądowe i reprezentują konsumentów.
- działa od 1991 roku, jako organizacja pozarządowa. Jej fundatorami są Federacja Konsumentów i Ministerstwo Skarbu Państwa. Nie jest to instytucja komercyjna, działa na zasadzie „non-profit”’
- głównym przedmiotem działalności KIJ jest organizowanie porównawczych test ów jakości żywności i artykułów przemysłowych powszechnego użytku. Fundacja przeprowadziła około 90 testów między innymi produktów spożywczych, środków czystości i higieny, zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa domowego, artykułów tekstylnych;
- celem KIJ-a jest ochrona interesów konsumentów poprzez działania na rzecz podnoszenia jakości i bezpieczeństwa dóbr i usług;
- badaniu poddawane są produkty silnie obecne na rynku, powszechnie dostępne. Porównywane są marki danego wyrobu. Produkty poddawane testowaniu są kupowane losowo w sieci handlowej, tak jak to robią klienci. Badania zlecane są niezależnym, renomowanym laboratoriom;
- KIJ prowadzi również badania na użytek konkursu „Teraz Polska”;
- Wyniki badań prezentowane są w prasie a także podaje je telewizja i radio. Wykorzystują je także w reklamie sami producenci;
- Badania w części są dotowane przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Znaczna część dochodów Fundacji pochodzi od przedsiębiorstw, których produkty typowane są do badań;
- Z funduszy PHARE KIJ opracował i opublikował „Informator dla konsumentów” oraz przeprowadził konsumencką ocenę jakości odżywczej i zdrowotnej mleka pasteryzowanego oraz badanie warunków sprzedaży mleka w handlu.
11. Edukacja konsumenta:
- wszelkie działanie o charakterze informatyczno-doradczym pozwalające na podejmowanie decyzji przez konsumenta, oddziaływanie na wiedzę konsumenta i jego motywy dokonywania zakupów;
- obszary edukacji konsumenta: wykształcenie określonego układu wartości i potrzeb konsumenta; konkretyzacja potrzeb w określonych uwarunkowaniach rynkowych; o finalnej konsumpcji.
12. Rękojmia:
- to obowiązkowa odpowiedzialność sprzedawcy względem kupującego z mocy prawa (art. 567 – 576 Kodeks Cywilny), jeśli rzecz sprzedana ma wadę , która zmniejsza wartość użytkową towaru to odpowiedzialność za tą wadę spoczywa tylko i wyłącznie na sprzedawcy;
- z tytułu rękojmi kupującemu przysługuje prawo do reklamacji towaru tlko i wyłącznie gdy sprzedawca nie poinformował o wadzie;
- rękojmia działa przez 1 rok od chwili zakupienia towaru i 1 miesiąc od wykrycia wady (główna różnica z gwarancją);
- kupujący może „odstąpić od umowy” – zwrócić towar (sprzedawca jest zobowiązany zwrócić nam pełną cenę lub wymienić na nowy towar);
- przy załatwianiu reklamacji ważny jest dokument reklamacyjny;
- możemy uzyskać obniżenie ceny;
- możemy prosić o naprawę (jeśli po kilku naprawach towar jest ciągle wadliwy możemy żądać zwrotu pieniędzy);
- każda odmowa reklamacji powinna być uzasadniona;
- czas na załatwienie reklamacji to 14 dni (jeśli po upływie 14 dni nie ma wyniku załatwienia sprawy to wówczas możemy dyktować warunki załatwienia sprawy – reklamacji);
- konsument nie ma obowiązku dostarczenia wadliwego towaru do sklepu / serwisu (jeśli chcemy to możemy zawieźć towar np. taksówką i żądać zwrotu kosztów);
- kupujący powinien dokonywać reklamacji na piśmie (dokładnie opisany towar, wada, miejsce i czas zakupu towaru, podpis kupującego i sprzedawcy);
- sprzedawca ma obowiązek załatwienia reklamacji natychmiast, od ręki.
Reklamacja: to żądanie naprawy wadliwego produktu TAK i NIE
Rękojmia: chroni kupującego jeśli towar jest wadliwy TAK
13. Gwarancja:
- pisemne zobowiązanie gwaranta np.. producenta a nie sprzedawcy do bezpłatnej naprawy wad lub wymiany towaru; nie ma charakteru obowiązkowego; może być udzielana na dowolny okres czasu; ważna jest karta gwarancyjna np. musi być data sprzedaży towaru; jeśli reklamujemy cały towar to wówczas gwarancja biegnie od początku. W przypadku wymiany tylko elementów towaru – gwarancja jest liczona od początku tylko dla wymienionych elementów; w karcie gwarancyjnej ważne jest miejsce wykonywania napraw gwarancyjnych; jeśli konsument stwierdzi, że warunki gwarancji mu nie odpowiadają to może przejść na rękojmię (w ciągu roku od zakupienia towaru);
Różnice pomiędzy rękojmią a gwarancją:
- czas: rękojmia – do roku; gwarancja – nie ma określonego czasu;
- rękojmi nie przedłuża się, a w przypadku gwarancji tak;
- przy rękojmi osobą odpowiadającą za wadliwy towar jest sprzedawca, a w przypadku gwarancji – gwarant;
- przy gwarancji może nastąpić przejście na rękojmię.
WYKŁAD IV
...
stary_hipis