Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
1.Istota i pojęcie finansów publicznych.
Fin. Publiczne obejmują zasoby pieniężne, zwłaszcza fundusz zwany budżetem i fundusz gromadzenia i rozdzielania przez państwo poza budżetem, fundusze samorządu terytorialnego, gosp. i zawodowego oraz zasoby pieniężne. Podmiotami dysponującymi tymi zasobami są m.in. parlament, rząd i jego organy centralne, związki samorządu terytorialnego, gosp. zawodowego, zarządy fundacji.
Fin. Publiczne związane są z realizacją interesu publicznego w odróżnieniu od finansów prywatnych służących gromadzeniu dochodów i realizacji zysków indywidualnych. Dochody publiczne pochodzą w znacznej mierze z danin publicznych (podatków, opłat, składek itp.). Charakteryzuje je przymusowość, nieekwiwalętność, , specyfiką wydatków jest dominacja płatności o charakterze transferów nad wydatkami ekwiwalętnymi co również odróżnia je od finansów prywatnych. W budżecie określa się zestawienie przewidywanych dochodów i wydatków podlegających akceptacji przez parlament.
2.Finanse publiczne jako nauka.
Przedmiotem nauki o fin. Publicznych są zjawiska i procesy związane z powstawaniem i rozdysponowywaniem pieniężnych środków publicznych zapewniających funkcjonowanie sektora publicznego. Nauka o fin. Publicznych zajmuje się funduszami np. budżet państwa, budżety samorządowe, publiczne, fundusze ubezp. Są to fundusze, które tworzą i którymi dysponują władze publiczne. Przedmiotem zainteresowania tej dyscypliny – w ujęciu nowoczesnym jest nie tylko zewnętrzna , pieniężna forma funduszy publicznych, lecz też ich treść ekonomiczna, społeczna, polityczna. Nauka o fin. Publicznych bada zarówno przyczyny dla których tworzy się fundusz publiczny jak też różnorodne skutki jakie wywołuje tworzony fundusz publiczny. Nauka o finansach szuka odpowiedzi na pyt.
a)dlaczego władze publiczne zgłaszają popyt na pieniądz w takiej a nie innej wysokości
b)jakie czynniki kształtują wielkość tego popytu
c)w jaki sposób popyt na pieniądz może być zaspokojony (podatki, pożyczki)
d)jakie skutki dla gosp. i społeczeństwa spowodują kreowanie popytu na pieniądz przez władze publiczne
e)jakie skutki dla gosp. i społeczeństwa przynoszą wydatki dokonywane przez władze publiczne
f)jakie instrumenty tworzenia funduszy publicznych powinny być zastosowane aby ograniczyć do min negatywne skutki redystrybucji dochodów przez władze publiczne
g)jakie dziedziny życia społ. I gosp. powinny być finansowane z funduszy publicznych, w jakich proporcjach
h)jakie techniki wydatkowania funduszy publicznych powinny być zastosowane aby cel społ., ekonom., był jak najlepiej zrealizowany
i)jakie powinny być relacje między szczeblem władz publ. aby ich działalność była należycie skoordynowana z pkt. Widzenia realizacji celów gosp. i ekonom.
Nauka o finansach bada zjawiska i procesy związane z tworzeniem funduszy publ. Takich jak budżety państwa, fundusze, ubezp. funduszu publ, ale też wyjaśnia treści ekon. I społeczne funduszy publ., Stara się uchwycić związki miedzy gromadzeniem pieniężnych środków publicznych a procesem gospodarczym, procesem polit. Mają znaczenie dla funkcjonowania społeczeństwa, gospodarki i państwa.
3.Finanse publiczne jako forma interwencjonizmu państwowego.
Jednym z zasadniczych instrumentów interwencji państwa jest polityka fiskalna. Zmiany cyklu koniunkturalnego koncentrują się przede wszystkim na zmianach popytu. Dlatego zadaniem państwa jest dążenie do stabilizującego oddziaływania na kształtowanie się popytu w skali makroekonomicznej. Następuje to najczęściej przez odpowiednie ukształtowanie popytu sektora publicznego (jest to pkt wyjścia). Wiąże się z tym odpowiednia polityka, dotycząca dochodów i wydatków budżetowych, która powinna być wspierana przez politykę pieniężną i kredytową. Oczywiście ważny jest również szerszy kontekst problemu- polityka gospodarcza i socjalna.
1.interwencjonizm państwowy
2.ekonomiczne f-cje państwa
a)alokacyjne
b)stabilizacyjna
c)redystrybucyjna
3.polityka społeczno-gosp. państwa
3.makroekonomiczna polityka finansowa
a)polityka pieniądza (NBP)
b)polityka budżetowa (fin. publ., Min. Finansów)
4.Przedmiotowa klasyfikacja zjawisk finansowych.
Kryterium przedmiotowe pozwala wyodrębnić rodzaje zjawisk pieniężnych niezależnie od tego jakie podmioty biorą w nich czynny udział, dokonując wydatków czy też realizując przychody pieniężne.
Kryterium przedmiotowe pozwala wyodrębnić
a)przychody i wydatki (strumienie) pieniężne ekwiwalentne albo rynkowe – cechą charakterystyczną jest powiązanie wydatku jednego podmiotu gospodarczego ze wzajemnym świadczeniem ze strony innego podmiotu gospodarczego, który realizuje przychód pieniężny
Przychody i wydatki pieniężne rynkowe:
- ruchy pieniądza związane z zakupem towarów i usług
- wynagrodzenie za pracę
Dla przychodów i wydatków ekwiwalentnych w warunkach gospodarki rynkowej charakterystyczne jest to, że nie są one regulowane przez mechanizm rynkowy, który wyznacz ceny i stawki wynagrodzeń w zasadzie zgodnie z relacjami popytu i podaży. Chociaż działanie mechanizmu rynkowego może podlegać różnorodnym zewnętrznym wpływom na skutek np. opodatkowania sprzedaży towarów prawnej interwencji państwa na rynku pracy (ustalenie m. in. płacy), podejmowanie działań regulacyjnych przez związki zawodowe.
b)przychody i wydatki pieniężne redystrybucyjne zwane także transferami – ich cechą charakterystyczną jest brak wzajemnego świadczenia ze strony podmiotu gospodarczego otrzymującego środki pieniężne od innego podmiotu.
c)przychody i wydatki pieniężne kredytowe (związane z operacjami kredytowymi banków)
Przychodami kredytowymi nazywamy przychody pieniężne jakie osiągają nie bankowe jednostki gospodarujące zadłużające się w bankach, a więc wykorzystujące pożyczki bankowe.
Wydatkami kredytowymi są wydatki tych jednostek związane ze spłatą poprzednio wykorzystanych kredytów bankowych
Dla banków udzielenie kredytu nie jest wydatkiem pieniężnym, spłata kredytu poprzez pożyczkobiorców nie jest przychodem pieniężnym.
W przypadku przychodów i wydatków kredytowych mamy do czynienia z kreacją nowych i likwidacją istniejących zasobów pieniężnych.
d)wyróżniamy jeszcze oszczędności różniące się od poprzednich trzech strumieni pieniężnych tym, że są zatrzymywane w ruchu strumieniem pieniężnym a więc w rzeczywistości zasobem.
5.Podmiotowa klasyfikacja zjawisk finansowych.
a)podmioty czynne – w sposób aktywny oddziaływują na fin. publ. tzn. oddziaływują na kształt systemu poprzez stanowienie prawa, oddziaływują na wielkość środków i dochodów publicznych, wydatków, na ich strukturę a później dokonują poboru bądź też wydatków publicznych.
b)podmioty bierne – te które są powiązane z fin. publ. strumieniami pieniężnymi ale nie mają przyjemności w sposób bezpośredni oddziaływać na kształt, strukturę, przepływ środków itp.
6.Dobra publiczne a dobra prywatne.
Dobra prywatne – są to towary i usługi dostarczane na rynek w wyniku transakcji kupna-sprzedaży między indywidualnymi nabywcami i sprzedawcami, oferowane wszystkim nabywcom po jednakowej cenie. Ich konsumpcja ma charakter indywidualny i wiąże się z przeniesieniem własności na nabywcę dobra, co oznacza „wyłączenie” tego dobra z konsumpcji innych osób. Dobra prywatne są finansowane z funduszy prywatnych.
Dobra publiczne – są to towary i usługi świadczone przez państwo i inne związki publicznoprawne na zasadach powszechnej dostępności przy odpłatności nie mającej charakteru jednakowej ceny, lecz zróżnicowanych świadczeń podatkowych i niepodatkowych. Nie mamy tu również do czynienia z zasadą „wyłączenia”, ponieważ konsumpcja dobra publicznego przez jedną osobę nie wyklucza możliwości korzystania z tego dobra przez inną osobę.
Kryteria, które decydują czy dane dobro jest publiczne czy prywatne to:
1.kryterium użyteczności
2.kryterium odpłatności
7.Finanse publiczne a finanse prywatne.
F. publiczne – obejmują zasoby pieniężne związków publ-prawnych tzn. Państwa, samorządów terytorialnych, samorządów gospodarczych i zawodowych oraz zasoby pieniężne (budżety) ubezp. społ., fundacji, związków wyznaniowych. Dochody ekonomiczne mają przede wszystkim charakter transferów występujących głównie w formie podatków i opłat publicznych obciążających przedsiębiorstwa, instytucje finansowe i ludności. Specyfiką dochodów publicznych jest dominacja płatności o charakterze transferów ( w postaci dotacji, zasiłków, stypendiów, emerytur i rent) nad wydatkami ekwiwalentnymi.
Finanse prywatne (ludności) swoje dochody czerpią z pracy. Uzyskują w ten sposób wynagrodzenia, które mogą się kształtować pod wpływem mechanizmów rynkowych lub też podlegają regulacji prawnej (dotyczy pracowników sfery budżetowej)Gosp. domowe mogą otrzymywać dochody transferowe z tytułu zasiłków, emerytur, rent, stypendiów, dywidend. Ludność może korzystać z kredytów bankowych, szczególnie na działalność inwestycyjną (np. budownictwo mieszkaniowe) lub zakup dóbr trwałego użytkowania oraz uzyskiwać odszkodowania od zakładu ubezp. w przypadku strat losowych. W skład wydatków transferowych wchodzą głównie podatki i opłaty publiczne oraz składki ubezp. społ. Ludność obciążona jest też opłatami za usługi społ.
8.Podmioty finansów publicznych.
Podmioty czynne to:
-władza ustawodawcza i uchwałodawcza (parlament, Sejm, Senat- na szczeblu centralnym, na szczeblu terytorialnym- sejmiki wojewódzkie)
-władza wykonawcza- na szczeblu centralnym- Prezydent i Rząd, na szczeblu terytorialnym- zarządy np. gminy z wójtem
-władza kontrolna- organem parlamentu jest NIK- organ niezależny od admin. Rządowej, bada zgodność realizacji w obszarze wydatków, dochodów, przychodów i rozchodów fin. publ. z tym co określono w prawie; na szczeblu terytorialnym- Regionalne Izby Obrachunkowe- organy admin. rządowej podlegające Ministrowi Spraw Wew.
-Aparat Skarbowy- podlega Ministrowi Finansów, pobór podatków
-Izby Skarbowe
-Urzędy skarbowe
-wykonawcze formy organizacyjno-prawne podmiotów działających w sektorze fin. publ. na niższych szczeblach: jedn. budż., zakłady budż., śr. specjalne, fundusze celowe
Do podmiotów biernych zaliczamy:
-przedsięb.
-gosp. dom.
-instytucje finansowe – to też przedsięb. tylko posiadające swoją specyfikę, która polega na tym, że głównym składnikiem ich aktywów są instrumenty finansowe a głównym przedmiotem działalności jest handel tymi instrumentami.
9.Przedmiot finansów publicznych.
1.Konstytucja lub inna ustawa określająca zasady tworzenia funduszy publicznych oraz kompetencje różnych organów i jednostek w gospodarowaniu tymi funduszami
2.Prawo budżetowe
3.Coroczne ustawy budżetowe parlamentu i uchwały budżetowe samorządów
4.Ustawy o finansach publicznych
5.Ustawy podatkowe łącznie z ordynacją podatkową
6.Ustawy określające zadania i prawa ministra finansów oraz aparatu skarbowego
7.Ustawa karno – skarbowe
10.Funkcje finansów publicznych.
1.f-cja redystrybucyjna polega na korygowaniu pierwotnego podziału dochodu narodowego ukształtowanego pod wpływem działania mechanizmu rynkowego. Jest ona bezpośrednio związana f-cją alokacyjną, bo alokacja zasobów wymaga zgromadzenia dochodów, którymi państwo mogłoby dysponować realizując swoje podstawowe f-cje. W tym celu musi wykorzystując atrybuty władzy podejmować decyzje wymuszające wtórny podział dochodów społeczeństwa na rzecz tworzenia fund. publ., które służą finansowaniu wydatków sektora publ, i innych wydatków państwa.
2.f-cja alokacyjna polega na tym, że za pomocą środków publ. można zmieniać (alokować) rozmieszczenie czynników wytwórczych (dobra inwestycyjne, kapitału, pracy itp.)
3.f-cja stabilizacyjna związana z realizacją koncepcji Keysa, który uważał, że oprócz mechanizmu rynkowego elementem współdziałającym na funkcjonowanie gospodarki powinna być również polityka państwa, po to, aby nie dopuszczać do powstania kryzysu nadprodukcji, do inflacji, bezrobocia, deficytu.
4.f-cja fiskalna- ma na celu zaspokoić popyt państwa na pieniądze. popyt państwa na pieniądze jest popytem bieżącym- popytem związanym z finansowaniem niedoboru a zaspokajanie popytu związane jest udzieleniem państwu pożyczek (obligacje, bony skarbowe).
5.f-cja kontrolna- system kontroli: monitoruje, sprawdza i kontroluje sprawność rozdysponowania śr. pieniężnych z pkt widzenia celów, które będą służyły społeczeństwu
6.f-cja motywacyjna- za pomocą środków publicznych stwarzać motywację do tworzenia miejsc pracy, eksportu, kredyty preferencyjne, likwidowanie barier celnych.
11.Elementy systemu finansów publicznych.
-sektor gosp. dom.
-sektor przedsięb.
-sektor bankowy
-sektor pozabankowych instytucji
-sektor publiczny
12.Ogólna charakterystyka systemu budżetowego.
System budżetowy stwarza prawne organizacyjne i planistyczne ramy dla gospodarki budżetowej które określa wszystkie czynności podejmowane przez naczelne organy władzy państwowej oraz centralne i terenowe organy administracji samorządowej w zakresie planowania dochodów i wydatków oraz gromadzenie i wykorzystanie środków budżetowych zgodnie z wyznaczonym tym organom ustawowo zadaniami podlegającym finansowaniu budżetowemu.
System budżetowy składa się z 4 elementów:
1. z ram prawnych określających za pomocą odpowiednich przepisów ustawowych np. ustawy konstytucyjnej jak i innych ustaw i aktów prawnych organizację i sposób funkcjonowania gospodarstw budżetowych
2. struktury organów władzy państwowej oraz organów administracji rządowej, kierujących i zarządzających gosp. budżetowego zgodnie z przyznanymi im ustawowo kompetencjami
3. z dochodów i wydatków budżetowych, których konstrukcje i dobór powinny być dostosowane do funkcji budżetu a szczególnie do celów formułowanych w ramach polityki budżetowej, które jest ściśle powiązane z polityką finansową, gospodarczą i społeczną
4. na urzędach planistycznych a szczególnie ma corocznie ustalonym w formie ustawy plan dochodów i wydatków budżetowych odnoszących się do ogółu organów państwowych i innych podmiotów gosp. budżetowej.
System budżetowy ma na celu obciążyć ludzi podatkiem oraz wydawać te dochody na cele publiczne.
13.Ewolucja systemu budżetowego.
Rozwój budżetu jest ściśle związany z rozwojem instytucji państwa. Dla rozwoju instytucji budżetu państwa decydujące znaczenie miały:
1.rozwój stosunków towarowo-pieniężnuych
2.oddzielenie majątku państwa od majątku królestwa
3.rozwój parlamentaryzmu
4.rozwój socjalnych funkcji państwa
5.rozwój gosp. funkcji państwa
AD2
Oddzielenie jest ważne dla powstania gospodarki publicznej w ogóle. Nastąpiło wyodrębnienie 2 wielkich sektorów własnościowych: sektora publicznego i prywatnego.
AD3
Rozwój parlamentaryzmu sprzyjał obiektywizacji zakresu redystrybucji dochodów, których narzędziem był i nadal jest budżet państwa. Parlament jako przedstawiciel podatników stopniowo ograniczał uprawnienia władz wykonawczych do nakładania nowych bądź podwyższania istniejących podatków wprowadzono specjalne zapisy bez zgody. Ważny był fakt wiązania procesów gromadzenia dochodów z wydatkami budżetowymi (tzw. kontrola wydatków).
AD4
F-cja socjalna początkowo związana była z prowadzeniem wojen, utrzymaniem wojska, policji, sądownictwa, administracji publicznej. Zakres f-cj publicznej państwa rozszerzał się wraz z ogólnym rozwojem społeczeństwa oraz wzrostem gosp. Dotyczyło to np. organizowania i finansowania przez państwo szkół publicznych czy zadań z zakresu ochrony zdrowia obywateli. Roszczenie socjalnych f-cji państwa było rezultatem złożonych przyczyn np. postęp cywilizacyjny, pojawienie się ruchu związkowego. Problemy socjalne obywateli przestają być wyłącznie prywatne. Takie dziedziny jak zdrowie, oświata, nauka rzutowały na egzystencję i rozwój jednostki oraz sprawne funkcjonowanie mechanizmu społ.- polit.
AD5
Wkroczenie państwa w sferę gospodarki odbyło się gwałtownie. Spowodowały je 2 doktryny tzw
1.kryzys gosp.
2.pojawienie się teorii Keynesa
Działalność państwa polegała na łagodzeniu wahań cyklu koniunkturalne gosp. (z jednej str. chodzi o podtrzymanie słabnącej co jakiś czas aktywności ......... gdy tempo jest niebezpiecznie szybkie dla funkcjonowania gospodarstw narodowych. Doktryna internacjonalizmu państwowego oznaczała radykalny rozwój budżetu państwa. Takie instrumenty jak podatki, wydatki, pożyczka itp. stały się głównym narzędziem oddziaływania państwa na gospodarkę.
14.Istota gospodarki budżetowej.
Gosp. budżetowa określa wszystkie czynności podejmowane przez naczelne organy władzy państwowej oraz centralne i terenowe organy administracji rządowej wraz z podporządkowanymi jednostkami organizacyjnymi – w zakresie planowania dochodów i wydatków oraz gromadzenia i wykorzystania środków budżetowych zgodnie z wyznaczonymi tym organom ustawowo zadaniami podlegającymi finansowaniu budżetowemu inaczej gromadzenie i rozdzielanie środków budżetowych, które są uważane za najważniejsze dla własnej realizacji f-cji budżetu.
Podst. zasady gosp. budżetowej to:
1.jedności budżetowe
2.powszechność
3.zrównoważenie dochodów i wydatków budżetowych
4.roczność planowania budżetowego
Zasady te są uzupełniane zasadami szczegółowości, jawności, operatywności.
Podst. zasady gosp. budżetowej to zasady wyrażające reguły ograniczające swobodę działania ogółu podmiotów gosp. budżetowej. Zasady te są potwierdzone przepisami prawnymi, które muszą być przestrzegane przez wszystkie podmioty wraz z podporządkowanymi jednostkami organizacyjnymi gosp. budżetowej dla zapewnienia skutecznej realizacji f-cji budżetu.
15.Zasady budżetowe.
W literaturze wymienia się najczęściej następujące zasady budżetowe;
1.równowagi – oznacza taki stan budżetu, w którym wydatki znajdują pokrycie w dochodach
2.zupełności (powszechności) – wymaga ujęcia w budżecie wszystkich dochodów i wydatków państwa
3.jedności – głosi, iż wszystkie dochody i wydatki państwa powinny być objęte jednym planem budżetowym
- formalna – która jest osiągnięta dzięki budowaniu skonsolidowanego bilansu systemu finansów publicznych obejmującego budżet władz centralnych i budżety samorządowe
- materialna – oznacza, że dochody tworzące fundusz budżetowy mają przeznaczenie ogólne tzn. nie są z góry związane z określonymi celami finansowanymi z budżetu.
4.szczegółowości (specjalizacji) – ma charakter złożony, gdyż wedle niej:
a)dochody i wydatki powinny być ujmowane w sumach ogólnych lecz z dokładnym określeniem źródeł dochodów oraz przeznaczeniem wydatków
b)środki pogrzebowe powinny być wydatkowane tylko do wysokości ustalonej w budżecie
c)środki budżetowe powinny być wydatkowane w określonym czasie.
5.jawnośc – głosi konieczność prezentowania dochodów i wydatków społeczeństwu, a praktycznie organom przedstawicielskim, różnym ciałom i organizacjom społecznym.
6.przejrzystości – stwierdza, że układ budżetu powinien być tak przejrzysty, co pozwala na rozpoznanie procesów zachodzących w obszarze budżetu państwa.
7.realności – postuluje maksymalną precyzję w planowaniu wydatków i dochodów budżetowych
8.gospodarności – wymaga racjonalnego a więc oszczędnego wydatkowania środków budżetowych
9.operatywności budżetu wymaga opracowania go w układzie podmiotowym, czyli wskazania zadań w zakresie gromadzenia dochodów oraz realizacji wydatków dla konkretnych podmiotów
10.jednorodności – głosi, że budżet powinien być zrealizowany w ciągu jednego roku budżetowego.
16.Zasada jedności, równowagi, jednoroczności i powszechności.
Zasada jedności- głosi, iż wszystkie dochody i wydatki państwa powinny być objęte jednym planem budżetowym
Zasada równowagi- oznacza taki stan budżetu, w którym wydatki znajdują pokrycie w dochodach
Teorie równowagi:
a)koncepcja klasyczna, liberalna, neoliberalna, ortodoksyjnie liberalna- odnosi się do problemu konieczności zachowania równowagi ścisłej (matematycznej)
b)równowaga cykliczna (7 lat urodzaju i 7 lat nieurodzaju). Można dopuścić do przewagi wydatków nad dochodami ale należy jednak zrekompensować nadwyżkę dochodów nad wydatkami w latach tłustych. Realizowana w krajach skandynawskich.
c)teoria impasu- głosi, iż dopuszcza się możliwość występ. niedoboru w obszarze finansów publ. przy ściśle określonych warunkach brzegowych, które dotyczą:
-wielkość tego niedoboru(w stosunku do PKB nie przekracza 3%- dopuszczalna nierównowaga)
-źródeł finansowania tego niedoboru
-cele, na które mogą te środki zostać skierowane (rozwój infrastruktury, wzrost gosp. itp.).
Zasada jednoroczności- budżet jest planem na okres jednego roku, nie musi być zgodny z rokiem kal;endzrzowym (w Polsce rok budżetowy 1.01-31.12., w USA 1.07-1.06
Zasada jawności- głosi konieczność prezentowania dochodów i wydatków społeczeństwu, a praktycznie organom przedstawicielskim, różnym ciałom i organizacjom społecznym.
17.Pojęcie i istota budżetu państwa.
BUDŻET PAŃSTWA to plan finansowy uchwalony na okres jednego roku kalendarzowego przez Sejm w formie ustawy budżetowej, zawierający ustawowo określone źródła dochodów i rodzaj wydatków państwa, opracowany w terminach i na warunkach określonych w ustawie przez Radę Ministrów i wykonywany pod jej kierunkiem.
1.budżet państwa jest funduszem scentralizowanych zasobów pieniężnych gromadzonych i dzielonych przez państwo w związku z realizacją zadań (f-cji państwa)
2.gromadzenie środków budżetowych odbywa się z reguły w sposób przymusowy
3.budżet pełni szczególną rolę w państwie
4.procesy gromadzenia i dzielenia dochodów za pomocą budżetu implikują (określają) zasady ustrojowo-konstytucyjne
5.procesy gromadzenia i dzielenia przez państwo dochodów w budżecie zawsze mają charakter nie tylko ekonomiczny ale i społeczny
6.dochody budżetowe powstają na skutek definitywnego (ostatecznego przejęcia przez państwo od różnych podmiotów, są bezzwrotne
7.budżet państwa dotyczy działalności organów i podmiotów państwa w przyszłości, stąd też zawsze jest planem dochodów i wydatków państwa na z góry określony czas
8.budżet jako fundusz musi cechować specjalizacja, polegająca na nadaniu rygorów prawnych wydatkom budżetowym
9.budżet państwa tworzą strumienie dochodów i strumienie wydatków
10.strumieniowy charakter budżetu oznacza z reguły konieczność egzekwowania należnych w danym okresie dochodów, jak również obliguje do wydatkowania środków budżetowych przed upływem okresu budżetowego.
18.Tworzenie oraz funkcjonowanie jednostek budżetowych.
JEDNOSTKI BUDŻETOWE to jednostki, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu państwa a dochody jej są automatycznie dochodami budżetu.
Powiązane są z budżetem metodą brutto. Podstawowym parametrem jest bezwzględna wielkość limitu podatków. Tworzy się je w takich dziedzinach, gdzie wydatki są niewspółmiernie wysokie w stosunku do realizowanych przez nie dochodów. Formę tę przyjmują:
1.urzędy, kancelarie naczelnych organów państwowych
2.wszystkie urzędy administracji rządowej i gminy samorządowej
3.sądy, prokuratury, zakłady karne
4.szkoły podstawowe i średnie
5.zakłady opiekuńczo wychowawcze
6.szpitale, inne placówki służby zdrowia
7....
stary_hipis