5. Dobre rady.doc

(419 KB) Pobierz

Dobre rady

 

 

 

W tym dokumencie umieściłam zebrane przeze mnie informacje, które moim zdaniem są bardzo przydatne podczas wyrobu biżuterii. To właśnie takich rad najbardziej brakowało mi, gdy sama zaczynałam tworzyć biżuterię.

 

 

 

 

Poniżej znajdziecie takie tematy jak:

 

-Wymiary wykonywanej biżuterii

-Kolczyki a kształt twarzy

-Nieco teorii na temat kolorów

-Czyszczenie srebra i złota

-Przechowywanie i pielęgnacja biżuterii

-Jak fotografować swoje dzieła

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wymiary wykonywanej biżuterii

 

 

Podaję je gdyż są to uniwersalne, właściwie ogólnie przyjęte wymiary, z których korzystają jubilerzy. Wiadomo, że robiąc biżuterię dla siebie lub bliskich, przyjmujesz wymiary spełniające Twoje oczekiwania. Gdybyś jednak robiła komuś prezent lub chciała się zająć sprzedawaniem własnych wyrobów, warto wtedy skorzystać z niniejszych wymiarów. Tak więc:

 

 

Obwód bransoletki to około 19 cm (trzeba dodać na zakończenia ok. 0,5 cm)
 

Naszyjnik taki przy szyi zrobiony najlepiej na gumce to ok. 40cm. Standardowy, aczkolwiek krótki to 45cm. Typowy, najczęściej spotykany to 60cm. Do głębokich dekoltów to już 80cm. Wiadomo, że można robić również długie sznury koralików, taki zwykle mają długość od 120cm.

 

Kolczyki mające 6,5 cm to już dość długie, choć możesz zrobić dłuższe, jeśli takie Ci się podobają. Stanowią one jednak problem zaczepiając się np. o ubrania.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kolczyki a kształt twarzy

Nie jesteś zadowolona z kształtu swojej twarzy? Makijaż nie pomaga. Wydawało Ci się, że już nic nie możesz z tym zrobić. Byłaś w błędzie. Z tego kursu nauczysz się jak wykonać biżuterię, a nic tak nie poprawia wyglądu kobiecej twarzy jak elegancka, umiejętnie dobrana biżuteria. Z tego rozdziału dowiesz się jak zatuszować to co Ci się niepodobna w swoim wyglądzie, a wyeksponować swoje piękno.
 

Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje kształtu twarzy:

1.     okrągła

2.     kwadratowa

3.     owalna

4.     trójkątna

Możemy wyróżnić też trzy podstawowe rodzaje kolczyków.

1.     kolczyk prosty, linowy ( na drucie, łańcuszku, lince)

2.     kolczyk typu "żyrandol" (najczęściej na zawieszce o kształcie zbliżonym do trójkąta z tzw. "frędzelkami" w naszym kursie przykładem takiego kolczyka jest „pleciony kolczyk z koralików lub „kolczyk na formie - serduszko)

3.     okrągły na bazie koła, okręgu itp. (również może posiadać ozdoby w rodzaju "frędzelków")

Jak wiadomo pionowe kreski wizualnie wydłużają twarz i powodują efekt „podciągnięcia” oczu do góry. Poziome linie natomiast poszerzają, a więc optycznie „rozciągają” oczy na boki. Te informacje będą istotne przy doborze odpowiednich kolczyków do konkretnego kształtu twarzy.

Kształt twarzy i styl kolczyka

Twarz okrągła: zalecane się wydłużyć taką twarz a posłużą nam do tego kreski pionowe, wydłużające, a więc kolczyki proste liniowe, długie. Wydłużą one twarz akcentując jej pionowe elementy i optycznie ją wyszczuplą.

Twarz kwadratowa: kolczyki okrągłe, a także proste w kształcie łez, owali, kul (nie kostki!) i długie, wąskie kolczyki typu "żyrandol" będą idealne. Wizualnie zmiękczą krawędzie kwadratowej twarzy i jednocześnie nieco ją wydłużą.

Twarz owalna: do takiej twarzy pasować będą kolczyki okrągłe, trójkątne i owalne jak również proste i typu "żyrandol", ale nie za długie.

Twarz trójkątna: Zalecane są linie poziome poszerzające twarz np. w kolczykach okrągłych, kolczyki typu "żyrandol" oraz wszystkie inne, które są u dołu znacznie szersze niż na górze. Poszerzą one optycznie dolną część twarzy i ukryją spiczasty podbródek.

Przy krótkich lub związanych włosach pięknie prezentują się długie kolczyki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nieco teorii na temat kolorów

Tworząc biżuterię z koralików lub tkając duże wielobarwne wzory, bądź wyszywając ozdoby, musisz znać podstawowe zasady łączenia kolorów. Oto podstawowe, schematyczne koło barw, z którym na pewno już kiedyś się spotkałaś:

A to trochę bardziej zaawansowane:

 


Jak na malarskiej palecie "mieszając" w kompozycji różne kolory koralików można uzyskać bardzo ciekawe efekty.

Z pozoru dwa zwykłe kółka przedstawiające dobrze znane Ci kolory, na pewno będą dla Ciebie bardzo pomocne przy pracy z koralikami.

 

Na co powinniśmy zwrócić uwagę patrząc na takie koła. Przede wszystkim:
 

kolory podstawowe to żółty, czerwony, niebieski;
kolory pochodne (powstają w wyniku zmieszania dwóch barw podstawowych) to zielony (żółty + niebieski) pomarańczowy (żółty + czerwony) oraz fioletowy (niebieski + czerwony).

PODOBIEŃSTWA
Dzieląc koło na trzy równe części otrzymamy kolory stanowiące naturalne podobieństwa.  Te kolory będą po prostu do siebie "pasować". Korzystajmy z nich jeśli chcemy stworzyć harmonijną ozdobę o łagodnej wymowie kolorystycznej.

KONTRASTY
Ciekawe efekty uzyskuje się budując kompozycję za pomocą różnorodnych kontrastów kolorystycznych.
Wyróżniamy:

Kontrast dopełniający
tworzą go kolory leżące naprzeciw siebie np.:

czerwony - zielony
niebieski - pomarańczowy
żółty - fioletowy

Kontrast jasny / ciemny
dobrym połączeniem był zawsze kontrast czerni i bieli, bardzo często wykorzystywany nie tylko w biżuterii ale także we wzorach ubrań. Do wybierania takiego kontrastu posłuży nam drugie koło. Widać na nim jasne barwy od zewnętrznej strony, które w kierunku środka koła przyciemniają się. Przykładem takiego kontrastu jest np. pierwszy z zewnątrz jasny niebieski i jego odpowiednik leżący w tym samym rzędzie tyle, że blisko środka.
 

Kontrast zimny/ciepły
Podzielmy teraz koło na połowę. Kolory uznawane za zimne to niebieski, zielony i leżące obok nich. Kolory ciepłe to żółcie i czerwienie. Za najzimniejszą barwę uznaje się niebieskozielony, najcieplejszą żółtopomarańczowy. Przykładem takie kontrastu może być połączenie niebieskiego z żółtym.
 

Kontrast kolorystyczny
Możliwy jest tylko w przypadku czystych barw (pierwsze koło, z czego najczystsze to czerwony, żółty, niebieski). Jest najsilniejszy między barwami oddalonymi od siebie najbardziej (im bliżej siebie tym mniejszy kontrast) np.:
czerwony - niebieski - duży kontrast
czerwony - fioletowy - mały kontrast.

Kontrast jakości
to kontrast miedzy barwami czystymi i brudnymi. Największy poziom światła białego ma kolor żółty, osłabiamy ten poziom np. dodając czerń, aby przyciemnić lub biel, aby uzyskać stonowany pastelowy kolor. Przykład: Żółty (posiadający duży poziom światła) słabiej wygląda przy pomarańczowym a lepiej (jest bardziej wyrazisty) przy czarnym lub szarym (posiadającymi mniej światła niż pomarańczowy).

Kontrast ilościowy
opiera się na wskaźniku dominacji barwy białej. Kolory jasne oddziałują silniej, ciemne - słabiej np.: opracowany przez Goethego wiekowy juz system punktacji wskazuje:

żółty 9
pomarańczowy 8
czerwony 6
zielony 6
niebieski 4
fioletowy 3

oznacza to ze np. barwa fioletowa musiałaby na wzorze mieć 2x większy zasięg niż czerwona, żeby osiągnąć ten sam efekt ilościowy. Ta teoria ma nadal zastosowanie przy równoważeniu barw we wzorach.
 

 

 

Czyszczenie srebra i złota

 

Czernienie srebra (znana także pod pojęciem oksydacja srebra*) to jedna z konsekwencji rewolucji przemysłowej i dalszego intensywnego niezrównoważonego rozwoju naszej cywilizacji.
Obecnie srebro i przedmioty posrebrzane coraz szybciej pokrywają się specyficznym nalotem. Zanim powierzchnia srebra sczernieje (jest to kolor siarczku srebra) przejdzie ona przez wielobarwną paletę począwszy od kolorów: jasno żółty, złoty, rudy; zielony, niebieski i fioletowy.

Jak zatem czyścić srebro aby odzyskało swój dawny błyszczący srebrny wygląd? Najprostszą i najmniej inwazyjną metodę czyszczenia srebra możesz przygotować sam w domu używając rzeczy, które na pewno znajdują się w Twojej kuchni.
 

Aby skorzystać z tej metody należy przygotować:

·         naczynie z tworzywa sztucznego bądź szkła wystarczająco duże aby umożliwiało zanurzenie srebrnego przedmiotu - nie należy stosować metalowych naczyń;

·         folia aluminiowa pozwalająca wyścielać spód i częściowo boki naczynia;

·         ciepła woda - najlepiej destylowana - choć może to być również zwykła woda z kranu;

·         sól kuchenna (5 łyżeczek soli na 1 litr roztworu).

Jak to zrobić:

Spód oraz boki szklanego głębokiego naczynia (objętość 2 litry) wyścielamy podwójną warstwę kuchennej folii aluminiowej. Następnie wlewamy 1 litr wrzącej wody i wsypujemy około 5 łyżeczek soli kuchennej i mieszamy aż do jej rozpuszczenia - celem jest stworzenie roztworu nienasyconego.

Kolejny etap to obmycie srebrnego przedmiotu zwykłą wodą i mydłem, tak, aby pozbyć się ewentualnych zanieczyszczeń nie związanych z naturalnym procesem czernienia (np. tłuszcz, wosk). Po opłukaniu srebra czystą wodą wystarczy włożyć przedmiot do roztworu solnego, który został przez nas przygotowany.

W zależności od stadium czernienia srebro należy zostawić w roztworze od kilkudziesięciu sekund aż po kilka godzin. Proces ten, zwany reakcją redoks jest dość gwałtowny - można zatem obserwować postęp procesu czyszczenia srebra na bieżąco i po wyczyszczeniu wkładać kolejne przedmioty - oczywiście im więcej włożymy srebrnych przedmiotów do czyszczenia, tym rekcja ta będzie słabsza i może okazać się, że należy przygotować kolejny roztwór - w tym też wymienić folię aluminiową, która powinna wszystkie zanieczyszczenia tlenku siarki "wziąć na siebie" tzn. pokryć się ciemnym nalotem.

Po wyjęciu srebrnego przedmiotu z roztworu należy go bezwzględnie dokładnie umyć namydloną ręką i opłukać ciepłą wodą. Dzięki temu pozbędziemy się pozostałości z roztworu solnego.

Przedstawiona wyżej metoda uważana jest za bardzo skuteczną. Czasem jednak nalot jest na tyle intensywny, że nie zostaje nam nic innego jak zaopatrzyć się w specjalny preparat do czyszczenia srebra i miedzi oraz jego stopów (mosiądz i brąz). Nie jest to duża inwestycja - 150 ml preparatu kosztuje około 10 PLN. Należy jednak wziąć pod uwagę, że jest to metoda znacznie bardziej ingerująca w powierzchnię srebra, co w przypadku posrebrzanych przedmiotów przy dużej ilości czyszczeń może doprowadzić do zdarcia plateru.

Inne domowe metody czyszczenia srebra:

·         do czyszczenie srebrnej, złotej i diamentowej biżuterii można użyć szklanki napełnioną czystą wódką i pozostawienie w niej biżuterii na około 12 godzin. Wódka po tym procesie oczywiście nie nadaje się do spożycia; zamiast wódki można też użyć coli;

·         zamiast roztworu solnego można zastosować roztwór składający się z sody i octu (1 łyżka na 1 litr wody), zanurzenie trwać powinno około 15 minut, następnie należy obmyć przedmioty wodą;

·         wiele osób korzysta również z pasty do zębów (nie zawierającej mikrogranulek), jako środka do czyszczenia srebra - jest to skuteczna metoda, jednak najbardziej inwazyjna ze wszystkich tutaj opisanych. Podobnie działa metoda angażująca sok z cytryny wymieszany z popiołem (na gęstą papkę). Metody te, podobnie jak metoda czyszczenia specjalnym płynem do sreber ma zasadniczą wadę - trudno jest dotrzeć do różnych zakamarków, gdzie np. metoda roztworu solnego radzi sobie z tym doskonale.

Złoto w przeciwieństwie do srebra nie reaguje z otaczającymi go pierwiastkami czy związkami. Dlatego też najczęstszymi zanieczyszczeniami złota są:

·         tłuszcz, brud czy też kurz - można je usunąć gorącą wodą z mydłem. Trudniejsze zabrudzenia można oczyścić miękką szczoteczką

·         czerwone zabrudzenia (tzw. czerwona rdza) - tak jak w przypadku srebra wystarczy zamoczyć złoto w roztworze kwasu solnego.

·         zielone zabrudzenia- w tym przypadku należy użyć kwasu cytrynowego, zanurzyć w nim złoto lub w przypadku mniejszych zabrudzeń wycisnąć sok cytryny i zostawić na kilka godzin.

Po dokonanych zabiegach należy zawsze pamiętać o umyciu złota mydłem oraz opłukaniu ciepłą wodą i wysuszeniu.


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przechowywanie i pielęgnacja biżuterii

 

 

Tak jak napisałam w poprzednim rozdziale, współcześnie, w powietrzu znajduje się wiele zanieczyszczeń, na które podatne jest srebro. Warto więc od czasu do czasu usunąć nalot ze srebrnych elementów. Możemy jednak w bardzo prosty sposób zapobiec zabrudzeniu naszej biżuterii. Przede wszystkim powinniśmy zwrócić uwagę na przechowywanie biżuterii.


 

1. Przechowywanie biżuterii.

· nie noszoną biżuterię najlepiej przechowywać w suchych miejscach, owiniętą delikatną szmatką lub zamkniętą w woreczek strunowy

· starajmy się także uniknąć wkładania całej biżuterii do jednego pojemnika, droższą i ładniejszą zabezpieczmy przed zarysowaniem

· naszyjniki lub bransoletki (zwłaszcza wykonane z drutów pamięciowych, żyłek, wstążek) starajmy się układać w ich obecnym kształcie (pozwijanie takiej bransoletki albo złożenie jej na pół może doprowadzić do odkształcenia)

 

Ponadto o naszą biżuterię trzeba dbać, a więc nie tylko stwarzać jej dogodne miejsce przechowywania ale także pielęgnując ją w odpowiedni sposób.

 

 

2. Pielęgnacja biżuterii

·  należy unikać kontaktów biżuterii ze środkami chemicznymi

·  przy wykonywaniu ciężkich prac fizycznych biżuterię najlepiej zdjąć (przede wszystkim z rąk), bo praca może...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin