Bundesrepublik Deutschland Republika Federalna Niemiec
Flaga
Godło
Hymn:
Niemcy, Niemcy ponad wszystko,
Ponad wszystko na świecie,
Jeśli zawsze dla obrony
Po bratersku są złączone
Od Mozy aż po Niemen
Od Adygi aż po Bełt
Ponad wszystko na świecie!
II
Niemieckie kobiety, niemiecka wierność
Niemieckie wino i niemiecka pieśń
Niech na świecie utrzymują
Swe dawne piękne brzmienie,
Niech nas natchną do szlachetnych czynów
Przez całe nasze życie.
Niemieckie wino i niemiecka pieśń!
III - obecnie jedyna oficjalna strofa hymnu
Jedność i prawo i wolność
Dla niemieckiej ojczyzny,
Do tego wszyscy dążmy
Po bratersku, sercem i czynem.
Są gwarancją szczęścia.
Kwitnij w blasku tego szczęścia
Kwitnij, niemiecka ojczyzno.
Motto państwowe : Jedność, sprawiedliwość i wolność
Niemcy, Deutschland, Republika Federalna Niemiec, Bundesrepublik Deutschland, państwo położone w Europie Środkowej, nad Morzem Bałtyckim i Północnym. Graniczy na północy z Danią, na wschodzie z Polską i Czechami, na południu z Austrią i Szwajcarią, na zachodzie z Francją, Luksemburgiem, Belgią i Holandią. Powierzchnia 357 tys. km2.
Stolica Berlin. Większe miasta: Hamburg, Monachium, Kolonia, Essen, Frankfurt, Dortmund, Düsseldorf, Stuttgart.
Język urzędowy: niemiecki.
Jednostka monetarna 1 marka niemiecka = 100 fenigów, wycofana z obiegu 31 grudnia 2001, zastąpiona przez euro.
Niemcy
Frohliche Weihnachten
Zwyczaj wprowadzenia do domów bożonarodzeniowego drzewka upowszechnił się w mieszczańskich rodzinach niemieckich w XVIII w., skąd, w wieku XIX przeszedł na pozostałe kraje europejskie.
Na trzy tygodnie przed świętami zawiesza się specjalny kalendarz, w którym dzieci znajdują czekoladki. Najbardziej uroczystym momentem jest świąteczny obiad, po którym rozpakowuje się złożone pod choinką prezenty.
Charakterystycznym przysmakiem, który pojawia się na niemieckich stołach podczas świąt Bożego Narodzenia jest bakaliowe ciasto stollen. Kształtem przypomina nowo narodzone dzieciątko zawinięte w becik.
W Niemczech, od średniowiecza, istnieje obyczaj organizowania szopki. Z nim związany jest następny - śpiewania kolęd i "kołysania kołyski". Figurka Dzieciatka Jezus spoczywa w kołysce z ozdobnie rzeźbionego drzewa; jest ono delikatnie kołysane i śpiewa mu się specjalnie napisane kołysanki (kolędy).
Wielkanoc zaczyna się świętem w Wielki Piątek. Szczególnie uroczyście obchodzona jest niedziela i poniedziałek, nie związany jednak w krajach niemieckojęzycznych ze zwyczajem "lanego poniedziałku". Charakterystyczny dla Świąt Wielkanocnych jest w tych krajach bukiet wielkanocny. Są to zielone gałązki przybrane wydmuszkami i postawione w wazonie. Przybrany też bywa np. krzak przed domem w ogródku. Ważnym elementem dekoracji wielkanocnego stołu jest zajączek, który może być z cukru, czekolady czy z materiału. Według tradycji pisanki są chowane w specjalnych gniazdach, ukrywanych w mieszkaniu lub w ogrodzie. Natomiast głównym zajęciem dzieci w niedzielę wielkanocną jest ich szukanie. Na Wielkanoc daje się także często drobne prezenty. Są one przeważnie umieszczane w dużych, barwnych jajkach z tektury
Legendy i Baśnie - Zygfryd- pogromca smoków
W mitologi germańskiej takze można spotkać smoki. Jednym z nich jest Fafnir. Oto podanie, które przetrwało do naszych czasów:
Sławny Zygfryd oparł ostrze swego miecza na brodzie Kuperana, następnie powiódł je w dół, aż do gardła. Kuperan król Olbrzymów zacharczał, łapiąc z trudem oddech. Złowieszczy wyraz twarzy Zygfryda nie wróżył nic dobrego.
- Otwieraj zaczarowaną jaskinie albo czeka cię śmierć - stanowczo rzekł Zygfryd - Do ciebie należy wybór.
Kuperan w istocie nie miał żadnedo wyboru. Nie chciał umierać, tym bardziej w obecności Eugleina, króla Karłów. Ten cały czas bacznie mu się przyglądał z nieskrywanym rozbawieniem. Karły i Olbrzymy darzyły się wzajemnie nieodpartą nienawiścią.
- Pozwól mi wstać. Wezmę klucz do jaskini - Kuperan był całkowicie na łasce wojownika. Zygfryd cofnął ostrze, upokorzony gigant podniósł się powoli.
- Co za hańba! - mamrotał do siebie - jeśli nie uda mi się zemścić, na zawsze stanę się pośmiewiskiem dla tych kurdupli. Klucz, który posiadał był jedynym otwierającym zaczarowaną jaskinie. W grocie smok Fafnir strzegł najwspanialszego na ziemi skarbu.
A był Fafnir olbrzymim potworem, ale dawno temu był zwykłym kowalem. Po tym jak zabił swego ojca Reidmara i zagarnął jego skarby, zmienił się w smoka. Kryształy, złoto, srebro i inne klejnoty wytwarzane były przez pracowite karły. Jeżeli teraz Kuperan wpuściłby Zygfryda i Eugleina do jaskini, Karły odzyskały by swoje kosztowności. Niestety, jasnowłosy wojownik okazał się znacznie silniejszy niż olbrzym przypuszczał. Pokonany w walce, zmuszony został do uległości. Niewielką pociechą było, że Zygfryd, syn króla Zygmunta, znany był jako znakomity wojownik i wielki pogromca smoków. Władca Olbrzymów nie dopuszczał do siebie myśli, że mógłby być pokonany przez kogokolwiek. Sięgając z niechęcią do skrytki po klucz, gorączkowo myślał nad sposobem zemsty.
- Ten wojownik jest wielkim bohaterem, lecz jak każdy człowiek musi mieć jakiś słaby punkt - rozmyślał. I przypomniał sobie, że kiedy Zygfryd zabił swego pierwszego smoka, zjadł jego mięso. W rezultacie smocza łuska porosła jego ciało, pokrywając je żelaznym pancerzem. Pozostało jednak jedno miejsce między łopatkami, które tak, jak u smoków w miejscu skrzydeł nie pokryte było łuską.
- Tam właśnie powinienem go ugodzić - postanowił gigant wiodąc Zygfryda i Eugleina do zaczarowanej jaskini. Wojownik postępował za olbrzymem bacznie go obserwując, podczas gdy Euglein cały czas opowiadał o skarbach ukrytych w jaskini.
- My Karły rzuciliśmy klątwę. Ktokolwiek zabierze nasze złoto musi umrzeć. Lecz i my będziemy mieć poważny problem do rozwiązania.
- A mianowicie? - zapytał Zygfryd.
- Fanfir, który strzeże skarbu, może
ONZ oraz NATO. Stolicą Niemiec jest Berlin (przed połączeniem z NRD – Bonn, obecnie noszące tytuł miasta federalnego). Językiem oficjalnym jest język niemiecki.
Niemiecka literatura powstała w średniowieczu. Najważniejsi autorzy tej epoki to Walther von der Vogelweide i Wolfram von Eschenbach. Pieśń o Nibelungach, której autor jest nieznany, jest jednym z najważniejszych dzieł literatury niemieckiej. Dzieła te napisane zostały w języku średnio-wysoko-niemieckim, który jest dla współczesnych Niemców zupełnie niezrozumiały. Nowożytną niemczyznę stworzył Marcin Luter swoim tłumaczeniem Biblii. Za najważniejszych autorów literatury niemieckiej uważani są Christoph Martin Wieland, Johann Wolfgang Goethe i Friedrich Schiller, Friedrich Hölderlin i Heinrich Heine jak i bracia Grimm; w dwudziestym wieku Niemcy mialy kilku noblistów w dziedzinie literatury Theodor Mommsen (1902), Paul Heyse (1910), Gerhart Hauptmann (1912), Thomas Mann (1929), Hermann Hesse (1946), Heinrich Böll (1972) i Günter Grass (1999).
Kultura
Imprezy
Niemcy mają prawdopodobnie więcej dorocznych uroczystości niż jakikolwiek kraj w Europie. Święta wypełniają cały kalendarz, a w czasie lata prawie każda wieś ma swój jarmark.
Najsłynniejszym niemieckim świętem jest monachijski Oktoberfest, chociaż karnawał i bożonarodzeniowe jarmarki to równie ciekawe atrakcje, odbywające się co rok w całym kraju.
Styczeń to miesiąc spokojny, choć obfity w różne imprezy związane z okresem karnawałowym; słynna jest proklamacja „króla karnawału”. Punkt kulminacyjny przypada na luty lub marzec, siedem tygodni przed Wielkanocą. Reński Karneval ma przy tym więcej rozmachu niż jego bawarski odpowiednik znany jako Fasching. Najbardziej widowiskowe obchody ogląda Kolonia, niewiele mniej zobaczyć można w Moguncji i Düsseldorfie: atrakcyjne są zwłaszcza parady Rosenmontag. Fastnet w Badenii-Wirtembergii to wyjątkowa, pogańska, karnawałowa tradycja, która najlepszych wrażeń dostarcza w Rottweil. Inny jeszcze pogański zwyczaj – taniec pasterski (Schäfertanz) – jest kultywowany rokrocznie w marcu w Rothenburgu, a potem jeszcze kilkakrotnie w ciągu roku. Ważnym kwietniowym wydarzeniem jest sabat czarownic w noc Walpurgii (Walpurgisnacht), odbywający się w regionie Harcu ostatniego dnia miesiąca.
Maj oznacza początek wielu letnich świąt. Rozpoczyna się okres cotygodniowych przedstawień kostiumowych; przykładem może być Ratten-fängerspiele w Hameln. Zielone Świątki, przypadające zwykle na koniec miesiąca, obchodzi się w wielu miastach w szczególny sposób. W tym samym czasie odbywają się dwie uroczystości, które są rekonstrukcją wydarzeń historycznych: przedstawienie Meistertrunk w Rothenburgu i Kuchen- und Brunnenfest w Schwäbisch Hall. Niedługo potem w regionach katolickich obchodzi się święto Bożego Ciała, szczególnie uroczyście w Kolonii i Bambergu.
Czerwiec to okres ważnych festiwali muzyki klasycznej. Wśród nich jest tydzień bachowski (Bach-Woche) drugiego tygodnia miesiąca w Lüneburgu, festiwal händlowski (Händel-Festspiele) w Getyndze i Halle, tydzień schumannowski (Schumann-Woche) w Zwickau i tygodnie europejskie (Europäische Wochen) w Passau, a także wielki festiwal wszystkich rodzajów muzyki, odbywający się pod gołym niebem we Fryburgu. W północnych Niemczech sezon strzelecki wyznaczają odpowiednie festyny strzeleckie (Schützenfeste); największy odbywa się w Hanowerze. Talmarkt w Bad Wimpfen, zaczynający się z końcem miesiąca, jest targiem, który ma ponad tysiącletnią tradycję.
W lipcu roi się od świąt, jarmarków, a także winnych i piwnych festynów, otwierających każdy tydzień; pośród tych ostatnich najlepszy jest w Kulmbach. Kinderzeche w Dinkelsbühl i Schwörmontag w Ulm to najsłynniejsze imprezy folklorystyczne w tym okresie. Opernfest, trwający przez cały miesiąc w Bayreuth, poświęcony jest wyłącznie Wagnerowi i przypada na koniec lipca, ale warto pamiętać, że wszystkie bilety bywają wykupione już na rok wcześniej. W tym samym czasie w Monachium odbywa się bardziej różnorodny Opernfest.
Sierpień to miesiąc barwnych pokazów sztucznych ogni i iluminacji, takich jak Schlossfest w Heidelbergu i „Ren w płomieniach” (Der Rhein in Flammen) w Koblencji. W regionie Renu-Mozeli jest także mnóstwo Weinfeste, spośród których warto wymienić zwłaszcza te w Rüdesheim i Moguncji. Gäubodenfest w Straubingu jest natomiast jednym z największych w kraju festynów piwnych.
Słynny monachijski Oktoberfest odbywa się w przeważającej części we wrześniu: rozpoczyna się w przedostatnią sobotę miesiąca, ale może to być nawet druga sobota w miesiącu. Jest to także okres bachanaliów, takich jak Weindorf w Heilbronn i zabawa ludowa (Volksfest) w Bad Cannstatt. W październiku trwa jeszcze Weinfest w Nadrenii i ludowy festiwal Freimarkt w Bremie, a w rejonie Alp kilka świąt religijnych, z których najsłynniejszym jest Colomansfest w Schwangau. W listopadzie odbywa się całomiesięczny jarmark katedry hamburskiej (Hamburger Dom), podczas gdy 10 i 11 listopada w północnej Badenii i Nadrenii, głównie w Düsseldorfie, obchodzi się Martinsfest.
Grudzień to miesiąc targów bożonarodzeniowych: Christkindelsmarkt lub Weihnachtsmarkt. Jeśli ktoś chce odwiedzić jeden z nich, powinien wybrać targ norymberski lub augsburski, wypełniony tradycyjnymi kramami.
marcinanus