Zagadki – litery
Dwa patyczki małe:
w górze je złączono,
dołem rozdzielono,
poprzeczką podparto.
Jaka to litera – odgadnąć łatwo - A
Jest literka w abecadle,
która ma dwa brzuszki.
Kto z was prędzej ją odgadnie,
chłopcy, czy dziewuszki – B
Czy to rogal upieczony,
czy to księżyc spadł?
Siedzi sobie w abecadle.
Jaka to litera? Kto zgadł? - C
Ma mnie Darek i Dorota,
w łódce też mnie możesz spotkać.
Jestem w domu i w szufladzie,
bardzo lubię ciocię Jadzię.
Szumię w deszczu,
dźwięczę w dzwonku, lecz mnie
nie ma wśród skowronków.
Czym ja jestem? Kto odpowie? - D
Gdy w lusterku się przeglądam,
do cyfry jestem podobna.
Z nią mnie często mylą dzieci.
Czym ja jestem? Czy już wiecie? - E
Ma mnie foka i fasola, ma mnie
Filip, nie ma Ola. W dal mnie niesie
rzeczna fala, z dymem fajki się
wypalam. Bywam w fagocie i flecie.
Kto ja jestem? Czy już wiecie? - F
Ma mnie gwiazda i grzechotka,
u Grzegorza też mnie spotkasz.
Grek mnie ceni, Węgier lubi.
Ma mnie groch, lecz nie ma łubin.
Mieszkam w Gdańsku,
bywam w górach.
Ma mnie kogut, nie ma kura.
Brzmię w fagocie i w gitarze.
Czym ja jestem? Kto mi wskaże? - G
Wielka, wygląda jak drabina,
która ma tylko jeden szczebel.
Mała krzesło przypomina,
albo do niego podobny mebel – H
Iza, Irka, Igor, Iwona
– to wszystko piękne są imiona.
Co je łączy zgadnie łatwo,
każdy bystry obserwator – I
Małe „l” to laska, do góry nogami.
Podobny kształt też ma inna,
wielka, drukowana – J
Kok i kajak – różne wyrazy,
ale każdy zgadnie już teraz,
jaka litera je otwiera
i jaka kończy oba zarazem – K
Lody lubi Leokadia.
Lotnią latem lata Lidia.
Leszek lipy liczy liście
– lecz to żart jest oczywiście.
Zagadkę dla was mam teraz:
- Powiedz, jaka to litera
w tych wyrazach się powtarza? - L
Ma mnie wielbłąd, żółw i słomka,
ale nie ma mnie biedronka.
Jestem w zwykłym kołku w płocie,
pływam łódką, błyszczę w złocie.
Chleb mnie nie ma, lecz ma bułka.
Zna mnie sokół i jaskółka.
Dźwięczę w głosie i to ładnie.
Czym ja jestem? Kto odgadnie? - Ł
Anna, wanna czy też panna
– te wyrazy, rzecz to znana
– wszystkie to do siebie mają,
że literę powtarzają.
I trzymają je wciąż razem.
Dzielą tylko się w sylabie – N
Czy jest duża czy jest mała,
kształt jej się nie zmienia.
Jest podobna do obręczy
albo do pierścienia – O
Płaszcz, parasol – ma mnie z przodu.
Urlop, nasyp – zaś ma z tyłu.
W środku skryłam się w zapałce,
lecz nikt mnie nie znajdzie w bajce.
A papuga rozgadana,
aż dwa razy mnie powtarza.
Próżno szukać mnie w karecie.
Czym ja jestem? Czy już wiecie? - P
Jaką literę dobierzesz,
by „bób” zmienił się w zwierzę? - R
Wąż nie mówi, tylko syczy,
ale czy to właśnie znaczy,
że on w całym alfabecie
tylko jedną zna literę?
Ale jaką ? Jak sądzicie? - S
Wożę deski do tartaku,
lubię zapach tataraku.
Często dzwonię w telefonie,
kręcę się w magnetofonie.
W radiu nie ma mnie, jak wiecie,
podziwiajcie mnie w portrecie.
Z anteną stoję na dachu
i wcale nie czuję strachu.
Tę antenę przypominam.
Teraz wiesz, jak się nazywam! - T
Słychać mnie w kukułki głosie,
który leci hen, po rosie.
Fruwam razem z żurawiami,
rosnę w polu z burakami.
Choć nie znajdziesz mnie
w Rzeszowie,
czym ja jestem – kto z was powie? - U
Gdy na tę literę patrzę,
mówiąc tylko między nami,
jedno mam wrażenie zawsze
- to „m” do góry nogami! - W
Ta litera, wiedzą chłopcy,
kształt podobny ma do procy.
Znajdziesz ją w środku wyrazu,
na końcu, lecz ani razu
w polskich wyrazach, bez wyjątku,
nie znajdziesz jej na początku – Y
Zamek, znaczek zawsze ma mnie.
Jestem w ziemi, zaspie, zimnie.
Dobrze zna mnie w ZOO zebra.
W znalezisku tez mnie nie brak,
również w złocie błyszczę ładnie.
Czym ja jestem? Kto odgadnie? - Z
pchelka254