Świat wojny - I rozdział.pdf - Rozdziały pdf - Brzydola

Opis:

Isabella Swan, córka słynnego generała Charliego Swan, w wieku 5 lat straciła mamę. Została

zamordowana przez grupę przestępców, których kiedyś przymknął Charlie. Mogłoby się wydawać, że

po tym traumatycznym przeżyciu generał Swan będzie trzymał swoje jedyne dziecko jak najdalej od

tego brudnego świata wojny, lecz było całkiem inaczej. Generał Charlie uczył Bellę jak się bronić, jak

ma walczyć, nauczył jej strategicznego myślenia. Po 15 latach „Toy”, bo takie przezwisko ma główna

bohaterka, czeka pierwsze poważne zadanie. Musi przygotować najlepszych z najlepszych do

specjalnej misji. Czy jej się uda? Czy nie zawiedzie swojego ojca? Czy ktoś odkryje jej tajemnice, o

której wiedzą tylko nieliczni? A może wszystko pokomplikuje jej tylko jedno słowo - kocham?

Dowiesz się tego czytając moje opowiadanie.

Rozdział 1.

Moja pierwsza prawdziwa misja jak powiedział ojciec. Mam nadzieję, że podołam zadaniu. W końcu

co jest takiego trudnego w szkoleniu jakiś tam żołnierzyków? Jak to mój tata powiedział: „Oni są

najlepsi z najlepszych. Nie zawiedź mnie.” Cały sęk polega na tym, że przez miesiąc będę musiała

prowadzić treningi po to, żeby później dowodzić tymi ludźmi w misji, o której nie mam pojęcia.

Oczywiście wszystko jest utajnione. Tak naprawdę żaden przeciętny człowiek nie wie nic o tych

zadaniach, szkoleniach itp. Może dla tego, że nie zawsze robimy za tych dobrych? A może po prostu

nikt nie ma na uwadze losu przeciętnych ludzi? Szczerze? Nie jestem przeciętna, więc mam to w

dupie. Właśnie skończyłam 20, a na moim koncie znajduje się już kilka milionów. Jak ja kocham

swoją pracę! Pewnie zastanawiacie się na czym ona konkretnie polega… Otóż, przed skończeniem 20

roku życia prowadziłam treningi w wojsku. Dobrze płatna praca, przyjemna. Teraz czeka mnie moje

pierwsze zadanie. Przez dwa miesiące będę przygotowywała 5 ludzi do wykonania –jak to powiedział

Charlie- arcytrudnego zadania. To się zdziwią. Będą musieli słuchać moich poleceń. I na pewno mi

się nie sprzeciwią. Tylko by spróbowali. Charlie wywaliłby ich na zbity pysk, a zanimby to zrobił

wkurzyłabym się niemiłosiernie!

Jadę właśnie moim kochanym motorem do bazy, w której będę mieszkać przez te 2 miesiące. Kurwa,

chyba jestem spóźniona. Charlie mnie zabije!

Nareszcie dojechałam. Zatrzymałam się przed ogrodzeniem. Z budki wyszedł jakiś facet.

-Gdzie jest Charlie Swan?- zapytałam bez ogródek. Mam nadzieję, że koleś mnie poznał, bo nie mam

czasu na to, żeby mu teraz udowadniać, że jestem córką generała.

-Dzień dobry. Zgłaszam, że generał Charlie Swan znajduje się aktualnie w swoim domu. –Uf, poznał

mnie. Tatuś się postarał. A tak poza tym to nie wiedziałam, że Charlie ma tutaj swój dom. Kurwa

Bella, a gdzie niby spał przez te wszystkie lata, kiedy wyjeżdżał? Na pewno nie w jakimś pierdolonym

namiocie.

-Mógłbyś mi powiedzieć gdzie znajduje się ten dom?

- Oczywiście! Umieszony jest za 23 hangarem. – odjechałam bez słowa. Spóźniona 3 godziny. Mam

nadzieję, że ojciec ma dzisiaj dobry humor i za karę nie będę musiała robić jakichś pojebanych

ćwiczeń.

Podjechałam pod duży dom. No muszę przyznać, że nieźle się ustawił. Piękny domek z czerwoną

dachówką i – o dziwo- zieloną trawką. Skąd ona się tu wzięła. Cały teren obozu wylany jest betonem,

a on tutaj trawkę sobie posadził. Co za facet.

Zsiadłam z motoru i ruszyłam w stronę drzwi. Kurczę. Nie ubrałam się zbyt dobrze na spotkanie z

tatą. Miałam na sobie szerokie, wojskowe spodnie, biały podkoszulek, który był strasznie obcisły.

Mogłam przynajmniej ubrać stanik tak jak mówiła Angela, ale ja zawsze muszę stawiać na swoim. Na

szczęście miałam jeszcze skórzaną kurtkę, ale nie będę jej zapinać. Jest strasznie gorąco.

Zapukałam. Po kilku chwilach w drzwiach pojawił się Charlie. Dałam mu buzi w policzek i weszłam

do domu. Całkiem tu ładnie.

-Spóźniłaś się.- powiedział Charlie z wyrzutem, ale nie wyglądał na złego.

-Przepraszam tatku. To jak powiesz mi co to za misja?- zżerała mnie ciekawość.

-Dowiesz się wszystkiego w swoim czasie, Toy. - kochałam to przezwisko. Odkąd pamiętam tata tak

na mnie mówił. Teraz , kiedy mam te 20 lat, mówią tak na mnie wszyscy w pracy. Oczywiście ci

wszyscy to są moi znajomi. Żaden żołnierzyk nie śmie nawet na mnie spojrzeć, bo boi się o to co z

nim mógłby zrobić straszny generał Charlie Swan. Phi. Jakbym sama nie potrafiła się bronić!

- Poza tym dobrze wiesz, że to nie jest tak naprawdę przygotowanie do misji. – no tak. Co roku

mieliśmy dwu miesięczne „treningi”. Phi. Nie wiem po co to jest w ogóle, ale nie będę się

sprzeciwiać. Do czasu.

-Chodź przedstawię cię kilku osobom.- poszedł w stronę salonu. Ruszyłam za nim. Ten dom z

zewnątrz nie wyglądał na taki duży. Kiedy doszliśmy zauważyłam piątkę ludzi siedzących na kanapie

pośrodku salonu. Dwie dziewczyny i trzech chłopaków. Dziwne, wyglądali na wyluzowanych. Pili

właśnie whisky. Dziwne, Charlie częstuje whisky tylko przyjaciół.

-Bello, poznaj grupę, którą będziesz odtąd dowodziła.- powiedział Charlie. Spojrzałam jeszcze raz na

tych ludzi. Ha! Jakie mieli miny! Najwidoczniej tata nie wspominał im nic o tym, że już nie będą

słuchać jego rozkazów tylko moich.

-To jest Jasper Hale. – wskazał na pierwszego chłopaka. No, no, no. Tatusiu postarałeś się. Niezły z

niego przystojniak!

-Ten mały chochlik to Alice Cullen.- zdecydowanie zgadzałam się z tym określeniem. Ta dziewczyna

wyglądała jak chochlik.

-Ta piękność obok niej to Rosalie Hale.- co ta laska w ogóle tu robi? Na pewno nadaje się na wybieg,

ale czy poradzi sobie na misji? Przekonamy się już niedługo.

-Ten mięśniak obok niej to Emmet Cullen .- OMG. Większego kolesia chyba nie widziałam. Wysoki,

przystojny, umięśniony. Mmm. Kolejny przystojniaczek. Szkoda tylko, że nie będę mogła się nimi

zająć. Mam taką zasadę, że nie umawiam się z ludźmi z pracy. Moment, ja wcale się nie umawiam!

-No, a ten ostatni to Edward Cullen.- cofam wszystko co wcześniej mówiła. Ten koleś jest … bogiem.

Piękne zielone oczy, niesfornie ułożone włosy. Odwróciłam od niego wzrok. Bella, Bella, po tych

dwóch miesiącach zdążą cię znienawidzić.

-No a to jest moja kochana córka Bella.- przedstawił mnie ojciec.

-Witam. Możecie mówić do mnie Toy.- przywitaliśmy się wszyscy po kolei. Dowiedziałam się, że

Jasper ma 23 lat, Alice 21, Rosalie 21, Emmet 23, a Edward 22. Wszyscy są ode mnie starsi. Pewnie

będę miała z nimi niemałe problemy. W końcu kto chciałby słuchać młodszej od siebie dziewczyny?

Kochałam wyzwania, a to na pewno było dobre wyzwanie. Spojrzałam na nich, a później na ojca.

-Gdzie mam mieszkać?- mam nadzieję, że moje bagaże już zostały przywiezione! W końcu jest już

godzina 18, a ja mam zasadę, że zawsze o 21 idę biegać. Taki mój sposób na wyluzowanie.

-Będzie mieszkać wszyscy razem w tym domu. – spojrzałam na niego dziwnie. Co? Widząc moje

pytające spojrzenie powiedział szybko.- Mówiłem Ci przecież, że dzisiaj wyjeżdżam.- rzeczywiście.

Jak mogło mi to wypaść z głowy?

-Jest wszystko?- zapytałam. Wiedziałam, że zrozumie o co mi chodzi.

-Tak. Na dole jest piwnica, która ma basen, siłownię, strzelnicę. Spokojnie kotku, nie zapomniałbym o

niczym. – spojrzałam na moich nowych „współpracowników”. Ich miny mówiły same za siebie. Nie

byli przyzwyczajeni do używania przez niego takich słów. W końcu przez cały czas nie robi nic

innego tylko się na nich wydziera. Hm. Tak właściwie to muszę przejąć tą pałeczkę.

-Dobra. Przyjadę za dwa miesiące. Liczę na ciebie, Toy.- zwrócił się do mnie.- A wy słuchajcie się jej.

Jest najlepsza. Nie mogliście lepiej trafić.- powiedział do piątki i ruszył w kierunku drzwi, przed tym

dając mi całusa w czoło.

-Opiekujcie się nią.- dopowiedział i po tym jak wszyscy się z nim pożegnali poszedł. Nareszcie

zostaliśmy sami. Muszę ich lepiej poznać. Jako że jestem bardzo dobrą obserwatorką

wywnioskowałam, że Emmet jest strasznie zabawnym facetem. Alice jest miłą osóbką, tak samo jak

Rosalie. Jasper był cichy, ale to pewnie tylko kwestia czasu, aż się otworzy. Edward za to był chyba

ważniakiem. Nie wiem sama. Trudno mi go na razie rozgryźć.

Możecie się zdziwić, że wywnioskowałam to tak szybko, lecz po śmierci matki nie użalałam się nad

swoim losem tylko dawałam z siebie siódme poty, żeby być jak najlepsza w tym co robię. Nie jest tak

trudno wykształcić u siebie dane cechy jak na przykład spostrzegawczość, umiejętność przewidywania

kolejnych ruchów itp. Do tego wszystkiego wystarczyła tylko silna wola.

Spojrzałam na nich.

-Dzisiaj macie wolne. Zaczynamy od jutra. Idziecie ze mną?- zapytałam.

-Za Tobą nawet na koniec świata.- odpowiedział Emmet przez co dostał od Rosalie po głowie.

Zazdrośnica? Wow. Mam nadzieję, że nie będą zbyt często okazywać przy mnie swoich uczuć.

-Spokojnie ogierze. Idę pobiegać. Idziecie?- wiedziałam, że i tak pewnie nikt nie raczy ruszyć swoich

czterech liter. Zaczęli wymigiwać się wymówką, że muszą obejrzeć dom i takie tam. Jasne, jasne.

-Dobrze. Tylko nie naróbcie tu zbytniego burdelu.- powiedziałam i czym prędzej wybiegłam na świeże

powietrze. Muszę coś wymyślić, żeby poznać tych szajbusów bliżej. Na moje szczęście nie byli

sztywniakami w pełni oddanymi służbie. Na razie wiedziałam tyle.

Osoba trzecia. (kilkanaście minut po wyjściu Belli).

-I co myślicie o Belli?- zapytał Jasper. Cała piątka siedziała właśnie w jacuzzi. Oczywiście nie obeszło

się bez alkoholu, który znaleźli w spiżarce.

-Fajna jest.- powiedział Emmet.

-Taa, zauważyliśmy, że wpadła ci w oko. Za tobą nawet na koniec świata, co?- Edward nabijał się z

Emmeta.

-Coś ty. Jest ładna i sprawia wrażenie fajnej, ale ja już ma tą jedyną.- to mówiąc pocałował Rosalie.

Byli ze sobą już 2 lata. Wiedzieli o sobie wszystko i nikt, ani nic nie stało im nigdy na ich drodze do

szczęścia.

-Kurwa, dziwi mnie to, że taka młoda laska przejęła pałeczkę po Charliem.- przyznał Edward.

Rzeczywiście wszyscy się nad tym zastanawiali. Bella sprawiała wrażenie takiej kruchej osóbki, a do

tego niedoświadczonej.

-Ciekawe czy potrafi chociaż podnieść broń tymi swoimi małymi rączkami?- ciągnął dalej Edward, po

czym poczuł jak ktoś oblewa go wodą. Oczy zaszczypały go niemiłosiernie.

-Bella jeszcze was zadziwi. Według mnie jutro będziesz ją błagał o to, żeby dała ci choć pięć minut

odpoczynku. Poza tym kiedy wy obijaliście się przed wyjazdem ja zdążyłam trochę powęszyć.-

przyznała Alice.

-I co wyniuchałaś, kochanie?- zapytał Jasper, chłopak chochlika.

-Z tego co mówili ludzie, którzy mieli możliwość stykać się z Bellą, ostra z niej babka. – uśmiechnęła

się na wiadomości, które dostarczyli jej żołnierze. Było tego dużo. Alice wiedziała, że nie dość, że da

popalić chłopakom to jeszcze zostaną bardzo dobrymi przyjaciółkami. Z tego co dowiedziała się od

Charliego Bella lubiła zakupy w markowych sklepach, była wygadana, rozrywkowa, ale przede

wszystkim pełna energii.

-Przekonamy się jutro.- dodała Rosalie. – Chcę to widzieć jak wykonujecie polecenia kobiety. Ha! Już

nie mogę się doczekać.- powiedziała widocznie rozemocjonowana blond włosa piękność.

-Przesadzasz Rosalie. I tak wiemy, że to ty w łóżku wydajesz polecenia Emmetowi. Biedny chłopak

by się pogubił.- skomentował Jasper po czym wybuchnął głośnym śmiechem razem z Edwardem i

Alice.

-Co wam tak wesoło?- zapytała Bella, która akurat schodziła na dół.

-Właśnie zachwycamy się moimi umiejętnościami łóżkowymi.- powiedział dumny Emmet.

-A raczej ich brakiem. – dodała Rosalie. Kolejna salwa śmiechu.

-I ty Brutusie przeciwko mnie?- zapytał ogłupiały mięśniak. Mimo iż Emmet poczuł się urażony, śmiał

się razem z resztą. Bella weszła do jacuzzi i rozpoczęli zaciętą rozmowę. Wypytywali ją o wszystko.

Alice o to gdzie kupuje ubrania, chłopacy o motory, Rosalie samochody. Gadali o wszystkim. Rosalie i

Alice poszły kąpać się do basenu. Bella została z chłopakami. Wiedziała, że niedługo będą padać

pytania dotyczące jej i Charliego. Gdyby była na ich miejscu też byłaby ciekawa dlaczego jakaś

gówniara zajęła miejsce jednemu z najlepszych żołnierzy.

-Charlie przechodzi na emeryturę?- zapytał po chwili Jasper.

-Nie, dlaczego tak myślisz?- Charlie nie był aż taki stary, żeby pójść na emeryturę. Może ma już swoje

lata, ale jest w bardzo dobrej formie.

-No, wiesz to on zawsze prowadził nasze coroczne treningi. A tu nagle wyskoczył, że będziesz nas

szkolić. Dziwne. – podsumował Emmet.

-Charlie obiecał mi, że gdy skończę 20 lat dostanę swoją pierwszą, prawdziwą misję. No cóż nie

wyobrażałam sobie, że będę musiała kogoś szkolić. Szczerze mówiąc mam już tego dość. Chociaż

myślę, że z Wami będzie inaczej. Jesteście spoko, choć ty Emmet masz chyba problemy z seksem.-

gdy wypowiedziała ostatnie zdanie chłopacy wybuchli śmiechem. Bella spojrzała na Edwarda.

Stwierdziła, że jak się śmieje jest jeszcze piękniejszy, choć sama nie wie jak to jest możliwe.

Odwzajemnił jej wzrok przez co na jej policzkach zaczęły pojawiać się rumieńce.

-Wiecie co, pójdę już. Za gorąco jest w tym jacuzzi.

-Dlaczego? Chodź Toy, popływamy jeszcze w basenie. – przekonywali Bell, lecz ona musiała

ochłonąć. Czuła zagrożenie ze strony Edwarda. Był zbyt przystojny! Gdyby jeszcze do tego był głupi,

ale nie Pan Bóg wyposażył go bardzo hojnie. Piękny, mądry, męski. Można by pomyśleć, że jest

ideałem, a Toy nie lubiła ideałów, gdyż czuła z ich strony zagrożenie. Nie chciała się zakochiwać,

gdyż to tylko sprawiało problemy i ograniczało ją. Przykładem może być jej ojciec i jej matka. Zginęła

prze jakieś porachunki taty.

-Nie, muszę zadzwonić.- wymyśliła pierwszą lepszą wymówkę. Wyszła z jacuzzi. Usłyszała, że

chłopaki zrobili to samo. Jej szósty zmysł poinformował ją , że szykują coś co jej się nie spodoba.

Wolała jednak nie pokazywać, że przeczuła co się święci. Chcieli ją wrzucić do basenu. Poczuła

czyjeś dłonie oplatające jej talię. Krzyknęła niby przerażona po czym wpadła do basenu. Wynurzyła

się z wody i ujrzała śmiejących się chłopaków.

-Zobaczymy kto jutro będzie się śmiał, łamagi. – powiedziała Toy, czym prędzej wychodząc z wody.

Nie chciała, żeby ktokolwiek zobaczył jej blizny czy tatuaże, więc owinęła się ręcznikiem.

-Nie znasz się na żartach, Toy?- zapytał Emmet.

-To ty to powiedziałeś. A z moim poczuciem humoru jest wszystko w porządku, jeśli do tego pijesz.

Wyśpijcie się, ponieważ jutro czeka was ciężki dzień. Dobranoc.- nie czekając na odpowiedz

skierowała się do swojego pokoju.

Następny dzień. Bella.

Kolejna nieprzespana noc, kolejny koszmar, kolejny poranek rozpoczęty papierosem. Spojrzałam na

zegarek. Świetnie, nie ma jeszcze nawet piątej, a ja już jestem na nogach. Zaciągnęłam się. Papierosy

to moja jedna z najpoważniejszych wad. Nie rusza mnie to całe pierdolenie o przedwczesnej śmierci.

Mogę umrzeć w każdej chwili, więc po co mam się ograniczać? Tak stawiałam wiele spraw w swoim

życiu. Cóż jak na razie powodzi mi się bardzo dobrze i nie zamierzam nic zmieniać.

Wyszłam na balkon, gdyż mój pokój znajdował się na drugim piętrze. Moje myśli powędrowały do

nowych znajomych, z którymi aktualnie mieszkam. Trzeba przyznać, że Charlie wiedział kogo

wybrać. Charakterki to oni mają. Mam nadzieję, że poradzą sobie na misjach. Właśnie, co mam im

dzisiaj wymyśleć? Mam już zarys dzisiejszego treningu, lecz to musi być coś co ich rozłoży, coś przez

co sprawdzę jaką mają wytrzymałość. Znając facetów, będą chcieli pokazać jacy są mężni i odważni.

Głupie pierdolenie! Gdyby tylko wiedzieli kim tak naprawdę jestem, uciekali by w popłochu.

Świat wojny - I rozdział.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: