Analiza psychometryczna - Max Freedom Long.pdf - zachomikowane(1) - Semi111

MAX FREEDOM LONG

ANALIZA PSYCHOMETRYCZNA

[Tytuł oryginału: „Psychometric Analysis”, 1959 / Wydawnictwo MEDIUM, 1996]

W kolejnym tomie cyklu po Ļ wi ħ conego nauce

dawnych kapłanów polinezyjskich Autor

prezentuje ciekawy sposób praktycznego

wykorzystania elementów ich wierze ı .

Analiza psychometryczna jest opart Ģ na

odkryciach Huny metod Ģ pomiaru inteligencji

człowieka oraz rozpoznawania cech jego

osobowo Ļ ci. Za pomoc Ģ prostego przyrz Ģ du

mo Ň na zbada ę charakter, predyspozycje

zawodowe, typ umysłowo Ļ ci i poziom etyczny

nie tylko osób Ň yj Ģ cych, ale równie Ň zmarłych –

na podstawie pozostawionych przez nich

podpisów, zdj ħę lub innych przedmiotów. Autor

udziela szczegółowych wskazówek, jak dokona ę

odczytów psychometrycznych naszych dzieci,

znajomych, a tak Ň e jak zbada ę samych siebie.

Opisana metoda jest cennym narz ħ dziem

przydatnym w wielu dziedzinach ludzkiego

Ň ycia. Dzi ħ ki jej zastosowaniu ka Ň dy człowiek

mo Ň e znale Ņę dla siebie wła Ļ ciwe miejsce w

społecze ı stwie, zgodnie ze swoj Ģ inteligencj Ģ i

zdolno Ļ ciami.

W ten sposób ró Ň norodne umiej ħ tno Ļ ci i

talenty zostan Ģ racjonalnie wykorzystane dla

dobra nas wszystkich. Ksi ĢŇ ka jest nieocenion Ģ

pomoc Ģ dla rodziców, nauczycieli, szefów

przyjmuj Ģ cych do firm nowych pracowników,

dla personelu medycznego i dla ka Ň dego, kto

szuka wła Ļ ciwej drogi Ň yciowej.

Wst ħ p

Wkrótce po opublikowaniu w Ameryce mojej pierwszej ksi ĢŇ ki, po Ļ wi ħ conej odkryciom

starodawnego systemu zwanego Hun Ģ , powołano do Ň ycia eksperymentaln Ģ grup ħ maj Ģ c Ģ na celu

zbadanie dawnych wierze ı i praktyk. Organizacja ta przyj ħ ła nazw ħ „Stowarzyszenie Badaczy

Huny” (Huna Research Associates, w skrócie – HRA), a jej członkowie rozprzestrzenieni byli po

całym Ļ wiecie. Wi ħ kszo Ļę bada ı przeprowadzały wyznaczone osoby, które od czasu do czasu

przysyłały mi sprawozdania z rezultatów swoich prac.

W celu utrzymania ci Ģ głego kontaktu mi ħ dzy członkami stowarzyszenia oraz umo Ň liwienia

wymiany spostrze Ň e ı na temat przebiegu pracy i uzyskiwanych wyników, wydawali Ļ my okresowe

biuletyny HRA (Huna Research Associates Bulletin).

Wiele prac eksperymentalno-badawczych tylko po Ļ rednio odnosiło si ħ do praktyk Huny,

stosowanych w dawnych latach. Jednak wszystkie one miały taki charakter, Ň e ich powtórna analiza

w Ļ wietle teorii Huny dawała nadziej ħ na pełniejsze zrozumienie istoty badanych zjawisk.

Gdy pod koniec 1957 roku biuletyny przestały zadowala ę ich odbiorców, nie uko ı czono jeszcze

kilku prac o najwi ħ kszym znaczeniu badawczym. Poniewa Ň nadal, pod moj Ģ kontrol Ģ , trwały próby

i wci ĢŇ napływały nowe informacje i pomysły, daj Ģ c nadziej ħ na bliskie uko ı czenie pracy, zrodziła

si ħ potrzeba ostatecznego uporz Ģ dkowania materiałów i prezentacji aktualnych problemów oraz

wniosków płyn Ģ cych z prób ich rozwi Ģ zania.

Dlatego te Ň powstała propozycja publikowania niedu Ň ych ksi ĢŇ eczek, które dawałyby obraz

aktualnego stanu nie doko ı czonych zada ı HRA.

Jeden z projektów, krótko opisany w mojej ksi ĢŇ ce Wiedza tajemna w praktyce , wzbudził du Ň e

zainteresowanie. Było to studium metody pomiaru cech charakteru człowieka i poziomu jego

inteligencji za pomoc Ģ instrumentu skonstruowanego przez doktora Oscara Brunlera. Brunler oparł

swoje prace na wcze Ļ niejszych eksperymentach pewnego Francuza, M. Bovisa. Przyrz Ģ d nazwano

„biometrem Brunlera-Bovisa”.

Zalety biometru natychmiast stały si ħ oczywiste. Wykłady Brunlera i jego krótkie artykuły

pojawiały si ħ od czasu do czasu w biuletynach HRA. Niektórcy członkowie stowarzyszenia, ł Ģ cznie

ze mn Ģ , zyskali przywilej nauczenia si ħ dokonywania odczytów na jednym ze skonstruowanych

wówczas przyrz Ģ dów. Jednak brak mo Ň liwo Ļ ci zakupienia sprz ħ tu był przeszkod Ģ na drodze do

przeprowadzania cz ħ stszych i bardziej ogólnych testów i bada ı .

Na niepowodzenia w produkcji biometrów i w ich szerokiej dystrybucji na rynku zło Ň yło si ħ

kilka okoliczno Ļ ci. Jedn Ģ z wa Ň niejszych była obawa, Ň e przyrz Ģ d ten łatwo b ħ dzie mo Ň na pomyli ę

z „radiatorami”, u Ň ywanymi przez niektórych lekarzy do stawiania diagnoz i leczenia pewnych

niedomaga ı , których to aparatów nie mo Ň na było – pod restrykcjami prawnymi – konstruowa ę i

sprzedawa ę w handlu wewn ħ trznym.

Faktem jest, Ň e nigdy nie udowodniono istnienia „promieni”, które podczas diagnozy miałyby

płyn Ģę od pacjenta i dawa ę odczyt na przyrz Ģ dach „radiatora” [Wydawnictwo MEDIUM,

Warszawa 1996.].

Niestety, nie otrzymali Ļ my równie Ň przekonuj Ģ cego wyja Ļ nienia, co wła Ļ ciwie rejestrował

biometr. Doktor Brunler tłumaczył, Ň e przyrz Ģ d wskazuje i analizuje „promieniowanie mózgu”, ale

dodawał te Ň , Ň e promienie nie maj Ģ charakteru zwykłych fal elektrycznych, lecz ze swej natury s Ģ

„dielektryczne”.

Równie Ň zespół cz ħĻ ci składowych przyrz Ģ du, o których mówiło si ħ , Ň e stanowi Ģ podstaw ħ

urz Ģ dzenia, obj ħ ty był tajemnic Ģ .

W ka Ň dym razie brak swobodnego dost ħ pu członków HRA do biometru uniemo Ň liwiał badania

wa Ň nych zjawisk, w których du ŇĢ pomoc Ģ – co oczywiste – byłby ten wła Ļ nie przyrz Ģ d. Poniewa Ň

brakowało nam informacji potrzebnych do skonstruowania podobnego instrumentu, najlepszym

mo Ň liwym wyj Ļ ciem było odszukanie jednego ze starych francuskich biometrów, wykonanych

dawniej przez M. Bovisa, i próby rekonstrukcji kolejnych kroków czynionych przez Brunlera, gdy

starał si ħ go udoskonali ę . Jednocze Ļ nie trzeba było szuka ę bardziej przekonuj Ģ cych wyja Ļ nie ı

przyczyn i mechanizmu dotychczasowego działania instrumentów.

Doktor Brunler zmarł w 1952 roku. Mimo i Ň teorie, które ledwo co rozwin Ģ ł, z wolna zacz ħ ły

ust ħ powa ę miejsca innym, nic nie mo Ň na uj Ģę jego geniuszowi, który objawił si ħ w konstrukcji

nowej wersji biometru i monumentalnej pracy, dziel Ģ cej procedur ħ odczytu na trzy etapy i

opisuj Ģ cej znaczenie wskaza ı otrzymanych na skali instrumentu.

Czytelnikowi, który podchodzi do czytania tej ksi ĢŇ ki bez znajomo Ļ ci teorii Huny, wyło Ň onej

mi ħ dzy innymi w moich wcze Ļ niejszych ksi ĢŇ kach, nale Ň y si ħ krótkie wyja Ļ nienie głównych jej

zasad (opisanych szczegółowo w mojej podstawowej ksi ĢŇ ce Magia cudów [Wydawnictwo

MEDIUM, Warszawa 1995.]), aby materiał po Ļ wi ħ cony systemowi biometrycznemu był bardziej

zrozumiały. Przydatne b ħ dzie równie Ň krótkie podsumowanie wyników prac doktora Brunlera nad

rozwojem systemu.

Mam nadziej ħ , Ň e czytelnicy obeznani ju Ň z ksi ĢŇ kami i biuletynami HRA zaakceptuj Ģ t ħ Ļ wie ŇĢ

prezentacj ħ jako powtórk ħ dotychczasowych wiadomo Ļ ci, przygotowuj Ģ c Ģ ich umysły do przyj ħ cia

nowego zasobu nie publikowanych dot Ģ d informacji.

Max Freedom Long

Rozdział 1

Co to jest psychometria?

W miar ħ jak rozwijała si ħ eksperymentalna praca z biometrem, zwłaszcza po Ļ mierci Oscara

Brunlera, w teoriach opisuj Ģ cych działanie tego urz Ģ dzenia pojawiało si ħ tyle zmian, Ň e zrodziła si ħ

potrzeba znalezienia nowej, bardziej wła Ļ ciwej nazwy dla zmodyfikowanego systemu bada ı , który

uwzgl ħ dniał rozwi Ģ zania zaoferowane przez Hun ħ .

Do powszechnego u Ň ytku wybrano termin „analiza psychometryczna”, ale cały proces okre Ļ lano

mianem „psychometrycznej analizy ludzkiego charakteru i umysłowo Ļ ci”.

„Psychometria” to słowo ukute kilka lat temu w Ļ rodowisku badaczy zjawisk parapsychicznych.

Oznacza ono pomiary lub analiz ħ przedmiotu bada ı bez u Ň ycia Ļ rodków fizycznych. Zakazane jest

korzystanie z naszych pi ħ ciu zmysłów. Nawet czas i przestrze ı s Ģ odrzucone jako elementy Ļ wiata

fizycznego.

W celu przeprowadzenia badania psychometrycznego, osobie dokonuj Ģ cej odczytu zazwyczaj

wr ħ cza si ħ jak ĢĻ rzecz, z któr Ģ raz b Ģ d Ņ wi ħ cej razy miał styczno Ļę człowiek lub obiekt b ħ d Ģ cy

przedmiotem badania. Listy pisane ołówkiem lub atramentem, zwłaszcza podpisy, jak równie Ň

zdj ħ cia i cz ħĻ ci garderoby noszone kiedy Ļ przez badanych, pozwalaj Ģ operatorowi nawi Ģ za ę kontakt

z Ň yj Ģ cymi lub zmarłymi lud Ņ mi, którzy znajduj Ģ si ħ bardzo blisko lub w du Ň ej odległo Ļ ci.

Przedmioty takie, jak kawałek lawy wulkanicznej czy z Ģ b mamuta, s Ģ Ļ rodkami do nawi Ģ zania

kontaktu parapsychicznego tam, gdzie nie mo Ň na skontaktowa ę si ħ z lud Ņ mi.

W Encyclopedia of Psychic Science, w artykule na stronie 317, doktor Nandor Fodor opisuje

słynny eksperyment przeprowadzony w latach 1853-1863 przez profesora Williama Dentona z

Bostonu:

„Badaj Ģ c fragment z ħ ba mastodonta, pani Denton (dokonuj Ģ ca odczytu) powiedziała: Mam

wra Ň enie, Ň e jest to cz ħĻę jakiego Ļ olbrzymiego zwierz ħ cia, prawdopodobnie cz ħĻę z ħ ba. Czuj ħ si ħ

jak jaki Ļ straszny potwór, z ci ħŇ kimi nogami, wielk Ģ głow Ģ i ogromnym cielskiem. Schodz ħ do

płytkiego potoku, by napi ę si ħ wody. Nie mog ħ wydoby ę z siebie głosu, tak ci ħŇ kie s Ģ moje szcz ħ ki.

Czuj ħ , Ň e stoj ħ na czterech łapach. Och! Jaki hałas słysz ħ z lasu. Czuj ħ odruch, by odpowiedzie ę .

Moje uszy s Ģ bardzo du Ň e i jakby skórzane. Gdy poruszam głow Ģ , mam wra Ň enie, Ň e uderzaj Ģ mnie

po twarzy. S Ģ tutaj jeszcze starsze ode mnie osobniki. S Ģ brunatne, jak gdyby miały garbowan Ģ

skór ħ . W Ļ ród nich jest stary samiec z ogromnymi kłami. Wygl Ģ da na bardzo silnego. Widz ħ te Ň

kilka młodszych sztuk. Wła Ļ ciwie jest tu całe stado«„.

W dalszej cz ħĻ ci artykułu Fodor pisze: „Widocznie ju Ň nawet bardzo słaby kontakt (z obiektem)

wystarcza, by wywrze ę na badaj Ģ cego tak szczególny wpływ. William Stead obci Ģ ł paski białego

papieru z samego dołu listów pisanych r ħ k Ģ wybitnych ludzi; były to fragmenty papieru tu Ň pod

zło Ň onymi przez te osoby podpisami. Wysłał je pani Ross z adnotacjami: nr 1 (dla listów pisanych

przez kobiety) i nr 2 (dla listów pisanych przez m ħŇ czyzn). Rozpoznanie było prawidłowe...”.

Odczyty psychometryczne, dokonywane z przedmiotów nale ŇĢ cych do poszczególnych osób lub

z ich podpisów, bardzo cz ħ sto wskazuj Ģ wygl Ģ d zewn ħ trzny i sytuacj ħ badanych ludzi, jak równie Ň

daj Ģ wra Ň enia zwi Ģ zane z ich charakterem, mentalno Ļ ci Ģ , zaletami i wadami. W wielu solidnie

udokumentowanych przypadkach dokonywano odc2ytów, podczas których badane osoby nie były

znane operatorowi, lecz zostały okre Ļ lone jako przest ħ pcy, je Ļ li takimi były.

Ró Ň nica mi ħ dzy wy Ň ej opisanym badaniem psychometrycznym a badaniem przy u Ň yciu

biometru czy za pomoc Ģ analizy psychometrycznej (przy której u Ň ywa si ħ tylko wahadełka i

zestawu standardowych miar) polega głównie na zakresie odczytu.

W psychometrii sceny z przeszło Ļ ci zaczynaj Ģ znowu o Ň ywa ę , a człowiek badaj Ģ cy uczestniczy

w nich osobi Ļ cie. Natomiast przy analizie psychometrycznej nie docieraj Ģ do niego Ň adne wra Ň enia

wzrokowe ani słuchowe. Nie prze Ň ywa Ň adnych sensacji, nie wyst ħ puje tu uto Ň samianie si ħ

operatora z przedmiotem odczytu. Jedyne, co mo Ň na zauwa Ň y ę , to wychylenia wahadełka, gdy

wskazuje ono na wykresie trzy mierzone wielko Ļ ci: charakter człowieka, zapisany w Ļ wiadomej i

pod Ļ wiadomej cz ħĻ ci umysłu, oraz jego ogóln Ģ inteligencj ħ .

Z tego krótkiego wyja Ļ nienia wynika, dlaczego odrzucono okre Ļ lenie „badanie biometrem”, a

przyj ħ to termin „analiza psychometryczna”. Dla wygody zast ħ pujemy go skrótem PA, tak jak skrót

ESP oznacza Extra Sensory Perception (postrzeganie pozazmysłowe), a IQ – iloraz inteligencji.

Obserwacja dziecka czy dorosłego lub słuchanie tego, co mówi Ģ , daje bardzo niewiele

wskazówek na temat ich charakteru i rozwoju umysłowego. Ju Ň niemal sto lat próbujemy wymy Ļ li ę

testy, które pozwalałyby oceni ę złe i dobre strony testowanego. Chcemy pozna ę cechy charakteru

badanych osób, by móc sklasyfikowa ę poszczególne jednostki jako reprezentuj Ģ ce postaw ħ Ň yciow Ģ

z reguły destruktywn Ģ b Ģ d Ņ konstruktywn Ģ . Pragniemy tak Ň e stwierdzi ę , jakim stopniem

inteligencji kto Ļ został obdarzony przez natur ħ . Co wi ħ cej, chcemy si ħ dowiedzie ę , je Ļ li to mo Ň liwe

– czy inteligencja jest mu dana z natury, czy została nabyta dzi ħ ki korzystaniu z pi ħ ciu zmysłów.

Rezultat prób nad opracowaniem dobrych testów był nie najgorszy. Ale zwykłe testy inteligencji

(IQ) nadal pozostawiaj Ģ wiele do Ň yczenia. Podstaw Ģ wi ħ kszo Ļ ci z nich s Ģ odpowiedzi na zestaw

podanych pyta ı . To czasem skłania badanych do oszustwa. Umiej ħ tno Ļę rozumowania lub

korzystania z wrodzonych zdolno Ļ ci manualnych ocenia si ħ na podstawie czasu, jaki jest potrzebny

testowanemu do poprawnego dopasowania klocków w otwory wyci ħ te w tekturze. W takich testach,

daj Ģ cych wynik w postaci liczbowego wska Ņ nika IQ, trzeba bra ę pod uwag ħ wiek i do Ļ wiadczenie

badanego.

Dziecko z natury złe i destruktywne mo Ň e udawa ę pokorne i potulne oraz udziela ę gładkich

odpowiedzi na temat wła Ļ ciwych manier i moralnego post ħ powania. Natomiast dziecko z natury

dobre i konstruktywne, ale niewła Ļ ciwie nastawione, mo Ň e na te same pytania da ę odpowiedzi

m ħ tne i myl Ģ ce.

Przy testach maj Ģ cych na celu znalezienie wad umysłowych trudno Ļ ci s Ģ jeszcze wi ħ ksze, gdy

badana osoba nie rozumie zadawanych pyta ı . Obrazy, powstaj Ģ ce w umy Ļ le operatora dzi ħ ki

kontemplacji atramentowego kleksa, nie odzwierciedlaj Ģ ukrytych fiksacji i obsesji.

O wiele form zachowa ı odbiegaj Ģ cych od normy zwykło si ħ obwinia ę „pod Ļ wiadomo Ļę ”, ale ta

„cz ħĻę umysłu” nadal nie jest zbadana i zrozumiana, mimo Ň e na tym polu wiedzy, dzi ħ ki

ponownemu odkryciu staro Ň ytnego systemu psychologii i parapsychologii zwanego Hun Ģ , pojawiło

si ħ kilka wyja Ļ nie ı . Przypuszczenie, i Ň Ň yj Ģ cy ludzie mog Ģ pozostawa ę pod wpływem dobrych lub

złych duchów osób zmarłych, stale jest z uporem odrzucane przez Ļ rodowiska medyczne, nawet

gdy w ogromnej liczbie przypadków chorób nerwowych i psychicznych wszystkie symptomy

wskazuj Ģ na op ħ tanie.

Obecnie prace nad testami stan ħ ły w martwym punkcie. Do dawnej metody nie dodano Ň adnych

istotnych elementów. To pole bada ı czeka na tych, którzy je na nowo zaorz Ģ i rozpoczn Ģ upraw ħ .

Nowa metodologia analizy psychometrycznej oparta jest, jak ju Ň wspomnieli Ļ my, na Ņ ródłowej

pracy M. Bovisa i uwzgl ħ dnia pó Ņ niejsze zmiany dokonane przez Oskara Brunlera. Wł Ģ czono do

niej dane uzyskane ostatnio w dziedzinie nauk parapsychicznych oraz nowy zestaw teorii

obja Ļ niaj Ģ cych, które zaczerpni ħ to z dawnego systemu Huny.

Ko ı cowym rezultatem jest znacz Ģ ce uzupełnienie starych metod testowania ilorazu inteligencji i

ogólne oszacowanie natury i mo Ň liwo Ļ ci jednostki.

Przy metodzie PA wyniki bada ı w Ň adnym stopniu nie zale ŇĢ od odpowiedzi udzielanych przez

osob ħ testowan Ģ . Nie wymaga si ħ od niej dopasowywania klocków do odpowiednich otworów. Nie

ma wpatrywania si ħ w kleksy. Z tego powodu wyeliminowano mo Ň liwo Ļę pomyłek.

Inn Ģ wielk Ģ zalet Ģ metody PA jest mo Ň liwo Ļę pobrania odczytu od kilkutygodniowego dziecka;

nie trzeba wi ħ c czeka ę , a Ň osi Ģ gnie wiek sze Ļ ciu czy wi ħ cej lat.

Niecierpliwi rodzice od razu mog Ģ si ħ dowiedzie ę , czego spodziewa ę si ħ po swoim dziecku, a

wskazówki uzyskane z PA pomog Ģ im je wychowywa ę , planowa ę jego kształcenie i, we

wła Ļ ciwym czasie, razem z nim podj Ģę decyzj ħ co do wyboru zawodu, odpowiedniego do zdolno Ļ ci

i kompensuj Ģ cego jego braki i wady.

Kolejn Ģ zalet Ģ metody PA jest uniemo Ň liwienie badanemu, niezale Ň nie od jego wieku,

ukrywania swych naturalnych skłonno Ļ ci do działa ı destruktywnych lub konstruktywnych.

Niekiedy wyst ħ puje w człowieku dziwna mieszanina dobra i zła, i to równie Ň mo Ň e wykaza ę odczyt

psychometryczny. Poza tym pokazuje on równie Ň wady „woli” badanego. I w ko ı cu, co równie

wa Ň ne, mo Ň na za jego pomoc Ģ zlokalizowa ę w pod Ļ wiadomo Ļ ci obecno Ļę blokad psychicznych czy

fiksacji oraz z góry uzyska ę ostrze Ň enie przed podatno Ļ ci Ģ testowanego na wpływy op ħ tania.

W przeciwie ı stwie do po Ļ redniej metody testowania kleksów, przy metodzie PA dokonuje si ħ

pomiarów „ja Ņ ni” jednostki tylko po rozdzieleniu jej na „ Ļ wiadomo Ļę ” i „pod Ļ wiadomo Ļę ”. Ka Ň d Ģ

cz ħĻę bada si ħ osobno w kategoriach jej własnych cech.

Aktywna, podmiotowa „wola” i umiej ħ tno Ļę rozumowania przypisywane s Ģ „ Ļ wiadomej cz ħĻ ci

umysłu” (w Hunie nazwanej „ Ļ rednim Ja” w odró Ň nieniu od „pod Ļ wiadomo Ļ ci”, czyli „ni Ň szego

Ja”). Przedmiotowa „wola” i pami ħę cechuj Ģ drug Ģ cz ħĻę „ja Ņ ni”. (Dla łatwiejszej prezentacji.

b ħ dziemy odt Ģ d u Ň ywa ę terminologii Huny).

Wadliwa „wola” Ļ redniego Ja człowieka utrudnia koncentrowanie si ħ na my Ļ lach i działaniach.

Poniewa Ň „wola” Ļ redniego Ja panuje nad instynktown Ģ czy zwierz ħ c Ģ „wol Ģ ” ni Ň szego Ja, ka Ň de

niepowodzenie w kontrolowaniu tej „woli” umo Ň liwia ni Ň szemu Ja wymiganie si ħ od współpracy.

Je Ļ li dziecko zostanie poddane badaniu PA i ujawni Ģ si ħ u niego pewne braki, od razu mo Ň na

przyst Ģ pi ę do ę wicze ı i stara ę si ħ wyeliminowa ę wad ħ , niezale Ň nie od tego, czy b ħ dzie to defekt

„woli” Ļ redniego Ja, czy „osobowo Ļ ci” ni Ň szego Ja. Co pewien czas mo Ň na wykonywa ę łatwe i

dokładne testy wskazuj Ģ ce, czy w korygowaniu niedoskonało Ļ ci zachodzi post ħ p.

W dorosłym Ň yciu człowiek mo Ň e pracowa ę nad doskonaleniem swoich rozmaitych cech i

poddawa ę si ħ badaniom psychometrycznym tak cz ħ sto, jak to jest konieczne, by okre Ļ li ę stopie ı

sukcesu lub pora Ň ki.

B ħ dziemy jeszcze mówi ę o wielu dodatkowych korzy Ļ ciach, jakie ludzko Ļę mogłaby odnie Ļę ,

gdyby rozpowszechniono metod ħ PA, wyszkolono operatorów i przedstawiono nowy system

kwalifikuj Ģ cy si ħ do akceptacji i stosowania we wszystkich dziedzinach d ĢŇ e ı człowieka.

Rozdział 2

Bovis, Brunler i biometr

Analiza psychometryczna - Max Freedom Long.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: