ZIEMIA ŚWIĘTA – ŚLAD OBECNOŚCI BOGA
Dyskusja – próba zinterpretowania słowa „ŚLAD” (wieloznaczność tego słowa):
Þ Doświadczenia jak będąc w lesie, patrząc na ślady zwierząt uczyliśmy się rozpoznawać ich obecność;
Þ Pozostawiony przez kogoś znak jako dowód obecności, np. bez uprzedzenia odwiedzamy kogoś i zastajemy drzwi zamknięte, by dać znak o sobie, że byliśmy, pozostawiamy kartkę z informacją;
Þ Inny ślad to np. ślad przebytej choroby, ślady osadnictwa, ślady dawnej świetności;
Þ Trafić na ślad zaginionej rzeczy.
ŚLAD jest więc obecnością „kogoś”. Cała ziemia nosi na sobie przede wszystkim odciśnięty ślad człowieka. Jest taki skrawek ziemi, który nazywamy „ziemią świętą”. Jest śladem obecności Boga. Tu postanowił wkroczyć w historię świata Chrystus, Syn Boży. „W Osobie Jezusa z Nazaretu Bóg przyjął cechy właściwe ludzkiej naturze, w tym także przynależność do konkretnego narodu, kraju, kultury, ziemi. Ta ziemia została nazwana świętą, ponieważ na niej właśnie Bóg objawił swoją miłość do człowieka. tu Zbawiciel narodził się, żył, poniósł śmierć na krzyżu i zmartwychwstał. Tu założył swój Kościół”.
Ogólne wiadomości o tej ziemi z historii
§ Ślady człowieka na tym niewielkim skrawku nadmorskiego pasa ziemi 341 km datuje się od bardzo dawna. Archeologia odkryła szczątki ludzkie z okresu paleolitu; Jerycho to jedno z najstarszych miast świata (ok. 7000 przed narodzeniem Chrystusa). od III tysiąclecia ziemię Palestyńską zamieszkiwali kolejno: Amoryci, następnie Hyksosi i plemiona Habitu.
§ Ślady człowieka wskazują na burzliwą historię na tej ziemi. Od XIII przed narodzeniem Chrystusa ziemię Palestyńską obejmują w posiadanie Hebrajczycy uchodzący z niewoli egipskiej. Około 1000 roku król Dawid jednoczy naród Izraelski w jedno królestwo. Lata 721-538 to czas podboju i zniewolenia asyryjsko-babilońskiego. Po 538 roku p.n.Ch. panowali Persowie, po 332 roku p.n.Ch. panowali Grecy, po 63 roku p.n.Ch. panowali Rzymianie. W roku 637 podbój Palestyny przez Arabów. Od 1099 do 1291 czas wypraw krzyżowych i krótki okres łacińskiego Królestwa Jerozolimskiego. Do XX wieku dominacja Arabów. Od 1967 roku konflikt Arabsko-Żydowski.
§ Ziemia Święta to miejsce jedyne i wyjątkowe na kuli ziemskiej. Na tamtej przestrzeni Bóg dokonał licznych interwencji (przykłady z Pisma Św.). Tam została zredagowana najbardziej znana księga, czyli Pismo Św., które jest nazywane listem Boga do człowieka. tam narodził się Jezus Chrystus, Boży Syn z Maryi Dziewicy, poniósł śmierć, został pogrzebany, zmartwychwstał i wstąpił do nieba.
Ogólne wiadomości o tej ziemi z geografii
Ziemia ojczysta Jezusa – dzisiejszy Izrael leży pomiędzy dwoma kontynentami: Azją i Afryką. Inne nazwy to: Ziemia Obiecana, Ziemia Święta, Ziemia Izraela, Palestyna.
E. Renan ukazując rolę tej ziemi w historii zbawienia określa ją jako „Piątą Ewangelię”.
Terytorium Palestyny rozciąga się od Góry Hermon na północy po Morze Martwe na południu. Na wschodzie wyznacza ją rzeka Jordan, a na zachodzie Morze Śródziemne. Terytorium Palestyny ma 470 km długości, 120 km szerokości i około 25 tys, km powierzchni. Kształtem przypomina krótki sztylet. Jest krajem mniejszym od Sycylii, w przybliżeniu 1/10 Polski.
W granicach obecnego państwa izraelskiego zamieszkuje 5.090.000 ludzi, z czego 82% to Żydzi, 13,8% to muzułmanie, 2,5% to chrześcijanie, 1,7% to Druzowie i inni. Trzy religie najbardziej reprezentowane w Palestynie: judaizm, islam, chrześcijaństwo. Dla Żydów dniem świętym jest sobota – szabat (ukończenie dzieła stworzenia przez Boga i Jego odpoczynek); dla muzułmanów – piątek (wstąpienie Mahometa do nieba); dla chrześcijan – niedziela (Zmartwychwstanie Chrystusa).
Po tej ziemi chodził Wcielony Syn Boży, Jezus Chrystus. Tam dokonało się zbawienie świata.
W ramach podsumowania gra dydaktyczna „Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej”.
Zasady gry:
§ W grze może brać udział od 2 do 5 osób;
§ Grę rozpoczyna zawodnik, który pierwszy wyrzuci kostką „6”;
§ Za prawidłową odpowiedź grający otrzymuje 2 punkty;
§ Za nieprawidłową odpowiedź lub nieudzielanie odpowiedzi 0 punktów;
Zestaw pytań (można ułożyć inne):
§ Dlaczego Betlejem stało się miejscem narodzenia Jezusa? (Betlejem było miejscem zapisu ludności żydowskiej z pokolenia Dawida, tam nastąpiło narodzenie Jezusa).
§ Kogo i kiedy spotykają uczniowie w drodze do Emaus? (uczniowie spotykają Jezusa po Jego zmartwychwstaniu).
§ Dlaczego Samarytanka uznała Jezusa za Mesjasza? (Jezus opowiedział Samarytance całą jej przeszłość, dlatego uwierzyła, że jest Mesjaszem).
§ Co Jezus objawił w synagodze w Nazarecie? (że jest Mesjaszem).
§ Opowiedz, co wydarzyło się w Kanie Galilejskiej? (pierwszy cud: przemienienie wody w wino).
§ Wymień przypowieści Jezusa o Królestwie Bożym (o perle, o siewcy, o ziarnku gorczycy).
§ Których uczniów powołał Jezus nad jeziorem Genezaret? (Szymon, Piotr, Andrzej, Jakub, Jan).
§ Co dokonało się na górze Tabor? (Przemienienie Pańskie).
§ Co Bóg objawił podczas chrztu Jezusa w Jordanie i w jaki sposób? (podczas chrztu nad głową Jezusa ukazała się Gołębica i głos z nieba objawił: to jest Syn mój umiłowany, w którym mam upodobanie).
§ W jaki sposób szatan kusił Jezusa na pustyni? (obiecując Mu królestwo i władzę chciał: aby Jezus przemienił kamień w chleb, aby się pokłonił szatanowi, aby skoczył z murów świątyni jerozolimskiej).
§ Kiedy Żydzi zdobywali Jerycho? (po ich powrocie z niewoli egipskiej).
§ Co wiesz o Qumran nad Morzem Martwym? (w Qumran w 1949 r. znaleziono oryginalne zwoje sprzed 2000 lat, m.in. z tekstami Pisma Św.).
§ Jakiego cudu dokonał Jezus w Betanii? (wskrzesił Łazarza).
§ Kto zbudował świątynię jerozolimską? (król Salomon).
§ Jak czcimy pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy? (pamiątką tą jest Niedziela Palmowa – wtedy święcimy palmy).
§ Jakie zdarzenia z życia Jezusa związane są ze świątynią jerozolimską? (Jezus znaleziony w świątyni, Jezus wypędza przekupniów ze świątyni).
§ Co Pan Jezus ustanowił w Wieczerniku? (Jezus ustanowił Najświętszy Sakrament (Eucharystię) oraz Sakrament Kapłaństwa).
§ Jaki los spotkał świątynię jerozolimską? (kolejne najazdy Babilończyków zniszczyły świątynię).
§ Jakie najważniejsze wydarzenia z życia Jezusa miały miejsce w Jerozolimie? (męka, śmierć i zmartwychwstanie).
§ Wymień przynajmniej 4 cuda Pana Jezusa (cud w Kanie Galilejskiej, wskrzeszenie Łazarza, uzdrowienie kobiety chorej na krwotok, uzdrowienie paralityka).
§ Omów jedną z przypowieści, w których Jezus nauczał.
Pismo Święte
„Powędrujemy” przez miejsca ewangeliczne. Rozumiemy przez nie wszystkie te miejsca, które są wspomniane w Ewangeliach i związane z misją Pana Jezusa. Puentą zadania jest dzielenie się spostrzeżeniami na temat odczytanego tekstu.
Świadectwo pielgrzymek do Ziemi Świętej
O swoim pielgrzymowaniu z roku 1965 wspomina Jan Paweł II w Liście „O pielgrzymowaniu do miejsc związanych z historią zbawienia”.
„Miejsca te trwale zapisały się w mojej pamięci, gdy w 1965 roku dane mi było nawiedzić Ziemię Świętą. Było to niezapomniane przeżycie. Do dzisiaj wracam chętnie do pełnych wzruszenia stronic, jakie wówczas zapisałem.
„Do tych miejsc wracam, które wypełniłeś sobą raz na zawsze. Ach, miejsce! Ileż razy się przeobrażałoś nim z Jego miejsca stałoś się moim! Kiedy On cię wypełnił po raz pierwszy, nie byłoś jeszcze żadnym miejscem zewnętrznym, byłoś tylko łonem Jego Matki. Jakże pragnąłbym wiedzieć, że kamienie, po których stąpam w Nazarecie, to te same, których dotknęła Jej stopa, gdy była jedynym miejscem Twoim na ziemi. Spotkanie z Tobą przez kamień, którego dotknęła stopa Twojej Matki! Ach, miejsce ziemi, miejsce ziemi świętej – jakimże miejscem jesteś we mnie! Dlatego właśnie nie mogę po tobie stąpać, muszę klęknąć. Przez to dzisiaj potwierdzam – przez to wyciskam na tobie pieczęć. Zostaniesz tutaj z moją pieczęcią – a ja zabiorę ciebie i przeobrażę w sobie na miejsce nowego świadectwa. Odchodzę jako świadek, który świadczy poprzez tysiąclecia”.
Gdy ponad trzydzieści lat temu pisałem te słowa, nie mogłem sobie wyobrażać, że świadectwo, któremu wówczas przyrzekłem być wierny, będę dzisiaj składał jako Następca Piotra, postawiony jako sługa całego Kościoła. To świadectwo włącza mnie w długi szereg ludzi, którzy w ciągu tych dwóch tysięcy lat poszukiwali śladów Boga na tamtej ziemi, słusznie nazywanej „świętą”, wypatrując ich niejako na kamieniach, na górach i wodach, które tworzyły scenerię ziemskiego życia Syna Bożego. Od czasów starożytnych znany jest opis takiej pielgrzymki pozostawiony przez Egerię. Iluż pielgrzymów, iluż świętych przemierzyło ten sam szlak w ciągu stuleci! Nawet wówczas, gdy okoliczności historyczne przysłaniały zasadniczo pokojowy charakter pielgrzymowania do Ziemi Świętej, nadając mu kształt, który – niezależnie od intencji – trudno było pogodzić z wizerunkiem Ukrzyżowanego. Umysły chrześcijan bardziej świadomych kierowały się jedynie pragnieniem odnalezienia na tej samej ziemi żywej pamiątki Chrystusa”.
Þ Co praktycznie dla nas wynika ze spojrzenia na Ziemię Świętą?
Podpowiada nam konkrety Jan Paweł II w swym Liście „O pielgrzymowaniu do miejsc związanych z historią zbawienia”.
§ Otworzyć się bardziej na Słowo Boże: „ponieważ nawiedzać te miejsca, choćby tylko w myślach, znaczy niejako odczytywać na nowo Ewangelię, przemierzać ponownie drogi, którymi przeszło samo Objawienie”.
§ Otworzyć się na obecność Boga, który towarzyszy drogom człowieka: „przejście w duchu modlitwy z jednego miejsca czy miasta do drugiego ukazuje nam plastyczny obraz Boga, który poprzedza nas i idzie przed nami, który sam podjął wędrówkę drogami człowieka i nie spogląda na nas z wysoka, ale stał się naszym towarzyszem drogi”.
§ Otworzyć się na dialog z narodem Izraelskim: „to skupienie uwagi na Ziemi Świętej jest ze strony chrześcijan nieodzownym przejawem pamięci, a zarazem ma wyrażać szacunek dla głębokiej więzi, jaka łączy ich z narodem żydowskim, z którego Chrystus wywodzi się według ciała”.
§ Podjąć na nowo podróż w głąb samego siebie, gdzie Bóg upatrzył sobie przedmiot swojej miłości i pragnienie zbudować świątynię swej chwały: „wszyscy musimy podjąć ową podróż wewnętrzną, której celem jest oderwanie nas od tego wszystkiego – w nas i wokół nas – co jest sprzeczne z prawem Bożym, abyśmy byli w stanie spotkać się w pełni z Chrystusem, wyznając naszą wiarę w Niego i otrzymując obfitość Jego miłosierdzia”.
§ Podjąć na nowo zadanie naśladowania Chrystusa: „mówię przede wszystkim do młodych, przed którymi życie otwiera się jako droga pełna niespodzianek i obietnic. Mówię to do wszystkich: wyruszmy w drogę śladami Chrystusa”.
4
szezlaczek