H.P. Lovecraft - Festyn.pdf - H.P. Lovecraft - Frosthark

Festyn

(TheFestival)

Howard.Phillips.Lovecraft.Festyn.doc.PL.eBook.txt

WezwanyprzezOjców,szedłemwzdłuŜbrzeguWschodniegoMorza.Wędrowałem

domiejsca,któregonigdyniewidziałem,aleoktórymczęstośniłemku

pradawnemumiastumoichprzodków.

ByłczasYuletide,któreludzienazywająBoŜymnarodzeniem.choćjednak

wgłębisercwiedzą,ŜejeststarszeniŜBetlejemiBabilon,starszeniŜMemphis

icałaludzkość.TowłaśniejestYuletide!

Dotarłemwkońcudopradawnegonadmorskiegomiasteczka,gdzie

zamieszkiwałmójludizachowywałtradycjęfestynunawetwtychczasach,kiedy

byłzakazany;

Ojcowienakazalisynom,abyurządzalipodobnyfestynraznastolat;niechcieli

bowiem,bypamięćostarychsekretachposzławzapomnienie.Ludmójbyłstary;

byłjuŜstary,kiedyprzedtrzystulatydokrajutegoprzybyliosadnicy.Był

dumny,bowiemjegośniadolicy,skryciczłonkowiepochodzilizpołudnia,gdzie

rosłygajeorchideiiopiumimówiliinnymjęzykiem,zanimnauczylisięjęzyka

błękitnookichrybaków.

Terazzaśbylirozproszeniiłączyłyichjedynierytuałymisteriów,których

ŜadenŜyjącyniebyłwstaniezrozumieć.

Jabyłemtym,którywracałtejnocydostarejrybackiejosady,bowiem,

jakkaŜelegenda,tylkobiedniisamotnipamiętają.

ZazałomemwzgórzaujrzałemKingsportrozpościerającesięwmroźnej,srebrnej

poświacie;ośnieŜoneKingsportzeswymipradawnymichorągiewkami,wieŜyczkami.

kominami,kalenicami,nabrzeŜeminiewielkimimostkami,wierzbamiicmentarzami,

zbezkresnymlabiryntemwąskich,stromych,krętychuliczekiprzyprawiającymo

zawrótgłowywzniesieniemcentralnym,nadktórymgórował,nietkniętyprzezczas,

kościół.Przypominającagąszczkombinacjakolonialnychdomków,rozstawionychpod

róŜnorakimkątem,duŜychimałych,parterowychipiętrowychprzywodziłanamyśl

klocki,rozsypaneprzezrozkapryszonedziecko.Ponadosadąunosiłsięna

mrocznychskrzydłachcieństaroŜytności;przemykałponadpobielonymiprzezzimę

topolamiidwuspadowymidachami.Latarnieiwielopaneloweokna,jednopodrugim,

rozpalałysięwzimnymzmierzchudołączającdoOrionaiarchaicznychgwiazd.

FaletłukłyzaciekleoprzegniłenabrzeŜe;tajemniczeodwiecznemorze,z

któregowdawniejszychczasachprzybyłmójlud.

Obokdrogi,wpewnejodległościodposępnegowierzchołkawzniesienia,

omiecionegodoczystapodmuchamiwiatru,ujrzałemcmentarz,naktórymczarne

nagrobnekamieniewyzierałyupiornieześniegu,niczymgnijącepaznokcie

gigantycznegotrupa.Niewidocznadrogabyłabardzoodludnaiczasamiwydawałomi

się,Ŝesłyszędobiegającyzoddaliskrzypszubienicynawietrze.

LeŜałotuczterechmoichziomków.Powieszonoichw1692roku,

podejrzewającoczary,choćniewiedziałem,gdzietodokładniesięstało.

Schodzączewzgórzakubrzegowimorzanasłuchiwałemradosnychwieczornych

odgłosówdochodzącychzwioski,alejaksięokazałobezskutecznie.

Pomyślałemoporzerokuidoszedłemdowniosku,ŜecistarzyPurytaniemogąmieć

zupełnieinneświątecznezwyczajeibyćmoŜesiedząterazprzykominkach

pogrąŜeniwcichej,aczŜarliwejmodlitwie.Przestałemoczekiwaćradosnych

odgłosówaniniewypatrywałemwędrowców.Schodziłemdziarskowdółmijając

ciche,oświetlonewiejskiechatyimrocznekamienneściany.Szyldystarych

sklepówinadmorskichtawernskrzypiaływpodmuchachsłonejbryzy,agroteskowe

kołatkinadrzwiachotoczonychzdwóchstronkolumienkami,lśniływblasku

płynącymzniewielkich,zaciągniętymizasłonami,okien.

Widziałemmapymiastaiwiedziałemgdzieznajdędommegoludu.

Powiedziano,Ŝezostanęrozpoznanyipowitanyzradościąlegendywosadzie

mająbowiemdługiŜywot.PospieszniedotarłemprzezBackStreetdoCircieCourt

ipoprzezświeŜyśnieg,pokrywającyjedynąbrukowanąulicęwmieście,

przeszedłemdorozgałęzieniaGreenLane,natyłachMarketHouse.Staremapy

okazałysiędokładneiniemiałemnajmniejszychproblemów.WArkhammusieli

jednakkłamaćtwierdząc,Ŝedocierajątutramwaje,gdyŜniezauwaŜyłem

przeciągniętychwgórzeprzewodów.Szynyukryłbyśnieg.Byłemzadowolony,Ŝeidę

pieszo,bowiemzewzgórzaosadaprezentowałasięwręczurzekająco.Niemogłem

siędoczekać,kiedywreszciezastukamdodrzwimegoludu,siódmegobudynkupo

lewej,przyGreenLane,zestarymspiczastymdachemiwystającympięterkiem,

zbudowanegoprzed1650rokiem.

Kiedytamdotarłem,wdomupaliłosięświatło,aujrzawszy"diamentowe"

szybkioknastwierdziłem,Ŝebudynekmusiałbyćzachowanywniemalnienaruszonym

stanie.Górnaczęśćzwieszałasięnadwąską,zarośniętąprzeztrawęulicąi

Strona1

Howard.Phillips.Lovecraft.Festyn.doc.PL.eBook.txt

niemalstykałasięznawisempiętradomunaprzeciwko.Tymsamymznalazłemsięw

swegorodzajutunelu,gdzienapojedynczymkamiennymstopniuniebyłonawet

płatkaśniegu.Chodnikatunieuświadczyłeś,alewwieludomachdowysoko

umieszczonychdrzwidochodziłosięwzdłuŜpodwójnejkondygnacjischodówz

barierkamizkutegoŜelaza.

ByłotonaderosobliweaponiewaŜnieznałemNowejAngliinigdydotąd

niewidziałemczegośpodobnego.PomimoiŜwszystkotobardzomisiępodobało,

byłbymbardziejradgdybymujrzałnaśnieguśladystópludzinaulicachi

odciągniętezasłonywprzynajmniejkilkumijanychoknach.

Kiedyzastukałem,posługującsięprzytymstarąŜelaznąkołatką,byłem

juŜnawpółprzeraŜony.Wmoimwnętrzuwzbierałjakiśnieokreślonystrach,być

moŜewywołałagoosobliwośćmojegodziedzictwa,posępnośćwieczorulubteŜ

dziwnaciszapanującawtymosobliwymmieście.Kiedyzaśodpowiedzianonamoje

stukanie,przeraziłemsięjeszczebardziej,bozanimdrzwiuchyliłysięze

skrzypnięciem,niesłyszałemabyktośdonichpodchodził.Strachmójnietrwał

jednakdługo,gdyŜzobaczyłemprzedsobąodzianegownocnąkoszulęstarcaw

papuciachiwidokten,orazjegodobrotliwywyraztwarzy,wznacznymstopniu

mnieuspokoił.Staruszekdałmiznak,Ŝebyłniemową.Rysikiemnawoskowej

tabliczce,którąmiałprzysobie,napisałminaderoryginalne,pradawne

powitanie.

Skinąłnamnieiwszedłemdoniskiego,oświetlonegoblaskiemświec

pokojuzmasywnymi,odsłoniętymibelkamistropowymiiciemnymi,mocnymichoć

nielicznymisiedemnastowiecznymimeblami.PrzeszłośćnadalŜyławtymdomu

niezapomnianoonajdrobniejszychszczegółach.Byłtuogromnykominekoraz

kołowrotek,przyktórymsiedziałazgrzybiałastaruszkaodwróconadomnie

plecami.Miałanasobieluźnyszlafrokiczepeknagłowie.Przędławmilczeniu,

comogłowydawaćsiędziwne,byłaprzecieŜporaświąt.Miejscetozdawałosię

byćprzesiąkniętedocnawilgociąiwgłębiduszyzastanawiałemsięjakto

moŜliwe,iŜpalisiętuogień.

Ławazwysokimoparciemstałanawprostzasłoniętegooknaiwydawałomisię,Ŝe

ktośnaniejsiedział;niebyłemtegojednakzbytpewny.To,cozobaczyłem,

bynajmniejnieprzypadłomidogustuiponownieogarnąłmniedziwnylęk.

Strachów,pomimoiŜwcześniejzelŜał,zacząłnarastaćzewzmoŜonąsiłą,

boimdłuŜejwpatrywałemsięwrozjaśnionądobrotliwymuśmiechemtwarz

staruszka,tymbardziejmnieonaprzeraŜała.Oczywogólesięnieporuszały,a

skóraprzypominałabardziejwosk.Ostateczniedoszedłemdowniosku,iŜniebyła

towcaletwarz,alediabelska,sprytniespreparowanamaska.Maglestare,

zwiotczałedłonieodzianeniewiedziećczemuwczarnerękawiczkiporuszyły

sięprzesuwającrysikiempotabliczceidowiedziałemsię,Ŝemuszęzaczekać

zanimzostanęzaprowadzonynamiejscefestynu.

Wskazawszynakrzesło,stółistertęksiągstarzecwyszedłzpokoju;kiedyzaś

usiadłemzamierzającpogrąŜyćsięwlekturze,poczułemiŜksięgi,bezwyjątku,

cuchnęłypleśniąiwilgocią.Natrafiłemwśródnichnaniesamowite"CudaNauki"

staregoMarrystera,przeraŜające"SaducismusTriumphatus"JosephaOlanvila,

opublikowanew1681roku,szokującą"Daemonoatreję"Remigiusa,wydanąw1595

rokuwLyonieinajgorszyzewszystkich.odraŜający,plugawy"Necronomicon"

szalonegoArabaAbdulaAlhazredawzakazanymtłumaczeniułacińskimOlausa

Wormiusa.KsiąŜkitejnigdyniewidziałem,alesłyszałemkrąŜącenajejtemat

bluźnierczeplotki.Niktsiędomnienieodezwał,ciszęzakłócałojedynie

skrzypienieporuszanychwiatremszyldównazewnątrziturkotkołowrotka,gdyŜ

staruszkawczepkuprzędłaznieprzerwanąmilczącązaciętością.Zarównopokój,

jakiludzie,iksięgiwydalimisięwyjątkowoposępniiniepokojący,ale

poniewaŜpradawnatradycjamychojcówprzyzwyczaiłamniedodziwnychobrzędów,

osobliwośćtego,cotuzobaczyłemniezaskoczyłamnieaŜtakbardzo.Próbowałem

więcczytaćiniebawem,dygoczączniepokoju,pogrąŜyłemsięwlekturze

szalonego"Necronomiconu"odnalazłszywnimpewienwyjątkowozajmującyfragment,

myśliilegendę,zbytupiorną,abyczłowiekmógłzachowaćzdrowezmysłyi

świadomość.Naglewydałomisię,Ŝeusłyszałemtrzaskzamykanegookna,przy

którymstałaława.jakbywcześniejktośukradkiemjeodchylił.

Zarazpotemrozległosiębrzęczenieiturkot,aleinnyniŜdźwięk

pracującegokołowrotkastaruszki.Byłojednakbardzociche,gdyŜkądziel

staruszkiwirowałaprzeraźliwieszybko,aniebawemdoodgłosówwpokoju

dołączyłobiciestaregozegara.NiewidziałemjuŜosóbsiedzącychnaławieido

resztypogrąŜyłemsięwprzeraŜającejlekturze,gdynagledopokojupowrócił

starzecwbutach,ubranywluźnystarystrójiusiadłnaławcezdalaodemnie

tak,Ŝeniemogłemgowidzieć.

WyczekiwaniebyłobardzodenerwująceawraŜenietopodwajałaobecność

bluźnierczejksiąŜki,którątrzymałemwdłoniach.Kiedywybiłajedenastastarzec

Strona2

Howard.Phillips.Lovecraft.Festyn.doc.PL.eBook.txt

wstał,prześlizgnąłsiędomasywnej,rzeźbionejkomodystojącejwroguiwyjąłz

niejdwapłaszczezkapturami.JedennałoŜyłsam,drugimzaśowinąłstaruszkę,

którawreszcieprzestałaprząść.Następnieobojeruszylikudrzwiomwyjściowym;

kobietawyraźnieutykała,starzeczaśwyjąwszymizrąkksiąŜkę,którączytałem

skinąłnamnie,poczymnasunąłkapturgłębiejnaczołoimrocznycień

przesłoniłjegonieruchomeoblicze,czymoŜeraczejmaskę.

WyszliśmynaulicęwbezksięŜycowąnocipodąŜyliśmyprzezlabirynt

wąskich,krętych,trudnychdoprzebyciauliczek.Gdyszliśmy,światławoknachz

zaciągniętymizasłonamigasły,jednopodrugim.PsiaGwiazdałypałazniebiosna

potokiodzianychwpłaszczeipelerynypostaci,wypływającebezgłośnieze

wszystkichbram,wejśćidrzwi,formującychgigantyczneprocesjesunąceulicami,

mijająceskrzypiącenawietrze,zardzewiałeszyldyiprzedpotopowetopole,

przesuwającesięobokchatzesłomianymidachamiidiamentowymiwielopanelowymi

oknami,przemykającewpośpiechualejkami,gdziepopadającewruinędomy

osuwającsięnadgryzionezębemczasunasiebie,stykałysięścianami,aby

późniejwspólnieobrócićsięwgruzy,przecinająceotwarteplaceidziedzińce

kościołów,naktórychkołyszącesięlatarnietworzyłyprzeraźliwe,wirującew

obłędnymtańcuświetlnekonstelacje.

PodąŜałemwrazztymimilczącymitłumamiwśladzamoimicichymi

przewodnikami;czułemuderzającemniełokcie,którewydawałysięnienaturalnie

miękkie,inaciskpodejrzaniewiotkichpiersiibrzuchów;nigdziejednaknie

dostrzegłemŜadnegooblicza,aninieusłyszałemchoćbyjednegosłowa.Dziwne

procesjepięłysięcorazwyŜejiwyŜejwgórę:ujrzałem,Ŝeichcelem,miejscem

wktórymgromadziłysiętłumy,byłszczytpagórkapośrodkumiasta,naktórym

wznosiłsięogromnybiałykościół.

Widziałemgozdroginazboczuwzgórza,gdyozmierzchuprzyglądałemsię

Kingsportizamarłem,gdyodniosłemwraŜenie,Ŝeprzezkrótkąchwilęnakońcu

jegoiglicyzdawałsiębalansowaćświecącyjasnoAldebaran.

Wokółkościołaznajdowałasięotwartaprzestrzeń,poczęścidziedziniecz

widmowymikolumnami,poczęścizaśnawpółwybrukowanyplacomiecionywiatremze

śnieguiotoczonyplugawymi,archaicznymidomamiospiczastychdachachi

górującyminadnimitopolami.Ognikiśmiercitańczyłynadgrobowcamiukazując

przeraŜającewizje,choćmogłowydawaćsięosobliwe,iŜnierzucałyonecieni.

Pominięciudziedzińca,gdzieniebyłojuŜŜadnychdomów,ujrzałemwierzchołek

wzgórzaiodbiciemigoczącychgwiazdwwodachzatoki,samomiastobyło

niewidocznewciemnościach.Copewienczaszapalonalatarniakołyszącsię

przemierzałaserpentynęalejek,abyomieśćtłum,któryobecniewmilczeniu

znikałwewnątrzkościoła.OdczekałemaŜkorowódznikniewmrocznymwejściui

zaczekałemaŜdośrodkawejdąostatnisunącywolnomaruderzy.Starzecpociągnął

mniezarękę,jajednakuparłemsię,Ŝebędęostatni.

Przekroczywszyprógzatłoczonejświątyni,wktórejpanowałyegipskie

ciemności,razjeszczeobejrzałemsięzasiebieiomiotłemspojrzeniem

dziedziniecskąpanywdziwnej,przeraŜającej,złowrogiejfosforescencji.Kiedy

touczyniłemzadrŜałem.Wiatrniepozostawiłnaszczyciepagórkazbytwiele

śniegu,widaćbyłojedyniekilkabiałychspłachciprzydrzwiach,jednak,wtej

krótkiejchwili,mojeoczyniedostrzegłynanichŜadnychśladówstóp,nawet

moichwłasnych.

Kościółbyłsłabooświetlonykilkomalatarniami,gdyŜwiększośćludzi,

którzytuweszli,zniknęli.Przechodziligłównąnawąkuotwartejklapiezejścia

prowadzącegodokrypt,ziejącychupiornączerniąponiŜejkazalnicy,bezgłośnie

schodziliwdusznączeluść.DługośćtegomilczącegokorowodubyłazatrwaŜająca,

ajeszczewiększągroząnapawałmniewidokupiornejprocesjischodzącejwgłąb

sędziwegogrobowca.NaglezauwaŜyłem,Ŝewposadzcegrobowcaznajdowałasię

szczelinaitamwłaśniewchodzilimilczący,czarnoodzianiludzie;wchwilę

potemwszyscyschodziliśmypozłowieszczych,kamiennychstopniach;wąskie,

wilgotneschodywydzielającedziwnyodórwiłysię,zdawałobysiębezkońca,w

głąbtrzewiwzgórzawzdłuŜmonotonnychścian,ociekającychwilgociąkamiennych

blokówiodpadającejgipsowejzaprawy.

Byłotomilczące,szokującezejścieipokrótkiejaczprzeraŜającej

przerwiezauwaŜyłem,ŜewyglądścianipodłoŜazmieniłsię,jakbystopniewykute

zostaływlitejskale.Najbardziejniepokoiłomnie,Ŝesetkischodzącychponich

stópnieczyniłoŜadnego,nawetnajcichszegodźwiękuczyecha.Pokolejnych

eonachchodzenia,ujrzałemkilkabocznychkorytarzyczynorprowadzącychdotego

nocnegokorytarzatajemnicznieznanych,atramentoweczarnych,czeluści.

NiebawemstałysięliczniejszeniczymbezboŜnekatakumbybezimiennejgrozy;

bijącyznichodórrozkładustawałsięwręczniedozniesienia.Wiedziałem,Ŝe

musieliśmyminąćzboczagóryiznajdowaliśmysięterazgdzieśpodsamym

Kingsport;przeszyłmniedreszcz,kiedyuświadomiłemsobie,Ŝemiastomogłobyć

Strona3

Howard.Phillips.Lovecraft.Festyn.doc.PL.eBook.txt

takstareidocnaprzeŜartepodziemnymzłem.

Niedługopotemujrzałemblaskposępnego,trupiego,bladegoświatłai

usłyszałemgłuchyplusk,nieoglądającychsłonecznegoświatła,fal.

PonowniezadrŜałem,gdyŜwcalenieprzypadłymidogusturzeczy,które

przyniosłazesobąnociprzezchwilęczułemrozgoryczenieiŜaldoprzodków,Ŝe

wezwalimnie,abymprzybył,bywziąćudziałwpradawnymrytuale,kiedynagle

stopnieikorytarzposzerzyłysię,usłyszałemkolejnydźwięk,piskliwie

zawodzące,kpiące,falującetonyfletuituŜprzedemnąroztoczyłasiębezkresna

panoramawewnętrznegoświata;rozległy,zarośniętyiprzeŜartygrzybembrzeg

oświetlonybuchającąkolumnąplugawegozielonkawegoognia,obmywanyfalami

szerokiej,oleistejrzekinapływającymiznieznanychiprzeraŜającychotchłani,

byzłączyćsięznajczarniejszymiodmętamiodwiecznegooceanu.

OsłabłyizdyszanyspojrzałemnaówbluźnierczyErebustytanicznych

muchomorów,trędowatyogieńioleistewodyiujrzałem,Ŝeodzianywpeleryny

tłumutworzyłpółokrągwokółbuchającejogniemkolumny.TobyłrytuałYule,

starszyniŜczłowiek,alosemjegobyłogoprzeŜyć;pierwotnyrytuałprzesilenia

dniaznocąiobietnicynadejściawiosnypozimowychśniegach;rytuałogniai

wiecznejzieloności,światłaimuzyki.

Iwtejposępnejgrocieujrzałemjakodprawiająrytuał,adorującplugawy

słupogniaiwrzucającwmroczneodmętywyrywanegarściamilepkiefragmenty

świecącychpasoŜytniczychgrzybów.

Zobaczyłemto,apóźniejujrzałemjeszczecośamorficznąistotękucającąw

oddaliigrającąhałaśliwąpiskliwąmelodięnaflecie;poprzeztonyfletu

wydawałomisię,ŜeusłyszałemmroŜącekrewwŜyłachstłumionetrzepotanie,

dochodząceztonącychwnieprzeniknionejciemnościczeluścijaskini.

Najbardziejprzeraziłamniejednakpłonącakolumna,wytryskającaniczym

gejzerlubwulkanicznalawazniezgłębionych,posępnychmiejsc,nierzucająca

cienia,jakpowinnotomiećmiejscewprzypadkuzdrowegoogniaipokrywająca

spękanekamienieplugawym,jadowitymgrynszpanem.Szalonytenwirbowiem,nie

dawałnawetodrobinyciepła,ajedynecosięwnimzawierałotogliniastawilgoć

izgniliznaśmierciirozkładu.

Człowiek,którymnietuprzyprowadziłprzecisnąłsię,bystanąłna

wprostupiornegopromieniaiwykonałkilkasztywnychceremonialnychruchów

skierowanychdostojącychprzednimwpółokręgupostaci.Wpewnychstadiach

rytuałuzebraniwykonywaligłębokipokłon,zwłaszczagdyprowadzącywznosiłnad

głowązabranytuzesobąegzemplarzodraŜającego"Necronomiconu"jarównieŜ

biłempokłonywrazzinnymi.Naglestarzecdałsygnałnawpółwidocznemuw

ciemnościfleciścieitondźwiękówzmieniłsię,stającsięniecogłośniejszyi

mniejchwiejnyniŜdotychczas;byłotoswoistepreludiumdoniewyobraŜalnegoi

zgołanieoczekiwanegokoszmaru.Ujrzawszyowązgrozęomałoniepadłemna

pokrytąporostamiziemię,gdyŜmojesercestanęłozprzeraŜenia.Zobaczyłemcoś,

coniepochodziłoztegoczyinnegoświata,alewprostzszalonychprzestrzeni

pomiędzygwiazdami.ZniewyobraŜalnejczernipozagangrenicznymblaskiemzimnego

ognia,znajdalszychzakamarkówTartaru,przezktóreprzetaczałysięposępnie

czarne,oleistefalerzeki,wyłoniłosiętrzepoczącskrzydłamistadooswojonych,

wytrenowanych,chimerycznych,skrzydlatychistot,którychnisłowem,niokiem

niebyłeśwstaniezmierzyć,iktórychwyglądutwójmózgzpewnościąnie

zdołałbyzapamiętać.

Niebyłytokruki,krety,myszołowy,mrówki,nietoperze,wampiryani

gnijąceludzkiezwłoki,leczcośczegoniepotrafięiniechcęsobie

przytomnieć.

Unosiłysięniezdarniewpowietrzu,pomagającsobienapołydłońmi,opalcach

połączonychbłoną,napołyzaśskórzastymi.półprzeźroczystymiskrzydłami;kiedy

zaśdotarłydotłumuokutanychwczarnepelerynyuczestnikówceremonii,ci.

jedenpodrugim,poczęlinaniewsiadaćiodlatywaćponadponurymiczarnymi

falamirzekiwgłąbjaskińigaleriimroku,gdzietrującepotokizasilają

przeraŜająceinieodkrytedotądkatarakty.

Staraprządkaodleciaławrazzinnymi,starzeczaśpozostałtylko

dlatego,iŜodmówiłemkiedyskinąłnamnie.nakazującmiwskoczyćnagrzbiet

jednegozodraŜającychstworzeńizrobićtosamo,copozostali.Dwieskrzydlate

bestieczekałyposłusznieopodal.Kiedyzwlekałem,starzecwyjąłswójrysiki

tabliczkę,poczymnapisał,Ŝebyłprawdziwymwysłannikiemmoichprzodków,

którzyzałoŜylikultYulewtympradawnymmiejscu,Ŝemójpowrótzostałzgóry

przewidzianyiŜenajbardziejsekretnetajemnicemiałydopierozostaćujawnione.

Napisałtesłowabardzostarąręką,akiedynadalsięwahałemspomiędzyfałd

swejszatywyjąłpierścieńzpieczęciąizegarek,przyczymnaobutych

przedmiotachwidniałznakherbowymojegorodu.Wtensposóbstarzeczamierzał

potwierdzićprawdziwośćswoichsłów.ByłtojednakodraŜającydowód,poniewaŜze

Strona4

Howard.Phillips.Lovecraft.Festyn.doc.PL.eBook.txt

starychdokumentówwiedziałem,iŜzegarekówzostałpogrzebanywrazzmoimpra

prapradziadkiemw1698roku.

Potemstarzeczsunąłzgłowykaptur.Jegoobliczenosiłopewnecechy

rodzinnegopodobieństwa,aletylkosięwzdrygnąłem,byłembowiempewny,Ŝeta

twarzbyłajedyniewoskowąmaską.

Trzepocząceskrzydłamistwory,wyraźniezniecierpliwione.drapały

szponamiposzyciezmchówi,jakzauwaŜyłem,starzecbyłrówniezaniepokojony

jakone.Kiedyjedenzestworówzacząłoddalaćsięchwiejnymkrokiem,starzec

odwróciłsięgwałtownie,bygozatrzymać;ruchtensprawił,Ŝewoskowamaska

obsunęłasięztego,copowinnobyćjegogłową...

Iwtedy,poniewaŜupiornapostaćoddzielałamnieodkamiennychschodów,

którymitudotarliśmy,rzuciłemsięszczupakiemwoleistefalepodziemnejrzeki

docierającejgdzieśhen,dopodmorskichjaskiń.Dałemnurkawgłąbgnijących

sokówwewnątrzziemskichkoszmarów,zanimmojeszalonewrzaskizdołałyby

sprowadzićdotejgrotywszystkiepiekielnelegiony,jakiemogłyczaićsięw

tychcuchnącychśmiercią,zgniliznąimoremczeluściach.

Wszpitalupowiedzianomi,Ŝeoświcieznalezionomnienawpół

zamarzniętegowzatoceKingsport,ściskającegokurczowounoszącysięnafalach

fragmentkrokwi,którązesłałmilos,bymnieocalić.Powiedzieli,Ŝe

poprzedniejnocymusiałemskręcićwniewłaściwąodnogędrogiprowadzącejna

wzgórzeispadłemzkrawędziklifuwOrangePoint;wszystkotowydedukowalina

podstawieodnalezionychśladów,nicniemogłemimpowiedzieć,poniewaŜteraz

wszystkobyłozmienione.Dokładniewszystko,począwszyodszerokichokien,za

którymibyłowidaćmorzedachów,zktórychjedyniepięćbyłostarych,poprzez

odgłosytramwajówiautomobilów,przejeŜdŜającychulicami,poniŜej.Upierali

się,ŜetobyłoKingsportiniemogłemtemuzaprzeczyć.Kiedydoznałemataku

histeriinawieść,iŜszpitalstałwpobliŜustaregocmentarzanaCentralMili,

wysłalimniedoszpitalaSt.Mary'swArkham.gdziezapewnionomilepsząopiekę.

Podobałomisiętam,lekarzebylibardziejświatliinawetwykorzystaliswoje

wpływy,bywypoŜyczyćdlamnieskrzętnieukrywanąkopięodraŜającego

"Necronomiconu"szalonegoAlhazreda,trzymanegopodkluczemwbibliotece

uniwersytetuMiskatonic.Powiedzielicośo"psychozie"iprzyznałem,Ŝebędzie

lepiej,jeślioczyszcząmójumysłzwszelkichkalającychgopotencjalnych

obsesji.DlategoteŜprzeczytałemówprzeraŜający,plugawyrozdziałi

wzdrygnąłemsięponownie,poniewaŜwcaleniebyłdlamnieniczymnowym.

WidziałemgojuŜwcześniej,aśladystópniechajmówiąsobiecochcą;gdziezaś

zobaczyłemtęksięgę,niechajzostaniejaknajszybciejzapomniane.Majawienie

byłonikogo,ktomógłbymiotymprzypominaćniemniejjednakmojesny

przepełnionesągroząwywołanąsłowami,którychnieodwaŜęsięprzytoczyć.

Jestemwstaniezacytowaćtylkojedenakapit,przekładającgodośćnieudolniena

angielski,zestarej,prymitywnejłaciny:

"najniŜszeJaskinieniesłuŜązgłębianiuprzezoczy,którewidzą;cuda

ichbowiemsąosobliweiprzeraŜające.Przeklętąjestziemia,gdzieumarłemyśli

Ŝyjąwnowych,dziwnychpowłokachcielesnych,izłymjestumysł,którynie

zawierasięwewnątrzczaszki.

MądrzerzeczeIbnSchacabao,Ŝeszczęśliwymjestgrób,gdzieniespoczywa

czarownikiszczęśliwejestnocąmiasto,gdziewszyscyczarownicyzostali

spaleninaproch.

Stareplotkigłoszą,iŜduszazaprzedanegodiabłuniepobierasiłzcmentarnej

gliny,aleztłuszczuirozkazujeRobakowi,którypoŜera;aŜzgnijącychtkanek

budzisięnowe,upiorneŜycie,aciŜyjącypodziemiąmodelująjeiwypełniają

jegopustewnętrze,aŜnapęczniejedomonstrualnychrozmiarów...

Wielkieotworywykopanowsekreciewmiejscachgdziewystarczyłyby

zwyczajne,istotyzaś,którewinnypełzać,nauczyłysięstąpaćjakludzie."

Strona5

H.P. Lovecraft - Festyn.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: