H.P. Lovecraft - Rzecz w świetle księżyca.pdf - H.P. Lovecraft - Frosthark

file:///D:/Docs/Lovecraft/h_p_lovecraft/Howard%20Phillips%20Lovec...

Rzecz w ś wietle ksi ęŜ yca

(The Thing in the Moonlight)

Morgan nie jest wykształconym człowiekiem. W istocie nawet nie potrafi mówić

po angielsku w spójny sposób. To właśnie sprawiło, ze począłem zastanawiać

się nad słowami, które napisał, choć inni się z nich śmieli.

Był sam tego wieczoru, gdy to się wydarzyło. Opanowała go nagle niezwykła

potrzeba pisania i wziąwszy do ręki pióro, nakreślił co następuje:

"Nazywam się Howard Phillips. Mieszkam przy College Street 66, w

Providence, Rhode Island. Dwudziestego czwartego listopada 1927 roku -

teraz nie wiem nawet jaki jest rok - zasnąłem i śniłem.

I nie byłem w stanie się obudzić.

Mój sen rozpoczął się na wilgotnym, porośniętym trzcinami bagnie, pod

szarym, jesiennym niebem. Na północy wznosiło się urwisko z inkrustowanych

porostami kamieni. Gnany jakimś tajemniczym poszukiwaniem, wszedłem na

szczyt czy teŜ grzbiet tego porośniętego krzakami wzniesienia, znaczonego

czarnymi paszczami jaskiń otwierających się po obu stronach w głębi

kamiennego płaskowyŜu.

W niektórych miejscach, w górnej części wąskiej rozpadliny, przejście było

osłonięte przez występy. Miejsca te były krańcowo ciemne i nieprzeniknione

dla wzroku z powodu porastających je krzaków. W jednym z nich poczułem

szczególne dotknięcie strachu, jakby jakieś subtelne i bezcielesne emanacje z

otchłani ogarnęły mą duszę, lecz ciemność była zbyt wielka, bym mógł

dostrzec zródło mego niepokoju.

W końcu wydostałem się na równinę zarzuconą omszałymi głazami, ze skąpą

glebą oświetlaną delikatnym światłem księŜyca, które zastąpiło wyczerpane juŜ

światło dnia. Rzuciwszy wokół siebie okiem nie zauwaŜyłem Ŝadnej Ŝywej

istoty. Czułem jednak bardzo szczególny ruch głęboko pode mnŜ, wśród

szeleszczących trzcin nawiedzonych bagien, z których ostatnio wyszedłem.

Po przejściu pewnej odległości, dotarłem do zardzewiałych szyn linii

tramwajowej i do zŜartych przez robactwo słupów, nadal podtrzymujących

obwisłe i wypaczone druty trakcji. Idąc za tą linią natknąłem się wkrótce na

Ŝółty pojazd o numerze 1852, z dwiema platformami, popularny w latach 1900

-1910. Nie było w nim nikogo, jednak był w sposób oczywisty gotowy do

podróŜy. Odbieraki były na drutach, a powietrzny hamulec od czasu do czasu

dudnił pod podłogą. Wszedłem do niego i na próŜno rozglądałem się za

wyłącznikiem. Nie było teŜ dˇwigni prowadzącej, co mogło świadczyć o

chwilowej nieobecności motorniczego. Usiadłem na jednym z siedzeń.

Słyszałem szelest rzadko rosnącej trawy po lewej stronie i dostrzegłem ciemne

postacie dwóch męŜczyzn, wynurzające się w świetle księŜyca. Mieli

charakterystyczne czapeczki towarzystwa tramwajowego i nie wątpiłem, Ŝe to

konduktor i motomiczy. Nagle jeden z nich pociągnął nosem ze szczególną

ostrością i podniósł twarz, aby zawyć do księzyca. Drugi opadł na czworaki i

pobiegł w stronę pojazdu.

Zareagowałem natychmiast i wybiegłem z tramwaju. Biegłem aŜ do utraty tchu

- nie dlatego, Ŝe konduktor opadł na czworaki, ale dlatego, Ŝe twarz

1 z 2

2007-09-11 10:36

file:///D:/Docs/Lovecraft/h_p_lovecraft/Howard%20Phillips%20Lovec...

motorniczego była zaledwie białym stoŜkiem, z którego wyrastały

krwistoczerwone wyrostki...

Jestem świadom tego, Ŝe to tylko sen, lecz jawa nie jest przyjemniejsza.

Od tej przeraŜającej nocy modlę się tylko o przebudzenie, które jednak nie

następuje.

Zamiast tego stwierdzam, Ŝe jestem mieszkańcem tego przeraŜającego,

sennego świata. Pierwsza noc ustąpiła miejsca świtowi, a ja wędrowałem bez

celu po samotnych, bagnistych krainach. Z nastaniem kolejnej nocy, nadal

wędrowałem mając nadzieję na to, Ŝe się przebudzę. Lecz nagle, gdy

rozchyliłem chwasty, zobaczyłem przed sobą prastary tramwaj, a obok niego to

coś o stoŜkowatej twarzy podnoszące głowę w dziwnych promieniach

księŜyca.

Powtarzało się to codziennie. Noc przenosiła mnie zawsze do tego

przeraŜającego miejsca. Próbowałem pozostawać w bezruchu, gdy zapadał

zmrok, lecz musiałem wędrować w mych snach, gdyŜ zawsze budziłem się

widząc tę rzecz, wyjącą przede mną w bladym świetle księŜyca. Odwracałem

się wtedy i uciekałem jak szalony.

BoŜe! Kiedy się wreszcie obudzę?"

To napisał Morgan. Udam się na College Street numer 66 w Providence, lecz

obawiam się tego, co mógłbym tam zastać.

Przekład: Andrzej LedwoŜyw

Wróć do Biblioteki Zakazanych Szeptów.

2 z 2

2007-09-11 10:36

H.P. Lovecraft - Rzecz w świetle księżyca.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: