W okresie życia wewnątrzmacicznego krew do organizmu płodu dopływa poprzez łożysko żyłą pępkową. Żyła pępkowa przebiega w pępowinie razem z dwiema tętnicami pępkowymi, które odprowadzają krew z organizmu płodu do łożyska, gdzie następuje jej utlenowanie i wzbogacenie w substancje odżywcze.
Żyła pępkowa po przejściu przez pierścień pępkowy i wejściu do jamy brzusznej kieruje się do wnęki wątroby, gdzie oddaje gałąź prowadzącą krew bezpośrednio do żyły głównej dolnej; nosi ona nazwę przewodu żylnego. Druga gałęzią łączy się z lewym odgałęzieniem żyły wrotnej, skąd, po przejściu drogą naczyń włosowatych wątroby, odprowadzana jest żyłami wątrobowymi do żyły głównej dolnej i dalej do prawego przedsionka, z którego większość krwi przez otwór w przegrodzie międzyprzedsionkowej - otwór owalny płynie do lewego przedsionka. Z lewego przedsionka krew dostaje się do lewej komory, skąd aortą jest rozprowadzana po całym organizmie, aby poprzez tętnice biodrowe wewnętrzne doprowadzić ją do tętnic pępkowych, którymi wraca do łożyska. Należy zaznaczyć, że część krwi z żyły głównej dolnej i cała krew z żyły głównej górnej i zatoki wieńcowej miesza się i dostaje się do prawej komory, skąd pniem płucnym niewielka jej część płynie do płuc jako krew odżywcza, a znaczna część przez przewód tętniczy dostaje się do łuku aorty. Od chwili urodzenia po podwiązaniu i przecięciu tętnic i żyły pępkowej następuje ich zanik. Równocześnie w następstwie usamodzielnienia się krążenia organizmu noworodka zmienia się hemodynamika, w związku z czym następuje zamykanie się otworu owalnego i przewodu tętniczego. Zasadnicza zmiana jaka dokonuje się po urodzeniu w układzie krążenia to całkowite oddzielenie prawej połowy serca od lewej i krwiobiegu tętniczego od żylnego.
wedruska