nimfa górska, wraz i Idą opiekowała się maleńkim Zeusem.
nifmy źródła Aganippe dające poetom natchnienie.
bogini miłości i piękności, żona Hefajstosa. W związku z Aresem matka Erosa, z Hermesem - Hermafrodyty, z Anchizesem matka Eneasza.
nimfa, córka króla Krety, opiekunka małego Zeusa lub koza - karmicielka Zeusa, której skórą Zeus obił swojš tarczę - Egidę
córka Nereusa i Doris, jedna z nereid, pokochał ją Posejdon i została jego żonš. Urodziła mu Trytona i Rode.
bogini personifikująca nieodwracalny los i przeznaczenie, matka Mojr. Między jej kolanami kręciło się wrzeciono, którego oś była osią świata.
nimfa z orszaku Artemidy.
bogini łowów, opiekunka zwierząt i przyrody. Córka Zeusa i Latony. Atrybut - łuk i strzała.
wspólna nazwa dla córek Atlasa (Plejad, Hiad i Hesperyd).
Astrea, Dike - córka Zeusa i Temidy (lub Astrajosa i Eos), bogini sprawiedliwości, która przeniosła się na nieboskłon jako gwiazdozbiór Panny.
bogini personifikująca zaślepienie, błąd. Uchodziła za najstarszą córkę Zeusa.
dziewicza bogini mądrości, sztuki i nauki. Wyskoczyła w pełnej zbroi z głowy Zeusa. Zwana też Pallas.
nimfa, córka Gai i Penejosa, zakochał się w niej Apollo. Uciekając przed bogiem została zamieniona w drzewo wawrzynu przez matkę.
bogini pól i urodzaju, córka Uranosa i Rei.
córka Tetydy i Okeanosa albo Uranosa lub Etera.
nifmy drzew i lasów uważane za nieśmiertelne.
nimfa, której miłościś wzgardził Narkissos, co spowodowało, że dziewczyna zmizerniała tak dalece, iż pozostał z niej tylko głos powtarzający cudze słowa.
bogini pokoju, jedna z Hor, córka Zeusa i Temidy.
bogini rodzących (kobiet i samic), córka Zeusa i Hery.
bogini wojny, towarzyszka Aresa, utożsamiana z rzymską Belloną.
bogini rozpoczynającego się dnia - jutrzenki. Siostra Heliosa i Selene, żona Titonosa.
boginie zemsty zrodzone z krwi Uranosa, prześladowały przestępców:Alekto - uosobienie gniewuTysyfone - zemstyMegera - nienawiści,
bogini niezgody, siostra Aresa, córka Nocy, matka Ponos - trud, Limos - głód, Algos - ból, Fonos - morderstwo i Mache - walka.
bogini praworządności, Hora, córka Zeusa i Temidy.
nimfa, jedna z Driad, żona Orfeusza. Ukąszona przez węża zmarła. Zrozpaczony Orfeusz zszedł do Hadesu, by odzyskać małżonkę. Swoją muzyka tak oczarował Hadesa i Persefonę, że zgodzili się na powrót Eurydyki na ziemię pod warunkiem, że pieśniarz aż do wrót nie obejrzy się za siebie. Orfeusz spojrzał jednak w tył, by sprawdzić czy żona postępuje za nim, i Eurydyka już na zawsze wróciła do Hadesu.
uosobienie głodu, córka Nocy i Eris. Wyobrażano ją jako kobietę przeraźliwie chudą, o bladej twarzy i zjeżonych włosach, z rękoma związanymi na plecach.
córka Apollina, pierwsza wieszczka w Delfach. Wprowadziła heksametr do układania przepowiedni. Przypisuje się jej autorstwo powiedzenia poznaj samego siebie.
w mitologii greckiej, Matka-Ziemia, która wyłoniła się z Chaosu, uosobienie płodności i macierzyństwa. Z Gai wyłonili się bogowie: Uranos (Niebo) i Pontos (Morze). Wraz z Pontosem Gaja spłodziła bóstwa morskie, z Uranosem - plemię tytanów, cyklopów i gigantów. Pomogła swojemu synowi Kronosowi zawładnąć światem, a Rei, swojej córce i małżonce Kronosa doradziła, jak uratować Zeusa przed ojcem, który pożerał swoje dzieci. Kult Gaji - żywicielki całej natury był szeroko praktykowany w Grecji. W ofierze Gaji składano czarną owcę. Ośrodki kultu: Dodona, Ateny, Sparta
nimfa morska córka Nereusa, ukochana pasterza Akisa, którego zabił zazdrosny Polifem.
córka Pontosa i Gai, kochanka Posejdona, któremu urodziła córkę Rodos.
nimfy mieszkające w drzewach i razem z drzewem umierajšce.
córka Aresa i Afrodyty, małżonka Kadmosa, matka Ino i Semele.
dziewicza bogini mroku, zjaw nocnych i sztuki czarnoksięskiej. Córka Zeusa i Demeter.
córki Heliosa i Klimeny, siostry Faetona, przemienione w topole a ich łzy w bryłki bursztynu.
bogini światła dziennego, córka Nocy i Erebu.
najpotężniejsza bogini, opiekunka małżeństw i wierności małżeńskiej, żona Zeusa. Ścigała swą zemstą jego kochanki i ich dzieci. Atrybut - paw.
nimfy wieczorne, córki Atlasa i Hesperis. Ajgle, Eryteja, Hespera, Aretusa. Strzegły złotych jabłek Zeusa.
bogini ognia, patronka ogniska domowego, córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery; nigdy nie opuszczała Olimpu, czczona w każdym domu. Atrybutem był płomień ogniska. W Rzymie utożsamiana z Westą.
(Hyady), nimfy górskie: Ambrosja, Eudora, Ajsyle, Koronis, Dione, Polykso, Fajo. Zeus zamienił je w gwiazdozbiór.
bogini zdrowia, córka Asklepiosa.
nimfa rodyjska, kochanka Zeusa, który uwiódł ją w postaci deszczu. Urodziła mu trzech synów Spartajosa, Kroniosa, Krytosa.
nimfa na wyspie Ogygii, przyjęła gościnnie Odyseusza, pokochała go i zatrzymała na siedem lat.
nimfa Okeanida, córka Okeanosa, ze związku z Chryzaorem spłodziła potwory Gerona i Echidnę.
nimfa, córka Heliosa, słynna czarodziejka, zamieszkiwała wyspę Ajaja, gdzie zamieniła towarzyszy Odyseusza w świnie.
Kubaba, Wielka Macierz, Matka Bogówfrygijska bogini przyrody, płodności i urodzaju przywracające życie wiosną, władczyni dzikiej przyrody, opiekunka miast w czasie wojny. Występowała pod różnymi nazwami (Megale Meter, Magna Mater), z czasem została aadoptowana do religji grecko rzymskiej.Wyobrażano ją sobie w koronie z murów obronnych lub też jadącą na wozie zaprzężonym w lwy i pantery. Występowała w otoczeniu korybantów (potem również kuretów). Korybanci w ekstatycznym tańcu, przy wtórze bębenków i tympanonów zadawali sobie rany (włącznie z samokastracją - zwano ich wtedy gallami, występowali w kobiecych strojach).Ośrodkiem jej kultu był Pesynunt (Pssinus), gdzie czczono ją pod postacią czarnego kamienia, prawdopodobnie meteorytu. Tam też otrzymała przydomek Agdistis (od góry Agdos) i łączono ją z Attisem. W Azji Mniejszej identyfikowana z Artemidą z Efezu. Kult Kybele popularny był w Grecji już w V w. p.n.e. (utożsamiano ją z Reą, Matką Bogów oraz z Demeter). Związek z Demeter spowodował rozwój misteryjnego kultu Kybele.W 204 p.n.e. kult Kybele wprowadzono do Rzymu (pod imieniem Wielkiej Macierzy Idajskiej - od góry Ida w Azji Mniejszej). W świątyni na Palatyne znajdował się czarny kamień z Pesynuntu. Na cześć Kybele ustanowiono specjalne święta zwane Ludi Megalejskie.
boska personifikacja szaleństwa, córka Nyks.
arkadyjska nimfa, jedna z Plejad, córka Atlasa i Plejone. Z Zeusem miała Hermesa.
nimfy jesionowe zrodzone z krwi skastrowanego Uranosa.
córki Zeusa i Temidy, były uosobieniem losu. Kloto - przędła nić życia, Lachesis - czuwała nad długością nici, którś przecinała Atropos.
córki Zeusa i Mnemosyne. Opiekunki sztuk pięknych i nauki:
Erato - poezji miłosnej, przedstawiona z małą lirą
Euterpe - poezji lirycznej, z aulosem
Klio - historii, ze zwojem papirusu
Kaliope - poezji epicznej, z tabliczką i rylcem
Melpomene - tragedii, z maską tragiczną
Talia - komedii, z maską komiczną
Terpsychora - tańca, z lirą i plektronem
Urania - astronomii i geometrii, z cyrklem i kulą
Polihymnia - sakralnej poezji chóralnej, bez atrybutu, zawsze głęboko zamyślona
nimfy źródeł i rzek. Syrynks prześladowana przez boga Pana została zamieniona w trzcinę.
zapewne bogini chmur lub boska personifikacja chmury.
bogini zemsty, uosobienie gniewu bogów.
nimfy morskie, 50 córek Nereusa i Doris, mieszkały na dnie morza. Najbardziej znane to: Amfitryta, Melita, Tetyda, Galatea, Eunike, Euarne, Menippa
bogini zwycięstwa, córka Pallasa i bogini rzeki podziemnej Styks. Towarzyszyły jej w boju bóstwa: Zelos - współzawodnictwo, Kratos - siła i Bia - przemoc.
Nyks - bogini nocy i ciemności, córka Chaosu, żona Erebu. Dziełami nocy były Kery, Mojry, Hemera, Eter i Hesperydy.
nimfa posiadajšca dar uzdrawiania, ukochana Parysa, który rzucił ją dla Heleny.
nimfy, córki Okeanosa i Tetys, zamieszkiwały wody oceanu.
nimfy gór i grot.
bogini wieści i plotki.
córka Heliosa, żona Minosa, matka Ariadny, Fedry i Minotaura.
bogini personifikująca namowę, przekonywanie.
córka Aresa i Otrery, królowa Amazonek.
córka Zeusa i Demeter, porwana przez Hadesa została jego żoną.
siedem córek Atlasa i Plejone. Tajgete, Elektra, Alkyone, Sterope, Maja, Merope i Kelajno
Reja, Rhea, w mitologii greckiej, tytanida, córka Uranosa i Gai, siostra i małżonka Kronosa. Matka Hestii, Demeter, Hery, Hadesa, Posejdona i Zeusa. Ponieważ Kronos połykał swoje dzieci, Rea uratowała małego Zeusa dając mężowi kamień zawinięty w pieluszki. Utożsamiana w epoce rzymskiej z Kybele. Przedstawiano ją na wozie zaprzężonym w lwy. Na głowie nosiła diadem z wież obronnych.
bogini księżyca, siostra Heliosa i Eos.
bogini rozsądku i rozumu.
Syreny
nimfy morskie w kształcie ptaków z głową kobiety, swoim śpiewem zwabiały przepływających żeglarzy.
bogini obyczajów, porządku i sprawiedliwości, córka Uranosa i Gai. Żona Zeusa, któremu urodziła Hory. Atrybut - waga i miecz.
bogini losu i szczęścia.
nirwana66