Mitologia celtycka 2.Jak Artur stał się królem.doc

Jak Artur stał się królem...

Artur był nieślubnym dzieckiem Uthera Pendragona i Igierny, małżonki kornwalijskiego księcia Gorloisa. Wychowywał się z dala od rodziców pod opieką czarownika Merlina. Po śmierci Uthera Pendragona rycerze i możnowładcy łamali sobie głowę nad tym, kto powinien zostać nowym królem. Postanowili udać się do Merlina. Czarownik powiedział im, że poznają następcę Uthera, gdy ten wyciągnie miecz, magiczną siłą utkwiony w skale, który wcześniej z niewyjaśniony sposób pojawił się w Londynie. Wielu rycerzy próbował wyrwać miecz ze skały, ale nie mogli go nawet ruszyć. Po kilku latach Artur przybył do Londynu, by po raz pierwszy obejrzeć turniej rycerski. Rycerz, którego Merlin wyznaczył na strażnika chłopca miał wziąć udział w turnieju, ale zorientował się, że nie ma miecza, posłał, więc Artura, żeby mu jakiś przyniósł. Nie zdając sobie sprawy ze znaczenia miecza tkwiącego w skale, Artur wyciągnął go i wręczył zdumionemu rycerzowi. W ten sposób znalazł się następca Uthera Pendragona. Nawet wtedy byli jednak rycerze, którzy nie chcieli zaakceptować Artura jako króla. Tylko dzięki pomocy Merlina młody władca zdołał pokonać przeciwników i przywrócić pokój w Brytanii. Bardzo wcześnie Artur przekonał się, w jak wielkim stopniu zależny jest od magii. Gdy kiedyś bez powodu dobył miecza przeciw jednemu ze swoich rycerzy, z przerażeniem stwierdził, że głownia jest strzaskana. Merlin uratował go, zsyłając na rycerza sen, gdyż w innym razie Artur byłby bezbronny. Pogrążony w rozpaczy król szedł brzegiem jeziora, gdy ku swemu zaskoczeniu ujrzał wynurzającą się z wody rękę trzymającą inny zaczarowany miecz.

Był to słynny Ekskalibur, który zgodnie ze słowami Pani Jeziora, wręczającej go Arturowi, miał stać się niezawodnym oparciem dla króla. Odzyskawszy broń i pewność siebie, Artur został wielkim królem. Pokonał anglosaskich najeźdźców, pomógł szkockiemu królowi Leodegranceowi w jego zmaganiach z przybyszami z Irlandii. W zamian za pomoc Leoderganceowi Artur mógł zaręczyć się z jego córką Guinevere. Początkowo Merlin sprzeciwiał się temu małżeństwu, ponieważ wiedział, że Guinevere kochała Lancelota, najprzystojniejszego z rycerzy Okrągłego Stołu. Później jednak pobłogosławił małżonków i - według jednej wersji mitu - dał Arturowi w prezencie ślubnym Okrągły Stół. Jednakże królowa i Lancelot wkrótce zostali kochankami i gdy Artur dowiedział się o zdradzie swej żony, Lancelot uciekł do Bretanii. Artur ruszył w pościg za Lancelotem i obległ jego twierdzę. Oblężenie nie zostało jednak przerwane, bowiem do króla dotarły wieści, że jego siostrzeniec Mordred, zajął zamek w Camelocie i, rozsiewając pogłoski o śmierci króla w trakcie wyprawy do Bretanii zmusił nawet Guinevere do poślubienia go. Po powrocie do Brytanii Artur zwołał swych rycerzy do bitwy przeciw buntownikom. Zanim do niej doszło, uzgodniono, że król i jego siostrzeniec spotkają się między liniami obu wojsk, aby przedyskutować możliwość utrzymania pokoju. Ponieważ jednak nie ufali sobie wzajemnie, każdy z nich wydał swym wojskom rozkaz ataku, gdy tylko ujrzą, że ktoś dobywa miecza. Gdy jeden z rycerzy wyciągnął miecz, aby zabić węża, rozgorzała straszliwa bitwa, w której poległ kwiat brytyjskiego rycerstwa. Tylko dwaj rycerze Artura pozostali przy życiu na polu usłanym trupami i konającymi. Król Artur odniósł wprawdzie zwycięstwo, ale z powodu odniesionych ran musiał być zniesiony z pola bitwy przez owych rycerzy. Wiedząc, że zbliża się jego koniec, kazał wrzucić Ekskalibur z powrotem do jeziora, gdzie ramię w białym złotogłowiu zręcznie chwyciło miecz i znikło w wodzie. Następnie Artur wsiadł na zaczarowaną łódź i zniknął. W ostatnich słowach wyjaśnił, że rusza do Awalonu, gdzie wyleczy swe rany, zaś pewnego dania powróci, by jeszcze raz poprowadzić swój lud.

Ważne osoby związane z mitem arturiańskim:

Guinevere - (Ginewra; jej walijskie imię Gwenhwyfar znaczy prawdopodobnie " Biały Duch "), małżonka króla Artura i potajemnie kochanka Lancelota. Afera miłosna z Lancelotem osłabiła wspólnotę rycerzy Okrągłego Stołu. Jej uroda wzbudziła też zainteresowanie siostrzeńca Artura, Mordreda, który pod nieobecność króla zajął zamek w Camelocie i zmusił Ginewrę do małżeństwa. Starcie między wojskami Artura i Mordreda w bitwie pod Camlan oznaczało krwawy koniec złotego wieku brytyjskiego rycerstwa, gdyż nikt nie przeżył tej bitwy. Śmiertelnie ranny Artur został zabrany do Awalonu, Ginewra zaś wstąpiła do klasztoru Amesbury, gdzie po latach zmarła. Zdaniem niektórych została ona pochowana w Glastonbury, niedaleko grobu króla Artura.

Merlin - arcymag Brytanii; główny doradca i opiekun Artura, uzdrowiciel. Pochodzenie Merlina nie jest pewne. Merlina wiąże się z legendą o Ninianie, kobiecie z Zaświatów, która podstępem skłoniła go, by odkrył przed nią tajemnice swej magii. Ukryła go następnie w szklanej wieży.

Graal

Graal (wg mitologii celtyckiej) jest świętym kielichem, z którego miał pić Jezus Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy a po przebiciu mu boku włócznią po ukrzyżowaniu miała być tam zebrana jego krew. Jak już łatwo się domyślić Graal potrafił leczyć wszelkie rany.

Jest kilka wersji legendy, jedna z nich mówi, że Józef z Arymatei po ukrzyżowaniu i przebiciu boku Jezusa zebrał jego krew do naczynia, z którego pił Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy. Po tym wyruszył do Anglii gdzie pełnił funkcję jednego z pierwszych misjonarzy. Józef chodził od domu do domu i "rozdawał" zdrowie jednak pod wpływem wielu grzechów ludzkich zniknął. Jako za najważniejsze zadanie rycerze Okrągłego Stołu obrali sobie odnalezienie Graala.

Druga wersja mówi, że Graal został znaleziony przez Templariuszy i był bezpiecznie przechowywany. Powstała nawet specjalna straż, która chroniła kielich. Gdy zakon chylił się ku upadkowi kielich został schowany razem z innymi skarbami.