tylko-dla-kobiet.-jak-mezczyzni-postrzegaja-biznes-oraz-kobiety-w-biznesie cała książka.pdf

SPIS TREŚCI

Zagubiona dusza: przynoszenie do pracy

swoich osobistych problemów

169

Szamoczesz się i toniesz: poszukiwanie akceptacji

ze strony otoczenia

175

Kto zasługuje na miejsce w szalupie ratunkowej:

marzenie o sprawiedliwości w biznesie

179

Opuszczenie statku: przyzwolenie na złe traktowanie

187

„Pozwól, że będę wiosłować samodzielnie”:

próba bycia lubianą i wielkoduszną

193

„To ostatnia kamizelka ratunkowa. Ty ją weź!”:

proszenie o to, czego potrzebujesz

197

Szalupy ratunkowe z tyłu: przygotowanie planu B

201

„Witamy na pokładzie!”:

zrozumienie, czym jest rekomendacja w biznesie

207

CZĘŚĆ III

Typowe pytania zadawane przez kobiety

213

Pytanie o mężczyzn: co decyduje o sile żeglarza?

213

Pytanie o awans: przejęcie steru własnego statku

220

Rodzina czy kariera: z załogą, a może bez niej?

227

Stosunki koleżeńskie w miejscu pracy:

zbaczanie z kursu

233

Zarządzanie emocjami: nadchodzący przypływ

241

Polityczna poprawność: poruszanie się

po niepewnych wodach

242

Sponiewieranie: uniknięcie szczęk rekina

244

Wrogie przejęcia oraz ogólna wrogość:

bitwy podjazdowe

251

Pozyskiwanie szacunku: zdobycie stopni żeglarskich

257

Epilog

261

Wylewanie wody z łodzi:

branie wszystkiego do siebie

Czy kiedykolwiek:

Czułaś, że ominęła Cię dobra okazja?

Spytałaś klienta, dlaczego nie zostałaś wybrana do pracy nad

projektem?

Spytałaś klienta, dlaczego nie zostałaś wybrana do zespołu?

Czułaś, że przeszedł Ci obok nosa awans na jakieś stanowisko?

Czułaś, że masz dobre relacje z klientem, a on zlecił pracę

Twojej konkurencji?

Czułaś, że wspierałaś kogoś (klienta, kolegę), ale z jego strony

nie otrzymałaś pomocy?

Kobiety obrywają w biznesie za bycie nadmiernie emocjo-

nalnymi. „Nie bierz tego osobiście, nie chodzi o ciebie. Tak jest po

prostu najlepiej dla firmy”. Nawet jeśli usłyszymy te słowa, wcale

nie czujemy się lepiej. W idealnym świecie biznes jest apolityczny,

123

124

WYLEWANIE WODY Z ŁODZI: BRANIE WSZYSTKIEGO DO SIEBIE

aseksualny i obiektywny. Niestety, ludzie spowodowali bałagan,

przynosząc na tę płaszczyznę własne problemy. Biznes jest budo-

wany w oparciu o osobiste zależności, ale osoby, dla których decyzje

biznesowe okazały się niekorzystne, nie powinny brać tego do siebie.

Łatwiej powiedzieć, niż wykonać.

Kiedy zapadłe decyzje nie są po mojej myśli, próbuję zastanowić

się, co mogłem zrobić inaczej, dlaczego klienci zdecydowali wbrew

mojej sugestii i co takiego uczyniłem, że mogło skutkować nieko-

rzystnym rezultatem końcowym. Gdy tylko dopadnie mnie podobny

tok myślenia, zatrzymuję się i „resetuję”. Biznes to biznes. Nie chodzi

o atak na moją osobę. Decyzje powinny odzwierciedlać to, co jest

najlepsze z punktu widzenia firmowych celów. Ciężko przełknąć

gorzką pigułkę, ale nie ma wyjścia. Zawsze staram się oddzielić siebie

od konkretnego zdarzenia i spojrzeć obiektywnie na aspekt czysto

biznesowy. Zadaję sobie pytania:

Jakich jest pięć potencjalnych powodów, dla których nie zosta-

łem wybrany do pracy nad projektem?

Czy doszło do jakichkolwiek konfliktów pomiędzy osobami

zaangażowanymi w proces podejmowania decyzji?

Czy miał miejsce nacisk polityczny na władzę?

Gdybym ja był na ich miejscu, jak bym zdecydował?

Jakie mogłyby być potencjalne negatywne skutki mojego zwy-

cięstwa?

Czego mnie to może nauczyć?

Odpowiedzi uzyskuję dzięki obiektywnemu przyjrzeniu się

przebiegowi zdarzeń. W zeszłym roku nasza firma komunikacyjna

została zaproszona do złożenia oferty w przetargu na przeprowa-

dzenie badań i opracowanie planu uzdrowienia problematycznego

rejonu Vancouver. Teren jest opanowany przez prostytutki, narko-

Wylewanie wody z łodzi: branie wszystkiego do siebie

125

manów, bezdomnych; brakuje ciągłości działania przedsiębiorstw.

Kiedy przeczytałem prośbę o przedstawienie propozycji zmian,

uśmiechnąłem się do siebie. Ten projekt był dla nas stworzony. Nie

tylko mieliśmy na koncie sukcesy w realizacji podobnych zadań na

innych obszarach prowincji, ale byliśmy ekspertami na wskazanym

terenie. Zapytanie zostało wystosowane w czasie Bożego Narodzenia

i chociaż zazwyczaj nie pracuję w okresie świąt, pomyślałem tylko:

„Darowanemu koniowi nie patrzy się w zęby”. Kilka dni spędziłem

na przygotowywaniu naszej oferty i byłem przekonany, że zadanie

jest idealnie przeznaczone dla nas, ale musieliśmy przejść przez pro-

ces przetargowy. Byłem stuprocentowo pewien, że żadna inna firma

nie może się z nami równać doświadczeniem i osiągnięciami i nie

tylko jesteśmy faworytami, ale na dodatek zarząd liczy na to, że

będziemy współpracować.

Przedstawiliśmy naszą ofertę, a do przetargu zgłosiło się jeszcze

pięć innych firm. Nie było dla mnie zaskoczeniem, kiedy w ciągu

tygodnia okazało się, że wyłącznie my oraz jedno z pozostałych

przedsiębiorstw zostaliśmy zaproszeni do dokonania prezentacji

przed zarządem. Kiedy przybyłem na miejsce, usłyszałem, że nasi

rywali się spóźnili i dopiero kilka minut wcześniej rozpoczęli trwa-

jącą 45 minut prezentację.

Zamiast się zdenerwować, uśmiechnąłem się w duchu i pomy-

ślałem: „Pomyłka żółtodziobów. Za późno dotarli na prezentację.

Słaby sposób na zaimponowanie”. Usiadłem z tyłu i czytałem gazetę,

a oni przedstawiali swoje sztuczki przed komisją. Zanim przekro-

czyłem próg biura, byłem bardzo pewny siebie. Możesz sobie wyo-

brazić skalę mojej pewności, skoro konkurenci spóźnili się o 40

minut! Kiedy opuścili salę konferencyjną, jeden z członków zarządu,

wzniósł oczy do nieba. Gdy osoby, które dokonały prezentacji, mijały

mnie, przedstawiłem się i wyciągnąłem rękę. Powiedzieli: „Cześć”,

ale nie uścisnęli dłoni. Pomyślałem: „Nieudacznicy”.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: