Przymusowa teoria referencji:
Teoria pośredniej referencji zakłada istnienie elementu pośredniczącego między wyjaśnieniem a przedmiotem (desygnatem) Np. Dla teorii Fregego takim składnikiem jest sens, który jest sposobem prezentacji przedmiotu.
Teoria bezpośredniej referencji nie zakłada składnika pośredniczącego w relacji NAZWA- PRZEDMIOT.
W Teorii pośredniej referencji związek miedzy wyrażeniem a przedmiotem oparty jest na relacji przyczynowości. Zarówno Kripke jak i Putnam odwoływali się do zależności przymusowej przy wyjaśnianiu istoty relacji między nazwą a desygnatem. Kripke w swej teorii referencji brał pod uwagę imiona własne. Putnam analizował referencje wyrażeń oznaczających rodzaje naturalne.
Putnam- znaczenia nie można utożsamiać z pojeciem, dlatego nie jest w połowie, np. w połowie pojęcia. Pojęcia nie wyznaczają ekstensji(tego do czego się odnoszą)
Putnam:
· Socjolekt – język grupy
· Idiolekt – język prywatny
Znaczeń nie można utożsamiać z intencją (pojęciem). Pojęcia nie wyznaczają ekstensji słów.
Zasada Putnama:
Zasada podziału pracy językowe: Polega na wyznaczeniu ekstensji (ustaleniu o czym mówimy) przez ekspertów.
Znaczenie
· Nieprawda, że znaczenia są w głowach
· Nieprawda, że znaczenie wyznacza ekstensję
· Znaczenie – sposób rozumienia terminu, związany ze światem zewnętrznym
· Ekstensja wyznacza znaczenie !
· Hipoteza socjolongwistyczna (podział pracy językowej) – pewna podklasa ludzi (eksperci) określa ekstensję. Terminy naturalno-rodzajowe sztywnymi desygnatorami
Endriu4001