6 Filozofia analityczna(1).docx

(14 KB) Pobierz

Moore – filozofia, którą proponował, metoda odwoływała się do języka potocznego , do zdrowego rozsądku, znaczeń, które nam dane. Ścieżka którą zaproponował Russel to metoda, która odwoływała się do języka formalnego, idealnego. Język formalny jest tworzony od podstaw, możemy nim rozwiązywać problemy filozoficzne.

Moore – zdrowy rozsądek, Russel – rozum, metoda naukowa.

Filozofie naukowe XX wieku – dominacja ścieżek w filozofii – filozofii analitycznej. Analiza na sposób Moora, na sposób Russela.

Ta filozofia jest uważana za metodę albo filozofię =dwuznaczność.

Cechy filozofii analitycznej :

1.Doceniała role języka w filozofii (nadświadomość języka) znaczenia są brane  zbardziej potocznych użyć, dwa nurty :

·         Filozofia języka potocznego (filozofia oxfordzka) Moore, Autin, Ryle, Strawson, Wisdom, Wittgenstein

·         Filozofia logistyczna – Frege, Wittgenstein, Russell, potrzebny jest pewien język w którym da się wyrazić .

·         Skromność filozoficzna – nie rozważymy analitycznych problemów dotyczących sensu, celem sa skromne cele np. ciasność wyrażeń będącymi imionami własnymi, analiza zdań.

·         Sprowadzenie skomplikowanych zagadnień do pojęć prostych. To nie redukcjonizm, to próba analizowania problemów składowych a nie głównych. Problemy filozoficzne rozwiązujemy poprzez analizę języka.

Zarzut- zajmują się analizą pojęć  a nie badaniem języka . Głównym zadaniem filozofii jest wykrywanie błędów i absurdalnych interpretacji.

·         Badanie języka char. Nie intersubiektywnością

·         Filozofia wiąże się z poznaniem rozumowym a nie mądrościowym.

Boheński – filozofia analityczna jest tym co wspólne tym myślicielom – Ajdukiewicz, Austin.

Problemy filozoficzne : błędne użycie słów. Rozwiązanie problemu – właściwe zastosowanie słów. Takie użycie jakie mają ze swej natury potocznej. Od zastosowań metafizycznych do użytku codziennego. Problemy filozoficzne znikną, nie ma problemów filozoficznych. One pojawiają się gdy umysł jest chory. Chory – oddala się od języka potocznego. To negatywna strategia – niwelowanie problemów.   Potrzebny jest filozoficzny nadzór nad nauką.

Filozofia analityczna wyjaśnia pojęcia naukowe.

Filozofowie zorientowani na problemy – umiarkowani formaliści (reformiści) Russell, Kotarbiński, Ajdukiewicz.

Filozofowie zorientowani na problemy – umiarkowani lingwiści (rektyfiści) Moore, Wittgenstein.

Filozofowie zorientowani na metodę - skrajni formaliści (formiści) Leśniewski, Łukasiewicz, Tarski, Carnap.

Filozofowie zorientowani na metodę – skrajni lingwiści Austin, Ryle.

Filozofia analityczna nie jest monolitycznym tworem. Z całą pewnością nie jest to szkoła filozoficzna, bowiem tam gdzie jest szkoła musi być i jeden mistrz. Takiego jednego mistrza, śladami którego się podąża, cała filozofia analityczna nie ma.

Wpływ Leibniza:

Leibniz był jedynym filozofem XVII wieku zajmującym się logiką formalną. Mówi się o nim, że był drugim, po Arystotelesie, logikiem, który wprowadził do logiki istotne zmiany. Jako pierwszy zaczyna ją traktować matematycznie. Zostaje to zauważone i docenione dopiero pod koniec XIX w. Jego pomysły stały się źródłem inspiracji dla współczesnych logików amerykańskich i skandynawskich. Wiele mu zawdzięczają Willard Van Orman Quine (1908-2000) oraz Roderick Chisholm (1916-1999).

Sekularyzacja:

Drugim powodem narodzin filozofii analitycznej był proces sekularyzacji życia intelektualnego i kulturalnego, który nie ominął Anglii i ziem polskich, co pociągnęło za sobą spadek zainteresowania religią i dociekaniami religijnymi, a w związku z tym, pojawiło się zapotrzebowanie na filozofię świecką.

Kryzys w fizyce:

Kolejnym krokiem przyczyniającym się do powstania filozofii analitycznej był, powstały w nauce drugiej połowy XIX wieku kryzys, szczególnie w fizyce klasycznej, owocujący przekonaniem, że teorie naukowe są jedynie konwencjonalnymi decyzjami pomagającymi nam porządkować doświadczenie, ani prawdziwymi ani fałszywymi, lecz użytecznymi. Doprowadziło to do wątpienia w niezachwianą pewność twierdzeń i teorii naukowych. To wszystko razem doprowadziło do powstania nowego stylu filozofowania: minimalistycznego, ostrożnego i krytycznego.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin