Diagnoza (grec)rozróżnianie, osądzanie.
Diagnostyka(grec diagnostike techne)technika czyli sztuka rozróżnienia, osądzania, stawiania diagnozy. Postawienie diagnozy wymaga dużej dokładności.
Diagnoza- poj z medycyny, oznacza rozpoznanie choroby.
2filary poznania diagnostycznego:
1,Doświadczenie(pozwala nam gromadzić różne dane empiryczne, polega na poszukiwaniu niezbędnych informacji dzięki wykorzystaniu metod badawczych)
2.Rozumowanie(polega na przeprowadzeniu szeregu niezbędnych operacji myślowych, żeby coś wyjaśnić, poznać, zrozumieć)
Intuicja-rozumiana jako efekt doświadczania wprawy.
Diagnoza służy do rozpoznania różnych niedoskonałości, niedociągnięć.
Diagnoza(rozumiana w wąskim znaczeniu)rozpoznanie stanu rzeczy jego tendencji rozwojowych na podstawie jego objawów i w oparciu o znajomość ogólnych prawidłowości.
Diagnoza(związana z etapami diagnozy)wszelkie rozpoznanie badanego stanu rzeczy przez zaliczanie go do znanego typu lub gatunku (klas)przez przyczynowe i celościowe wyjaśnianie tego stanu rzeczy, określenie fazy obecnej oraz przewidywanego dalszego rozwoju.
Etapy diagnozy:
1.Opis(zebranie materiału)
2.Ocena
-przyporządkowująca do typu lub klasy
-genetyczna
-znaczenia
-fazy
-prognostyczna
3.Konkluzja
Diagnoza jest czynnością poznawczą bądź rezultatem tej czynności.
Diagnostyka-dyscyplina o metodach trafnego diagnozowania.
2typy metodyki:
1.Metodyka badania(opis rzeczywistości wychowawczej)
a)uogólniająca(metodologia)
b)uszczególniająca(diagnostyka)
2.Metodyka przekształcania rzeczywistości wychowawczej
a)praca(z indywidualnym przypadkiem)
b)grupa
c)społeczność
Opis diagnostyczny-zebranie, zestawienie danych empirycznych na podstawie obserwacji.
Cechy opisu diagnostycznego:
1.wyczerpujący
2.jasny
3.prezentujący rzeczy w sposób uporządkowany
4.informacje muszą być obserwowalne
5.Opis diagnostyczny powinien byś uzasadniony tzw selektywny
6.Op. diag. Powinno się sporządzać nz podstawie narzędzi badawczych(obserwacja)
7.Op.diag.powinien być sformułowany w postaci zdań
Wyróżniamy 5 aspektów diagnozy poznawczej
1. Aspekt identyfikacyjny - przyporządkowanie, do jakiego typu należy badany stan rzeczy, a jeżeli jest to niemożliwe dokładne opisanie go (charakter objawów, czym jest jakie wynikają z niego konsekwencje) definiujemy problem.
2. Aspekt genetyczny - wyjaśnienie etiologi, przyczyn danego stanu rzeczy, uwarunkowań.
3. Aspekt celowości - jakie znaczenie ma dany pojedynczy składnik (czynnik) badanego stanu rzeczy dla całości owego stanu.
4. Aspekt fazy - w jakiej fazie znajduje się badany stan rzeczy.
5. Aspekt rozwojowy (prognostyczny) - ocena możliwości przemian, próba przewidzenia jak dalej będzie się rozwijał dany stan rzeczy
Ocena pedagogiczna jest wieloaspektowa:
1.Przyporządkująca do klasy lub typu-klasyfikacja(pozwala na nazwanie, uporządkowanie stanu rzeczy, wstępne określenie badanego stanu rzeczy)
Mają tu znaczenie cech stałe, specyficzne, istotne. Szukamy specyficznej cechy danej rzeczy.
Przystępując do ustalenia klasy musimy pamiętać:
· Wyodrębnić wszystkie możliwe klasy
· Ustalić największe podobieństwo cech badanego przedmiotu z cechami klasy
· Musimy mieć pewność, że występują jakieś cechy wyłączające wszystkie klasy
Poprawna klasyfikacje musi być:
1.wyczerpująca
2.rozłączna
Typologia-określa stosunek badanego przedmiotu do jednego lub kilku typów, informuje nas o swoistym kompleksie cech, a najważniejszy jest stopień natężenia tych cech. W odróżnieniu od klasyfikacje nie posługuje się cechami stałymi.
Opis typologiczny jest dokładniejszy od klasyfikacyjnego, gdyż uwzględnia swoistość cech.
Typy proste-konstrukty które uwzględniają minimalne i maksymalne natężenie cech
Typy złożone-mamy więcej niż 1 cechę.
Błąd atrybucji polega na tym, że przypisujemy diagnozowanemu przedmiotowi cech której on nie posiada albo odmawiamy mu cechy którą on ma.
Podobieństwa w zachowaniu do typu lub klasy:
· Musimy mieć pewność braku wyłączających się cech przedmiotu typu lub klasy
· Musimy mieć pewność, że ustaliliśmy wszystkie możliwe typy lub klasy
Ocena genetyczna-wyjasnienie ciągi rozwojowego który doprowadził do obecnego stanu rzeczy.
Odmiany:
1.(ocena) ciąg zmieniających się form lub funkcji, które doprowadziły do aktualnego stanu rzeczy i taka odmiana to wyjaśnienie funkcjonalne.
Wyjaśnienia funkcjonalne zwracają uwagę na to, że nie tyle istotne jest wzajemne wywoływanie się zjawisk, ale fakt że zjawiska wpływają wzajemnie na swoje zmiany
A B
Mają aspekt historyczny. W tym wyjaśnieniu mamy 2 nurty;
1.śledzimy kształt instytucji, obiektu z punktu widzenia pełnienia jej funkcji.
2.wodrebniamy te zdarzenia,fakty które były przyczynami tych zmian.
2.ciąg zmieniających się przyczyni skutków, jest to wyjaśnienie kauzalne
Wyjaśnienia kauzalne –należy się cofnąć do przyczyn które wywołały dane zdarzenie.
Ocena znaczenia-określa relację część=całość. Odnosi się do ludzi.
Przystosowanie:
a)zastępczo funkcjonalne
b)zmiana całości funkcji
Musimy określić przedział działania
Ocena fazy-dotyczy zjawisk i procesów, które rozwijają się dynamicznie. Pozwala określić pewien etap badanego procesu.
Ustalanie oceny fazy:
1wyróżnianie progresywne, jeśli wiemy że po fazie m1 następuje 2,3,4
2wyjaśnianie regresywne. Jeśli jest 5 faz. 5 poprzedza 4,3,2,1
Ocena progresywna-przewidywanie tendencji rozwojowych badanego stanu rzeczy, opiera się na ustaleniach poprzednich ocen.
Prognoza jest niepewna. Jest tym pewniejsza im bliższych dotyczy skutków. Kazda prognoza powinna mieć aspekt pozytywny.
Ocena diagnostyczna powinna zawierać wszystkie wyżej wymienione oceny.
Narzędzie pomiaru-jest to zestaw odpowiednio dobranych wyselekcjonowanych wskaźników z przyporządkowaną im skalą.
Jednostronna, np. 0,1,2
Dwustronna, np.
|
-2,-1-0,1,2
„0”obojętny stosunek
Konkluzja-ocena ogólna, pozwala na wskazanie odpowiedniego kierunku działania, które należy podjąć. Zawiera konkretny plan działań
agnes_sempai