Opowiadanie - Za garsc koralikow -Piotr Mrok.pdf - Opowiadania - Mistman

PIOTR MROK

ZA GARŚĆ KORALIKÓW

Wydawnictwo RW2010 Poznań 2012

Redakcja i korekta zespół RW2010

Redakcja techniczna zespół RW2010

Aby powstała ta książka, nie wycięto ani jednego drzewa.

Dział handlowy: marketing@rw2010

.pl

Zapraszamy do naszego serwisu: www.rw2010.pl

Utwór bezpłatny,

z prawem do kopiowania i powielania, w niezmienionej formie i treści,

bez zgody na czerpanie korzyści majątkowych z jego udostępniania.

Piotr Mrok: Za garść koralików RW2010

S iedzący za masywnym mahoniowym biurkiem mężczyzna przecierał palcami

zmęczone oczy. Za jego plecami w trzech wielkich podłużnych oknach lśniły światła

wielkiego miasta. Mężczyzna cały ranek usiłował wytłumaczyć ważniakowi z Rosji,

że broń atomowa nie jest już ostatnim krzykiem śmiercionośnej mody, a chwalenie

się skorodowanymi pociskami i samozatapialnymi okrętami podwodnymi

przypomina prężenie muskułów przez kulturystę anorektyka. Niestety, chwilę później

Wołodia wyciągnął silniejsze argumenty i dalsza dyskusja przebiegła pod dyktando

rosyjskiej sztuki negocjacji.

Dobrze, że w porę napatoczył się sekretarz stanu i przerwał to brutalne

przesłuchanie z użyciem środków chemicznych, słusznie rozumując, że nie wypada,

by prezydent najpotężniejszego mocarstwa na świecie chodził na czworakach i

podnosząc nogę sikał na filar. Jeszcze chwila, a czarnoskóry mężczyzna oddałby

kody startowe do arsenału nuklearnego USA. Oczywiście trzeźwy jak świnia

Wołodia przyjąłby je z radością, wraz z innymi informacjami, takimi jak

rozmieszczenie satelitów szpiegowskich. Obamie wystarczyły tylko dwie szklanki

samogonu, żeby pokochać całą Rosję bezwarunkową miłością, a po dwóch

następnych zaczął poważnie rozważać sprezentowanie bratniemu narodowi

lotniskowca atomowego USS „Enterprise” z eskadrą samolotów na pokładzie. Aż

strach pomyśleć, co by się stało po kolejnej. Może wygłosiłby orędzie do narodu,

wprowadzając w Stanach komunizm i obwołując się pierwszym sekretarzem partii.

Na szczęście wkroczył sekretarz stanu i zakończył libację w momencie, gdy nie

trzeba było jeszcze oddawać okrągłego dywanu do pralni.

Czar rzucony na Obamę prysł dopiero po sześciu godzinach, choć pewne efekty

trzymały się do samego wieczora. Nudności, dudnienie w uszach oraz przemożne

pragnienie, by wciąż nucić „Wołga, Wołga, mać radnaja”. Ta cholerna pieśń wracała

jak bumerang, który tym mocniej walił człowieka w głowę, im mocniej ten starał się

go pozbyć.

Piotr Mrok: Za garść koralików RW2010

Wymęczony mężczyzna wyciągnął swojego BlackBerry'ego, by przed snem

wysłać jeszcze kilka maili. „Wszystko mam czarne, więc czemu nie mogę mieć

telefonu w takim kolorze – odpowiadał ciągle na zarzuty speców od PR. – Jak

zechcę, to wpadnę na posiedzenie kongresu w stroju Vadera i będę głośno sapał, i też

mi nic nie zrobicie”. „Kto to ten Vader?” – zapytał szeptem jeden z doradców i był to

jego ostatni dzień doradzania.

Prezydent wstał od biurka i zachwiał się. Pomimo aplikacji nowoczesnych

środków trzeźwiących nadal nie odzyskał całkowitej kontroli nas organizmem. Miał

nadzieję, że alkohol Wołodii nie był metylowy, bo gdyby oślepł, musiałby złożyć

rezygnację ze stanowiska. Nagle rozległo się pukanie do drzwi. Kto, do diabła?

Nim Barack zdążył zastanowić się, czy odpowiedzieć „proszę”, czy może lepiej

zapytać: „kto tam?”, klamka skrzypnęła i wrota rozwarły się z hukiem. Do kolistej

sali wkroczył wielki, barczysty mężczyzna o meksykańskich rysach twarzy, wysoki

jak gwiazda NBA i nabity mięśniami niczym Hulk Hogan.

Olbrzym odziany był w stalowo-szary garnitur od Hugo Bossa, a jego głowę

przystrajał wielki pióropusz, opadający białym wodospadem aż do miejsca, w którym

plecy tracą swą szlachetną nazwę.

Gdy nieznajomy przekroczył próg pomieszczenia, zatrzasnął za sobą drzwi i

ruszył szybkim krokiem ku prezydentowi, jakby chciał go staranować. Zatrzymał się

dopiero na środku sali, przydeptując lewą stopą, wielkości kajaka, dziób orła bielika

otoczonego aureolą gwiazd.

Przez chwilę stał w milczeniu z rękami splecionymi na piersiach. Rozglądał się

przy tym po sali, niczym teściowa wizytująca po raz pierwszy mieszkanie zięcia,

wreszcie mruknął pod nosem:

– Barak.

– Prezydent Barak, jeśli już – zaprotestował odruchowo zszokowany gospodarz,

a potem dodał: – Co pan tutaj robi? Jak ominął pan Secret Service?

Piotr Mrok: Za garść koralików RW2010

– Wiem, kim jesteś, mówiłem o wystroju sali, że to barak. Ale po wprowadzeniu

kilku zmian z pewnością nabierze klasy. – Znów omiótł pokój wzrokiem. – O, tam

się pieprznie totem. – Wskazał miejsce obok okna, w którym obecnie stała palma w

doniczce. – Na ścianach rozwiesimy kilka bawolich skór, a w suficie koniecznie

trzeba zrobić duży otwór, by dym z ogniska nie gryzł zbyt mocno w oczy.

Wielkolud podszedł do biurka i wyciągnął do przodu dłoń, przy której ręka

prezydenta sprawiała wrażenie dziecięcej.

– Byk Wściekła Skarbówka, Pierwszy Oddział, z plemienia Neosiuksów.

– Że co? – wyrwało się Obamie. Ani myślał odwzajemniać gest, gdyż człowiek

ewidentnie był stuknięty czymś ciężkim i to wielokrotnie.

– Rodzice mają polskie korzenie. Dziadek swojego czasu prowadził pod

Lublinem sklepik z perukami.

Mężczyzna ponownie skrzyżował ręce na piersiach, nie zamierzając płakać z

powodu nieodwzajemnionego gestu powitania.

– Papa zawsze powtarzał, że ta cholerna Skarbówka obdziera ludzi ze skóry, no

to mi dali Skarbówka na trzecie. Mój syn to drugi oddział, a córkę nazwaliśmy

Kłamliwa ZUSia, bo doi z nas kasę jak jałówka mleko matki i obiecuje ciągle, że

kiedyś odda z procentem. Ale przejdźmy do interesów.

– Ja dalej nie rozumiem, jak pan się tu dostał. Proszę wyjść albo zadzwonię po

ochronę.

– A dzwoń sobie, gdzie chcesz – to mówiąc, Byk Wściekła Skarbówka jednym

szarpniętym wyrwał kable z wielkiego, czarnego (oczywiście) telefonu, stojącego na

biurku, a następnie cisnął aparatem o ścianę.

– Oj, niezdara jestem, chciałem podać. Człowiek nie zna swojej siły –

oświadczył, patrząc na szczątki urządzenia.

Opowiadanie - Za garsc koralikow -Piotr Mrok.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: