GDY UMIERA DZIEŃ - Maciej Silski
Portowy zgiełk, głowa pęka na pół,
fałszywy jęk świata bez bohaterów,
gniewne, jak morze, to miasto, co śpi.
Pilnuj mnie, utonę w nim...
Wieczorny szept kusi, jak świeża krew,
znajomy szept błaga o nieśmiertelność.
Kiedy niewiele już mam pewnych dróg,
wiele dziś może się stać.
Obudź się - leży tu gdzieś
suknia, jak mgła, nożem słońca zerwana.
Tańcz - chcę widzieć, jak
pieści Cię wiatr, włosami gra.
Tańcz! Ja będę stał
wbity w twój cień, jak posąg kamienny.
Gdy umiera dzień, upij i więź;
nie zostawiaj, bo utonę w nim...
Pusta, jak wór, głowa pęka na pół,
suche na wiór słowa pachną udręką.
Wczorajszy dzień przykrył prawdę, jak kurz.
Gdyby tak cofnąć czas...
Obudź się. . . itd.
Tańcz. . . itd.
/ instrumental - guitar solo /
Milutka2811