scenariusze zajęć plastycznych(1).doc

Przedstawiam kilka scenariuszy zajęć plastycznych z wykorzystaniem ciekawych technik, wyzwalających postawy twórcze uczniów. Tematy te można realizować w trakcie programowych zajęć nauczania zintegrowanego, a także na zajęciach pozalekcyjnych.

Scenariusz nr 1
Temat: „Smok wawelski”

Cele:
· Rozwijanie wyobraźni poprzez komponowanie z różnych form postaci smoka i dorysowywanie brakujących elementów
· Uzyskanie kontrastu barw i form, budowanie kompozycji opartej na zasadzie kontrastu
Technika: nakładanie farby przez rozpylanie nad powierzchnią obrazu aerografia
Pomoce:
· Legenda o smoku wawelskim „Opowieści z grodu Kraka”
Materiały:
· Papier z bloku technicznego, spodek, nożyczki, zasuszone liście, tusz kreślarski, małe sitko, szczoteczka do zębów, piórko lub zaostrzony patyk
Formy pracy: indywidualna
Przebieg zajęć:
1. Przypomnienie treści legendy o smoku wawelskim. Czytanie fragmentów legendy, zwrócenie uwagi na wygląd smoka, różne pod tym względem wyobrażenia – ilustratorów książek oraz uczniów. Pokaz ilustracji.
2. Przedstawienie tematu pracy oraz techniki wykonania.
Należy zasuszone liście ułożyć na kartce tak, by uzyskać sylwetkę smoka. Można wycinać z liści różne kształty, komponować obraz używając liści różnej wielkości oraz kształtu. Pamiętać trzeba o całości kompozycji, elementach tła.
Technika wykonania zadania pokaz nauczyciela- niewielką ilość tuszu wylewa na spodeczek. Nabierając na szczoteczkę pociera nią o dno sitka od wewnątrz, trzyma je w odległości około 10 cm nad ułożoną kompozycją. Tusz rozpryskuje się i drobnymi kropelkami spada na papier. Nauczyciel sugeruje możliwość użycia tuszów w różnych kolorach powstanie wówczas barwna nakrapianka.
3. Indywidualna praca dzieci. Nauczyciel pomaga w rozplanowaniu form na płaszczyźnie kartki, udziela wskazówek technicznych w trakcie realizacji zadania plastycznego.
4. Po wyschnięciu obrazka uczniowie zdejmują szablony. Dorysowują szczegóły zaostrzonym patykiem lub piórkiem.
5. Wspólna analiza i omówienie stopnia realizacji zadania plastycznego. Zwrócenie uwagi na uzyskanie kontrastu barw i form w zależności od stopnia zagęszczenia kropek oraz zróżnicowania postaci i elementów tła. Wyłonienie prac oryginalnie skomponowanych o wyraźnych, zdecydowanych formach, pomysłowo wykorzystanych kształtach liści, zróżnicowanych elementach tła i postaci głównej.

Scenariusz nr 2
Temat: „Zimowe zabawy na śniegu”

Cele:
· Znaczenie waloru w obrazie jasnego i ciemnego
· Doświadczenie uczniów z uzyskiwaniem różnych walorów
· Umiejętność przedstawiania proporcji postaci ludzkich, przestrzeni w obrazie
· Umiejętność łączenia w jednej pracy: kredek, świecy, farb
· Bezpieczna zabawa na śniegu
Technika: rysowanie kredkami świecowymi, pokrywanie świecą niektórych fragmentów kompozycji, malowanie całości farbą akwarelową
Materiały:
Papier z bloku technicznego, kredki świecowe, świeca, farby akwarelowe, gruby pędzel
Formy pracy: indywidualna
Przebieg zajęć:
1. Rozmowa z uczniami na temat zabaw na śniegu. Przypomnienie o zachowaniu bezpieczeństwa, szczególnie podczas zjazdu na sankach, nartach, jazdy na łyżwach, rzucaniu śnieżkami.
2. Podanie tematu zajęć. Wyjaśnienie sposobu realizacji. Należy kredkami świecowymi narysować scenę przedstawiającą zabawy na śniegu z uwzględnieniem właściwych proporcji postaci ludzkiej i planów w obrazie. Uczniowie postarają się przedstawić postać w ruchu. Najlepiej jest używać kolorów jasnych Podczas malowania należy mocno naciskać kredką świecową. Niektóre miejsca, które chcemy aby pozostały białe należy pokryć świecą (np.: bałwana, ośnieżone drzewa, elementy krajobrazu, płatki śniegu, itp.). Kolejną czynnością jest zamalowanie farbą akwarelową całego obrazka. Należy użyć grubego, mokrego pędzla i farby akwarelowej.
3. Indywidualna praca uczniów, nauczyciel udziela wskazówek, zezwala na delikatny szkic ołówkiem, wyjaśnia, że miejsca zbyt ciemne można rozjaśniać, lekko rozmywając pędzlem wypłukanym w wodzie. Jeśli kolor będzie za jasny można pomalować fragment kompozycji jeszcze raz. Po wyschnięciu niektóre fragmenty pokryte świecą można wydrapać ostrym narzędziem.
4. Wystawa prac. Omówienie prac pod względem kompozycji, przedstawienia postaci w ruchu, planów w obrazie.
Wyłonienie prac, których autorom udało się uzyskać ciekawe efekty końcowe, kontrast plam białych i kolorowych oraz różne natężenie kolorów czyli walor jasny i ciemny.
 

Scenariusz nr 3
Temat: „Kosmonauta odkrywający nową planetę”

Cele:
· Poznanie nowej techniki plastycznej: sgraffito
· Przedstawienie kontrastu barw i form
· Ukazanie przestrzeni w obrazie poprzez zwiększanie lub zmniejszanie elementów kompozycji w zależności od położenia
· Rozwijanie wyobraźni plastycznej poprzez przybliżenie uczniom tematyki kosmosu
Technika: wydrapywanka sgraffito
Pomoce:
· Albumy i ilustracje o kosmosie
Materiały:
· Papier z bloku technicznego, farby akwarelowe, świeca, czarny tusz kreślarski, duży miękki pędzel, mydło, narzędzie do zdrapywania
Formy pracy: indywidualna
Przebieg zajęć:
1. Przypomnienie wiadomości związanych z kosmosem. Oglądanie albumów, ilustracji przedstawiających kosmos: planety, rakiety kosmiczne i kosmonautów. Zwrócenie uwagi na charakterystyczne krajobrazy planet, kolorystykę, snucie przypuszczeń o możliwości życia na innej planecie.
2. Podanie tematu pracy: „Kosmonauta odkrywający nową planetę”. Zwrócenie uwagi na przedstawienie charakterystycznych cech krajobrazu oraz na możliwość przedstawienia tematu zgodnie z własnymi wyobrażeniami.
3. Omówienie techniki wykonania. Zadaniem domowym uczniów było zamalować kartkę jasnymi, barwnymi plamami. Następnie należało całą powierzchnię natrzeć świecą i pomalować czarnym tuszem. Na tak przygotowanym tle uczniowie maja za zadanie wydrapać np. spinką, elementy składające się na kosmiczny krajobraz. W tło należy wkomponować postacie ufoludków, rakiety itp.
4. Praca pod kierunkiem nauczyciela. Nauczyciel zwraca uwagę na wielkość przedstawionych form w zależności od położenia. Przypomina, że praca będzie tym ciekawsza, im bardziej fantastyczny będzie klimat przedstawionej sceny.
5. Czynności porządkowe.
6. Wystawa prac, omówienie kompozycji pod kątem realizacji postawionych celów.

Scenariusz zajęć plastycznych w grupie dzieci 5 - 6 – letnich

Temat: ,,Zimowe obrazki" symetryczne bazgranie mazakami wg metody P.Dennisona

Cel ogólny: Inspirowanie działalności plastycznej różnymi czynnikami muzyką.

Cele operacyjne:
Dziecko:
-tworzy pod wpływem różnorodnych bodźców - muzyki,
-koordynuje prace obydwu półkul mózgowych,
-gromadzi doświadczenia plastyczne poprzez wykonywanie prac z zastosowaniem różnych technik plastycznych (rysowanie mazakami, drukowanie gabką, malowanie akwarelą z posypywaniem solą, aplikacje z tiulu i gazy).

Metody:
czynne – zadań stawianych dziecku,
słowne – rozmowa, objaśnienia, piosenka
oglądowe – pokaz, prace plastyczne
pedagogika zabawy – KLANZA
kinezjologia edukacyjna P. Dennisona

Formy: zbiorowa, zespołowa, indywidualna

Środki dydaktyczne:
opaski Śnieżynek w trzech kolorach (białe, niebieskie, srebrne), lalka przebrana za Śnieżynkę, koperta z rebusem, kartki, mazaki, farby akwarelowe, sól, gąbki, farby plakatowe, gaza, tiul, nożyczki, klej, nagrania: ,,Samolot" (KLANZA), ,,Zimowe obrazki" M. Jeżowska, ,,Sanna"; magnetofon, dekoracja przedstawiająca zimną krainę, papierowe kule śniegowe, tort lodowy, emblematy śnieżynek do ewaluacji zajęcia.
Przebieg zajęcia:

1. Powitanie gościa Śnieżynki (przebrana lalka). Zaproszenie do wspólnej zabawy ze Śnieżynką każde dziecko otrzymuje opaskę na głowę z gwiazdką i zamienione zostaje w pomocnika Śnieżynki.
Dzień dobry jestem Śnieżynka. Pochodzę z bardzo dalekiego kraju, gdzie wiecznie jest zimno. W kraju tym mieszka również Święty Mikołaj, który jest znany wszystkim dzieciom. Czy chciałybyście udać się ze mną w podróż do krainy Wiecznego Śniegu ?... Do krainy tej udamy się samolotem.

2.Podróż samolotem do krainy Wiecznego Śniegu w rytm muzyki (Pedagogika zabawy KLANZA).
Uwaga: włączamy silnik, najpierw jedną ręką, potem drugą, zapinamy pasy, wyglądamy przez okienko i startujemy. Uwaga turbulencje! Lecimy bardzo, bardzo nisko. Lądujemy w krainie Wiecznego Śniegu.
Popatrzcie, dzieci, które zamieszkują te tereny, nie wiedzą co można robić ze śniegu. Czy pokażemy im? Lepimy kule ze śniegu, toczymy trzy kule na bałwana, robimy nos, oczy, guziki. A teraz rzucamy śnieżkami, rozsypujemy śnieg w rytm muzyki.

3. Rebus
Dzieci odnajdują ukryty skarb wśród lodowych głazów (wykonane z przezroczystej folii i folii aluminiowej), szkatułka a w niej rebus.

Rozwiążcie rebus. Skreślając co drugą literę od strony lewej otrzymacie rozwiązanie. (odczytuje dziecko zdolne).
Z G I N M A O I W H E R
O M B C R K A N Z D K L I O
(rozwiązanie: ZIMOWE OBRAZKI )

W szkatułce dzieci odnajdują mazaki, kartki i płytę. Śnieżynka objaśnia, że posłużą one do wykonania zimowych obrazków.

4. Symetryczne bazgranie wg metody P. Dennisona
Słuchając utworu M. Jeżowskiej ,,Zimowe obrazki" dzieci rysują oburącz różne wzory (najpierw w powietrzu, potem na kartkach), bałwanka, świerki, gwiazdki.
Po skończeniu dzieci uzupełniają rysunki różnymi technikami:
Zespół I (dzieci z opaskami białymi) 6-latki – drukowanie gąbką
Zespół II (dzieci z opaskami niebieskimi) 5-latki – malowanie akwarelą z posypywaniem solą
Zespół III (dzieci z opaskami srebrnymi) – dz. zdolne – aplikacje z tiulu i gazy.
(n-lka podczas pokazu zwraca uwagę na estetyczne wykonanie prac, bezpieczne posługiwanie się nożyczkami)

5.Zorganizowanie wystawki prac. Ocena.
Śnieżynka i nauczycielka chwalą dzieci za prawidłowo, pomysłowo i estetycznie wykonane prace.

6.Zabawa ruchowa przy znanej piosence ,,Sanna"
Przejście przez lodowy most, przenoszenie lodowych głazów ( papierowe kule).Powrót saneczkami do przedszkola.
Podziękowanie Śnieżynce za wspaniałą wyprawę.

7.Zakończenie. Ćwiczenie relaksujące przy muzyce -Pozycja Dennisona
(Dzieci siadają przed Śnieżynką, która odczarowuje je w dzieci, a następnie znika)
Pozycja siedząca, nogi skrzyżowane w kostkach, kolana lekko ugięte, ręce splecione, oczy zamknięte, język przy podniebieniu.

8.Ewaluacja
Dzieci otrzymują papierowe śnieżynki. Jeśli podobało im się zajęcie rysują śnieżynkom uśmiechnięte minki, jeśli nie – smutne. Następnie umieszczają je na tablicy.

Nagroda dla dzieci – Tort lodowy (wykonany przez panie kucharki).

                       ZAJĘCIA  PLASTYCZNE – INACZEJ ( Scenariusz)

Grupa  wiekowa:   6-latki

Temat:  Fantazyjne  oblicza

Technika:  Wycinanie  ilustracji  z  czasopism  przedstawiające  owoce, kwiaty, warzywa  i  układanie  ich  na  papierze  w  kształt  twarzy

Forma  pracy:  zespołowa ( 2-3 osoby)

Metody  pracy:  oglądowa, problemowa, praktyczna

Środki  dydaktyczne:  reprodukcja  obrazu  „Wertumnus”  namalowanego  przez  włoskiego  artystę  Giuseppe  Arcimboldiego  dla  cesarza  Rudolfa  Habsburga, plik  starych  kolorowych  czasopism, arkusze  papieru, nożyczki , klej, lusterka.

Cele: 

POZNAWCZY -   zapoznanie  z  reprodukcją  obrazu  Giuseppe       Arcimboldiego „ Wertumnus”, przypomnienie  z  jakich  części  składa  się  twarz  ludzka

KSZTAŁCĄCY -  kształcenie  umiejętności  posługiwania  się  nożyczkami, rozwijanie  wyobrażni, umiejętne  dobieranie  owoców, kwiatów, warzyw  wyciętych  z  czasopism  i  zastępowanie  nimi  części  twarzy  wymyślonej  postaci  ( oczu, nosa, uszu, włosów  itp. )

WYCHOWAWCZY – umiejętne, ostrożne  posługiwanie  się  nożyczkami, zwrócenie  uwagi  na  wykorzystanie  do  pracy  tylko  starych  czasopism  NIGDY  KSIĄŻEK!

PRZEBIEG  ZAJĘCIA:

1.   Zabawa  inscenizująca  do  piosenki „ Pokaż  proszę”

Pokaż  proszę, gdzie  masz  oczy,

gdzie  masz  uszy,

a  gdzie  nos,

gdzie  masz  rękę,

gdzie  masz  nogę,

gdzie  na  głowie  rośnie  włos…..

2.   Oglądanie  swoich  odbić  w  lusterkach

·       jak  wyglądam  gdy  jestem  smutny (a)?

·       jak  wyglądam  gdy  jestem  wesoły (a)?

·       jak  wyglądam  gdy  jestem  zdziwiony (a)?   itp.

3.   Czy  kiedykolwiek  widziałeś  twarz  zrobioną  z  roślin? Rozmowa  z  dziećmi, podczas  której  zapoznają  się  z  reprodukcją  obrazu  włoskiego  artysty  Giuseppe  Arcimboldiego  „ Wertumnus”

UWAGA!  Można  zamiast  rozmowy  przeprowadzić  zabawę „Zwiedzamy  galerię  obrazów”. Wśród  oglądanych  obrazów  znajduje  się  w/w  reprodukcja  obrazu  Arcimboldiego

·       krótka  informacja  dotycząca  artysty,

·       dzieci  wymieniają  jakimi  owocami, warzywami, kwiatami  malarz  zastąpił  oczy, uszy, nos  itp.

·       zwrócenie  uwagi  na  prawdziwość  wyglądu  namalowanych  owoców.

4.   Określanie  zadania  do  wykonania  dla  dzieci:

·       wyszukajcie  w  starych  czasopismach  owoców, roślin, warzyw  i  wytnijcie  je,

·       ułóżcie  na  papierze  poszczególne  części  tak, aby  powstał  portret  z  roślin, itp.

·       przyklejcie  wycięte  części  do  papieru

5.   Indywidualna  praca  przy  stolikach. Zwrócenie  uwagi  na  zgodną  pracę  w  zespołach

6.   Analiza  i  ocena  prac:

·       wybieramy  najzabawniejszy  portret

·       organizujemy  wystawę   prac

SCENARIUSZ ZAJĘCIA PLASTYCZNEGO DLA GRUPY

6 -LATKÓW

TEMAT: Tworzenie za pomocą środków plastycznych ilustracji do wiersza
o wiośnie.

Zamierzone efekty:

·       Dziecko potrafi dostrzec bogactwo kształtów faktur w przyrodzie.

·       Wie jak można uzyskiwać różnorodne efekty poprzez zastosowanie różnorodnych materiałów plastycznych.

·       Zna pojęcie: malarstwo i potrafi je określić na podstawie przeżyć z wycieczek oraz obserwacji dzieł malarskich.

Technika:

Malowanie plasteliną, collage, frottage.

Środki dydaktyczne: plastelina, kartka, ścinki materiałów tekstylnych, papier kolorowy, farby, klej, nożyczki, wiersze o wiośnie, reprodukcja „Kaczeńców” W. Śliwińskiego.

PRZEBIEG

1.   Recytacja nauczycielki wiersza o wiośnie Cz. Janczarskiego „Marcowe słoneczko” (zmieniłam trochę treść i wstawiłam słowo „kwietniowe”).

Jakie dziś jest niebo?

Błękitne...

Różowe...

Kto je namaluje?

Słoneczko kwietniowe.

Kapie

Z sopli woda

I śnieg znika z łąki.

Słońce

Dzisiaj robi

Wiosenne porządki.

Drugi wierszyk polecany do wykorzystania to „Pierwiosnek” Wandy Grodzieńskiej

-        Czy to już wiosna? Powiedzcie – prosi.

-        Żabki kochane, powiedzcie mi.

-        Czy to już wiosna chodzi po ziemi?

-        Tak! Tak! – klekocze bocian donośnie.

-        Rozchyl już płatki! Pokłoń się wiośnie!

Oraz trzeci wierszyk do ewentualnego wykorzystania „Wiosna w górach” Haliny Szayerowej

W górach

O świcie...

Czasem w nocy mroku

Zakwita

Pierwszy krokus.

Za nim – drugi...

Dziesiąty...

-        pierwszemu rówieśny.

-        Jeszcze niewyspane,

-        Zbudzone przedwcześnie,

-        Śnią...

-        Ze snem złączone

-        Tylko nitką wątła,

-        Niewidoczne w mgieł oparach,

-        Co wiszą nad łąką!...

...