Wenecja:
-recepcja malarstwa biz. W Italii-ikonoklazm,
-VIII w: w Rzymie chroni się wielu artystów ze wschodu,
-wsparcie papieży: nie tylko chęć ozdabiania kościołów, ale i względy doktrynalne-wywierały wpływ na tematy kompozycji, gł MB i święci:
Santa Maria In Dominica
Santa Cecylia
-czasy poikonoklastyczne, IX, ciągle silny nurt,
-kontynuacja w I poł XII: San Clemente, Santa Maria In Trastevere (Cavallini)- 6 scen z życia MB; Jacopo Torriti (silniejsza „bizantyzacja” niż Cavallini), kon XIII- mozaika w apsydzie bazyliki laterańskiej,
- najważniejsza i tak była Wenecja: najbardziej bizantyńskie miasto na łacińskim zachodzie,
-kiedy papieże odnawiają w XIII w mozaiki w apsydach u św. Piotra i w San Paulo, wzywają artystów z Wenecji,
-związki Wenecji ze wsch. Już od VI w. (bizantyńskie posiadłości w Italii),
-VII uzależnienie się od Rawenny, zależny uprzednio dux przekształca się w dożę wybieranego przez patrycjat,
-w VIII w ciągle pod władzą cesarzy wsch.-zwierzchnictwo nominalne,
-od końca X- samodzielna republika kupiecka. Od tej chwili miasto staje się gł. Ośrodkiem i pośrednikiem w handlu między wsch a Zach.,
-wzór w fundacjach, budowach-Konstantynopol
San Marco (1063-1093)-jak Apostołów: krzyż grecki, 5 kopuł; zlepek stylów: bizant. Kolumny, romańskie portale, gotyckie zwieńczenia szczytów i mozaiki. Wnętrze jednolite. Dolne partie ścian i kolumny z marmuru, ściany, sklepienia, kopuły w mozaikach (XII- XV)-styl: Bizancjum pomieszane z romanizmem.
-828 wykradzenie relikwii św. Marka z Aleksandrii-patron Wenecji,
-XIII: chęć odrodzenia chrześcijańskiego imperium i równocześnie silne wpływy z Biz.,
-wnętrze San Marco: mozaicyści z Konst., program dekoracji też nawiązuje do Apostołów. Technika: tessrsy- drobne kostki.
-Vide: Torcello-mieścina niedaleko Wenecji, mozaika z końca XII w.,
-rzemiosło i złotnictwo bizant.. w kościołach weneckich:
Pala d’Oro (na pocz. XII zastąpiona kolejną nastawą)
Cała masa kosztowności po 1204 ( w skarbcu San Marco pełno kielichów, plakietek itd.).
kociarka