Uzdrawianie duchowe
Co to jest Uzdrawianie Duchowe? Uzdrawianie duchowe jest skuteczne we wszelkich rodzajach dolegliwości i chorób fizycznych, psychicznych i emocjonalnych, w problemach życiowych i duchowych, niezależnie od tego czy są to drobne dolegliwości, choroby ciężkie czy powaga problemu.Egzorcyzm to jedna z najpoważniejszych, bardzo trudna forma Uzdrawiania Duchowego.Podjęcie decyzji o rozpoczęciu procesu jest swoistym energetycznym kontraktem pomiędzy osobą uzdrawianą, Bogiem i uzdrowicielem. Przerwanie procesu, a więc tych niezwykle subtelnych więzi, może okazać się wysoce niekorzystne! Nie warto i nie należy zrywać umowy z Bogiem, bez względu na swój osobisty stosunek do spraw wiary. Osoba musi zaakceptować swoją odpowiedzialność za wszystko co ją w życiu spotkało i spotka, być gotowa na uzdrowienie. Następnie, konieczne jest przygotowanie sposobu myślenia i postępowania, najpierw uzdrowienie umysłu i emocji, czyli dotarcie do przyczyn problemu, przebaczenie wszystkiego innym i sobie. Uzdrowiciel przeprowadza rozmowę terapeutyczną pomagającą zrozumieć przyczyny choroby, bądź problemu. Może zalecić afirmacje, modlitwy i inne proste techniki pracy nad sobą, w celu przyspieszenia i podtrzymywania rozpoczętego procesu uzdrawiania. Czasem uzdrowienie może nastąpić natychmiast, najczęściej przychodzi stopniowo wraz ze zrozumieniem i otwieraniem się na pracę uzdrowiciela i jej skutki, ponieważ proces ten sprowadza się do powierzenia siebie i pacjenta Bogu oraz udzielenia przyzwolenia na czysty przekaz uzdrawiającej energii duchowej.Źródłem uzdrowienia jest Bóg, podczas procesu uzdrawiania duchowego, uzdrowiciel w głębokiej medytacji wykonuje Modlitwę Wstawienniczą oraz wykorzystuje elementy Reiki, Energii Pranicznej i Uniwersalnej. Proces jest całkowicie nieinwazyjny i może być uzupełniany innymi metodami leczenia lub samodzielną terapią. Nie stosuje się żadnych form hipnozy czy transu, i jest całkowicie bezpieczny dla osób w każdym wieku. Uzdrawianie Duchowe jest terapią mającą na celu przywrócenie naturalnego stanu pełnego zdrowia - doskonałej harmonii ze światem wewnętrznym osoby i otaczającym. Polega na dostrojeniu się uzdrowiciela do Najwyższej Świadomości i przekazywaniu bezpośrednio do odbiorcy uzdrawiającej energii na płaszczyznach subtelnych. Konieczne jest wewnętrzne przyzwolenie na uzdrowienie. Proces jest w znacznym stopniu nieświadomy, a pomoc energetyczna inicjująca zmiany odbywa się na płaszczyznach:1. duchowa, źródło uzdrawiania i mądrości, siedziba energii absolutnej 2. mentalna, łącząca się z myślą i umysłem 3. emocjonalna, zwana astralną - rozwój pozytywnych emocji 4. fizyczna, tu widoczne są objawy problemów i chorób, obejmuje również sprawy materialne Połączenie uzdrawiania duchowego z innymi metodami zwielokrotnia skuteczność terapii, umożliwiając szybkie dotarcie i usunięcie przyczyn problemu, co czasem objawia się cudownym uzdrowieniem i natychmiastowym rozwiązaniem kłopotów. Osoba uzdrawiana zostaje zasilona energią, a jej naturalne zdolności samouzdrawiania i umysłu zostają pobudzone, aby organizm w najlepszy sposób poradził sobie z chorobą, bądź problemem. W miarę postępu uzdrawiania można okresowo poczuć szybko zanikający ból. Możliwe jest odczuwanie łaskotania, ciepła, zimna, nacisku lub podobnych - najczęstszym jest odczucie ciepła. Rodzaj odczuć lub ich brak, nie ma znaczenia dla przebiegu uzdrawiania.
Czy zabawienne oddziaływanie swiatła i koloruBarwy w przyrodzie traktuje się jako siłę boską, kosmiczną życiodajną energię niezbędną do utrzymania harmonii wewnętrznej i ze środowiskiem zewnętrznym duszy i ciała. Bowiem ludzkie ciało, tak jak wszystko co znajduje się we Wszechświecie, jest mieszaniną fal elektromagnetycznych świetlnych i dźwiękowych o różnych częstotliwościach i długościach, które postrzegane są jako kolor lub dźwięk. Zgodnie z zasadami, jakimi kierują się chromoterapeuci, przyczyną choroby jest rozedrganie potencjału fali elektromagnetycznej skutkujący brakiem lub nagromadzeniem określonego koloru w organizmie. Jeśli komplikacje zdrowotne się nasilają – nasilają się również przyczyny choroby. Te zakłócenia mogą być odpowiedzialne za powstawanie schorzeń w różnych częściach ciała.
W zasadzie uzdrawiający kolorami operują dwiema grupami barw: kolorami ciepłymi i zimnymi, lecz istnieje kilka szkół chromoterapii. Jedni uważają, że istnieją dwa zasadnicze kolory: czerwony i niebieski; kolor żółty stanowi stan pośredni pomiędzy nimi. Inni uznają i posługują się siedmiostopniową skalą kolorów, które zostały omówione w dalszej części.Od wieków człowiek instynktownie wykorzystywał barwy. Zamiłowanie lub niechęć do określonych barw mogło wiele powiedzieć o człowieku i jego stanie psychofizycznym. Dzisiaj, dostrajając się do wymogów mody i będąc pod wpływem trików marketingowych, człowiek niemalże zagubił ten instynkt. Zadaniem chromoterapeuty więc jest ustalenie który z kolorów jest potrzebny w danym ciele i jak dobrać kolor równoważący i uzupełniający, aby usunąć niedomaganie i w ten sposób przywrócić równowagę. W celu postawienia właściwej diagnozy należy dokonać obserwacji koloru gałek ocznych, paznokci, moczu i kału (wydalin). Uważa się, że przy terapii kolorami pożądane jest emocjonalne ustosunkowanie się do kolorów, uwrażliwienie się na ich temperament, wysubtelnienie na odbiór energii jakie niosą na swych falach, a także określenie osobistego koloru aktywności i koloru odpoczynku. Barwy ciepłe i zimne w stosunku do siebie są jak antypody i mieszane z innymi barwami dają kolory pośrednie, barwy uzupełniające. Należy przyjąć zasadę, że wszystkie choroby, którym towarzyszy temperatura należy leczyć kolorami zimnymi, natomiast choroby „wychładzające” organizm należy leczyć barwami ciepłymi. Chromoterapia dużym krokiem wkracza w kosmetologię, do instytutów SPA i thalassoterapii (kolory wykorzystywane są m. in. w terapii sanshui, gdzie pacjent sam dobiera sobie kolory, które jemu podobają się w szczególności i kolory, które go „chłodzą”). Na przykład człowiek potrzebujący wibracji koloru czerwonego jest na codzień pozbawiony „ognia”, anemiczny, rozleniwiony. Jeżeli człowiekowi brakuje koloru niebieskiego jego oczy będą czerwonawe, paznokcie czerwone, mocz stanie się żółtawy z odcieniem czerwonym albo czerwony, kał będzie żółty lub czerwony. W niektórych przypadkach (np.: skumulowania koloru w jednym punkcie ciała) należy stosować dwie metody terapeutyczne: zewnętrzną i wewnętrzną (napełnianie butelek wszystkimi odcieniami kolorów poprzez naświetlanie promieniami słonecznymi i zastosowanie różnokolorowych płytek szklanych (kawałków kolorowego szkła). Inni autorzy wśród metod terapii kolorami wymieniają kurację kolorami spolaryzowanymi, kurację workami z solą naładowanymi kolorami, spolaryzowane wachlarze zapachowe, leczenie odpowiednio kolorową dietą i ziołami promieniującymi odpowiednimi długościami fal, terapia tęczowa – wodą kolorową spolaryzowaną, lampą (kąpiele wodne z barwnymi lampami podwodnymi). Poprzez technikę oddychania i wizualizacji kolorów barwami można uzdrawiać również świadomość. Zastosowanie mają również kamienie szlachetne, które przekazują organizmowi potrzebne wibracje kolorów (litoterapia).
W literaturze przedmiotu podkreśla się, że terapeutyczne działanie posiadają kolory wystroju wnętrz: ścian, tapet, dywanów, mebli, a także ubrań, dodatków.Dlatego też często aranżacja wnętrz bedzie podyktowana właściwościami kolorów, w szpitalach na salach pooperacyjnych dominuje zieleń. W sypialni chłodny niebieski.
Justilia