Mapa zasadnicza- źródłowe opracowanie kart. zawierające inf. o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeogr. oraz elementów ewidencji gruntów (granice władania, numery działek, nr obrębów) i uzbrojenia terenu (to, co pod ziemią)
Mapa zasadnicza stanowi: 1. podstawowy materiał kart. wykorzystywany do zaspokojenia różnorodnych potrzeb gospodarki narodowej, a w szczególności gospodarki ziemią, planowania przestrzennego, lokalizacji inwestycji. 2. źródłowe opracowanie kart. do sporządzania map pochodnych i map tematycznych. Mapa zasadnicza powinna być utrzymywana w stanie aktualności (dopuszczalny jest odstęp 3m-cy). Zasady odwzorowania mapy zasadniczej wynikają z matematycznych założeń państwowego układu współrzędnych ‘1965’. Mapę zasadniczą sporządza się na podstawie osnowy geodezyjnej, której współrzędne są określone w układzie ‘1965’. Dla Polski przyjęto układ współrzędnych geodezyjnych wynikających z ustalenia 5 stref odwzorowawczych (wyjątek od 1965 to układ lokalny Warszawa). Mapę zasadniczą wykonuje się w podziale sekcyjnym prostokątnym (wymiar sekcji dla polski 500x800mm, a dla Warszawy 600x800mm. Jako obowiązujący przyjmuje się państwowy układ wysokości liczony od wskaźnika zerowego- mareografy w Kronsztadzie (dzielnica Petersburga)(średni poziom morza Bałtyckiego)(Dla Warszawy obowiązują obliczenia gdzie „0” to zero Wisły. Mapę zasadniczą sporządza się w skalach 1:500 tereny wielkomiejskie 1:1000 obrzeża miast, miasteczka 1:2000 wsie 1:5000 tereny leśne i rolne. 4 nakładki: Sytuacja+rzeźba terenu Uzbrojenie podziemne Realizacyjna Ewidencyjna.
Treść mapy zasadniczej: 1. Punkty osnowy geodezyjnej, poziomej i wysokościowej, punkty podstawowej sieci grawimetrycznej, punkty wiekowe magnetyczne. 2. Granice: panstwa, podziału administracyjnego, obrębów ewidencyjnych, działek, użytków gruntowych oraz powierzchniowego podziału państwowych gruntów leśnych (PGR). 3. Ogrodzenia trwałe . 4. Budowle i budynki. 5. Urządzenia inżynieryjno-techniczne naziemne i nadziemne. 6. Uzbrojenie podziemne. 7. Drogi i urz. tow. 8. Wody i urz. tow. 9. Koleje i urz. tow. 10. Rzeźba terenu i sztuczne ukształtowanie formy terenu. 11. Rodzaje uzytków gruntowych i pokrycie szatą roślinną 12. Tereny rekreacji, sportu i zabaw. 13. Pomniki, cmentarze, figury i krzyże przydrożne. 14. Opisy informacyjne związane z treścią mapy. 15. Kontury klasyfikacji gruntów i ich oznaczenia oraz numery działek zgodnie z operantem ewidencji gruntów.
Skala- stosunek długości odcinka na mapie do rzutu poziomego tego samego odcinka w terenie.
d(dł.odc.na mapie)/D(dł. rzutu poziomego tego odc. w terenie)=1/M(ilośc jedn. w terenie)
P(pow. w terenie)=p(pow.na mapie)*M^2
Podziałka- graficzne przedstawienie skali
Pomiar kątów poziomych. Teodolit.
Kąt poziomy- jest to rzut pionowy na płaszczyznę poziomą kąta dwuściennego, którego płaszczyzny pionowe przechodza przez prawe i lewe ramie kąta oraz wierzchołek.
Teodolit ustawiamy na statywie, przykręcamy go śrubą sprzęgającą, nogi statywu wbijamy w ziemię, aby był stabilny.
Teodolitem można mierzyć też kąty pionowe, optyczna odległość nakładając busolę policzyć można także azymut.
1. spodarka 2. płyta 3ramienna ze śrubami. 3. nimbus tarcza wykonana ze szkła i wytrawiony jest na niej podział. 4. Alidada- ruchoma częśc teodolitu. 5. luneta do celowania koło pionowe śruby leniwe – pomału pozwalają nakierować na cel 6. Zatrzask repetycyjny- sprzegnięcie nimbusa z alidadą.
1. OO pr LL warunek libeli 2. PP pr CC warunek kolimacji
3. PP pr OO warunek inklinacji
O1 = O2 +- 200g
artur1351