Lokalizacja, funkcje i konsekwencje uszkodzeń (według Łurii) poszczególnych okolic mózgu kierujących czynnościami mowy.
Żródio: G. Jastrzębowska, Podstawy logopedii dla studentów logopedii, pedagogiki, psychologii, filologii, Opole 1996
Okolice mózgu
Postać zaburzenia mowy
wywołana uszkodzeniem
okolicy mózgu
nazwa
lokalizacja
funkcje
1
2
3
4
Okolica skórno-kinestety-czna (czuciowa, someste-tyczna)
Zajmuje w lewej półkuli obszar zwany wieczkiem ciemieniowym; położona jest symetrycznie do okolicy ruchowej narządów mowy
Zależy od niej: czucie ułożenia narządów mowy (tj. gnozja kinestetyczno--oralna) i w efekcie przybieranie przez nie odpowiednich pozycji (praksja statyczna). Odbiera ona informacje o ułożeniu narządów artykulacyjnych i analizuje je. Odpowiada więc za kinestezję artykulacyjną, tj. za czucie napięcia mięśni artykulacyjnych. Skurcze mięśni języka, warg, podniebienia miękkiego wywołują powstawanie impulsów docierających do kory mózgowej. Brak tych impulsów powoduje zaburzenie stereotypów ruchowych właściwych artykulacjom poszczególnych głosek
Uszkodzenie tej okolicy wywołuje afazję motoryczno-dośrodkową (kinestetyczną). Brak informacji z obwodu o aktualnej pozycji narządów mowy prowadzi do zaburzeń somestezji, tj. realizacji ruchów artykulacyjnych (ich kierunku i siły). Zaburzony jest proces scalania impulsów dośrodkowych w większe struktury, czyli ich synteza w całościowe czuciowe schematy artykulacyjne. Powoduje to trudności w artykułowaniu głosek
Okolica kinetyczna (ruchowa; ośrodek Broca)
Zajmuje pole w lewym płacie czołowym, i obejmuje jego tylno-dolne części
Zależy od niej kinetyczna gnozja oralna, czyli analiza ruchów narządów mowy, zabezpieczająca organizację poszczególnych elementów ruchów w całość, tzn. płynność przechodzenia od głoski do głoski, od wyrazu do wyrazu. Odpowiada więc za organizację procesów ruchowych, tj. dynamiczny aspekt mowy
Uszkodzenie tej okolicy wywołuje afazję motoryczno-odśrodkową (kinetyczną eferentną), polegającą na częściowej lub całkowitej utracie płynności mowy, spowodowanej zaburzeniami sygnalizacji odśrodkowej, co wywołuje zaburzenia zdolności modyfikowania artykulacji zależnie od sąsiedztwa fonetycznego i utrzymania kolejności głosek w wyrazach, sylab w wyrazach itd.
Okolica przedruchowa
Znajduje się w płacie czołowym półkuli dominującej ku przodowi od okolicy Broca
Uczestniczy w organizacji bardziej złożonych form czynności nadawania mowy, tj. w tworzeniu złożonych tekstów, co wymaga zaprogramowania w mowie wewnętrznej
Uszkodzenie tej okolicy (ściślej - dodatkowego pola ruchowego mowy) wywołuje afazję przedruchową, przejawiającą się całkowitym zniesieniem mowy ekspresywnej przy zachowanym rozumieniu słyszanych słów; zachowana jest ruchomość narządów mowy. Uszkodzenie przedniej części płata czołowego lewej półkuli, znajdującej się przed okolicą Broca, wywołuje afazję dynamiczną przejawiającą się zaburzeniem procesu tworzenia dłuższych wypowiedzi. Brak tzw. napędu mowy; ta adynamiczność mowy może wynikać z niemożności sformułowania planu wypowiedzi w mowie wewnętrznej
Okolica słuchowa (pierwotna kora słuchowa)
Zlokalizowana jest w tylno-górnej części płata skroniowego obu półkul
Odpowiada za analizę i syntezę słuchową
Obustronne uszkodzenie pól projekcyjnych powoduje głuchotę, a pól gnostycznych - to, że dźwięki są słyszane, lecz nie są rozpoznawane
Pole słuchowo-gnostyczne (ośrodek Wernickego)
Obejmuje tylne części górnego zwoju skroniowego w lewej półkuli i ma połączenie z okolicą Broca
Odpowiada za słuch fonematyczny, czyli za analizę i syntezę dźwięków mowy, ich identyfikowanie i rozróżnianie
Afazja akustyczno-gnostyczna, polegająca na trudności w różnicowaniu głosek, wyrazów zbliżonych brzmieniowo, co prowadzi do zaburzeń rozumienia słyszanej wypowiedzi
Pole słuchowo-mnestyczne
Znajduje się w środkowo-tylnej części lewego płata skroniowego
Odpowiada za syntezę słuchową. Jego funkcją jest przechowywanie śladów słuchowych wyrazów i ich aktualizacja
Afazja akustyczno-mnestyczna, przejawiająca się trudnościami w rozumieniu dłuższych wypowiedzi, a niekiedy również składających się jedynie z dwóch, trzech wyrazów: występują też trudności w przypominaniu wyrazów, w powtarzaniu kilku elementów, w nazywaniu i w mowie samodzielnej
Okolica styku ciemieniowo-skroniowo-potylicznego
Znajduje się na pograniczu reprezentacji trzech głównych analizatorów: wzrokowego, słuchowego i czuciowego
Afazja semantyczna, polegająca na utracie wcześnienabytych umiejętności rozumienia logiczno-syntaktycznych związków wyrazowych, tj. związków, w jakich wyrazy występuje w zdaniach, wyrażanych za pomocą form fleksyjnych oraz konstrukcji przyimkowych. Utrudnione jestrozumienie dłuższych i złożonych zdań, wymagającesyntezy myślowej
Funkcja tej okolicy (lewej półkuli) polega na selekcji wyrazów (zwłaszcza nazw) ze względu na ich znaczenie oraz warunkuje umiejętność posługiwania się konstrukcjami logiczno-gramatycznymi (czyli systemem syntaktycznym języka), umiejętność pisania, czytania, liczenia oraz orientację w przestrzeni
\
aquilar