pocałunek archanioła_17.pdf

Archanielicapojawiłasiękilkasekundpóźniej,jejskrzydławkolorzemiedzi

przecinałyniebo,którepowolirozjaśniałosięzszarościPoczekał, ażpodleciałai

zaczęłaunosićsięnaprzeciw niego. – Co z chłopcem? - spytała,jejtwarzwyrażałaból,

któryjakwiedział,sprawiłbyżeserceElenyzabiłobyzżalu i współczucia

On byłstarszy, odporny. Widział,jak Michaela zabijaładlazwykłegokaprysu,

bawiłasięzludźmiianiołami,jakbybylifiguraminaszachownicyAlewtejsprawie

Miałaprawowiedzieć - Wyzdrowieje.

Dreszczprzebiegłjejciało,ciałotakpiękne, żeuczyniło zwładcówgłupcówi

doprowadziłodośmierciconajmniejjednegoArchaniołaNehamogłabyćKrólową

Węży,aleRaphaelniemiałwątpliwości,żetoMichealapchnęła Urama do punktu bez

powrotu, podjudzającgo za pomocąnajbardziejjadowitychz szeptów

- TwojaŁowczyni. - odezwałasiępiękność,niepróbującukryćswojej niechęci. -

Byławstanieznaleźć trop?

- NiepodśniegiemWszystkowskazujenato,żewampirowipomagałanioł. - I

jeślitawiedzadotrzedopublicznejwiadomości,zniszczytocopozostałozrównowagii

spokoju Azylu. - Musiszsprawdzićswoichludzi

Jejtwarzzmieniłasięwkamiennąmaskę,kościwystawałyspodskóry - Och,

zrobięto. - urwała,nawetwciemnościwidziałprzenikliwośćwjejoczach - Nieuważasz

by moi ludzie byli wobec mnie lojalni.

- Jestmałoistotnecomyślę. - Amyślał,żebyłpośródnich czysty strach,

ukształtowanyprzezjejkaprysy,anigdylojalność - MuszęiśćElenaponownie spróbuje

wykryćzapach,gdy tylko sięobudzi

- Nadaljesttaksłabajakśmiertelnik

- Żegnaj,Michaelo. - Jeśliwierzyła,żeElena jestsłaba,tobyłto jejbłąd

WylądowałobokMedica wciszyzrodzonejzmilionategotypulądowań,niemal

nieporuszył śnieguBudynekbyłspokojny,pusty,alewiedziałżeaniołyiwampiry

wrócątuowschodziesłońca byupewnićsię,żeSamżyje,żejegosercenadalbije

Dotegoczasu,Raphaelbędzienadnimczuwał

Elenaobudziłasięzeświadomością,żejestwramionachArchanioła,słońce

sączyłosiędopokojuibarwiłoprzestrzeńnazłoto - Któragodzina?

- Spałaśtylkokilkagodzin. - usłyszaławodpowiedzi,oddechRaphaela jak

intymna pieszczota na jej szyi. - Czyczujeszsięwystarczającosilna,bykontynuować

badanie tropu?

- Och, jużtoprzecieżrobię- powiedziała,kradnącchwilębyporozkoszowaćsię

jego dzikimciepłem. - Teraz to tylko kwestia, jak szybko udamisięwstać- Głęboki

oddech i wyczołgała sięzłóżka,jejskrzydłazłożyłysięzajejplecamiOdwróciłasięi

zobaczyła,żeArchaniołobserwujejątymiswoiminieziemskobłękitnymioczami,jego

nagapierśkusiłalśniącwsłońcu

- Eleno. - Subtelna nagana.

Rumieniącsię,ruszyłasiębywykonaćszybką,lecz wszechstronnąrozgrzewkę –

Niejestemażtakzesztywniała- jejwzrokwróciłzpowrotemdojegowspaniałegociała,

któregoniepozwalałjejdotknąć - Myślęjednak,żepodkoniecdniamogępotrzebować

masażu

- Tomożebyćzbytwielkąpokusą.

Wspomnieniapojawiłysięwjejumyśle,myśliojegopalcachdrażniącychjąi

kierującychnaszczyt,podczas, gdytenjegogłębokigłosmówiłowszystkichtych

rzeczach,którejejzrobiCzując,żezaczynasięrumienić,oderwałaspojrzenieodtwarzy,

któraprzywiodłabydogrzechunawetłowcę iposzładołazienki. Szybki prysznic

później,czułasiętrochębardziejjakczłowiek

Człowiek

Nie,onajużnimniebyłaNiebyłarównieżwampiremZastanawiałasię,czyjej

ojciecuznałbyjąwtymmomenciezabardziejzadowalającą,czytylkosprawiłobyto, że

stałabysię wjegooczachjeszczewiększąobrzydliwością?

- Idź więc, idź i tarzaj się w błocie. Nie waż się wracać.

To nadal bolało, to odrzucenie, sposób w jaki patrzył na nią zza cienkiej

metalowejkonstrukcjiokularówPośmiercimatkipróbowałabyćtakącórkąjakiej

pragnąłJeffreyDeveraux,byćgodnymnastępcąJejegzystencjabyłabalansowaniemna

linie, która stale kołysała się pod jej przerażonymi stopami Nigdy nie czuła się

komfortowowWielkimDomu,domu,któryojcieckupiłpokrwi,śmierciikrzykachAle

próbowałaAżpewnegodnialinapękła

Kap.

- Twój głód sprawia, że mój własny śpiewa, łowczyni.

Zesztywniała w odmowie. - Nie.

Zakręcającwodę,stanęłaztwarząukrytąwręcznikuCzytobyłorealne,ten

szept?MusiałbyćNigdyniezapomniała tegoniskiego,oślizgłegogłosu,tejprzystojnej

twarzy,któraskrywaładuszęmordercyAlezapomniałatesłowa,pogrzebałajeSłowa

Itocoprzyszłoponich

Eleno.

Czystość,świeżość,morzeiwiatrPrzygarnęłatodosiebie Hej, zaraz wychodzę.

Wyczuwam twój strach.

Niewiedziałajakmuodpowiedziećnatesłowa,więcmilczałaZapachmorza,

świeżośćwiatruniezniknęłyCzęśćniejzastanawiałasię,czywykradajejsekrety,alez

drugiejstronycieszyłasię,żeniezostawiłjejsamejwtymdomuzamienionym w sklep

rzeźnika Raphaelu?

Pojawiłsięwdrzwiach,istotaktórąkiedyśwchwilistrachupostrzeliłaIstota,

któraterazdzierżyław swoichdłoniachjejduszę - Potrzebujesz mnie?

- Ile wiesz? - spytałago- Ile wiesz o mojej rodzinie?

- Same faktyZanimKadrazdecydowałasięciebiezatrudnić, przeprowadziłem

pełneśledztwo

Wiedziałaotym,aleterazspotkałajegowzrok,budującmurwokółswojegonagle

bezbronnego serca. Mógłjątak bardzozranić- Czywyciągnąłeśode mnie coświęcejniż

fakty?

- Ajakmyślisz?

- Myślę,żeprzyzwyczaiłeśsiębraćtoczego chcesz.

- Tak. - powolneprzytaknięcie

Miaławrażenie,żepękniejejserce.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: