Grafologia była częścią wiedzy tajemnej, którą posługiwali się astrolodzy.
Charakterem pisma interesowano się już od dawna. Przed wiekami badali go astrologowie i jasnowidze, aby na jego podstawie wywróżyć przyszłość danej osoby.
Dziś grafologia jest dziedziną nauki wykorzystywaną m.in. w kryminalistyce do wykrywania przestępców. Okazuje się bowiem, że nie ma dwóch ludzi piszących identycznie, a więc na podstawie próbki pisma można równie definitywnie rozpoznać człowieka, jak po odciskach jego palców. Powstała także nowa dziedzina - psychografologia, zajmująca się kompleksową oceną osobowości, predyspozycji zawodowych i talentów człowieka. Coraz częściej z tej wiedzy korzystają firmy zatrudniające nowych pracowników.
Do grafologii odwołują się także różnorodne techniki wróżbiarskie, m.in. numerologia. Badając podpis danej osoby, można bowiem ustalić mniej więcej, jak potoczy się jej życie, na co powinna uważać i czego unikać, oraz ewentualnie doradzić zmianę zawodu.
Jednak jeszcze przed stu laty grafolodzy każdą literę rozpatrywali z osobna, a taka metoda prowadziła donikąd. Natomiast dzisiaj wiadomo, że aby rzeczywiście rozszyfrować tajemnice ukryte w naszym piśmie, trzeba zbadać nie tylko kształt samych liter, ale i sposób ich łączenia, odległości między poszczególnymi wyrazami, nacisk pióra na papier, a nawet to, czy piszący stawia kolejne wersy równo, czy też wznoszą się one w górę kartki lub opadają w dół. Dobry grafolog powinien poza tym mieć wykształcenie psychologiczne lub socjologiczne. Badając sam podpis, można podać kilka ogólnych cech człowieka, ale jeżeli chce się poznać go dokładniej, trzeba przeanalizować wszystkie powyższe czynniki oraz... uważnie przyjrzeć się piszącemu.
Szczególnie przydają się informacje o sytuacji rodzinnej i trybie życia badanej osoby oraz o jej aspiracjach. Należy również pamiętać, że nasze pismo zmienia się, kiedy zmienia się nasz nastrój.
Zdenerwowani zwykle silniej przyciskamy pióro do kartki. Gdy jesteśmy w dobrym nastroju, piszemy zamaszyście, a gdy koncentrujemy się, stawiamy litery staranniej. Trudno wyobrazić sobie, aby osoba w stanie emocjonalnego wzburzenia pisała "pod linijkę". Litery są wówczas większe, bardziej rozstrzelone i niemal niemożliwe do odszyfrowania.
Psychografolog potrzebuje więc kilku próbek pisma, by dokładnie ustalić charakter oraz predyspozycje badanego człowieka. Ogólnie można by stwierdzić, że pismo proste wskazuje na osobę praworządną, lecz zamkniętą w sobie i z reguły żyjącą samotnie.
Mało kto stawia litery przechylone w lewo. Piszą tak zwykle samotnicy, którzy ciągle się czymś martwią, oraz osoby dumne lub przemądrzałe.
Duży odstęp między wierszami świadczy o szacunku dla innych ludzi, mały jest typowy dla osób wścibskich. Literki okrągłe mówią o przebojowości, wąskie o wyobraźni. Pismo zwarte może oznaczać lekceważące traktowanie innych ludzi, a litery niepołączone ze sobą wskazują na silny konflikt wewnętrzny.
Większość ludzi pochyla litery w prawo. Oznacza to gotowość do życia w grupie oraz przystosowania się do otaczającej nas rzeczywistości, a jednocześnie uczuciowość i otwartość.
Uwaga! Pismo zbyt pochyłe świadczy o przeroście ambicji. Osoba tak pisząca zawsze chciałaby być pierwsza i najważniejsza w grupie, naprawdę jednak ma słaby charakter i niewiele sobą reprezentuje.
tanusia