Scenariusz_Ogrodek_Zosi.pdf

(1144 KB) Pobierz
Nasze miejsce na Ziemi
Bogdan Lipiński
Jadwiga Lipińska
SCENARIUSZ
W OGRÓDKU ZOSI,
CZYLI NASZE
MIEJSCE NA ZIEMI
Polonijne Centrum Nauczycielskie
LUBLIN 2002
2
W OGRÓDKU ZOSI,
CZYLI NASZE MIEJSCE NA ZIEMI
Scenariusz przeznaczony jest do realizacji w grupie dzieci
przedszkolnych i klas początkowych nauczania zintegrowanego.
Przenosi nas w świat polskiej wsi, małych przydomowych działek,
ogródków, gdzie czas płynie wyznaczany przez zmiany w
przyrodzie.
Na środku sceny, w jej głębi, stoi wiejska chata, kryta strzechą ze zdobionymi
okiennicami. Z jednej strony stoi płot, na nim może siedzieć kogut. Po przeciwnej
stronie umieszczone są kopce kreta. Na górze świeci słońce. Na całej szerokości
sceny, na podłodze, leży osiem szarf niebieskiego koloru.
Przed przedstawieniem, do chaty wchodzi dwójka dzieci. W kopcach również
chowają się dzieci.
Na scenie stoją dwójkami chłopcy, oparci o swoje plecy, między nimi dziewczęta.
Przy chacie leżą trzy gniazda ze słomy, w których siedzą dzieci - pisklęta.
Śpiew zaczynają dziewczynki, w refren włączają się chłopcy.
Koguciku, mój budziku
sł. W. Rudziński
muz. S. Kraszewski
655731565.001.png
3
Dookoła ciemno, głucho,
Chłopcy śpią jak snopy,
Kryją ucho pod poduchą,
A pod kołdrą stopy! Kukuryku!
Ref. Kukuryku, kukuryku,
ciszej, mój budziku,
oj, oj, co zrobiłeś,
wszystkich obudziłeś!
Koguciku, mój budziku,
na grzędę się wspinasz,
a gdy pytam, nie odpowiesz,
która jest godzina! Kukuryku!
Ref.
655731565.002.png
4
Choć wskazówek nie masz wcale,
nie dzwonisz, nie tykasz,
to na świecie nie ma przecież
lepszego budzika! Kukuryku!
Ref.
Śpiewający schodzą ze sceny. Dziecko otwiera okno i woła.
1. DZIECKO
Mój kogutku czy to ty?
Czy dziś z rana jesteś zły?
Czemu głośno krzyczysz, piejesz?
Choć za oknem ledwo dnieje.
Przez okno wygląda następne dziecko.
2. DZIECKO
Pozwól pospać dłużej dzisiaj,
Nie budź Ani, Wojtka, Krzysia.
Wszyscy wstaną słowo daję,
Ze snu zbudzą się jak z bajek.
Mówiące dzieci chowają się ponownie w chacie.
Zabawa Pisklęta 1
Na scenę wchodzi, podskakując, wiewiórka.
WIEWIÓRKA
To ja rzucam kamyki – wiewiórka,
Przyjaciółka tego podwórka.
Chętnie przybiegam tutaj, co dzień,
Ze wszystkimi żyję w zgodzie.
Gdy uśmiecham się do dzieci,
To słoneczko zawsze świeci,
Mówię: pasta, szczotka, woda,
Myjcie pięknie zęby,
Bo to zdrowie i uroda!
1 Zabawa pochodzi z kursu prowadzonego przez Ceesa van Loom i Gerarda van
Ommeren (Holandia).
5
Schodzi ze sceny. Wchodzi kilkoro dzieci i śpiewa:
Ogródek
sł. i muz. K. Bożek – Gawlik
655731565.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin