skrypt-czesc_meryt..pdf

(948 KB) Pobierz
skrypt - czesc meryt.
„GOSPODARKA ODPADAMI KOMUNALNYMI W POLSCE”
MATERIAŁY SZKOLENIOWE
I. PODSTAWOWE POJ Ę CIA I INFORMACJE Z ZAKRESU GOSPODARKI ODPADAMI KOMUNALNYMI
1) Odpady
Odpady :
przedmioty, rzeczy, których posiadacz pozbywa się.
Odpady komunalne :
odpady powstające w gospodarstwach domowych bądź innych obiektach, przypominające odpady pochodzące
z gospodarstw. Odpady komunalne są to zatem odpady powstające m.in. w gospodarstwach domowych, obiektach
uŜyteczności publicznej etc.
Gospodarowanie odpadami:
proces obejmujący zbieranie, transport, odzysk i/lub unieszkodliwianie odpadów.
(opracowanie własne)
Odpady surowcowe:
selektywnie gromadzone komunalne odpady opakowaniowe z: papieru i tektury, szkła bezbarwnego i kolorowego, tworzyw
sztucznych i metali, wielomateriałowe oraz nieopakowaniowe odpady z papieru i tektury.
Odpady niesegregowane:
odpady komunalne nie poddane selektywnemu zbieraniu (tzw. zmieszane).
Odpady segregowane:
odpady zbierane selektywnie.
( ź ródło: Regulamin Utrzymania Czysto ś ci i Porz ą dku na terenie M.St. Warszawy, 2006)
2) Posiadacz odpadów
Posiadacz odpadów:
oznacza wytwarzającego odpady lub osobę, która jest w ich posiadaniu. Posiadacz odpadów jest obowiązany
do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarowania odpadami, wymaganiami ochrony środowiska.
Zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci", koszt usuwania odpadów musi być ponoszony przez posiadacza odpadów.
( ź ródło: Ramowa dyrektywa o odpadach – dyrektywa Rady 75/442/EWG z 1975 r.)
3) Model systemu gospodarowania odpadami komunalnymi w Polsce
Polska jest jedynym kraje w UE, w którym właścicielem odpadów komunalnych nie jest gmina, a ich bezpośredni wytwórca
(mieszkaniec). Za odpady powstające na ternie nieruchomości odpowiada właściciel tej nieruchomości (zarządca,
administrator, dzierŜawca). Mieszkaniec/właściciel jest zobowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny
z zasadami ochrony środowiska. Właściciele nieruchomości zobowiązani są do posiadania umów na odbiór odpadów
komunalnych. Umowę taką zawiera się z przedsiębiorstwem posiadającym zezwolenie na prowadzenie działalności
w zakresie odbioru odpadów. Umowa określa m.in. częstotliwość odbioru odpadów oraz opłatę za odbiór. Zezwolenie takie
Materiały szkoleniowe opracowane przez O ś rodek Działa ń Ekologicznych „ Ź ródła” Oddział w Warszawie
1
386363522.013.png
przedsiębiorstwom wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta. W zezwoleniu określone są miejsca odzysku lub
unieszkodliwiania zbieranych przez daną firmę odpadów. Odpady od mieszkańców moŜe odbierać takŜe gminna jednostka
organizacyjna świadcząca usługi w tym zakresie (jednostka taka jest zwolniona z obowiązku uzyskania zezwolenia, ale musi
spełniać warunki określone przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta). Przedsiębiorstwa przekazują gminie informacje
o umowach zawartych z mieszkańcami (wykaz umów; gmina prowadzi ewidencję umów) oraz sprawozdania dotyczące
gospodarowania odpadami (informacje o ilości odebranych odpadów, ich odzysku, unieszkodliwianiu). Gmina prowadzi
ewidencję umów oraz gromadzi dane o gospodarce odpadami w gminie.
Odpady powstające na terenie nieruchomości powinny być zbierane i odbierane w sposób selektywny. Szczegółowe
zasady selektywnego zbierania i odbierania odpadów określa gmina w Regulaminie Utrzymania Czystości i Porządku.
Funkcjonowanie gospodarowania odpadami komunalnymi w gminie przedstawiono na schemacie.
obowiązek posiadania umowy i selektywnego zbierania odpadów
wytwórca
ewidencja umów/ewidencja
ilości odpadów wywoŜonych
umowa i
opłata
zezwolenie
przedsiębiorstwo posiadające
zezwolenie/gminna jednostka
organizacyjna
wykaz umów
GMINA
sprawozdanie
transport
skazane w zezwoleniu miejsce
odzysku i unieszkodliwiania
odpadów
Regulamin Utrzymania
Czystości i Porządku
na terenie gminy
Schemat gospodarowania odpadami w gminie
( opracowanie własne na podstawie Krajowy Plan Gospodarki Odpadami 2010 )
II. STATYSTYKI ODPADOWE W POLSCE
1) Ilo ść odpadów powstaj ą cych w Polsce
W roku 2000 w Polsce wytworzono łącznie 13500 tys. ton odpadów komunalnych oraz 125480 tys. ton odpadów
gospodarczych, z czego 1578 tys. ton to odpady niebezpieczne. Odpady komunalne stanowią zatem niecałe 10% odpadów
produkowanych w naszym kraju. Wg prognoz w wymienionych latach masa odpadów powstających w Polsce wynosić
będzie:
2010 - 145 317 tys. t,
2014 - 171 982 tys. t.
(na podstawie: Krajowy Plan Gospodarki Odpadami)
W przeliczeniu na mieszkańca, Polacy produkują średnio ok. 323 kg odpadów rocznie (dane z roku 2000). Istnieje jednak
duŜe zróŜnicowanie między mieszkańcami miast a wsi w ilości wytwarzanych przez nich odpadów. ZróŜnicowanie to
przedstawiono na rysunku poniŜej.
Materiały szkoleniowe opracowane przez O ś rodek Działa ń Ekologicznych „ Ź ródła” Oddział w Warszawie
2
386363522.014.png
Ilo ść odpadów komunalnych wytwarzanych
przez mieszka ń ców miast i wsi
450
400
350
300
250
200
150
100
50
0
(opracowanie własne na podstawie danych Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych, dane z 2000 r.)
mieszkaniec miasta
mieszkaniec w si
Z powyŜszych danych wynika, Ŝe mieszkaniec miasta produkuje o ok. 200 kg więcej odpadów niŜ mieszkaniec wsi
(w przeliczeniu na rok). Taka róŜnica w poziomie wytwarzania odpadów wynika po części z wyŜszej konsumpcji na terenach
miejskich oraz wyŜszej zazwyczaj stopy Ŝyciowej mieszkańców miast, jak i większej dostępności sklepów. Ponadto, na
terenach wiejskich, szereg produktów spoŜywczych pochodzi z własnych gospodarstw mieszkańców
(np. mleko, jaja, warzywa, mięso), podczas gdy mieszkańcy miast wszystkie tego typu produkty kupują, co wiąŜe się
z uŜywaniem opakowań i powstawaniem odpadów opakowaniowych (średnio mieszkaniec miasta produkuje ok. 96 kg
odpadów opakowaniowych rocznie, podczas gdy mieszkaniec wsi tylko ok. 50 kg/rok). Ponadto, znaczna część odpadków
organicznych, np. resztek Ŝywności, jest przez mieszkańców wsi zagospodarowywana, w tym np. na paszę na zwierząt.
W mieście odpadki takie są bezuŜytecznym odpadem (mieszkaniec wsi produkuje rocznie jedynie ok. 22 kg odpadów
organicznych (roślinnych, zwierzęcych i innych), podczas gdy mieszkaniec miasta aŜ 90 kg/rok). ZaleŜności te przedstawiono
na wykresie poniŜej.
Ilo ść odpadów organicznych i opakowaniowych
produkowanych przez mieszka ń ców miast i wsi
120
mieszkaniec miasta
mieszkaniec wsi
100
80
60
40
20
0
odpady organiczne
odpady opakowaniowe
(opracowanie własne na podstawie danych IETU, dane z 2000 r.)
2) Struktura odpadów komunalnych
Zdecydowaną większość odpadów komunalnych powstających na terenie Warszawy (i Polski jako całości) stanowią
odpady z gospodarstw domowych (61%, rysunek poniŜej). Oznacza to, Ŝe w przewaŜającym stopniu to mieszkańcy –
indywidualnie – decydują o tym, jak przebiega gospodarka odpadami komunalnymi w mieście (jaka ich część kierowana jest
na składowiska, a jaka zbierana selektywnie).
(opracowanie własne na podstawie Planu Gospodarki Odpadami dla m. st. Warszawy, Warszawa 2005)
Materiały szkoleniowe opracowane przez O ś rodek Działa ń Ekologicznych „ Ź ródła” Oddział w Warszawie
3
386363522.015.png 386363522.016.png 386363522.001.png 386363522.002.png 386363522.003.png 386363522.004.png 386363522.005.png 386363522.006.png 386363522.007.png 386363522.008.png 386363522.009.png 386363522.010.png 386363522.011.png
W strumieniu odpadów komunalnych dominują odpady, które mogą i powinny być ponownie zagospodarowane poprzez
odzysk; stanowią one ok. 52% masy odpadów pochodzących od ludności. Są to odpady surowcowe (ok. 30%, opakowania
i nieopakowaniowy papier i tektura, rysunek poniŜej) oraz ulegające biodegradacji (24%, odpady kuchenne oraz zielone,
rysunek poniŜej).
Struktura odpadów komunalnych w miastach w Polsce
inne 46%
odpady
surowcowe
30%
ulegające
biodegradacji
24%
(opracowanie własne na podstawie Krajowego Planu Gospodarki Odpadami i danych IETU, dane dla 2000 r.)
III. POST Ę POWANIE Z ODPADAMI
1) Zasady post ę powania z odpadami
W Ustawie o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r. sformułowano następujące zasady:
·
zasadę przestrzegania właściwej hierarchii postępowania z odpadami (najbardziej preferowanym działaniem jest
zapobieganie powstawaniu odpadów, następnie ograniczanie ilości i uciąŜliwości (szkodliwości) odpadów, odzysk
(wykorzystanie odpadów), unieszkodliwianie odpadów, z wyłączeniem składowania, a najmniej preferowanym
składowanie odpadów),
·
zasadę bliskości (odpady powinny być w pierwszej kolejności poddawane odzyskowi lub unieszkodliwiane
w miejscu ich powstawania; jeśli nie jest to moŜliwe, to uwzględniając najlepszą dostępną technikę lub technologię,
powinny być przekazywane do najbliŜej połoŜonych miejsc, w których mogą zostać poddane odzyskowi lub
unieszkodliwione),
·
zasadę rozszerzonej odpowiedzialności producenta (producent jest nie tylko odpowiedzialny za powstające
w procesie produkcyjnym odpady, ale równieŜ za odpady powstające w trakcie uŜytkowania, jak i po zuŜyciu
wytworzonych przez niego produktów - odpowiednie projektowanie produktów).
Zgodnie z wymogami Ramowej Dyrektywy o odpadach w prawie krajowym przyjęto jako obowiązującą następującą
hierarchię postępowania z odpadami:
·
zapobieganie powstawaniu odpadów lub ograniczanie ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko
przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich uŜytkowania,
·
zapewnienie zgodnego z zasadami ochrony środowiska odzysku, jeŜeli nie udało się zapobiec ich powstaniu,
·
zapewnienie zgodnego z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwiania odpadów, których powstaniu nie udało się
zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi,
·
poddawanie odpadów, z uwzględnieniem najlepszej dostępnej techniki lub technologii odzyskowi lub unieszkodliwianiu,
w pierwszej kolejności w miejscu ich powstawania, a jeśli jest to niemoŜliwe - przekazywanie do najbliŜej połoŜonych
miejsc, w których będą mogły być poddane takiemu odzyskowi lub unieszkodliwieniu,
·
zbieranie odpadów w sposób selektywny.
( ź ródło: Ustawa o odpadach z dnia z dnia 27 kwietnia 2001 r., Krajowy Plan Gospodarki Odpadami)
PoniŜej szczegółowo przedstawiono postępowanie z odpadami.
Materiały szkoleniowe opracowane przez O ś rodek Działa ń Ekologicznych „ Ź ródła” Oddział w Warszawie
4
386363522.012.png
Zapobieganie:
ograniczenie ilości powstających odpadów oraz przeciwdziałanie szkodliwemu ich oddziaływaniu na środowisko realizowane
przez:
·
ograniczenie ilości materiałów i innych surowców w opakowaniach,
·
ograniczenie ilości opakowań podczas produkcji i dystrybucji handlowej wyrobów, wszędzie gdzie jest uzasadnione
oraz ograniczenie ilości odpadów w fazie utylizacji i likwidacji,
·
rozwój czystych technologii (technologii, które nie wywołują zagroŜeń dla środowiska).
Odzysk odpadów:
działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji,
materiałów, energii i ich wykorzystania. Odzysk prowadzi do ograniczenia masy odpadów deponowanych na składowiskach.
Odzysk obejmuje: odzysk energii oraz recykling.
Odzysk energii:
termiczne przekształcanie odpadów w celu odzyskania energii (np. spalanie odpadów, którego podstawowym celem jest
odzyskiwanie energii).
Recykling:
przetworzenie odpadów opakowaniowych (lub materiałów pochodzących z odpadów) prowadzące do wytworzenia nowych
opakowań lub innych wyrobów. Recykling obejmuje recykling materiałowy i organiczny.
Recykling organiczny:
obróbka tlenowa lub beztlenowa biodegradowalnych odpadów lub ich części; prowadzona w warunkach kontrolowanych
i przy udziale organizmów, prowadząca do wytworzenia masy organicznej lub metanu (np. kompostowanie, fermentacja).
Recykling materiałowy:
procesy zawracania materiałów pochodzących z odpadów do cyklu produkcyjnego; proces wytworzenia surowca wtórnego
z materiałów odpadowych i wytworzenia wyrobu finalnego z surowca wtórnego.
(opracowanie własne na podstawie Ustawy o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r., PN-EN 13193:2002 Opakowania – Opakowania
a ś rodowisko terminologia oraz PN-EN 13430:2002 Opakowania – Wymagania dotycz ą ce opakowa ń przydatnych do odzysku przez
recykling materiałowy)
Odpady, których nie da się poddać odzyskowi, podlegają unieszkodliwieniu.
Unieszkodliwianie odpadów:
poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych w celu doprowadzenia ich
do stanu, który nie stwarza zagroŜenia dla Ŝycia, zdrowia ludzi lub dla środowiska. Metody unieszkodliwiania
to np. składowanie, spalanie bez odzysku energii.
( ź ródło: Ustawa o odpadach z dnia 27 kwietnia 2001 r.)
Na schemacie poniŜej przedstawiono postępowanie z odpadami (nie uwzględniono zapobiegania i minimalizacji).
Materiały szkoleniowe opracowane przez O ś rodek Działa ń Ekologicznych „ Ź ródła” Oddział w Warszawie
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin