*Mięta*
Nazwa łacińska
Mentha piperita
Opis
Mięta pieprzowa jest byliną osiągającą wysokość 30-90 cm. Mięta jest rośliną wieloletnią, o pełzających podziemnych kłączach, z rozłogami nadziemnymi i podziemnymi. Znana była już w starożytnym Egipcie. W Europie uprawia się miętę od przeszło 300 lat i należy ona do roślin bardzo dobrze zaaklimatyzowanych.
Właściwości
Najważniejszymi składnikami mięty pieprzowej są: złożony z mentolu, mentonu, tymolu i innych substancji olejek lotny, garbniki, gorycze, kwasy organiczne i inne aktywne związki.
Zastosowanie
Dodaje się ją do sałatki składającej z pomidorów (bierze się posiekane, młode listeczki), twarożku, sałaty, jogurtu i szpinaku. Używa się w przemyśle cukierniczym. Używa się do aromatyzowania octu, gotowanych mięs i salcesonu. Miętę używa się również do produkcji napojów, wódek i likierów. W Anglii sos miętowy jest ulubioną potrawą narodową. Jest on podawany na zimno jak i na gorąco do pieczeni baraniej czy ryb z rusztu.
Ciekawostki
· Używa się przy zaburzeniach w wydzielaniu żółci, zapaleniu woreczka żółciowego i dróg żółciowych, a także w kamicy żółciowej i żółtaczce, przy wzdęciach, kolce jelitowej, w zaburzeniach przewodu pokarmowego, układu nerwowego objawiających się w bezsenności, migrenie, nerwobólach, drgawkach nerwowych i w zaburzeniach menstruacyjnych.
· Olejek miętowy stosuje się w przemyśle kosmetycznym, dodając go do past do zębów, płynów do ust i płynów do kąpieli.
· Najkorzystniejszy termin zbioru to lipiec lub wrzesień.
· Zbyt duże dawki preparatów zawierających olejek miętowy mogą powodować bóle brzucha i wymioty. Stosowany zewnętrznie olejek miętowy może powodować podrażnienia skóry i wysypki, szczególnie u małych dzieci.
· Wchodzi w skład ziół prowansalskich.
Harnasiowe1