Św. Rafał - człowiek niezwykły, fragmenty homilii.docx

Św. Rafał - człowiek niezwykły

W życiu świętego Rafała Kalinowskiego widać szereg bardzo ciekawych splotów: dobrobyt, zasobność i bieda, kariera ludzka, materialna i duchowość, trudności w wierze, wahania (ateizm!) i nawrócenie, życie wiarą, coraz intensywniejsze życie dla ludzi i dla Boga.

I co najdziwniejsze, że to miłość do Ojczyzny pchnęła go w szeregi powstańców, zrezygnował z dobrobytu i wygody, wybierając poniewierkę, prześladowania, głód. Ale to wtedy dociera do Pana Boga, a Pan Bóg dociera do niego.

Dzisiaj trzeba przypominać o godności człowieka i narodu, mówić o miłości, życzliwości między ludźmi, ale budzić też miłość do Ojczyzny, zdrowy patriotyzm, bo bez kultury we wzajemnych relacjach, bez społecznej, ofiarnej miłości, bez bezinteresownej pracy, bez poświęceń, puste będą słowa i deklaracje polityków i działaczy społecznych.

Nie, nie jest łatwo mówić o Bogu, nie jest łatwo uwierzyć i zachować wiarę, nie jest łatwą sprawą dobra modlitwa, ale jest sprawą niezwykłej wagi wiara i życie według wiary, modlitwa i ciągłe szukania Boga, i ciągły wysiłek posłuszeństwa sumieniu [...]

Współczesny świat potrzebuje jasnego przypominania zasad, potrzebuje zdecydowanego opowiedzenia się za prawem Boga do obecności w naszym życiu osobistym, codziennym, ale także w życiu narodów, państw i w praktykach nowej cywilizacji [...] jeśli ta ma przetrwać i stać się cywilizacją życia a nie śmierci, postępu a nie dekadencji, bezpieczeństwa a nie zagrożeń, musi wrócić do Boga, przypomnieć sobie o Nadprzyrodzoności i na 10 Bożych Przykazaniach opierać postęp.

Kościół musi zachować swą tożsamość, jeśli chce wzrastać. Biskup, Ksiądz i Zakonnik, każdy chrześcijanin, musi zachować swą tożsamość, jeśli chce spełnić w dzisiejszym świecie swoją twórczą rolę. Nie możemy udawać, że jesteśmy kimś innym.

Wszyscy widzimy jak chore, pełne zawiści i nienawiści jest życie polityczne w naszym kraju. Zdrowym przejawem jest to, że jesteśmy zniesmaczeni i potępiamy ambicjonalne, nastawienie na własną korzyść zachowania ludzi, którzy powinni sobą uosabiać kulturę bycia i troskę o dobro społeczne, o Ojczyznę, jej ład i rozwój.

Jeśli nie zrozumiemy, że egoizm i pycha są największymi wrogami rozwoju osoby i że to one burzą relacje człowieka z Bogiem i ludźmi, to nie zmienimy niczego. Potrzebne, konieczne jest nawrócenie. Stałe, codzienne nawrócenie, potrzebny jest wysiłek oczyszczania sumień i pomoc wspólnoty, grupy, rodziny, parafii w dotarciu do prawdy o nas samych podtrzymująca na drodze wierności Bożym przykazaniom.

[Św. Rafał - człowiek niezwykły, fragmenty homilii wygłoszonej z racji 100 rocznicy śmierci św. Rafała Kalinowskiego 125. rocznicy jego święceń kapłańskich, Czerna, 18 XI 2007]