Hall.doc

(204 KB) Pobierz

 

I  rok IŚ

 

2010.03.16

              Nr         

Temat : Zjawisko Halla

 

 

 

 

 

 

1. Wstęp teoretyczny

 

Zjawisko Halla polega na pojawianiu się napięcia: (tzw.: napięcie Halla UH) w płytce półprzewodnika lub metalu, przez które płynie prąd elektryczny, umieszczonej w prostopadłym  do kierunku prądu polu magnetycznym.

Napięcie Halla pojawia się w kierunku prostopadłym zarówno do kierunku pola magnetycznego, jak i prądu.

gdzie:

RH – stałą Halla

B – indukcja magnetyczna

I – natężenie prądu elektrycznego

d – grubość płytki ( mierzona w kierunku równoległym do pola magnetycznego)

 

 


2. Opis ćwiczenia

     

       W doświadczeniu wykorzystano próbkę cienkowarstwowego hallotronu,  którą , na

 

specjalnym uchwycie , umieszczono pomiędzy biegunami elektromagnesu . Podstawka

 

uchwytu zawierała cztery zaciski elektryczne , dwa połączone z elektrodami  A1 i  A2 ( do

 

przepuszczania prądu przez próbkę ), a dwa kolejne z elektrodami  C1 i  C2  ( do pomiaru

 

napięcia Halla ) .

 

 

 

 

Układ pomiarowy

 

   - obwód do przepuszczania przez próbkę prądu sterującego Ix

   - obwód służący do  pomiaru napięcia Halla

 

  - obwód służący do wytworzenia pola magnetycznego między biegunami elektromagnesu gdzie znajduje się badana próbka

 


 

 

 

 

 

3.Obliczenia

Obliczam stała Halla R

 

d = 8*10-6m

 

 

 

 

 

 

a)


 


 

b)

 

                                         

 


 

 

Niepewność pomiarowa

 

 

a)

0,09

 

b)

 

0,10

 

 

 

 

 

 

 

Koncentrację nośników prądu wyznaczam z zależności:

 

 

e = 1,6*10-19 C

 

 

a)

 

0,21

 

b)

 

0,51

 

 

 

 

 

 

 

 

Niepewność wzorcowania wielkości I: e4f7614000000138 
 

Niepewność wzorcowania wielkości UH: c6011fdf00000146 

 

Niepewność wzorcowania i eksperymentatora wielkości Im

        *Niepewność wzorcowania użytego przyrządu jest równa: 02735d74000000c2 
        * Dokładność odczytu szacujemy na c08127d70000006ddziałki, zatem niepewność eksperymentatora wynosi : f88ef046000000d9 

 

 

Wnioski:

 

Celem ćwiczenia było wyznaczenie stałej Halla R oraz koncentracji n nośników prądu dla

 

dwóch różnych wartości prądu magnesującego IM. Wartości prądu magnesującego to 1,6[A]

 

oraz 3,0[A].

 

Stała Halla zależy od koncentracji, rodzaju i ruchliwości nośników ładunku.

 

Jeśli w przewodnictwie elektrycznym dominuje jeden rodzaj nośników (dziury lub elektrony), to jest ono odwrotnie proporcjonalne do ich koncentracji. Na podstawie znaku napięcia Halla można określić jaki rodzaj nośników dominuje w przewodnictwie.

Urządzenia półprzewodnikowe służące do pomiaru natężenia indukcji pola magnetycznego

 

oparte na zjawisku Halla nazywamy hallotronami.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin