PRZYMIOTNIKI
Dla języka hiszpańskiego charakterystyczne jest to, że przymiotnik musi być zgodny z liczbą i rodzajem rzeczownika oraz to, że zwykle w zdaniu występuje on po rzeczowniku, czyli:
el tren verde
zielony pociąg
la casa nueva
nowy dom
Rodzaj żeński przymiotników tworzy się przez zmiany końcówki formy męskiej przymiotnika, albo tez przez dodanie końcówki -a.- jeżeli przymiotnik rodzaju męskiego ma końcówkę -o to rodzaj żeński zostanie utworzony przez zamianę -o na -a, jak na przykład:
feo - fea
brzydki - brzydka
bonito - bonita
ładny - ładna
- natomiast te przymiotniki, które mają końcówkę -ícola, -ista, np.:
egoista
egoistyczny/a
deportista
sportowy/a
- do przymiotników rodzaju męskiego o końcówce - án, - ón, - ín w rodzaju żeński dodaje się - a, np.:
gritón - gritona
krzykliwy/a
- przymiotniki zakończone w rodzaju męskim na -or w rodzaju żeńskim mają również dodaną końcówkę -a,- przymiotniki określające narodowość, pochodzenie i zakończone w rodzaju męskim na spółgłoskę, w rodzaju żeński posiadają dodaną końcówkę -a i tak:
polaco - polaca
polski/a
japonés - japonesa
japoński/a
- i we wszystkich innych przypadkach przymiotniki mają taką samą formę dla rodzaju męskiego, jak i dla rodzaju żeńskiego:
verde
zielony/a
gris
szary/a
joven
młody/a
TWORZENIE LICZBY MNOGIEJ PRZYMIOTNIKÓW OPIERA SIĘ NA TYCH SAMYCH ZASADACH CO TWORZENIE LICZBY MNOGIEJ RZECZOWNIKÓW !!Ważne!! W języku hiszpańskim występuje kilka przymiotników, które określając konkretne rzeczowniki tracą ostatnią samogłoskę albo sylabę:
bueno
dobry
malo
zły
santo
święty
nie mają końcówki -o przed rzeczownikami męskiego rodzaju liczby pojedynczej:
buen chico
dobry chłopak
mal humor
zły humor
San Juan
święty Jan
WYJĄTKI: SANTO TOMÁS, SANTO DOMINGONatomiast przymiotnik grande - duży przybiera skróconą formę GRAN przed rzeczownikami zarówno rodzaju męskiego jak i żeńskiego liczby pojedynczej.Wśród hiszpańskich przymiotników wyróżnia się także takie, które bez zmiany formy pełnią funkcję przysłówków. Podstawowe to:
bajo
niski/nisko
barato
tani/tanio
caro
drogi/drogo
falso
fałszywy/fałszywie
lento
powolny/powoli
seguro
pewny/pewnie
STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKA
Zwykle określoną cechę można wyrazić poprzez odpowiednie stopniowanie przymiotnika lub dodanie przysłówka:
amable
miły
poco amable
niezbyt miły
muy amable
bardzo miły
bastante amable
dosyć miły
un poco amable
trochę miły
demasiado amable
zbyt miły
MÁS
oraz
MENOS
to przysłówki, dzięki którym tworzony jest stopień wyższy przymiotników tak jak np.:
más caro
bardziej drogi
menos simpático
mniej sympatyczny
Stopień najwyższy przymiotnika powstaje przez dodanie konkretnego rodzajnika określonego do stopnia wyższego:
Julio es el más amable de todos.
Julio jest najmilszy ze wszystkich.
Warto zwrócić uwagę na porównywanie dwóch rzeczowników - używa się wtedy takich konstrukcji jak:
más amable que
milszy niż
tan interesante como
tak interesujący jak
menos amable que
mniej miły niż
igual de interesante que
równie interesujący jak
NIEREGULARNE PRZYMIOTNIKI:
MEJOR
lepszy/a
EL/LA MEJOR
najlepszy/a
PEOR
gorszy/a
EL/LA PEOR
najgorszy/a
grande
duży
MAYOR
większy/a, starszy/a
EL/LA MAYOR
największy/a, najstarszy/a
pequeño
mały
MENOR
mniejszy/a, młodszy/a
EL/LA MENOR
najmniejszy/a, najmłodszy/a
Uwaga!! Przymiotniki grande i pequeño mają również formy regularne: "más grande" i "más pequeno" (użycie danej formy zależy od kontekstu). Stopień wyższy tych przymiotników posiada taką sama formę zarówno dla rodzaju męskiego, jak i żeńskiego; w liczbie mnogiej dodaje się końcówkę - es.!!! Wyróżnia się także formę SUPERLATIVO, która powstaje po dodaniu do przymiotnika końcówki -ísimo ( -a, -os, -as). Forma ta nie ma polskiego odpowiednika. Nasila ona znaczenie danego przymiotnika:np. mucho (dużo) - muchísimo (niezwykle/bardzo dużo)guapa (ładna) - guapísima (niesamowicie ładna)
mariposaM