Wzdłużenie zastępcze i samogłoski pochylone.pdf

Wzdłużenie zastępcze

i samogłoski

pochylone

Ghjp

Istota zjawiska – rodzaj

wyrównania kompensacyjnego

*s Ъ n Ъ > sen *rov Ъ> roov

Zanikający jer słaby przekazywał swą energię

artykulacyjną nie tylko sylabom

zawierającym jery, ale też sylabom

zawierającym pełne samogłoski, co w

określonych sytuacjach powodowało jej

wzdłużenie.

 Wzdłużenie zastępcze to proces

przekazywania energii artykulacyjnej przez

zanikający jer samogłosce pełnej,

znajdującej się w pozycji przed spółgłoską

dźwięczną

dźwięczną .

Dziś wyraźnym wskaźnikiem wzdłużenie o jest oboczność

ó : o. Dlatego ta głoska ilustruje zjawisko

 voz Ъ > vooz > wóz (wym. wós)

Po zaniku jeru wyraz skrócił się o jedną sylabę, ale czas

jego artykulacji nie skrócił się (iloczas pozostał

wartością trwałą), nastąpiło wzdłużenie samogłoski w

sylabie poprzedzającej.

Wzdłużenie zastępcze powstało po zaniku jerów słabych,

ale nie zawsze jest widoczne

nos Ъ > nos (nie nós)

rok- roku, róg – rogu, kóz – koza, kosa – kos Dziś brak

wzdłużenia przed:

a/ spółgłoskami bezdźwięcznymi

b/ sonornymi nosowymi (m, n, m’, ń): on, dom, ale jest

przed ustnymi: twój, wór, dół.

Wzdłużenie c.d.

 Różnica między modelowymi głoskami t, d, n

 t – bezdźwięczna ustna (wiązadła gł. rozsunięte, 1.

przeszkoda – zwarcie przedniej części języka z

górnymi zębami)

 d – dźwięczna ustna (1. przeszkoda – wiązadła

zsunięte, 2. – zwarcie przedniej części języka z

zębami)

 n – dźwięczna, nosowa, sonorna, 1. przeszkoda –

zsunięcie wiązadeł, 2. ruch podniebienia miękkiego

(rezonans nosowy), 3. przeszkoda przy zwarciu

przedniej części języka z zębami.

Badania akustyczne H.

Konecznej

 H. Koneczna wykazała różnice

iloczasowe między spółgloskami

 A A t (jako mocna głoska ma długi iloczas, A krótki)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: