Saylor Steven - 11 - Gladiator umiera tylko raz.pdf

(1020 KB) Pobierz
Saylor Steven - 11 - Gladiator
Steven Saylor
Gladiator umiera tylko raz
(A Gladiator Dies Only Once)
PrzełoŜył: Janusz Szczepański
 
Rickowi, który czytał je pierwszy
 
Natura inest in mentibus nostris insatiabilis quaedam cupiditas veri videndi.
[Natura zasiała w naszych umysłach nienasyconą tęsknotę do prawdy.]
Cycero, Tuskulanki
 
PRZEDMOWA
Gordianus Poszukiwacz, prywatny detektyw z czasów staroŜytnego Rzymu, po
raz pierwszy pojawił się w powieści Rzymska krew w 1991 roku. Poznajemy go jako
trzydziestoletniego męŜczyznę; w ośmiu następnych powieściach i osiemnastu
krótkich opowiadaniach, tworzących cykl Roma sub rosa, czytelnicy śledzili koleje
jego Ŝycia aŜ do szacownego wieku sześćdziesięciu jeden lat, byli świadkami jego
miłości do Bethesdy i jej przemiany z niewolnicy w rzymską matronę, obserwowali,
jak powiększa się jego rodzina (dwaj adoptowani synowie, córka urodzona ze
związku Gordianusa i Bethesdy oraz czwórka wnucząt – „typowa rzymska rodzina
wielopokoleniowa”, jak to skomentowała filolog klasyczny Mary Beard w „Times
Literary Supplement”). Gordianus stykał się z najsławniejszymi ludźmi swoich
czasów – byli wśród nich Cycero, Cezar, Marek Antoniusz, Pompejusz, Krassus,
Kleopatra – i brał udział (zazwyczaj zakulisowo) w najwaŜniejszych wydarzeniach
epoki, będąc świadkiem stopniowego rozpadu republiki i wojen domowych, które
miały doprowadzić do powstania cesarstwa rzymskiego.
Przygody Gordianusa doczekały się przekładu na piętnaście języków, a pokaźna
liczba czytelników z wielu krajów uznała za stosowne (dzięki wynalazkowi poczty
elektronicznej) skontaktować się z ich autorem, nadsyłając komentarze, pytania,
słowa zachęty czy zwracając uwagę na trafiające się czasami błędy.
Pierwsze dziewięć krótkich opowiadań (akcja wszystkich dzieje się w ciągu
ośmiu lat dzielących Rzymską krew od Ramion Nemezis) zostało wydane w zbiorze
zatytułowanym Dom westalek. Od tamtej pory powstało dziewięć kolejnych, które
czytelnicy znajdą w niniejszym tomie. Podobnie jak poprzednie, i te opowiadania
dotyczą wczesnych lat kariery Gordianusa. U jego boku często się pojawia szybko
dorastający Eko, niemy chłopiec, którego bohater poznał i przygarnął w Rzymskiej
krwi.
Występuje tu oczywiście i Bethesda, jego niewolnica i konkubina, pół
Egipcjanka, pół śydówka, którą Gordianus później wyzwoli i poślubi. Chętnie
przestaje z naszym bohaterem jego dobry przyjaciel i protektor, Lucjusz Klaudiusz.
Kilkakrotnie pojawia się lew rzymskich sądów, Marek Tulliusz Cycero. W pierwszym
i ostatnim opowiadaniu widać cień rzucany przez Kwintusa Sertoriusza,
zbuntowanego rzymskiego wodza, który załoŜył w Hiszpanii własne państwo.
Występuje on teŜ osobiście w Białej sarnie. W finałowych Czereśniach Lukullusa
mamy do czynienia z dwiema wybitnymi postaciami z okresu późnej republiki,
Lukullusem i Katonem.
Jedną z radości tworzenia krótkich opowiadań o Gordianusie Poszukiwaczu jest
szansa wykorzystania róŜnych aspektów Ŝycia w staroŜytnym Rzymie, które zostały
 
pominięte w powieściach. Na tych stronach czytelnicy odkryją kulisy walk
gladiatorów, obejrzą wyścigi rydwanów, dowiedzą się, kim był cenzor, a takŜe
poznają pewne ciekawostki kulinarne: przygotowywanie garum (sosu rybnego, bez
którego rzymska kuchnia nie mogła się obejść), pochodzenie słynnego powiedzenia
Cycerona o kawałku ciasta i pierwsze pojawienie się wiśni w Rzymie. (Ten ostatni,
trochę draŜliwy temat, omówiony jest szerzej w notach historycznych na końcu
ksiąŜki).
Miejscem akcji większości opowiadań jest rojne, piękne, zawsze fascynujące,
zawsze występne miasto Rzym; interesy prowadzą jednak Gordianusa takŜe do
Hiszpanii, na Sycylię, nad Zatokę Neapolitańską, zwaną Pucharem, i przez całą
szerokość Italii. Opowiadania są ułoŜone w porządku chronologicznym. Na końcu
ksiąŜki czytelnicy znajdą szczegółowe kalendarium obejmujące wszystkie części
cyklu Roma sub rosa i najwaŜniejsze zdarzenia historyczne.
Skąd się wziął tytuł Roma sub rosa? W staroŜytnym Egipcie róŜa była symbolem
Horusa, uwaŜanego później przez Greków i Rzymian za boga milczenia. Było
zwyczajem, Ŝe zawieszony nad stołem biesiadnym kwiat róŜy oznaczał, Ŝe wszystkich
zebranych obowiązuje przysięga dochowania tajemnicy. WyraŜenie sub rosa, „pod
róŜą”, przyjęło się jako synonim czegoś, co się robi potajemnie. Stąd Roma sub rosa
to historia rzymskich tajemnic bądź teŜ tajna historia Rzymu, widziana oczyma
Gordianusa Poszukiwacza.
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin