k o n k u r s
Albrech Diirer, Hiob i jego żona
Sprawdź swój
Skoro przeczytaliście już nasze motywy literackie, proponujemy odrobinę zabawy czyli mini konkurs. Przekonajcie się, ile zapamiętaliście z przeczytanych artykułów i odpowiedzcie na zamieszczone niżej pytania. Ci spośród uczestników konkursu, którzy odpowiedzą poprawnie na wszystkie, będą uczestniczyli w losowaniu cennych opracowań i informatorów, potrzebnych każdemu maturzyście. Do rozlosowania mamy 10 kompletów złożonych z kompendium Matura z języka polskiego wydawnictwa Plus oraz Informatora 202 trudne pytania o Unii Europejskiej wydawnictwa Perspektywy.
/ iv/yk.. Hskic„<>
rowata postawa św. Franciszka z Asyżu. Jej znamiona to pokora, braterstwo, miłosierdzie, pogodzenie z sobą, Bogiem, drugim człowiekiem, światem, przede wszystkim zaś afirmacja życia. Postawę tę gtosi Jan Kasprowicz w drugiej części cyklu hymnów, zatytułowanej Sah/e Regina. Wyznaje w nich winy ludzkości, które są przyczyną gniewu Boga. Natura ludzka co prawda targana jest sprzecznościami, ale człowiek, przyjmując dobrowolnie cierpienie, przebaczając i kochając, może przezwyciężyć jej ograniczenia. Krzyż odzyskuje zatem swój ewangeliczny sens. Bohaterem późniejszego cyklu Kasprowiczowskich wierszy - Księgi ubogich - jest człowiek pogodzony z Bogiem i znajdujący Jego ślady w świecie przyrody, pokorny i pogodny. Motywy franciszkańskie widoczne są także w poezji Leopolda Staffa (wiersze z tomików Ptakom niebieskim, Gałąź kwitnąca, Uśmiechy godzin). Za św. Franciszkiem głosi on przekonanie, że smutek jest dziełem Szatana. Radość jest tworzeniem (A którzy się weselą - beztrudem nie tracą... (...) Szczęście jest także plonem, a radość jest pracą!), a najwyższe wartości -miłość, godność, zaufanie - zdobywa się, akceptując cierpienie, ufając Bogu i ciesząc się życiem.
Potrzeba odkupienia
Klasycznym dziełem, w którym zostaje przedyskutowany stosunek względem cierpienia, jest Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego. Petersburg, gdzie rozgrywa się akcja, to miejsce kumulacji zła: ludzi zabijają choroby (Marmieładowa), nałogi (jej mąż), deprawuje nędza (Sonia)... Wrażliwemu człowiekowi trudno wobec tego pozo-
stać obojętnym, dlatego główny bohater powieści - Rodion Raskolnikow -kierując się racjonalnymi pobudkami, zło chce wykorzenić. Zabija lichwiarkę, zło jednak pozostaje. Jego bunt jest „nie-Boski", podjęty bowiem w imię rozumu, stąd skazany na potępienie. Wobec ogromu cierpienia jedyną sensowną postawą może być pokora. Wzorem miłości i poddania się losowi jest w utworze Sonia.
Michaił Bułhakow w Mistrzu i Małgorzacie odpowiedzialnością za zło obciąża ludzi tchórzliwych. Z obawy o stanowisko Poncjusz Piłat wydaje na Jeszuę wyrok skazujący. To z powodu tchórzostwa mieszkańcy Moskwy ulegli znieprawiającemu systemowi. Tylko miłość może dać siłę pozwalającą przełamać strach i przynieść wyzwolenie.
Cierpienie to cecha rzeczywistości nie tylko ludzkiej, ale przyrody w ogóle. Natura pożerająca, natura pożerana, / Dzień i noc czynna rzeźnia dymiąca od krwi. / l kto ją stworzył? Czyżby dobry bozia? - pisał Czesław Miłosz w polemicznym wierszu Do Pani Profesor w obronie honoru kota i nie tylko (Z okazji artykułu Przeciw okrucieństwu Marii Podrazy-Kwiat-kowskiej). W przyrodzie nie ma jednak kategorii cierpienia z jednej strony, a okrucieństwa z drugiej. Do ich zaistnienia potrzebna jest świadomość, właściwa ludziom: Tylko my mówimy: okrucieństwo i poktadamy nadzieję w ludzkim Bogu, / Który nie może nie czuć i nie myśle...
agga_123