depresja. Jak sobie z nią radzić.pdf

(35 KB) Pobierz
350501924 UNPDF
AkcjaSOS.pl -- Pierwszy Polski Portal Pomocy - pomoc
Depresja. Jak sobie z ni± radziæ?
27.05.2009.
Wszyscy do¶wiadczamy bólu fizycznego i emocjonalnego. Na przykre wydarzenia mo¿emy reagowaæ w
ró¿ny sposób; niektóre metody prowadz± do uzdrowienia, inne daj± pocz±tek procesom, które nasilaj±
cierpienie emocjonalne, uniemo¿liwiaj±c wzrastanie i odzyskiwanie sił.
Ból emocjonalny mo¿na porównaæ do bólu fizycznego. Je¶li siê przewrócisz i zranisz skórê na kolanie,
mo¿esz grubo obanda¿owaæ ranê, ¿eby unikn±æ zaka¿enia. Gdy po kilku tygodniach zdejmiesz banda¿,
przekonasz siê, ¿e rana wcale siê nie zagoiła, lecz wygl±da gorzej ni¿ zaraz po wypadku. Ranê trzeba
chroniæ, ale trzeba jej te¿ zapewniæ dostêp powietrza, ¿eby mógł siê uformowaæ strup.
Podobnie jest z lud¼mi, którzy w reakcji na traumatyczne wydarzenia emocjonalne zaprzeczaj± swoim
uczuciom lub wypieraj± je ze ¶wiadomo¶ci. Zdarza siê, ¿e kto¶ postêpuje tak po ¶mierci bliskiej osoby. W
rodzinie zawsze znajdzie siê kto¶, kto nie okazuje smutku, bo woli wypieraæ nieprzyjemne uczucia. Taki
człowiek mo¿e my¶leæ: „Trzeba byæ silnym i zaj±æ siê pogrzebem… Kto¶ musi byæ oparciem
dla innych”.
Niestety, czêsto chwalimy takie osoby za ich siłê: „On doskonale daje sobie radê. Jest twardy jak
skała”. Innym powodem, dla którego ludzie wypieraj± ¿al, jest strach przed tym, ¿e ból oka¿e siê
niezno¶ny. To zrozumiałe i nie muszê tego tłumaczyæ.
Czy wypieranie ¿alu lub zaprzeczanie mu jest złe? Wypieranie uczuæ pomaga na krótko. Wewnêtrzny ból
nie znika, za to -jak grube
banda¿e na ¶wie¿ej ranie – utrudnia powrót do zdrowia. Ludzie, którzy nie chc± prze¿ywaæ ¿alu,
zwykle tylko przedłu¿aj± okres rekonwalescencji. Wewnêtrznie dhi¿ej ni¿ inni bolej± nad poniesion±
strat±, s± bardziej zagro¿eni chorobami somatycznymi i czêsto popadaj± w depresjê. Wypieranie
bolesnych uczuæ w niczym nie pomaga.
Wróæmy do naszego przykładu ze zranionym kolanem. Mo¿esz je zostawiæ nieobanda¿owane i naraziæ siê
na to, ¿e kiedy rana zacznie siê goiæ, znów siê przewrócisz i zranisz albo zedrzesz strup. Za ka¿dym
razem, kiedy uszkodzisz strup, powstanie nowa rana, która bêdzie siê musiała zagoiæ. Co gorsza, mo¿e
doj¶æ do infekcji.
W ¿yciu emocjonalnym jest podobnie. Sami siê ranimy. Robimy to do¶æ czêsto, chocia¿ zwykle
nie¶wiadomie. Jak to mo¿liwe? Mo¿emy na przykład nara¿aæ siê stale na te same, bolesne sytuacje. Tak
jest z kobiet± bit± przez mê¿a. M±¿ jest wobec niej okrutny, poni¿aj± i lekcewa¿y, a ona ci±gle do niego
wraca, mimo cierpienia, na które siê przez to nara¿a.
Drugim czêsto spotykanym sposobem ranienia siebie jest kultywowanie negatywnych i samokrytycznych
my¶li. Specjali¶ci w zakresie zdrowia psychicznego odkryli bardzo powszechny i niezdrowy proces, który
zwykle pojawia siê na wczesnym etapie choroby depresyjnej. Człowiek zaczyna bardzo negatywnie
postrzegaæ ¶wiat i siebie samego; widzi tylko swoje ograniczenia i braki. ¦wiat jest czarny, przyszło¶æ
ponura, na siebie patrzy zbyt krytycznie. Mê¿czyzna, którego opu¶ciła ¿ona, robi sobie wyrzuty:
„Jestem przeklêtym głupcem!
Co ze mn± jest?
Zniszczyłem mał¿eñstwo i całe swoje ¿ycie.
Jestem do niczego, nikt nie ma ze mnie ¿adnego po¿ytku.
Nic nie umiem zrobiæ dobrze”.
http://www.akcjasos.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 September, 2010, 17:59
350501924.002.png
 
AkcjaSOS.pl -- Pierwszy Polski Portal Pomocy - pomoc
Nie do¶æ, ¿e cierpi z powodu odej¶cia ¿ony, to jeszcze sam siebie karze i upokarza. Osoba pogr±¿ona w
depresji mo¿e nie byæ ¶wiadoma tych negatywnych my¶li, ale one bardzo nasilaj± emocjonalny ból. (W
dalszych czê¶ciach tego rozdziału napiszê o tym nieco wiêcej).
Zachowania, które przeszkadzaj± w odzyskaniu równowagi emocjonalnej
1. Wypieranie bolesnych uczuæ lub zaprzeczanie im.
2. Robienie sobie krzywdy przez:
a) ci±głe nara¿anie siê na te same, bolesne sytuacje,
b) nadmiernie negatywne i samokrytyczne my¶li.
Co mo¿esz zrobiæ, ¿eby pielêgnowaæ zdrowie psychiczne? Ludzie, którym siê udało przetrwaæ bardzo
trudne chwile, twierdz±, ¿e pomogło im sze¶æ rzeczy:
• Po pierwsze byli przekonani, ¿e ból jest normaln± reakcj±. Jedna z moich pacjentek, opuszczona
przez mê¿a, ujêła to bardzo trafnie: „To cholerny ból, a ja nie lubiê smutku, ale to przecie¿
normalne, ¿e siê tak czujê, bo zale¿ało mi na tym człowieku”.
• Po drugie pozwalaj± sobie na te normalne, ludzkie uczucia. Wiele osób my¶li: „Ju¿ dawno
powinnam siê z tym uporaæ”, „Nie powinienem pozwalaæ, ¿eby to tak bardzo
bolało”, „Mam ochotê płakaæ jak dziecko”, „Muszê byæ silny” i
podobnie. Tacy ludzie do¶wiadczaj± uczuæ, ale nie chc± siê do nich przyznawaæ, wypieraj± je ze
¶wiadomo¶ci, czêsto my¶l± o sobie krytycznie („Co mi jest? Jestem taka słaba”).
• Ludzie, którzy dobrze znosz± bolesne do¶wiadczenia, daj± wyraz swoim uczuciom. Psychologowie
nie wiedz±, dlaczego tak siê dzieje, ale faktem jest, ¿e wyra¿anie bolesnych uczuæ jest zdrowe,
szczególnie kiedy mo¿emy opowiadaæ o swoich emocjach osobie, która nas słucha, której na nas zale¿y i
która nas nie os±dza. Przyjaciele mówi± czasem: „Bêdzie dobrze. Wszystko siê jako¶ uło¿y Dasz
sobie radê”. Maj± dobre intencje, ale w ich słowach kryje siê sugestia, ¿e nie powinni¶my płakaæ
ani siê smuciæ. Zaprzeczanie uczuciom w niczym nie pomaga, przeciwnie, przeszkadza w ich wyra¿aniu i
w odzyskiwaniu ró-wnowagi.
• Ogromnie wa¿ne jest utrzymywanie kontaktu z przyjaciółmi i z członkami rodziny, którzy umiej±
nas wesprzeæ. Kiedy próbujesz leczyæ emocjonalne rany, nie powiniene¶ my¶leæ o tym, ¿e musisz byæ
dzielny i samodzielnie daæ sobie radê ze wszystkim.
• W leczeniu emocjonalnego bólu pomaga trze¼wa ocena rzeczywisto¶ci. Trzeba odwa¿nie spojrzeæ
na swoje ¿ycie, na siebie samego, na to, co pozytywne i co negatywne. Wiele osób uczy siê wyra¿aæ
swoje uczucia i zachowuje realistyczn± ocenê rzeczywisto¶ci dziêki prowadzeniu dziennika. Warto
przelewaæ na papier najgłêbsze emocje (suche opisywanie faktów nie pomaga, lepiej jest pisaæ od
serca).
• Szóst± rzecz±, która pomaga w odzyskaniu równowagi, jest zaanga¿owanie siê w rozwi±zywanie
problemów. W chwili głêbokiej ¿ałoby lub rozpaczy czêsto jest to trudne, ale warto siê zmobilizowaæ.
Przykładem mo¿e byæ mê¿czyzna, który ma za sob± bolesny rozwód. Jest smutny, bo jego mał¿eñstwo
siê rozpadło, têskni za ¿on±, ale nie zamyka oczu na fakty, na to wszystko, co siê w jego ¿yciu zmieniło, i
pozwala sobie na odczuwanie i wyra¿anie smutku.
„Jestem bardzo smutny, ale muszê ¿yæ dalej i chcê my¶leæ o tym, co powinienem zrobiæ, ¿eby siê
pozbieraæ. Wiem, ¿e du¿o czasu bêdê teraz spêdzał samotnie. Bêdê siê musiał nauczyæ ¿yæ z bólem i z
pustk± samotno¶ci, ale chcê szukaæ czego¶, czym bêdê siê mógł zajmowaæ wieczorami”. Planuj±c
http://www.akcjasos.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 September, 2010, 17:59
350501924.003.png
 
AkcjaSOS.pl -- Pierwszy Polski Portal Pomocy - pomoc
spotkania z przyjaciółmi i krewnymi, anga¿uj±c siê w działalno¶æ ko¶cioła, mê¿czyzna zaczyna siê zmagaæ
z problemem samotno¶ci.
Działania, które ułatwiaj± odzyskanie wewnêtrznej równowagi
1. Uznanie faktu, ¿e ból jest normaln± reakcj± emocjonaln±.
2. Pozwolenie sobie na odczuwanie normalnych uczuæ.
3. Wyra¿anie uczuæ (rozmawianie o nich przynajmniej z jedn± osob±).
4. Utrzymywanie kontaktu z przyjaciółmi i krewnymi, którzy umiej± nas wesprzeæ.
5. Utrzymywanie realistycznego spojrzenia na ¿ycie i na własn± osobê (czêsto pomaga w tym
prowadzenie dziennika).
6. Anga¿owanie siê w rozwi±zywanie problemów w taki sposób, by mo¿liwy był powrót do zdrowia.
John Preston – Pokonaæ depresjê.
Powi±zane posty:
• Koniec cierpienia – inspiruj±ce cytaty z Thich Nhat Hanh
• B±d¼ wolny! – inspiruj±ce cytaty E. Tolle
• Czy istnieje dobra samotno¶æ?
• Szczêscie w zasiêgu rêki
• Cierpienie mo¿e byæ najcenniejsz± lekcj± – historia Dana
• Przyczyny cierpienia wg filozofii hinduskiej
• Czy wiesz dlaczego cierpisz?
http://www.akcjasos.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 September, 2010, 17:59
350501924.001.png
 

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin