Betlejemska Szopka
Betlejemska gwiazda złotymblaskiem świeci, A w stajencemały Jezus na sianie Małymirączkami błogosławi dzieci,Z niebios płynie piękne,anielskie śpiewanie.
Wół i osioł swym oddechemdziecię ogrzewają, Słychaćdzwonki owiec, beczeniebarana, Świerszcze naskrzypcach wesoło Mu grają,Każdy na swój sposóbchce przywitać Pana.
Biedni pastuszkowie do szopyprzybyli, Co mieli, to wzięli,nieśli Jezusowi. Bogacikrólowie podarki złożyli, HołdyMu oddali, Panu i Królowi.
Mały Kuba na fujarce prostenuty składa, Chciałby podejśćbliżej, lecz bardzo się boi,Graniem na fujarce wszystkoopowiada, O swej wielkiejbiedzie i smutnej niedoli.
Muzykanci w darze na basetlachzgraja, Słychać skrzypce, dudyi gromkie śpiewanie. Kolęda,kolęda- po górach się niesie,Kolęda, kolęda- witaj, miły Panie.
Gdy tak wszyscy razem wielcesię radują, Betlejemska gwiazdana niebie im świeci. Drży o swojąwładzę, zły, mściwy król Herod,Ściął głowę synowi, zetniewszystkie dzieci.
O, królu Herodzie- śmierćswą ostrzy kosę. Już diabełna widłach melodię układa.W piekle rozpalają i gotująsmołę, Biada ci, Herodzie,oj biada, oj biada!!!
Spadła głowa Herodowi i wpiekle się smaży, Tam jest jegomiejsce, oddał diabłu duszę.A na ziemi miłość, a na ziemiradość. Jeden Pan najwyższy -dzieciątko Jezusek.
W Betlejem stajence dziecięrączki składa, Wszystkich wokółbłogosławi i do siebie gada.Bartek mocno się przepycha,chciałby coś usłyszeć, “Pokójludziom dobrej woli”- ciszej,bądźmy ciszej.
Choć minęły wieki, a świattaki wielki, Lecz nikt niezapomniał o małej dziecinie.Jak każe tradycja, przy świętejwigilii, Zasiadają wszyscyi kolęda płynie.
A na pożegnanie przyjmijcieżyczenia, Gorące życzeniawszelkiej pomyślności, Niechwam wszystko lepsze niesieNowy Roczek, Niech miłość ipokój w waszych domach gości.
Tadeusz Wywrocki
elka745