Metody projekcyjne.pdf

(163 KB) Pobierz
Microsoft Word - metody projekcyjne w diagnozie dziecka
METODYPROJEKCYJNEWDIAGNOZIEDZIECKA.
Treść: Metody projekcyjne (krótki wstęp). Projekcja u dzieci. Test Zdań Niedokończonych Rottera. Test
Apercepcji Tematycznej Dla Dzieci CAT. Test Zwierzyniec R. Zazzo. „Zgadnij słowo z mojej historyjki”.
Technika „Narysuj osobę w deszczu”. Test DomDrzewoCzłowiek. Wskaźniki zaburzeń emocjonalnych w
teścierysunkowymDomDrzewoCzłowiek.Listawskaźnikówemocjonalnychwrysunkuczłowieka(512lat).
Dla studentów III roku psychologii dziennej i zaocznej SWPS we Wrocławiu, opracowała mgr Mirosława
Niewiarowska.
Metodyprojekcyjne.
Napodstawie:Rembowski,J.(1975).MetodyprojekcyjnewpsychologiidzieciimłodzieŜy.Warszawa:PWN.
Pojęciemetodaprojekcyjnawprowadził L. Frankw1937roku (Rembowski,1975,s.35)
podczas wykładu na zebraniu w Towarzystwie Psychologicznym w Nowym Jorku. Przez
metodę projekcyjną rozumiał zespół celowo skonstruowanych bodźców, których
zastosowaniemazazadaniewglądwpsychikęczłowiekadlawydobyciaróŜnorodnychjej
treści, wyznaczających stosunek badanego do siebie i do otaczającej go rzeczywistości.
Powinienonzareagowaćodpowiedziązgodnązjegopojmowaniemznaczeńtychbodźców,w
sposób jemu tylko właściwy, tak Ŝeby zachowanie się jego było demonstracją własnej
osobowości.Wtymrozumieniuprojekcjiprzyjmujesięhipotezęprojekcyjną(theprojective
hypothesis, D. Rapaport, 1942), która mówi, Ŝe wszelkie obserwowalne zachowania
człowiekasąujawnieniemiwyrazemjegoosobowości.
Projekcjaudzieci.
Projekcja jako proces eksternalistyczny jest u dzieci nieco trudniejsza do uchwycenia i
zrozumienianiŜudorosłych.Podstawowatrudnośćwynikazfaktu,Ŝedzieckoustawicznie
się rozwija. Jego rozwój polega na ciągłym przenikaniu się wzajemnie dwóch procesów:
dojrzewaniaiuczeniasię.
Płynność procesów projekcji jest u dziecka większa niŜ u dorosłego, poniewaŜ jego
osobowośćniemajeszczewyraźnejstruktury.
DzieciłatwiejdokonująprojekcjiniŜdorośli.PotrafiąteŜłatwiejtworzyćrozmaitewzory
wyobraŜeniowenapodstawiejednegoitegosamegomateriałubodźcowego.
Wartość uzyskanych danych zaleŜy nie tylko od stopnia zdolności dziecka do projekcji
ujawniającejmechanizmjegozachowaniasię,aleiodumiejętnościskutecznegoingerowania
osobybadającejorazjejkontrolinadwłasnymireakcjaminazachowaniedziecka.
Uosóbdojrzałychwystępujeobronaprzed„poddaniemsiębadającemu”.DzieckonieuŜywa
tegomechanizmu,dlategogotowejestbezwiększychoporówwspółdziałaćzbadającym.
Techniki projekcyjne mogą opierać się na opowiadaniu treści przez dziecko (CAT,
Zwierzyniec R. Zazzo), dopowiadaniu zakończeń zdań (Test Zdań Niedokończonych
Rottera), rysowaniu (TestRysowaniaRodzinyCormana)ikombinacjachww.elementów.
TestZdańNiedokończonychRottera.
Technika projekcyjna częściowo ustrukturalizowana. Składa się z zestawu 40
niedokończonych zdań. Istnieją wersje dla dzieci, młodzieŜy i dla dorosłych. SłuŜy do
badania osobowości. Daje informacje o lękach osoby badanej, przeŜywanych przez nią
konfliktachwewnętrznych.
Zainteresowanych szczegółową analizą tego testu odsyłam do podręcznika: Jaworowska, A., Matczak, A.
(2003). Test Niedokończonych Zdań Rottera RISB. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
PodręcznikdostępnywczytelniSWPS.
1
 
TestApercepcjiTematycznejdlaDzieci(CAT).
Powstałw1949rokujakotestdobadaniaosobowościdzieciwwieku3do10lat.
Składasięzdziesięciuobrazkówczarnobiałych,przedstawiającychzwierzęta(wersjaCAT
A)wróŜnychsytuacjach,wktórychzachowująsięonepodobniejakludzie.WersjaCATH
składa się z dziesięciu obrazków czarnobiałych przedstawiających ludzi, w sytuacjach
analogicznych do wersji ze zwierzętami. Zadaniem badanego jest ułoŜenie historyjki do
kaŜdegoobrazka.
Wybór scen przedstawionych na prezentowanych obrazkach jest niezaleŜny od ram
teoretycznych. Skomponowano je na podstawie załoŜenia o istotności w Ŝyciu dzieci
pewnych problemów, sytuacji czy ról. Są to na przykład sceny z jedzeniem, zabiegami
toaletowymi,spaniem,itp.Wprowadzająctesytuacjezakładano,ŜebędziemoŜnadowiedzieć
się wiele o treści dziecięcych trosk, kłopotów, Ŝyczeń oraz o wyobraŜeniach dziecka o
własnymcieleiosobiesamymwogóle.
WwersjiCATAposłuŜonosiępostaciamizwierzątzakładając,Ŝedziecichętniejbędąsięz
nimiutoŜsamiały(niŜzpostaciamiludzkimi).Autorzytestutłumaczylitotym,Ŝezwierzęta
są w pojęciu dzieci istotami traktowanymi zwykle jako strona słabsza, czyli jak dzieci w
stosunkachzdorosłymi(lubnawetgorzej).
System interpretacji został opracowany przez Bellaka. Nawiązuje do psychoanalitycznej
koncepcjirozwojuosobowości.
TestZwierzyniecR.Zazoo.
Napodst.:Zazzo,R.(1973).Metodypsychologicznegobadaniadziecka,częśćII.Warszawa:PZWL,s.592681.
Test projekcyjny słuŜący do ujawniania skłonności uczuciowych i rysów charakteru
wybieranychprzezdzieckozwierząt,ocenysposobu,wjakidzieckoodbieraswójwłasnylos,
ocenysytuacjirodzinnejdziecka.Przeznaczonyjestdobadaniadzieciwwiekuod3do9lat.
Składasięztrzechczęści:1.Zwierzyniecwłaściwy;2.OkresyŜycia;3.PłećimałŜeństwo.
Wskazówkipomocneprzyinterpretacjiczęści„Zwierzęta”.
KaŜdaodpowiedźpowinnabyćinterpretowanazewzględunakontekstjednostkowy.Zawsze
istotne są wyjaśnienia dziecka („dlaczego?”). Najczęstsze odpowiedzi w danej grupie
wiekowejwydająsiębyćwskaźnikiem„normalności”.Nieoznaczatojednak,Ŝewypowiedzi
rzadkiewdanejgrupiewiekowejświadcząo„nienormalności”.
Autor(Zazzo,s.635)podaje,Ŝewiększośćmałychzwierząt(owadyimięczaki)naleŜydo
zwierzątrzadkich.Uzasadnieniemjestodraza(„tojestbrudne,tojestwstrętne”),ajeszcze
częściej słabość („zabija się je, zgniata się je”) lub ulotna natura („one nie Ŝyją długo,
umierająprawienatychmiast”).Odpowiedzitegorodzajupodawanesąnaogółprzezdziecize
znacznymi zaburzeniami. Wymienienie tego typu zwierząt w odrzuceniach („jakim
zwierzęciemniechciałbyśbyć,jakichzwierzątnielubisz”)jestwskaźnikiemniepokojącym.
Wymienienieich wwyborach, azwłaszczawidentyfikacji(„jakimzwierzęciemchciałbyś
być?’),jestoznakąpowaŜnychzaburzeń.
Jeśli chodzi o dalsze szczegóły interpretacji oraz treść zadawanych pytań, odsyłam do
literaturyźródłowej.
Zgadnijsłowozmojejhistoryjki.
Modyfikacjagryotakimsamymtytulew:Kaduson,H.,Schaefer,Ch.(2001).Zabawawpsychoterapii.Gdańsk:
GWP,s.5657.
2
 
Dziecko rysuje obrazek i podpisuje go, ale tak, aby badający nie widział treści podpisu.
Następniemazazadaniewymyślenienajegotemathistoryjkizpoczątkiem,rozwinięciemi
zakończeniem.Poteminnaosoba(psycholog,terapeuta),mająctrzyszanselubmniej,próbuje
odgadnąć,jakiesłowoznajdowałosięnakartce.
Technikę tę najlepiej moŜna wykorzystać, pracując z dziećmi, które rozpoczęły naukę
czytania(sześcio,siedmioletniedowczesnegookresudojrzewania).Skupiaonauwagęna
odgadywaniu słów, a nie na samym problemie. Jako narzędzie diagnostyczne pomaga w
odkrywaniu tematów, umiejętności radzenia sobie i uczuć, które w innym razie mogłyby
pozostaćnierozpoznane.
W ksiąŜce Zabawa w psychoterapii moŜna znaleźć wiele innych opisów gier i zabaw,
przydatnychzarównowterapiijakiwdiagnozie,uzupełniającychwarsztatpracyosób,które
pracujązdziećmi.
Innepozycjewarteuwagi:
BrykczyńskiM.,GłaŜewskaDańkoL.Jednachwilkauczućkilkaczylizuczuciemouczuciach.Warszawa:Wyd.
Jacek Santorski & Co. (ksiąŜeczka pomocna w nauce nazywania uczuć, rysunki róŜnych uczuć i wierszyki
opisujące).
Technika„Narysujosobęwdeszczu”.
Pozwalaodpowiedziećnapytania:jakbadany reagujenasytuacjęstresu,jakiemazasoby
osobiste,abyradzićsobiewśrodowiskuwywołującymniepokój,czyjestwstanieskutecznie
planowaćwtakichsytuacjach,jakierodzajeobronystosuje.AnalizętestunaleŜyuzupełniać
wynikamiinnychzmetod.
Informacjenatentemat:Oster,G.D.,Goud,P. (2001).Rysunekwpsychoterapii.Gdańsk:
GWP. (s.2769, rozdz. Zastosowanie rysunku w procesie oceny osobowości). Literatura
obowiązkowawsylabusie.
TestDomDrzewoCzłowiek.
Badany proszony jest o narysowanie domu, drzewa i osoby. Metoda jest stosowana w
procesie diagnozy osobowości, pozwala ocenić stopień integracji osobowości, dojrzałość i
skutecznośćdziałania.
Dlainterpretacjiwynikówbierzemypoduwagęzarównorysunekjakitreśćwypowiedziz
nimzwiązanychorazcałośćzachowaniaosobybadanejwtrakciewykonywaniarysunku.
Analizęrozpoczynamyodogólnegospojrzenianawytwórwceluzorientowaniasię,jakijest:
wzajemnystosunektrzechelementów,tj.domu,drzewaiczłowieka,
wzajemnaproporcjatrzechelementów,
rozbudowaformy.
Następnieanalizujemyszczegółowowyglądposzczególnychelementów.
Wskaźnikizaburzeńemocjonalnychwteścierysunkowymdomdrzewoczłowiek.
Na podstawie materiałów opracowanych przez dr E. Węgrzynowicz oraz za: Oster, G.D., Gould, P. (2001).
Rysunekwpsychoterapii.Gdańsk:GWP,s.4355.
Wzajemnystosunektrzechelementów.
1. Elementyzachodząnasiebie–konfliktmiędzybadanymaotoczeniem.
2. Niektóre elementy przytłaczają pozostałe – zaburzenia ogólnej harmonii lub
moŜliwościindywidualnegorozwoju.
3
3410718.002.png
3. Elementywyraźnieoddzieloneodsiebie–zaburzeniawzakresiewięziemocjonalnej
ześrodowiskiem.
4. Elementyniemieszcząsięrazemnakartce–konfliktzotoczeniem,niemieszczenie
się w swoim środowisku, potrzeba szczerych kontaktów społecznych. Najbardziej
diagnostycznajestczęśćrysunku,którasięniezmieściła.
Proporcjetrzechelementów.
1. Elementyzbytdrobne–niepewność.
2. ElementyzbytduŜe,niemieszczącesięcałkowicienarysunku–potrzebadominacji,
ekspansji(zazwyczajstłumiona).
Rozbudowaformy.
1. Przyrost formy, nadmiar szczegółów zbyt dokładnie wykonanych: dachówki,
sztachety,firankiwoknach,itp.–niepewnośćwyraŜającasiętym,Ŝemyślskupiasię
nasprawachubocznych,nienaistotnychtrudnościachŜyciowych.
2. Ubóstwoformy,zbytmałailośćszczegółów–słabamotywacjadodziałania,nastrój
depresyjny.
Szczegółowaanalizawyglądutrzechelementów.
Dom.
Szczegółypodstawowe(dlanormalnegorysunku):conajmniejjednedrzwi,jednookno,jedna
ściana,dach,komin.
Dziecko rysując dom, wyraŜa postawy w stosunku do rodziców i rodzeństwa, natomiast
dorosłykoncentrujesięnarodzinnychrelacjachzewspółmałŜonkiem.Dziecidolatośmiu
zwyklerysująkominprostopadledonachylonejpłaszczyznydachu;pionowykomindowodzi,
ŜedzieckoprzekroczyłowaŜnyprógwrozwojupoznawczym.
1. Szczegóły dodatkowe (krzaki, kwiaty, ścieŜka) – potrzeba dokładniejszego
uporządkowaniaśrodowiska,któraczasemzwiązanajestzbrakiempoczuciabezpieczeństwa
lubpragnieniemsprawowaniakontroliwkontaktachinterpersonalnych.
2. PołoŜeniedomunapłaszczyźniekartki:
dommieścisięwyraźniewlewejlubprawejstroniekartki–ukierunkowanienaprzeszłość
lubprzyszłość.
domwyrastazbrzegukartki–niepewność,brakpodstawowegopoczuciabezpieczeństwaw
Ŝyciurodzinnymlubintymnym.
3. Domprzedstawionywperspektywie:
a)widokzgóry–odrzuceniesytuacjidomowej
b)widokzdołu–odrzuceniedomulubpoczucie,ŜeosiągnięciepoŜądanejsytuacjidomowej
jestniemoŜliwe.
4.Drzwi:
brakdrzwi,bramaniewidocznanarysunku–(skrajne)trudnościwkontaktachspołecznych,
ponadpodstawądomu,bezschodów–niedostępnośćwkontaktachinterpersonalnych,
otwarte–silnapotrzebadoświadczaniaciepłaodświatazewnętrznego,
bardzoduŜe–nadmiernazaleŜnośćodinnych,
zzamkiemlubzawiasami–defensywność.
5. Kolorbramywejściowejiokien informujeonastrojupanującymwdomu–
śółty–dobrynastrój
Liliowy–smutek
Czerwony–niepokój
4
3410718.003.png
Czarny–lęk
Interpretacjakolorówmusibyć ostroŜna, bomogąonecoinnegooznaczać.
6. Komin:
brakkominów–brakciepławsferzepsychicznejlubkonfliktyzwaŜnąosobąpłcimęskiej,
brakopiekiojca,czasemmatki,
dwakominyróŜnejwielkości–sprzecznościwpływówwychowawczychwdomu,
przesadnie duŜy komin – nadmierne zaabsorbowanie sferą seksualną lub tendencje
ekshibicjonistyczne,
duŜodymuwkominie–wewnętrznenapięcie.
7.Płototaczadom,szczelnypłot–poczucieizolacjilubnadmiernapotrzebabezpieczeństwa,
potrzebaochronyemocjonalnej.
8. ŚcieŜka:
bardzodługa–ograniczonadostępność,
wąskawpobliŜudomu,szerokanadrugimkońcu–osobapowierzchownieprzyjazna.
drogidodomurozwidlająsię–róŜnorodnośćwpływówwychowawczych,rozbicierodziny,
róŜnorodnośćpostępowania.
9. Ściany (ichsolidność)–bezpośredniozwiązanazsiłąego.
10.Dach:
płaski (pojedyncza linia łącząca dwie ściany) – brak wyobraźni lub zahamowania
emocjonalne,
dachprzesadnieduŜy–poszukiwaniesatysfakcjiwfantazjach.
11. Rynny –podejrzliwość.
12.Okno:
brakokien–wrogośćlubwycofanie,
oknazfirankami–rezerwa,kontrolowaniesiebie,
bezzasłon–zachowanieotwarte,bezpośrednie,
tylkonaparterze,napiętrzebrak–rozziewmiędzyrzeczywistościąafantazją.
13.Okiennice:
zamknięte–skrajnadefensywnośćiwycofanie,
otwarte–zdolnośćdoprzystosowaniawkontaktachinterpersonalnych.
14. Danezrozmowy:
wdomumieszkarodzinabezbadanego–poczucieizolacji.
wdomumieszkasambadany–poczucieosamotnienia.
wdomumieszkabadanyzkimśinnym,niezrodzicami–zaburzeniawięziemocjonalnejz
rodziną.
dompodobnydocudzegodomu,np.babci–nieaprobowanieatmosferywłasnegodomu,
brakciepłaemocjonalnego.
Drzewo.
1.Wielkość:
duŜeirozłoŜyste–zazwyczajsymbolopieki,potrzebaopieki,
wyjątkowoduŜeskłonnośćdoagresji,
małe, młode, wiotkie – symbolizuje zazwyczaj badanego (najczęściej dziecko) z jego
poczuciemsłabości,niŜszościibrakuznaczenia.
2.Kreska:
cienkakreska–poczucienieprzystosowania,niezdecydowanie,
cienkaprzerywanakreska–wyraźnyniepokój.
3.Przesadnepodkreślenie:
pnia–niedojrzałośćemocjonalna
korony–zahamowaniaemocjonalne,myślenieanalityczne
5
3410718.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin