TERIER JAPOŃSKI.pdf

Wzorzec FCI nr 259 /20.01.1998/F/D/GB

TERIER JAPOŃSKI

(Nihon Teria)

Pochodzenie: Japonia

Data publikacji obowiązującego wzorca: 05.06.1995

Użytkowanie: Pies do towarzystwa.

Klasyfikacja FCI:

teriery

sekcja 2

teriery małe

Próby pracy nie są wymagane.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:

Do utworzenia tej rasy posłużyły krótkowłose foksteriery przywiezione do Nagasaki z

Holandii w XVII w. oraz małe psy legawe (myśliwskie) i drobne miejscowe pieski. W

miastach portowych jak Kobe i Yokohama, japońskie teriery były cenione jako psy

„dam”. Terier japoński jest żywego i wesołego usposobienia. Planowa hodowla ma swe

początki około 1920 roku, ale utrwalenie dzisiejszego typu nastąpiło dopiero około roku

1930.

WYGLĄ OGÓLNY:

Mały, elegancki, zwartej budowy pies o ładnie zarysowanej sylwetce. Sierść jest bardzo

krótka, ma około 2 mm.

WAŻNE PROPORCJE:

Stosunek między wysokością psa w kłębie i długością tułowia jest jak 1 : 1.

Mózgoczaszka i trzewioczaszka są tej samej długości.

USPOSOBIENIE I CHARAKTER:

Terier japoński jest żywego usposobienia o wesołym charakterze.

GŁOWA:

Mózgoczaszka płaska i umiarkowanie wąska.

Stop mało zaznaczony.

Trzewioczaszka:

Trufla nosowa czarna.

Kufa : grzbiet nosa prosty.

Wargi cienkie i przylegające.

Uzębienie mocne, białe, w zgryzie nożycowym.

Policzki suche, nie przesadnie umięśnione.

Oczy średniej wielkości, owalne, barwy ciemnej.

Uszy wysoko osadzone, dość małe, cienkie, w kształcie litery „V”, opadające ku

przodowi, mogą być zwinięte i odstawać na bok od brzegów czaszki.

grupa 3

SZYJA:

Średniej długości, mocna, rozszerza się ku łopatkom. Nie może być luźnego podgardla.

TUŁÓW:

Kłąb wyraźnie zaznaczony.

Grzbiet krótki i zwarty.

Lędźwie i zad lekko wysklepione, mocne.

Klatka piersiowa głęboka, front niezbyt szeroki. Żebra dobrze zaokrąglone. Słabizna

(brzuch) wyraźnie podciągnięty.

OGON:

Dość cienki, kopiowany na wysokości trzeciego lub czwartego kręgu.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie:

Łopatki nie są zbyt mocno pochylone ku tyłowi.

Przedramiona proste, kościec niezbyt mocny.

Kończyny tylne:

Uda długie.

Stawy kolanowe średnio kątowane.

Stawy skokowe umiarkowanie kątowane.

Śródstopia ustawione pionowo do podłoża.

Łapy o ścisłych, zwartych palcach, elastycznych opuszkach. Pazury twarde, pożądane

ciemne.

RUCH:

Lekki i swobodny.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos krótki, gęsty, błyszczący i gładki.

Umaszczenie: trójkolorowe - głowa czarna podpalana z białymi znaczeniami lub biała w

czarne łaty. Czarne lub koloru podpalania kropki na tułowiu.

WZROST:

Wysokość w kłębie: tak dla psów, jak i dla suk około 30-33 cm.

WADY:

Wszystko co odbiega od powyższego wzorca uważa się za wady, których ocena zależna

jest od ich stopnia:

- lekki przodozgryz lub tyłozgryz,

- pies dwukolorowy.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

- pies agresywny lub nadmiernie lękliwy,

- długa sierść,

- wyraźny przodozgryz lub tyłozgryz.

Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub odchylenia psychiczne powinny być

dyskwalifikowane.

UWAGA:

Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: