Św. Teresa z Lisieux - Misja Joanny d,Arc.pdf - Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - TRADITION

ŚW. TERESA OD DZIECIĄTKA JEZUS

(Teresa Martin)

PROLOG

Utwory sceniczne stanowiły część rekreacji karmelitanek. Siostry miały zwyczaj

tworzenia "scenek" o silnym wydźwięku alegorycznym. Teresa pozostawiła nam osiem

utworów. Najlepszy ze wszystkich utworów to „ Joanna d'Arc” .

CZĘŚĆ PIERWSZA

PTERKZOMREMYŁUCHTJEMNYCHGŁOÓW

O S O B Y :

JONN’RC – więtaFrancji

W.MICHŁRCHNIOŁ – Książę Wojsk Niebiaoskich

W.KTRZYN – Dziewica Aleksandryjska

W.MŁGORZT – Królowazkocji

KTRZYN’RC – Siostra Joanny

GERMANA – Pasterka z Domremy

J OANNA

Sama na łące ze swą trzodą. Przy niej łaska pasterska i kądziel. Splata wieniec z kwiatów i śpiewa

Ja jestem pastereczka,

Kocham owce swoje:

Miłą mi też laseczka

I wrzeciono moje.

I ustroń zagajnika

Lubię jak nic na świecie,

Tu mnie radość przenika:

Biegnę do niego w sekrecie.

Tu kwitną jaskry złote,

Mak, żółte dziewanny:

Śpiewając, wieńce plotę

Dla Najświętszej Panny.

Ach, kocham czar przyrody,

Ptaki, kwiaty, gaje,

Spokojne tonie wody,

Szemrzące ruczaje.

Łąki w rosie skąpane

Mnie rozweselają,

A gór szczyty nieznane

Ku niebu zbliżają.

A któż tu jest, o Boże,

Ktoś „Joanno” woła,

Chyba Anioł! O tej porze

Tak pusto dokoła...

Ślę pytanie w przestrzenie

Nieba wysokiego,

Widzę obłoczne cienie,

Nic tajemniczego!...

Może kryją go chmury?

Nie mogę zasłony

Przebić i mknąć w lazury,

Gdzie raj upragniony!...

Do swej zbliżającej się siostry Katarzyny

Co tu robisz, Katarzyno?

Dlaczego nie pilnujesz swej trzody?

K ATARZYNA

Moje owce powróciły już do owczarni. Dziwisz się, Joanno, że tu przyszłam? Czy

zapomniałaś o dzisiejszej zabawie? Nasze towarzyszki czekają, by pójść z nami tańczyć

wokół wielkiego drzewa.

J OANNA

Nie zapomniałam o zabawie. Mój wieniec jest gotowy, ale jeszcze jest za wcześnie,

by odprowadzić jagnięta. Za godzinę przyłączę się do ciebie pod wielkim drzewem.

K ATARZYNA

Nieśmiało

Joanno, chcę cię o coś zapytać... ale proszę cię, nie gniewaj się na mnie. Otóż przed

chwilą, ukryta za kwitnącymi krzewami, słyszałam, jak śpiewałaś o tym, że aniołowie

przemawiają do ciebie...

J OANNA

Bardzo wzruszona

Podsłuchałaś mnie! O Katarzyno, nie mów o tym nikomu i nie pytaj mnie o nic, gdyż nie

będę mogła ci odpowiedzieć.

K ATARZYNA

Ujmując dłonie Joanny i siadając przy niej

Joanno, jestem twoją siostrą, nie kryj przede mną twego sekretu.

J OANNA

A jednak chciałabym go zachować jedynie dla siebie...

K ATARZYNA

Błagam cię, Joanno, zechciej mi go powierzyć. Przyrzekam, że o nim nikomu nie

powiem.

J OANNA

Wiem dobrze, że mogę liczyć na twoje przyrzeczenie; zanadto mnie kochasz, abyś

mogła go nie dotrzymać, a jednak waham się jeszcze...

K ATARZYNA

Ależ nie! powiedz mi prędko!

J OANNA

Więc dobrze, z tobą jedną, Katarzyno, będę mówić szczerze. To prawda, że mniej

więcej od trzynastego roku życia słyszę często tajemnicze głosy tak piękne, że sam nawet

śpiew słowika – tak przecież słodki – i wszystkie najpiękniejsze głosy ziemi, nie mogą się z

nimi porównać.

K ATARZYNA

To na pewno są aniołowie, Joanno. Jesteś przecież tak dobra! Nie dziwię się wcale,

że Bóg i Matka Najświętsza obdarzają cię takimi łaskami.

J OANNA

Nie wiem, czy to, co słyszę, to głosy aniołów, gdyż nie widzę przy tym nikogo. W

dodatku nie jestem wcale tak dobra, jak myślisz. Wiem tylko, że te głosy zachęcają mnie do

tego, abym była dobrą, i zapewniają, że Pan Jezus weźmie mnie na zawsze pod swoją

opiekę, jeśli zachowam me serce jedynie dla Niego.

K ATARZYNA

A co to znaczy, Joanno, zachować serce tylko dla Boga? Czyż nie wolno nikogo już

więcej kochać oprócz Niego? To mi się wydaje bardzo trudne. Ciebie kocham więcej, niż

umiem wyrazić, a czy sądzisz, że to uczucie nie podoba się Bogu?

J OANNA

Nie, Katarzyno, tego nie przypuszczam. Ja również kocham cię bardzo czule i nasze

uczucia miłe są Bogu. Lecz zachować serce wyłącznie dla Niego, to znaczy przyjąć Jezusa za

swego Oblubieńca... Od dawna już głosy mówią mi, abym poświęciła me dziewictwo Panu,

pod opieką Matki Najświętszej. O Katarzyno, gdybyś wiedziała, jaką czułością darzy Jezus

dusze, które sobie wybiera na oblubienice!

K ATARZYNA

Powtarzając tonem zdecydowanym

Wobec tego i ja również chcę poświęcić się Jezusowi! Zaprowadź mnie, Joanno, przed

ołtarz Matki Bożej, chcę być do ciebie podobna i stać się tak dobra jak ty.

J OANNA

Jesteś jeszcze zbyt młoda, moja siostrzyczko, na tak ważny krok. Ale staraj się od tej

chwili być zawsze grzeczna i posłuszna, a tym sposobem ściągniesz na siebie spojrzenie

Boga i staniesz się Jego wybranką.

G ERMANA

Nadchodzi ustrojona kwiatami

Co wy tu robicie? Za pół godziny zacznie się zabawa, a Joanna jeszcze nie gotowa! ( Do

Joanny, biorąc od niej wieniec ) , Jaki piękny jest twój wieniec! Zapewne znów przeznaczysz

go do kaplicy Matki Bożej? Nie pamiętam, abyś, kiedy uplotła wieniec dla siebie. Twoja

siostra przynajmniej lubi się stroić.

J OANNA

To prawda, że wszystkie me kwiaty są dla Maryi, nie odmawiam jednak wzięcia udziału

w zabawie. Weź, Germano, Katarzynę i idźcie naprzód. Przystrojenie się nie zabierze mi

wiele czasu i wkrótce was dogonię.

G ERMANA

Tylko nie zrób nam zawodu, Joanno. Bez ciebie zabawa nie będzie miała uroku.

K ATARZYNA

Do Joanny

Nie chcę odejść sama, poczekam na ciebie.

J OANNA

Bądź posłuszna, Katarzyno. Wiesz, jak umówiłyśmy się… Muszę pozostać przez chwilę

sama.

G ERMANA

Dlaczego tak często chcesz być sama? Musisz się chyba nudzić, nie mając żadnych

wiadomości? Ja mam – i to bardzo ciekawe. Czy wiesz, co się dzieje w Orleanie?

J OANNA

Nic, nic nie wiem. Moi bracia Jan i Jakub są w wojsku. Modlę się za nich, co dzień, ale

nie pragnę wcale wiedzieć, co się dzieje w Orleanie czy gdzie indziej.

G ERMANA

Zdziwiona

Czyż nie kochasz Francji, Joanno?

J OANNA

Oczywiście, że ją kocham! Wiem jednak, że mogę być dla niej bardziej użyteczna,

pozostając pokorną i ukrytą, niż starając się dowiadywać o rzeczy, które do mnie nie należą.

K ATARZYNA

Wstając

Jeśli Germana zacznie nam opowiadać o wszystkim, co wie, nie ruszymy się stąd do

jutra! ( Pociągając Germanę ) Chodźmy! ( Ściskają Joannę i odchodzą).

J OANNA

Już późno, a jeszcze nie słyszałam moich głosów... Trzeba jednak odejść i iść na

zabawę. ( Klęka ). O, Matko Najświętsza! weź mnie pod swoją opiekę; jestem Twoją małą

służebnicą. Udziel mi łaski, abym nie uczyniła niczego, co mogłoby się Tobie nie podobać.

Św. Teresa z Lisieux - Misja Joanny d,Arc.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: